Νίκος έγραψε:Η Εκκλησία Μαρίνα μου χωρίζεται σε θριαμβεύουσα (τους Αγίους) και στρατευομένη (εμάς). Όταν επομένως λέω Αγίους, αναφέρομαι στην θριαμβεύουσα Εκκλησία και όχι στον Ιερό κλήρο. Επειδή η Εκκλησία έχει ευρύτερη έννοια, γι αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε το όνομά της με προσοχή.
Οι εκκλησιαζόμενοι δεν είναι όλοι το καλύτερο παράδειγμα "καλού" Χριστιανού για τους μη εκκλησιαζόμενους, επειδή πολλοί από μας δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά από Αγάπη προς το Χριστό και ανάγκη τακτικής συνάντησης μαζί Του και μεταξύ μας, αλλά για άλλους πιο εγωιστικούς λόγους ή από συνήθεια. Επομένως μέσα στο ναό στις Ακολουθίες συναντάς ανθρώπους που έχουν πάει εκεί για διάφορους λόγους κι έτσι έχουν και την ανάλογη συμπεριφορά.
Βεβαίως ο κόσμος απ΄έξω σπεύδει την κακή συμπεριφορά ενός από μας να την γενικεύσει σε όλους, χωρίς να εξετάζει, αν αυτό έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεν πειράζει όμως, κάποιοι από μας πάμε στο ναό για να συναντήσουμε και να ευχαριστήσουμε το Χριστό μαζί με τους αδελφούς μας και δε μας απασχολούν οι εντυπώσεις που αποκομίζουν απ΄αυτό όσοι δεν συμμετέχουν.
Όσο γι αυτούς που προσπαθούν να διορθώσουν τους άλλους, ενώ και οι ίδιοι έχουν ανάγκη από πολλή μετάνοια και πνευματική διόρθωση, δεν πρέπει να σπεύδουμε να τους χαρακτηρίσουμε "φαρισαίους", επειδή οι Φαρισαίοι δεν ήταν απλός λαός, αλλά "άρχουσα τάξη" και από πλευράς μόρφωσης και από πλευράς εξουσίας.
Η προσπάθεια κάποιων να διορθώσουν τους άλλους είναι κατανοητή, επειδή είναι ευκολότερη από το να διορθώσουν τον εαυτό τους, αλλά κι επειδή τους παρηγορεί για τις δικές τους αμαρτίες. Γι αυτό ο Χριστός δε μας επιτρέπει να συγκρίνουμε τη συμπεριφορά μας με των συνανθρώπων μας, αλλά μόνο με το δικό Του παράδειγμα (και όσων το ακολούθησαν). Εμείς όμως την κριτική, που μας ασκούν, πρέπει να τη δεχόμαστε με χαρά, επειδή μας δίνει μια ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη μας. Κι αν τελικά είναι άδικη, ακόμη καλύτερα, γιατί θα μας εξασφαλίσει στεφάνους στη Βασιλεία των Ουρανών.
Αν δεν μπορούμε να δεχτούμε την δίκαιη ή άδικη κριτική των άλλων μ΄αυτό τον τρόπο, είναι γιατί εμείς δεν έχουμε αληθινή ταπείνωση, αλλά ψευτοταπείνωση. Δηλαδή, λέμε μεν ότι είμαστε αμαρτωλοι και ασκούμε δριμεία κριτική στον εαυτό μας, αλλά αν κάποιος μας προσάψει έστω και το ελάχιστο απ΄αυτά που του καταλογίζουμε, αμέσως αγανακτούμε και στρεφόμαστε εναντίον του. Αυτό μας δείχνει ότι έχουμε πολύ δουλειά ακόμη να κάνουμε για ν΄αποκτήσουμε αληθινή ταπείνωση, που θα μας κάνει να δεχόμαστε την κριτική των άλλων με χαρά και ευγνωμοσύνη, αντί με ενόχληση.
