Ορθοδοξία και οικονομικά συστήματα.

[Νίκος]

Η πολιτική και η Εκκλησία έχουν μεν το ίδιο υποκείμενο, δηλαδή τους ανθρώπους, αλλά τελείως διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισής τους.

Η πολιτική απευθύνεται στη λογική και το συμφέρον (καλώς ή κακώς νοούμενο) των ανθρώπων και η Εκκλησία στην καρδιά και στην πίστη. Το κράτος ζητά συστράτευση και συμμόρφωση και η Εκκλησία εθελούσια συμμετοχή και αγάπη προς το Θεό και τους συνανθρώπους.

Λίγα κοινά σημεία μπορούμε να βρούμε μόνο σε ελάχιστους κοινούς στόχους, σε περίπτωση που η πολιτική είναι υγιής και επιδιώκει την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας και βέβαια στην υπεράσπιση της πατρίδας.

Όμως η πολιτική πρέπει σίγουρα να μας βρίσκει αντίθετους όταν κινείται εναντίον της πίστης μας και της Εκκλησίας. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν πολιτικοί χώροι, που κινούνται εναντίον της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας.

Νομίζω ότι οι πολιτικοί χώροι αυτοί δεν είναι σωστό να αποτελούν επιλογή ενός Ορθόδοξου Χριστιανού, όσο συνεχίζουν αυτή τη συμπεριφορά. Το ίδιο και κάποια πολιτικά πρόσωπα και των άλλων κομμάτων, που η συμπεριφορά τους είναι αντίθετη στην πίστη μας και την Εκκλησία.

Ανεξάρτητα από τις προσωπικές μας πολιτικές προτιμήσεις, όταν η εξουσία απ' όποιους κι αν εκφράζεται στρέφεται εναντίον της πίστης μας και της Εκκλησίας είμαστε υποχρεωμένοι να τα υπερασπίσουμε με τον τρόπο που αρμόζει σε Χριστιανούς.

Μια μεγάλη ευκαιρία για να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας απέναντι σ' όσα έκανε και σχεδιάζει εναντίον της πίστης μας και της Εκκλησίας η σημερινή Κυβέρνηση, είναι αυριανό (6 Φεβρουαρίου) συλλαλητήριο στην Αθήνα. Αρκεί να μην επικεντρωθεί στις ταυτότητες, αλλά στα πολύ σοβαρότερα θέματα που έχουν τεθεί τον τελευταίο καιρό, όπως η ουσιαστική κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών ως ομολογιακού μαθήματος και η προσπάθεια περιθωριοποίησης και διάλυσης της Εκκλησίας.

[Achilleas]

Θα επιστρέψω για λίγο στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους που τον τρόπο ζωής τους πάνε να συνδέσουν με τις σοσιαλιστικές κοινωνίες.

Συγκεκριμένα, θα αναφερθώ στη δράση του Μεγάλου Βασιλείου. Ο Μέγας Βασίλειος εδραίωσε με το έργο του το πρότυπο της κοινοκτημοσύνης. Ότι ανήκει σε έναν άνθρωπο, ανήκει και στον πλησίον του. Αυτή βέβαια η στάση, απαιτεί την ελεύθερη συγκατάθεση του ανθρώπου και δεν μπορεί να προέρχεται από κανενός είδους καταναγκασμό (Eδώ έχουμε και τη μεγάλη διαφορά από τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό). Αλλά και η εργασία του ανθρώπου δεν πρέπει να αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του στενού ατομικού συμφέροντος. Ο Μ. Βασίλειος τόνιζε ότι όποιος επιθυμεί την τελειότητα να εργάζεται νυχθημερόν για να βοηθάει αυτούς που έχουν ανάγκη. Η τέλεια κοινωνία κατά τον Μ. Βασίλειο, προέρχεται από την πνευματική αλλαγή των ανθρώπων και δεν είναι αποτέλεσμα κοινωνικών συστημάτων, όσο εξελιγμένα ή δίκαια και αν είναι αυτά.

Ο Μ. Βασίλειος καταδίκαζε όσους εκμεταλλεύονταν τους συνανθρώπους τους και πλούτιζαν από τις συμφορές των άλλων. Καυτηρίαζε την ακόρεστη επιθυμία για πλουτισμό. Στηλίτευε την αδικία και κατέκρινε τις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

[Δημήτριος]

Σας θέτω υπόψιν σας τα εξης (επειδή πολλοί τα αγνοούν):

