Ορθοδοξία

Απόσπασμα απ' το βιβλίο ¨Στο Βάθος Κήπος¨, στην Ορθόδοξη Αλήθεια.
Καλά να περνάς, και να χαίρεσαι!!

O Χριστός δεν έβαλε ποτέ ετικέτες στους ανθρώπους

Του π. Ανδρέα Κονάνου – από την Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί

Παρατηρούμε τα γεγονότα και βγάζουμε ένα περίπου δικό μας συμπέρασμα. Λέω «περίπου», γιατί ο νους μας δεν μπορεί αν δεν βάλει ετικέτα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του. Θέλει κάτι να πει. Θέλει να πει, ας πούμε: «Αυτό μου φαίνεται καλό». Μόνο όταν είσαι πολύ παιδί δεν λέει κάτι ο νους σου. Μόνο τότε δεν βγάζεις συμπέρασμα. Το παιδικό μυαλουδάκι είναι ανοιχτό σε όλα. Του αθώου παιδιού ο νους είναι χωρίς ετικέτες. Ωσπου να το μάθουμε εμείς να πει «αυτό είναι κακό, αυτό είναι καλό», για το μικρό παιδί όλα είναι ευκαιρίες, όλα είναι αγνά, αθώα και καλά. Γι' αυτό, άμα πάει ένας εγκληματίας σ' ένα παιδάκι και του πει «δώσ' μου αυτό» ή «άνοιξέ μου την πόρτα», το παιδί δεν ξέρει να πει «αυτός είναι κακός». Διότι το μυαλουδάκι του, ο νους του, είναι ανοιχτό. Δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Δεν τους έχει βάλει κάποια επιγραφή «αυτός είναι σωστός, του μιλάμε· αυτός είναι παλιάνθρωπος, του κλείνουμε τη πόρτα».

Ολοι είναι ευκαιρίες του Θεού. Ολοι είναι καλοί. Μέσα απ' τα μάτια του παιδιού όλοι είναι μοναδικοί. Θα πεις: «Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε ένα τέτοιο μυαλό, γιατί θα μας κατασπαράξουν στην κοινωνία με τόση αθωότητα. Θα γίνουμε τελείως θύματα». Ναι, αυτό λέει η λογική. Μα ο Αγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει ότι το μικρό παιδί με την αθωότητά του πιάνει ένα φίδι και το φίδι τελικά μπορεί να μην το δαγκώσει. Εννοώντας με αυτό το παράδειγμα ότι η αθωότητα αφοπλίζει. Το καθαρό μυαλό, το αθώο μυαλό, που δεν βάζει επιγραφές στους ανθρώπους, ζει άλλα θαύματα.

Πιστεύω ότι δεν σε μπερδεύω. Προσπαθώ να σου πω γι' αυτά τα παιχνίδια του νου που μας ταλαιπωρούν. Και για τις σκέψεις που μας βασανίζουν. Κάτι που δεν είχε ο Κύριος.
Ο Κύριος δεν έβλεπε τους ανθρώπους κλεισμένους σε κουτάκια, με ονόματα απέξω.
Δεν έζησε ανάμεσά μας, πλησιάζοντας επιλεκτικά τους ανθρώπους, δηλαδή δεν είπε: «Σ' αυτούς μιλάω. Στους άλλους δεν μιλάω. Αυτοί είναι οι σωστοί, αυτοί είναι οι κολασμένοι». Το αντίθετο έκανε. Πήγαινε στους «κολασμένους» -κολασμένους θα τους ονομάζαμε εμείς- και μίλαγε μ' αυτούς. Κι έβλεπε άλλα πράγματα μέσα σ' αυτούς.