Νίκο μου με μια πρώτη ματιά θα έλεγα ότι με προσβάλλεις αλλά επειδή σε ξέρω νομίζω ότι θα ήταν λάθος μου και υπερβολή να το πω. Ο γραπτός λόγος δυστυχώς προκαλεί τέτοια προβλήματα γιατι δεν έχουμε τον άλλον απέναντι μας να τον βλέπουμε αλλά και να τον ακούμε. Γιατι και από τα μάτια μας και από τα αφτιά μας νιώθουμε την διάθεση και την πρόθεση του άλλου. Τέλος πάντων σχώραμε, αυτό σκέφτηκα, αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι που προσπαθούμε να ζήσουμε (μέσα στην ανορθοδοξία του έξω απο εδώ) ορθόδοξα, στο είπα.
Για να καταλάβω: θέλω να μου πεις αν εσύ προσωπικά (και όποιος άλλος) γνωρίζεις άνθρωπο που θα αμφισβητούσε κάποιον Άγιο μας. Ή που θα έκρινε τα λόγια ή τις διδαχές ή ότι άλλο θες εσύ από κάποιον Άγιο Άνθρωπό που μόνο και μόνο στην επίκληση του Άγιου Ονόματος του έχουμε Θαύματα, και ουκ ολίγα. Σχώραμε που θεωρώ (στο συγκεκριμένο θέμα αλλά και σε όλα) δεδομένο (εις τους αιώνες των αιώνων) ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που θα αναφερθεί σε Άγιο πέραν από να τον παρακαλέσει να πρεσβεύει υπέρ των ανθρώπων για υγεία και για ότι προβλήματα και χάρες προσφεύγουμε σε Αυτούς. Αν εσύ όμως μου βρεις έναν άνθρωπο που θα λέει ότι ο Άγιος (τάδε) είναι υποκριτής, φαρισαίος και όλα αυτά τότε .... τι να πω? Μα υπήρχε περίπτωση να αναφερθώ σε Άγιο? Αν δημιουργεί τέτοια εντύπωση το Θέμα μου και τα λόγια μου σε παρακαλώ σβηστό για να μην προκαλέσω λογισμούς σε ψυχές. Ακόμα και στο άλλο φόρουμ αλλά και σε τούτο (νομίζω ότι τώρα προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν είμαι ελέφαντας) οι αναφορές μου δεν προσδίδουν κάτι τέτοιο που αναφέρεις. Νομίζω υπάρχει μια παρεξήγηση και θα το σταματήσω εδώ.
Αλλά ερωτώ: Υπάρχει ανθρώπινη ύπαρξη που πέραν από παρακλήσεις και προσευχές στην Θριαμβεύουσα όπως είπες Εκκλησία που θα αναφερόταν σε Αυτήν κάπως?
Πέραν από τους Αγίους και τους Πατέρες δεν μπορώ να ονοματίσω κάποιον ως παράδειγμα καλού ή συνειδητού Χριστιανού. Υπάρχουν όμως άνθρωποι άξιοι και που θα πρέπει να τους μιμηθούμε και αυτό για την ψυχή μας και όχι για εκείνους. Ο καθένας Νίκος μου μπορεί να έρθει όπως είπες στην Εκκλησία για 1002 λόγους. Η συμπεριφορά τους όμως θα πρέπει να είναι τέτοια που να μην προσβάλει εμένα (που άστο αυτό, στεφάνια είναι λένε, και δεν με αφορά για εμένα, και αν είναι να νιώσει κάποιος καλύτερα και ανάπαυση ας με προσβάλει), ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας, και της Εκκλησίας φυσικά, αλλά πρωτίστως να μην προσβάλουν Εκείνον έστω και έμμεσα, είτε αυτό γίνεται στο Δικό Του όνομα, είτε στο όνομα της Οικονομίας της Εκκλησίας. Περίεργο, κάποτε διαφωνούσαμε για το προκλητικό ντύσιμο κάποιον ανθρώπων και κατ επέκταση για την συμπεριφορά τους που αυτοί οι άνθρωποι είναι εκτός Εκκλησίας. Σε ότι όμως αφορά την υποκρισία των «ευσεβών » κατά τους τύπους (όμως) χριστιανών μέσα στην Εκκλησία δεν βλέπω την ανάλογη έκρηξή σας ή την ευαισθησία σας, σχωράτε με αλλά ανάλογα από την σκοπιά που θα δούμε τα πράγματα παίρνουμε και την ανάλογη θέση, δεν είναι έτσι όμως σε ότι αφορά τον Θεό.
