Re: Ομοιοπαθητική Ιατρική και Ορθοδοξία
Δημοσιεύτηκε: Τρί Οκτ 30, 2012 9:54 am
Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ – Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ 1924-1994» του Νικόλαου Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.
Μαρτυρίες Πανιερωτάτου Αγιορείτου ιερομονάχου Η - (σελ. 115-116)
Δύο γνωστοί του μοναχοί, ύστερα από συζήτησή τους με άλλον μοναχό ασθενή, που είχε καταφύγει για θεραπεία στην ομοιοπαθητική, πήγαν προβληματισμένοι στον πατέρα Παΐσιο και τον ρώτησαν αν είναι δυνατόν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα να προσφέρουν κάποια βοήθεια, αν είναι απλή απάτη, ή μήπως κάτι ακόμη χειρότερο. Ο Γέροντας τους βοήθησε να καταλάβουν ότι συμβαίνει και αυτό το τελευταίο – δηλαδή ύπαρξη δαιμονικής ενέργειας – τονίζοντας μάλιστα στο τέλος χαρακτηριστικά :
-Εδώ αυτοί χρησιμοποιούν τα φάρμακά τους, όπως εμείς χρησιμοποιούμε τον αγιασμό!
Την ανωτέρω θέση του Γέροντα κατέθεσε στην εισήγησή του, σε σχετική θεολογική και ιατρική ημερίδα, και ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης : «Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίηση έμαθα από αξιόπιστο μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο Γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν δαιμονικό υποκατάστατο του Αγιασμού και δεν δεχόταν αυτού του είδους τις θεραπείες».
Έχοντας αυτήν την βεβαιότητα περί ομοιοπαθητικής ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος, όταν κάποτε τον επισκέφτηκε νεαρός γιατρός και του ανέφερε ότι εξειδικεύεται στην ομοιοπαθητική, τον απέπεμψε απότομα, χωρίς να δεχθεί να συζητήσει καθόλου μαζί του. Η ασυνήθιστη αυτή στάση του πραοτάτου Γέροντα θεωρούμε ότι αποσκοπούσε στο να συγκλονίσει τον επισκέπτη του και να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τον επικίνδυνο δρόμο στον οποίο είχε εισέλθει.
Μαρτυρίες Πανιερωτάτου Αγιορείτου ιερομονάχου Η - (σελ. 115-116)
Δύο γνωστοί του μοναχοί, ύστερα από συζήτησή τους με άλλον μοναχό ασθενή, που είχε καταφύγει για θεραπεία στην ομοιοπαθητική, πήγαν προβληματισμένοι στον πατέρα Παΐσιο και τον ρώτησαν αν είναι δυνατόν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα να προσφέρουν κάποια βοήθεια, αν είναι απλή απάτη, ή μήπως κάτι ακόμη χειρότερο. Ο Γέροντας τους βοήθησε να καταλάβουν ότι συμβαίνει και αυτό το τελευταίο – δηλαδή ύπαρξη δαιμονικής ενέργειας – τονίζοντας μάλιστα στο τέλος χαρακτηριστικά :
-Εδώ αυτοί χρησιμοποιούν τα φάρμακά τους, όπως εμείς χρησιμοποιούμε τον αγιασμό!
Την ανωτέρω θέση του Γέροντα κατέθεσε στην εισήγησή του, σε σχετική θεολογική και ιατρική ημερίδα, και ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης : «Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίηση έμαθα από αξιόπιστο μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο Γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν δαιμονικό υποκατάστατο του Αγιασμού και δεν δεχόταν αυτού του είδους τις θεραπείες».
Έχοντας αυτήν την βεβαιότητα περί ομοιοπαθητικής ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος, όταν κάποτε τον επισκέφτηκε νεαρός γιατρός και του ανέφερε ότι εξειδικεύεται στην ομοιοπαθητική, τον απέπεμψε απότομα, χωρίς να δεχθεί να συζητήσει καθόλου μαζί του. Η ασυνήθιστη αυτή στάση του πραοτάτου Γέροντα θεωρούμε ότι αποσκοπούσε στο να συγκλονίσει τον επισκέπτη του και να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τον επικίνδυνο δρόμο στον οποίο είχε εισέλθει.