Αν ο νους μας γίνει πάλι αθώος κι αν αφεθεί στον Θεό, ώστε να λαμπρυνθεί και να φωτιστεί, θα δει τα πράγματα αλλιώς. Πλησίασε ο Χριστός τη Φωτεινή τη Σαμαρείτιδα.
Τότε ήταν μια απλή Σαμαρείτιδα. Μα ο Χριστός δεν της έβαλε επιγραφή. Δεν την ονόμασε υποτιμητικά «Σαμαρείτιδα». Αυτή ήταν άνθρωπος μιας άλλης θρησκευτικής εκδήλωσης και νοοτροπίας. Οι Ισραηλίτες δεν είχαν επαφή με τους Σαμαρείτες. Δεν το υπολόγισε όμως αυτό ο Κύριος. Ο νους του δεν έμεινε σ' αυτό. Ηταν κι ανήθικη γυναίκα η Σαμαρείτιδα, γιατί είχε πολλούς γάμους και σχέσεις. Ούτε σ' αυτό όμως έμεινε ο Κύριος.

Ο δικός μας νους θα έβαζε αμέσως επιγραφές. «Πρώτον, είναι γυναίκα». Θα το σχολιάζαμε αμέσως αυτό. Οπως έκαναν και οι μαθητές τού Χριστού, που ξαφνιάστηκαν διότι «μετά γυναικός ωμίλει». Ξαφνιάστηκαν γιατί μιλούσε με γυναίκα. Ετσι έχει μάθει ο νους μας. «Μ' αυτούς πρέπει, μ' αυτούς δεν πρέπει». Ο Κύριος έχει ένα άλλο ήθος.

http://readpoint.com/orthodoksialithia

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΠΙΟ POWER!

Μου γράφει
ένας φίλος,
να κάνω προσευχή
να γυρίσει η κοπέλα
που αγαπάει.

Και μου λέει στο τέλος:
¨Πείτε μου
τι ώρα θα κάνετε
προσευχή,
για να κάνουμε μαζί!
Έτσι,
για να είναι
πιο power!¨

Με συγκίνησαν
τα αγγελικά
αγγλικά
του επιλόγου του.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν διαβάζω
πνευματικά βιβλία
ή ακούω ομιλίες,
συγκινούμαι.
Όταν μετά από λίγο
συναντώ την πεθερά μου,
ανακατεύομαι.
Με αγγίζουν οι θεωρίες
περί ελευθερίας,
μα είπα στο γιο μου
ότι σ’ αυτό το σπίτι
αποφασίζω εγώ,
και άμα του αρέσει!
Μ’ αρέσει να προσκυνώ
τα άγια λείψανα,
αφού ακούνε σιωπηλά
όλο το μονόλογο
των αιτημάτων μου,
μα δεν μπορώ
να μιλήσω πολιτισμένα
5 λεπτά
με τη γυναίκα μου,
διότι έχει άποψη
και μου τη λέει
ωμά.

Καλη εβδομάδα!!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ, Ή ΑΓΆΠΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΌΝΙΑ;

[youtube]yWgATxhZcbg[/youtube]

Χτες απάντησες με τόσο δυνατό τρόπο,
ψηφίζοντας την αγάπη!
Μ' έναν τρόπο που συγκίνησες αγγέλους και ανθρώπους, δείχνοντας αγάπη στον νέο αυτό στο εξωτερικό
που παλεύει με την απελπισία του.
Ήταν όντως συγκινητική αυτή η συμμετοχή σου,
η αγάπη, η επιείκεια, η καλοσύνη σου.
Με τη συμπόνια γίνεσαι σαν το Θεό.
Ο Θεός αγαπά, διότι βλέπει πίσω απ’ τα φαινόμενα και τα λάθη μας.
Οι αμαρτίες μας είναι στιγμιότυπα της ζωής μας σκοτεινά. Κι αυτά τα σκοτάδια μας όμως, έπαιξαν και παίζουν το ρόλο τους!
Ο απ. Παύλος, πέρασε κι αυτός τα σκοτάδια του, ενώ ζητούσε να βρει το Φως.
Δεν ξέρεις τίποτα για κανέναν!
Δεν ξέρεις τα κίνητρα του άλλου, τα βάθη της ψυχής του.
Ο κόσμος μας είναι αγαπημένος και συγχωρημένος απ’ το Θεό.
Κριτής των πάντων, μόνο ο Θεός. Ούτε εσύ, ούτε εγώ.
Αν μπορείς, αντικατάστησε την κατάκριση, με τη συμπάθεια και την αγάπη.
Ένας μοναχός είδε το βράδυ δύο μοναχούς να παίζουν χαρτιά.
Και πήγε στον Ηγούμενο και το μαρτύρησε.
Φαντάσου, είπε ο Ηγούμενος, πόσο άγιοι θα γίνουν αυτοί οι δύο μοναχοί, αν έβαζαν όλη τη δύναμη της ψυχής τους, στο να λατρέψουν το Θεό. Ας μην τους κατακρίνουμε, λοιπόν, παιδί μου.
Πάντα πίσω από μια αμαρτία κρύβονται: Φοβίες, ψυχικές ταλαιπωρίες, ανασφάλειες, πληγές, τραυματισμοί, μπερδέματα.
Ο άγιος Πορφύριος, πάντα έβλεπε το μπέρδεμα και τον πόνο της ψυχής του αμαρτωλού. Και τους αγαπούσε όλους.
Ο άγιος Νικόλαος ο Πλανάς, δεν μπορούσε να κάνει άσχημες σκέψεις για τους αδερφούς του τους αμαρτωλούς, όσο κι αν προσπαθούσαν οι άνθρωποι να του δηλητηριάσουν το νου.
Μακάρι να μπορούμε να βλέπουμε το Φως πίσω απ’ το όποιο σκοτάδι.
Επιείκεια, καλοσύνη, συμπόνια, αγάπη Χριστού. Το ερμηνευτικό κλειδί κάθε παραβατικής συμπεριφορές.
Και θα πας στον Παράδεισο.
Σίγουρα.