Θα σου πω άλλο παράδειγμα. Σε μια συζήτηση, κάποιος, είπε ότι σε εγκαίνια κάποιου μαγαζιού που δεν ήταν και τόσο χριστιανικό το κατάστημα αυτό, σε ένα τραπέζι πήγε και κάθισε δίπλα από τον Ιερέα μια κυρία που από τα λόγια του την ονόμασε πόρνη. Εσύ τι θα του έλεγες του χριστιανού αυτού? Εγώ προσωπικά μουγκάθηκα (λάθος) γιατι θα τσακωνόμουν μαζί του. Εσύ τι θα του έλεγες?
Πρώτον δεν έχει κανένα δικαίωμα να πει έτσι οπουδήποτε γυναίκα, δεύτερον απλά κάθισε δίπλα, είχε καρέκλα, είχε θέση. Τρίτον δεν νομίζω να έλειπε από τον Ιερέα κάποιο πόδι ή χέρι ή άλλο όργανο του σώματος του, πρέπει να έφυγε από τα εγκαίνια αρτιμελής ο άνθρωπος, (εκτός αν η κοπέλα ήταν ο χανιμπαλ). Τέταρτον, γιατι όταν μια κοπέλα καθίσει δίπλα από Ιερέα ονομάζεται πόρνη, έχει αμαρτωλές και κακές προθέσεις? Δεν υπάρχει μια στο τρις, να είδε μια καρέκλα άδεια και να κάθισε? Δεν υπάρχει η περίπτωση να είχε κάτι ρε παιδί μου να πει σε έναν πνευματικό άνθρωπο? Πέμπτον γιατι αν καθότανε ένας άντρας δίπλα του οι λογισμοί τους να είναι και αυτοί περίεργοι ή να το θεωρούσαν απόλυτα φυσιολογικό? Ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται περί Ισοψυχίας. Που είναι αυτό στις μέρες μας και κυρίως που είναι αυτό μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας? Μήπως επειδή εγώ κάνω κάθε βράδυ το Απόδειπνο, σταυροκοπιέμαι ολημερίς αξίζει η ψυχή μου παραπάνω από κάποια άλλη ψυχή? (και δεν αναφέρομαι το τονίζω στην Θριαμβεύουσα Εκκλησία). Υπάρχει ισοψυχία? Έκτον, αν υποθέσουμε ότι όντως η γυναίκα είχε κακές και από τον έξω από εδώ διαθέσεις να προκαλέσει τους παρευρισκομένους, Ιερέα και μη, από μας αυτή η ψυχή δεν θέλει προσευχή? Για τέτοιες ψυχές δεν ήρθε ο Θεός? Κάνω λάθος? Με ποιο δικαίωμα κρίνω και ονοματίζω πόρνη ή πόρνο έναν άνθρωπο? Για την εμφάνιση του? Που κάθισε δίπλα σε Ιερέα? Γιατί να με πεις πόρνη αν εσύ που δεν με ξέρεις αν με δεις να κάθομαι δίπλα στον Θείο μου που είναι Ιερέας? Γιατι με κρίνεις?