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id= ... e=7/2/2010

Σημειωτεόν οτι και το αντίπαλο δέος δλδ ο Ναζισμός είχε σαφή αρνητική στάση στη χριστιανική θρησκεία-περαν του εγκληματικου σκέλους φυσικά.Νομίζω δε πως και οι εγχώριοι "εμπνεόμενοι" από τα σχετικά "διδάγματα" περισσότερο φιλικοί είναι στο Δωδεκάθεο παρά στην Ορθοδοξία...
Ο φασισμός από την αλλη βασιστηκε εν πολλοίς στην χριστοκαπηλία με οσα δαιμονικά αυτό συνεπάγεται.
Αμφοτεροι δε ησαν το "μακρυ χέρι" του καπιταλισμού!
Ο καπιταλισμός στον πυρήνα του είναι αδιαφορος θρησκευτικά και οι όποιες συμπαθειες η αντιπάθειες υπαγορευονται από τη λογική του κερδους,
Δόξα τω Θεώ το διαδίκτυο είναι γεμάτο απο χριστιανορθοξες ομιλίες.Και το ζητημα του πλούτου και της ιδιοκτησίας δεν το αφήνουν απ΄έξω!

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Προσωπικά διαφωνώ ότι ο καπιταλισμός είναι αδιάφορος θρησκευτικά. Πιο κοντά είμαι στην άποψη ότι ο καπιταλισμός (ιδιαίτερα στη σύγχρονη βίαιη παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κοινωνία) είναι η (φανερή πλέον) εξουσία του σατανά στους ανθρώπους. Και μου γεννιέται συχνά το ερώτημα: Θα είχε νόημα η πολιτική δραστηριοποίηση για την ανατροπή της απάνθρωπης αυτής κατάστασης;

[Δημήτριος]

Προσωπικά διαφωνώ ότι ο καπιταλισμός είναι αδιάφορος θρησκευτικά. Πιο κοντά είμαι στην άποψη ότι ο καπιταλισμός (ιδιαίτερα στη σύγχρονη βίαιη παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κοινωνία) είναι η (φανερή πλέον) εξουσία του σατανά στους ανθρώπους. Και μου γεννιέται συχνά το ερώτημα: Θα είχε νόημα η πολιτική δραστηριοποίηση για την ανατροπή της απάνθρωπης αυτής κατάστασης;

Αυτά του του είδους ερωτήματα ομολογώ ότι μου έχουν φάει την ψυχή (βλ.Οκτωβριανή επανάσταση) και δυστυχώς δεν θα μπορούσα να γίνω αντιληπτός σε ένα δημόσιο φορουμ!Σε καμιά σύναξη ίσως τα συζητήσουμε!

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Ένα διδακτικό βίντεο που δείχνει ανάγλυφα αυτό που ζούμε από κάποιον αμερικάνο δημιουργό:

Έχει και ορισμένα δαιμονικά στοιχεία, όπως την επίκληση της βίας. Αλλά πιστεύω ότι ο κόσμος είναι όπως τον δείχνει: Δεμένος στις αλυσίδες της απληστίας των τραπεζιτών......

[Νίκος]

Το θέμα μας Κωνσταντίνε δεν είναι πως είναι σήμερα ο κόσμος και τα διάφορα οικονομικά οικονομικά συστήματα, αλλά ποια είναι η Ορθόδοξη άποψη για όλα αυτά.

Η άποψη της Εκκλησίας για το πως ένας Χριστιανός πρέπει να διαχειρίζεται τα υλικά αγαθά σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, είναι σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ, αφού η απληστία και η κακοδιαχείριση, ανεξαρτήτως οικονομικού συστήματος, οδήγησαν στη σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση.

Ο Χριστός προσφέρει με την εντολή της Αγάπης τον μόνο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της κοινωνικής συνύπαρξης των ανθρώπων. Όλα τ΄άλλα οδηγούν σε αδιέξοδο, αφού η απληστία και η ηθική διαφθορά μπορούν να διεισδύσουν και να διαλύσουν όλα τα οικονομικά συστήματα.

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Ο Χριστός προσφέρει με την εντολή της Αγάπης τον μόνο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της κοινωνικής συνύπαρξης των ανθρώπων. Όλα τ΄άλλα οδηγούν σε αδιέξοδο, αφού η απληστία και η ηθική διαφθορά μπορούν να διεισδύσουν και να διαλύσουν όλα τα οικονομικά συστήματα.

Συμφωνώ απόλυτα ότι η ιδανική κοινωνία είναι η εν Χριστώ κοινωνία! Αυτό όμως αποδεικνύει ότι τελικά η θρησκεία έχει και πολιτική διάσταση. Και ο διαχωρισμός που έχει επικρατήσει είναι ενάντια στο κοινωνικό συμφέρον. Η ηθική (και η μόρφωση) απουσιάζει από όλα τα προγράμματα της "αριστεράς", αφού αρνείται και χλευάζει την Πίστη και η "δεξιά" σέβεται την Πίστη, αλλά αποδέχεται τον καπιταλισμό ως τρόπο ανάπτυξης της οικονομίας που σαφέστατα είναι απάνθρωπος (καταπίνει ολόκληρα κράτη) και - κατά τη γνώμη μου - στην άλλη άκρη από όσα μας δίδαξε ο Χριστός. Κατά συνέπεια η πολιτική απομακρύνεται από τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους (που είναι η προσφορά, η Πίστη, η αγάπη και η ελπίδα). Το ερώτημα που μου δημιουργείται είναι: έχει νόημα να ασχοληθεί κάποιος με τα κοινά (εις βάρος της οικογένειάς του) για να συμβάλλει στην αλλαγή της πολιτικής ή αυτό είναι μάταιο, αφού τον κόσμο αυτό δυστυχώς τον κυβερνάει πλέον η ματαιοδοξία και το κέρδος;