Χρόνια πολλά, Παύλο, Πέτρο, Πετρούλα, Παυλίνα,
Απόστολε, Αποστολία, χρόνια πολλά
και σε όλους τους ¨αποστόλους¨ και ¨ιεραποστόλους¨
του Facebook.

[youtube]yWgATxhZcbg[/youtube]

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΚΙ ΑΝ ΠΕΘΑΝΩ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ...

Μου 'γραψε ένας φίλος απ' το εξωτερικό χτες:
Πάτερ μου,
ζω χωρίς τίποτε να μιλά στην ψυχή μου.
Όλα μου φαίνονται βαρετά, χαζά και μάταια.
Τίποτα δεν με τραβά.
Ακόμα κι αν πεθάνω, το ίδιο μου κάνει.
Είμαι σίγουρος ότι
κανείς δεν θα λυπηθεί για μένα.
Φίλους, δεν έχω.
Κι όσους έχω, δεν θα τους λείψω,
το ξέρω.
Μόνο για τους γονείς μου
συνεχίζω να ζω..
Δεν θέλω να πληγώσω
αυτούς τους δύο...
Κατά τα άλλα,
όλα μου φαίνονται
βαρετά κι ανούσια.
Τον άκουσα,
του 'πα δυο λόγια,
και του υποσχέθηκα
ότι θα βάλω τα λόγια του αυτούσια εδώ,
για να δει στα σχόλια
τι θα του γράψεις κι εσύ,
να πάρει δύναμη,
να θυμηθεί το νόημα του να ζει,
να καταλάβει πως ακόμα
υπάρχει αγάπη.
Μου απάντησε τότε,
¨τι να μου πουν κι οι άλλοι!
Αυτοί περνούν καλά, και δε με νιώθουν!...¨

Του 'πα κι εγώ, ¨θα δείξει¨...