γιατι υποκρίνεται ότι αυτός είναι ο σωστός, ο ευλαβής? Που στην προκειμένη χρονική στιγμή αν θες δεν με αφορά το σωστό ή το λάθος με αφορά που υπάρχει υποκρισία μέσα μας με τον ορισμό που έδωσες εσύ, με αφορά που αντί να υπάρχει αυτό το αγαπάτε αλλήλους υπάρχει το αγαπάτε με γνώμονα όποιος μας κατέβει - αρέσει στο ξερό μας το κεφάλι.
λες για γενίκευση. Μα δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό και προέρχονται από ανθρώπους που συμμετέχουν. Αν ήταν από ανθρώπους που δεν συμμετείχαν, τότε αυτός ο άνθρωπος δικαιολογείτε και συγχωρείτε μπορώ να πω. Και η πραγματικότητα είναι τρις χειρότερη από ότι νομίζεις. Αποκομίζω την αίσθηση ότι το αγαπάτε Αλλήλους είναι να μην πειράξω κανέναν, το έχω ματα - αναφέρει εδώ μέσα. Και γύρω μου αυτό που είπε ο Χριστός το βλέπω σε ελάχιστους ανθρώπους που δυστυχώς Νίκο μου θα στο πω δεν ανήκω ακόμα σε αυτούς. Ελπίζω πριν πεθάνω να ανήκω. Εγώ τους 6 παραπάνω λόγους που θα του έλεγα αν είχα θάρρος και σκοπό να έρθω μαζί του σε αντιπαράθεση θα τους έλεγα μόνο και μόνο να καταλάβω γιατι κρίνει έναν άνθρωπο μόνο και μόνο από την καρέκλα που κάθισε και γιατι η ψυχή του είναι ανώτερη από της κοπέλας.
Αν εννοείς ότι εγώ προσπαθώ να διορθώσω κάποιον κάνεις μέγα λάθος και με στεναχωρείς. Δεν είμαι σε θέση να διορθώσω τα ορθογραφικά μου λάθη πόσο μάλλον τα Πνευματικά λάθη από κάποιον, αν είχα αυτή την δυνατότητα δεν θα είχα πτώσεις και δεν θα είχα την δικιά μου Πνευματική ανωριμότητα. Πολλές φορές Νίκο μου δεν έχω το Θάρρος γιατι είμαι Πνευματικά κατώτερη, να απαντώ και δεν παίρνω θέση, πόσο μάλλον να διορθώσω και να φέρω στο δρόμο Του ανθρώπους. Νομίζω είσαι λάθος αν εννοείς εμένα και με προσβάλεις κάτι που εγώ από εδώ μέσα δεν έχω κάνει ποτέ προσωπικά αλλά ούτε και σε κανέναν, αλλά εγώ σ αγαπώ και δεν παρεξηγώ. Όχι γιατι είμαι ανώτερος άνθρωπος, ένα κούτσουρο είμαι αλλά γιατι πρέπει να κάνω υπακοή στον γέροντα μου σε ότι αφορά που δεν ε παρεξηγώ, και σ αγαπώ γιατι κάποτε με στήριξες όταν δεν είχα Πατέρα. Και έτσι αυτό προσβλητικό, το αποδίδω στο ότι έγινε παρεξήγηση από τα δικά μου γραφόμενα και μόνο, και ότι δεν έγινα κατανοητή απέναντι σου.