[Δημήτριος]

Ο Χριστός προσφέρει με την εντολή της Αγάπης τον μόνο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της κοινωνικής συνύπαρξης των ανθρώπων. Όλα τ΄άλλα οδηγούν σε αδιέξοδο, αφού η απληστία και η ηθική διαφθορά μπορούν να διεισδύσουν και να διαλύσουν όλα τα οικονομικά συστήματα.

Συμφωνώ απόλυτα ότι η ιδανική κοινωνία είναι η εν Χριστώ κοινωνία! Αυτό όμως αποδεικνύει ότι τελικά η θρησκεία έχει και πολιτική διάσταση. Και ο διαχωρισμός που έχει επικρατήσει είναι ενάντια στο κοινωνικό συμφέρον. Η ηθική (και η μόρφωση) απουσιάζει από όλα τα προγράμματα της "αριστεράς", αφού αρνείται και χλευάζει την Πίστη και η "δεξιά" σέβεται την Πίστη, αλλά αποδέχεται τον καπιταλισμό ως τρόπο ανάπτυξης της οικονομίας που σαφέστατα είναι απάνθρωπος (καταπίνει ολόκληρα κράτη) και - κατά τη γνώμη μου - στην άλλη άκρη από όσα μας δίδαξε ο Χριστός. Κατά συνέπεια η πολιτική απομακρύνεται από τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους (που είναι η προσφορά, η Πίστη, η αγάπη και η ελπίδα). Το ερώτημα που μου δημιουργείται είναι: έχει νόημα να ασχοληθεί κάποιος με τα κοινά (εις βάρος της οικογένειάς του) για να συμβάλλει στην αλλαγή της πολιτικής ή αυτό είναι μάταιο, αφού τον κόσμο αυτό δυστυχώς τον κυβερνάει πλέον η ματαιοδοξία και το κέρδος;

Aν ακούγαμε μερικές ομιλίες του μακαριστού π. Μυτηλιναίου πάνω στο Δευτερονόμιο (Ισραήλ:ενας λαός-μία θρησκεία)πολύ καλό θα μας έκανε και πολλές απορίες θα μας έλυνε!Πέραν των πατερικών διδασκαλιών που μας είναι καπως πιο οικείες (υστερο-Ρωμαικη αυτοκρατορια:πολλοι λαοι-πολλές θρησκειες)
Φυσικά οι πολλές θεωρίες ειναι ματαιες αν την κρισιμη στιγμη υποκυψεις και ψηφισεις ρουσφετολογικά!

[Νίκος]

Συμφωνώ απόλυτα ότι η ιδανική κοινωνία είναι η εν Χριστώ κοινωνία! Αυτό όμως αποδεικνύει ότι τελικά η θρησκεία έχει και πολιτική διάσταση. Και ο διαχωρισμός που έχει επικρατήσει είναι ενάντια στο κοινωνικό συμφέρον.

Δεν είναι σωστή η έκφραση ότι "η θρησκεία έχει και πολιτική διάσταση". Άλλωστε η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία (κατά τον αείμνηστο π.Ιωαν. Ρωμανίδη), αλλά θεραπεία της θρησκείας.

Η Εκκλησία και η πολιτική έχουν κοινό πεδίο δράσης, την κοινωνία. Και οι δυο φροντίζουν από διαφορετική σκοπιά για τον καλό της κοινωνίας.

Οι διαφορές στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν το καλό της κοινωνίας καθώς και στον τρόπο υλοποίησης των αντίστοιχων δράσεων είναι θεμελιώδεις. Για παράδειγμα η Εκκλησία βλέπει τον κάθε άνθρωπο ως ξεχωριστό πρόσωπο, ενώ η πολιτική βλέπει τον άνθρωπο ως πολίτη (άτομο) ενταγμένο σε κάποια ομάδα ή σύνολο.

Αυτή είναι μια πολύ καλή συζήτηση και μπορούμε να την αναλύσουμε περισσότερο. Δηλαδή ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές στον τρόπο που η Εκκλησία και η πολιτική αντιμετωπίζουν τον κάθε άνθρωπο χωριστά και την κοινωνία ως σύνολο.

Επειδή το θέμα αυτό είναι ένα μικρό υποσύνολο του γενικότερου θέματος "Εκκλησία και πολιτική" θ΄ανοίξουμε ένα νέο θέμα με τον τίτλο αυτό.