π. Ανδρέας κονάνος
fb

ΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ…

Υπάρχει, νομίζω,
μόνο ένας τρόπος
να μη σε απογοητεύσω
λέγοντας τη γνώμη μου για ένα θέμα:
να πω ακριβώς αυτά
που θες εσύ να ακούσεις.
Αυτό όμως, μπορείς να το κάνεις μόνο εσύ!!
Εσύ μόνο λες αυτά που θες εσύ να πεις.
Λογικό.
Ο άλλος, θα πει τα δικά του,
όχι τα δικά σου.
Όταν ακούς τη γνώμη κάποιου άλλου,
είναι μεγάλο προσόν να έχεις την άνεση,
την εσωτερική ελευθερία,
τη γνώση,
την αφοβία,
την ευελιξία και ταπείνωση,
να ακούς τη γνώμη του,
όποια κι αν είναι αυτή.
Κι ας μη συμφωνείς.
Δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσεις.
Μα άκου! Και δέξου. Και σεβάσου.
Κι ας λέει ίσως και βλακείες.
Κι ας κάνει λάθος (Κατά τη γνώμη σου, ή κατά τη γνώμη άλλων).
Και μην ξεχνάς: όλα είναι γνώμες!!
Τσακωνόμαστε για γνώμες!! Πάντα.
Σφαζόμαστε για απόψεις, θεωρίες, διδασκαλίες,
αόρατα πράγματα,
που υπάρχουν, υποτίθεται, για να μας ενώνουν,
να φέρνουν μέσα μας και γύρω μας αγάπη.
Κι όχι να μας σφάζουν.
Κι όμως αυτό γίνεται:
Σφαζόμαστε!
Σκοτωνόμαστε!
Κομματιαζόμαστε.
Φατρίες. Κλίκες. Ομάδες.
Μεταξύ μας.
Με τους ξένους.
Με τους άλλους.
Με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Μισούμε όποιον πιστεύει αλλιώς,
μέσα στον ίδιο μας (!) το χώρο.
Καμία ενότητα,
ακόμα και στην ίδια ενορία μερικές φορές,
στην ίδια εκκλησία,
στην ίδια χώρα,
στο ίδιο σπίτι,
στο ίδιο μοναστήρι,
στο ίδιο κόμμα,
στο ίδιο σώμα,
στην ίδια ψυχή!!
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα..
Μάλλον
θα μας προλάβει ο θάνατος
διχασμένους.
Αυτός τελικά θα μας ενώσει
με τον μόνο κοινό μας σύνδεσμο,
το μόνο αρχικό θεμελιακό υλικό όλων μας:
το χώμα, τη λάσπη, τη στάχτη.
Μέσα στη γη,
όλοι ένα,
ενωμένοι,
αγαπημένοι.
Πριν όμως απ’ αυτή τη στιγμή
της παγκόσμιας τελικής ενότητας,
στη φλούδα αυτού του πλανήτη
θα παίζει για πάντα
αυτό το θλιβερό μοτίβο:
Ο πηλός θα μισεί τον πηλό.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ

Η ζωή θέλει
σταθερότητα,
για να μη σε πάρει
το ρεύμα.

Θέλει όμως
κι ευελιξία.
Αλλιώς,
θα σπάσεις.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

Χαμογέλα!!
Κι αγάπα.
Και άλλαξε μυαλά!
Κι όλα θα πάνε καλά!
Η αποτυχία σου μπορεί τελικά να βγει σε καλό

Του π. Ανδρέα Κονάνου – από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα - http://readpoint.com/orthodoksialithia


Γι' αυτό και σ' αγαπάει ο Χριστός. Διότι δεν σε βλέπει ως ένα τελεσίδικο, τετελεσμένο, κλειστό γεγονός ούτε ως μια κλειστή ιστορία, που «πάγωσε». Για τον Χριστό είσαι μια ανοιχτή δυνατότητα, με άπειρες προεκτάσεις και πολλές ευκαιρίες. Σε βλέπει μ' ένα μέλλον φωτισμένο απ' το δικό Του φως, τη δική Του μεγάλη αγάπη.

Γι' αυτό και βγάζει τόσο γρήγορα μέσα απ' αυτή τη γυναίκα μια Αγία. Ο Χριστός, με το δικό του ήθος, ανέδειξε από μέσα της ομορφιές αφανέρωτες. Πώς έγινε αυτό; Με τρόπο απλό κι αβίαστο. Η γυναίκα αυτή είδε στο πρόσωπο του Χριστού όλη την ομορφιά του Θεού. Και η αντανάκλαση ακριβώς αυτής της ομορφιάς την έκανε να δει και τη δική της ωραιότητα. Έτσι είναι ο καθαρός νους, λοιπόν. Ένας νους που λειτουργεί ισορροπημένα κι απλά. Που βλέπει τον κόσμο και τους ανθρώπους ωραία. Και με τον τρόπο αυτό βοηθάει τη ζωή του και τη ζωή των άλλων. Ένας τέτοιος νους είναι μια όαση μέσα στον κόσμο αυτό. Μιλάς με τέτοιους ανθρώπους, που έχουν τον νου τους στρωτό και ήσυχο, και χαίρεσαι και ξεκουράζεσαι μαζί τους.