Φιλώτα μου το εαυτό μου προσωπικά τον διορθώνω όχι από τα λάθη των άλλων ή τις πτώσεις των άλλων αλλά με το να μιλώ και να βρίσκομαι με ανθρώπους που πραγματικά Αγαπάνε Αυτόν και δέχονται τους άλλους που είναι χωμένοι στην κόλαση και που προσεύχονται. Να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δέχονται τους αλλήλους μου όπως και να είναι και να τους κατηχούν άθελα τους με την συμπεριφορά τους, διορθώνομαι όταν βλέπω ευλαβείς ανθρώπους να ζουν χωρίς δυσκολία αλλά με φυσιολογικό τρόπο μια ορθόδοξη ζωή μέσα σε λύκους. Με παρηγορεί μόνο, ειλικρινά ΜΟΝΟ το γεγονός ότι έχει αμέτρητο το Έλεος Του (δεν με παρηγορεί αν εγώ έχω σκοτώσει έναν άνθρωπο να γνωρίσω έναν άλλον άνθρωπο που έχει σκοτώσει 3 ανθρώπους, δεν με παρηγορεί αν εγώ έχω κάνει 1 έκτρωση να γνωρίσω άλλη μια κοπέλα που θα έχει κάνει 7 εκτρώσεις). Εσείς, οι περισσότεροι είστε στον χώρο της Εκκλησίας χρόνια, έχετε μετανοήσει χιλιάδες φορές, ελάχιστα θανάσιμα αμαρτήματα έχετε και αν τα έχετε, έχετε πραγματικά μετανοήσει. Έχετε γνωρίσει Εκείνον και τα λόγια Του από έξω και ανακατωτά. Θεωρείτε πολλά πράγματα δεδομένα. Δεν ξέρεις και δεν ξέρετε πως είναι να ζεις στο σκοτάδι και ξαφνικά να ξυπνάς ένα πρωί και να βλέπεις Εκείνον, και δεν αναφέρομαι στην αίσθηση του ότι καταλαβαίνεις ότι Υπάρχει Εκείνος, όσο στην αίσθηση της αθλιότητας που κουβαλούσε η ψυχή σου τόσα χρόνια Μακριά Του, και ότι αυτή η αθλιότητα δεν μετριάζεται ότι και να κάμεις. Στο ξανάπα Φιλώτα, ο Απόστολος Πέτρος, που έχει τα Κλειδιά του Παραδείσου άκουγε κόκορα και έκλαιγε. Ποίος? Ο Απόστολος Πέτρος, γιατι θυμόταν την προδοσία του. Δεν βρίσκω λέξη να σου πω το αντίστοιχο για μας τους κοινούς ανθρώπους. Δεν ξέρεις και δεν ξέρετε πως είναι να μην ξέρεις πώς να Τον ευγνωμονείς για το ότι έκανε την καρδιά σου να καταλάβει ότι οκ τρως για το σώμα το τρέφεις, την ψυχή σου όμως πως την τρέφεις? Άρα Νίκο μου δεν με παρηγορεί ούτε νιώθω ικανοποίηση και ανωτερότητα όταν γνωρίζω άλλους ανθρώπους με παραπάνω αμάρτημα.
Όσο αφορά την κριτική δίκιο έχεις. Συμφωνώ απόλυτα, και κυρίως η αρνητική κριτική είναι η πιο σημαντική. Αλλά δυστυχώς Νίκο μου δεν ήμουν εγώ η κοπέλα που αναφέρθηκε ο άνθρωπος, δεν ήμουν εγώ η πόρνη. Όχι ότι δεν ήμουν ή δεν είμαι, αλλά δεν είμαι στο συγκεκριμένο αυτό παράδειγμα
Φιλώτα μου (νομίζω ότι κάτι κακό σου έκαμα και το κατάλαβες τώρα για να λες ότι μου λες και ειλικρινά συγγνώμη αν σε πείραξα κάπου) αν εσύ θεωρείς ότι έχω ψευτοταπείνωση, έχεις δίκιο. Δεν θα δικαιολογηθώ, δεν θα δώσω αναφορά σε κανέναν εδώ στην γη πέρα από τον Πατέρα μου τον Πνευματικό, αναφορά θα δώσω σε Εκείνον. Και δεν θα κερδίσω κάτι από το να σου πω το αντίθετο, αν θες να το πιστέψεις αυτό κάντο. Η δριμύ κριτική που ασκώ δεν αφορά κάτι που ειπώθηκε για μένα, για τα δικά μου αμαρτήματα, αφορά κάτι που ειπώθηκε για κάποιον άλλον άνθρωπο με αναφορά και σε Εκείνον. Μπροστά μου δεν θέλω να προσβάλεις και να κρίνεις άλλους ανθρώπους που δεν είναι παρών να δικαιολογηθούν (ή και να ήταν δεν θα τους πρόσβαλες ούτε θα τους έκρινες), πόσο μάλλον Εκείνον. Αν αυτό δεν το κατανοείς σχώραμε δεν μπορώ να στο πω αλλιώς και με άλλες λέξεις. Εσύ μπορεί να είσαι τόσο ανώτερος και να έχεις τέτοια ταπείνωση που να δέχεσαι τις προσβάλεις για Εκείνον.
Αληθινή ταπείνωση χωρίς να έχω διαβάσει πως την αποκτάς θαρρώ ότι έχω μόνο όταν θεωρώ ότι ο εαυτός μου δεν αξίζει τον Παράδεισο και ότι η πόρνη, ο φονιάς, η κοπέλα που έκανε 3 εκτρώσεις, εκείνος που πέφτει κάθε μέρα, και άλλοι που ειλικρινά μετανοούν, αξίζουν τον Παράδεισο αντί εμού. Αληθινή ταπείνωση είναι να προσεύχομαι για τους ψευτο - ευσεβείς και μη ευσεβείς, για τους αμαρτωλούς για και καθόλου μα καθόλου για την ψυχή μου και να αφήσω να μεριμνήσει Εκείνος για αυτή. Παράδεισος για μένα είναι να είμαι στην κόλαση γνωρίζοντας ότι είμαι μόνη μου και ότι όλοι οι άλλοι ακόμα και οι αιρετικοί όπως ο Άρειος είναι στον Παράδεισο κοντά Σ αυτόν. Αν το γνωρίζω αυτό τότε η κόλαση θα ναι για μένα πιο παράδεισος και από τον Παράδεισο. Αλλά δυστυχώς δεν έχω τα κότσια να το πω αυτό στις προσευχές μου.
Νομίζω ότι θα μπορούσα να σου γράφω μέχρι αύριο το πρωί Νίκο μου αλλά σίγουρα θα έχω γίνει ήδη γραφική και κουραστική. Θα στο έστελνα με ΠΜ αλλά δυστυχώς νιώθω ότι αναφέρεσαι προσωπικά στις τελευταίες παραγράφους και με προσβάλεις γιατι παρεξήγησες τα γραφόμενα μου (έχω ένα μικρό πρόβλημα η αλήθεια είναι εκ γενετής στο να εκφράζομαι λανθασμένα και έτσι δεν σε παρεξηγώ το λάθος είναι δικό μου.
Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω γιατι οι περισσότεροι από εδώ μέσα δεν αναφέρεστε στο τι σας συμβαίνει καθημερινά αλλά γράφετε και αντιγράφετε μόνο από πατερικά βιβλία και αναγνώσματα και διάφορα site. Σχωράτε με, δεν έχω πατερικά βιβλία, ούτε αναγνώσματα για να ποστάρω σωστά και πολυδιαβασμένα και Άγια γραφόμενα) και για αυτό το δημοσιεύω.
.
εκεί κολλιτσίδα!! σε λίγο θα παίζουμε και το ένα φράγκο η βιολέττα..
τότε μόνο αναφέραται "περάξενα" στους Αγίους μας). Σωστά λες Εκκλησία δεν είμαστε μόνο εμείς (αν και αυτό είχα στο μυαλό μου) ως σώμα αλλά και οι Αγιοι, αλλά πιστευω ότι κανείς μας δεν θα έλεγε κάτι που θα ήταν για τους Αγίους μας "περίεργο" (γιατι στο μυαλό μου οι Αγιοι ειναι κάτι που δεν φτάνω, πόσο μάλλον ο Θεός). Μα βάζω και την λέξη "περίεργο" γιατι δεν θέλω καν να γράψω άλλη λέξη με άλλη έννοια. Αυτά είναι άρρωστα πράγματα και καταστάσεις.