Κράτα αυτά ως πρακτικά. Δηλαδή, μη βγάζεις συμπεράσματα για τη ζωή σου. Δεν ξέρεις ποτέ με σιγουριά τι είναι το καλό και το κακό. Η αποτυχία σου μπορεί να βγει σε καλό.

Η αρρώστια σου μπορεί να βγει σε καλό. Το ότι σε έκλεψαν; Δες το σαν δυνατότητα να βγάλει ο Θεός κάτι καλό κι απ' αυτό. Δες το αλλιώς. Εξήγησέ το αλλιώς. Δώσε μια άλλη ερμηνεία μέσα σου.
Ο νους σου να μη μένει ούτε στο σκοτάδι ούτε στην απελπισία ούτε στην απογοήτευση. Αλλά να βλέπει τα πάντα συνδυασμένα με την πηγή της αγάπης. Και συνδεδεμένα με την πηγή της σοφίας και φροντίδας για όλο τον κόσμο. Η πηγή αυτή είναι ο Χριστός μας. Έχοντας αυτή τη νοοτροπία, δεν υπάρχει περίπτωση να μη δεις τα πράγματα πολύ πιο όμορφα στη ζωή. Και το άλλο σίγουρο είναι ότι θα ζήσεις πολύ περισσότερα χρόνια.

Επίσης, δεν θ' αρρωσταίνεις από τις πολλές στενοχώριες. Τώρα απ' τις πολλές σκέψεις που κάνεις αρρωσταίνεις. Όλα αυτά που ανακυκλώνεις στο μυαλό σου με τον συνηθισμένο σου τρόπο καταλήγουν να γίνονται αρρώστια στο τέλος. Σκέφτεσαι, σκέφτεσαι, σκέφτεσαι, έπειτα δηλητηριάζεσαι, πικραίνεις την ψυχή σου και, τελικά, αρρωσταίνεις. Απ' την πολλή σκέψη στο τέλος αρρωσταίνει και το κορμί σου. Η άρρωστη σκέψη σου αλλάζει και τη βιολογία σου. Και στο τέλος γίνεσαι άρρωστος άνθρωπος ψυχικά και σωματικά.

Εύχομαι ο Χριστός να μας φωτίσει όλους. Κι απόδειξη αυτής της φώτισης είναι να βάζεις σημεία χαράς εκεί όπου η ζωή πάει να δημιουργήσει μέσα σου κλίμα βαρύ. Κι αυτή ακριβώς η κίνηση της ψυχής, να αναζητά το φως όταν δίπλα της σκοτάδι απειλητικό έρχεται να φέρει δυσκολία, είναι δείγμα υγείας και αναγέννησης.
Αυτά όλα ας τα κρατήσουμε. Μάλλον καθένας ας κρατήσει ό,τι θέλει. Διότι, αν σου ορίζω εγώ τι θα κάνεις, τότε θα είναι σαν να θέλω κι εγώ να τιθασεύσω τον νου σου και να σε πάω εκεί όπου εγώ θέλω. Μα δεν θέλω να σε πάω κάπου ούτε να σε χειραγωγήσω.

http://readpoint.com/orthodoksialithia

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Είπε ο σοφός
-απ’ τα χτυπήματα της ζωής -
στον πρώην φίλο του:
Φίλε,
με απογοήτευσες
πικρά.
Μα σ’ ευχαριστώ.
Μ’ έμαθες τι θα πει
αληθινή ζωή,
σχετικότητα,
ωριμότητα,
σοφία,
μετάνοια,
διόρθωση,
αναθεώρηση.
Κι αναπνέω
πάλι.
Και προχωράω.
Χάρη σε σένα,
πρώην φίλε,
κι ευεργέτη μου.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

ΤΟ ΠΑΜΕ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ..

Μερικές φορές
λέμε
τόσα πολλά
εισαγωγικά
και μπλα μπλα,
ενώ
το μόνο
που θέλουμε
να πούμε είναι
σ' αγαπώ..¨

π. Ανδρέας Κονάνος
fb