Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

[Toula]

Μην πιέζεις, μην ενοχλείς κανέναν!

"Πες του το σωστό. Εννοείται."

Ασε το παιδί σου, άσε τον άντρα σου, άσε τη γυναίκα σου, άσ’ τους όλους ήσυχους να κάνουν τις επιλογές τους, να πάρουν τις αποφάσεις τους. (π. Ανδρέας Κονάνος)

Μην πιέζεις κανέναν. Μην ενοχλείς τους άλλους. Το μεγάλο πρόβλημά σου είναι ακριβώς αυτό. Εχεις μεταθέσει το πρόβλημά σου στους άλλους και δεν κοιτάς μέσα σου. Δεν σου φταίει κανένας για την ευτυχία που δεν έχεις.

Δεν σου φταίει κανένας για τη μιζέρια που κουβαλάς. Δεν σου φταίει κανένας για το κενό που υπάρχει στην ψυχή σου. Διαρκώς λες: «Μου φταίει το ένα, μου φταίει το άλλο». Αν είναι δυνατόν να σου φταίει ο ένας κι ο άλλος. Εσύ σου φταις.

Μου φταίω εγώ. Το πρόβλημα είναι δικό μου. Κάτι δικό μου έχω, που με βασανίζει.

Αν είναι δυνατόν, η ευτυχία η δική μου να εξαρτάται από το τι θα κάνει το παιδί μου ή η γυναίκα μου ή ο άντρας μου ή ο γείτονάς μου. Δηλαδή, για να γίνω εγώ ευτυχισμένος, θα πρέπει ν’ αλλάξουν οι άλλοι; Πιστεύω να καταλαβαίνεις τον παραλογισμό αυτής της απαίτησης.
Καθένας παίρνει τις δικές του αποφάσεις, κάνει τις δικές του επιλογές, έχει τη δική του ωριμότητα, τη δική του ώρα. Εσύ να ‘σαι εντάξει με τον εαυτό σου και να το παραδέχεσαι. Να πεις: «Δεν φταίει το παιδί μου. Δεν φταίει ο άντρας μου. Δεν φταίει η γυναίκα μου. Εγώ φταίω που δεν έχω καλή σχέση με τον εαυτό μου, με την ψυχή μου, με τον Θεό μου».

Δεν έχω καλή σχέση με τον Θεό. Και έπειτα, για να ‘μαι εγώ ευτυχισμένος, ζητώ απ’ τους άλλους να αλλάξουν. «Κάνε αυτό, να σε δω να χαρώ». Θα χαρείς αν με δεις να αλλάζω με το ζόρι; Και τι θες να ‘χεις δίπλα σου; Τι είναι ο άλλος; Ενα μπιμπελό; Ενα παιχνιδάκι που το παίρνεις από δω και το βάζεις εκεί, κι ευχαριστιέσαι; Μα το παιδί σου και ο άνθρωπός σου δεν είναι κτήματά σου. Εχουν τη δική τους προσωπικότητα, την ψυχή τους ανεξάρτητη και ζητούν τον δικό τους ζωτικό χώρο. Και ελευθερία.

Πάρ’ το απόφαση: δεν μπορείς να ελέγχεις τους άλλους. Και μη γυρίσεις να μου πεις: «Ναι, εσύ τα λες αυτά επειδή δεν έχεις δικές σου τέτοιες υποχρεώσεις και γι’ αυτό είσαι χαλαρός». Οχι, δεν το λέω γι’ αυτό. Το λέω επειδή έχω δει πολλούς έγγαμους ανθρώπους, παντρεμένους, που ζουν φυσιολογικά. Εχω δει μάνες και πατέρες οι οποίοι αγαπούν πολύ τα παιδιά τους, θέλουν πολύ τη διόρθωσή τους, την επιστροφή κι αλλαγή τους. Μα σέβονται απεριόριστα τα παιδιά τους. Κι έχουν καταλάβει αυτοί οι γονείς ότι δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τον άλλον με φωνές. Πάρ’ το απόφαση: δεν αλλάζει ο άλλος με τις φωνές σου. Αλλά και αν τον αλλάξεις, αυτή η αλλαγή θα ‘ναι πρόσκαιρη και θα ‘χει μέσα της κάτι το πιεστικό. Και η πίεση αυτή θα βγει κάπου αλλού. Δεν αλλάζει έτσι ο κόσμος.

Ασε το παιδί σου ήσυχο. Πες του το σωστό. Εννοείται. Θα το πεις μία, θα το πεις δύο, θα το πεις τρεις. Μετά; Τι θα κάνεις. «Οχι, εγώ θέλω να τον δω ν’ αλλάζει τώρα». Αυτό είναι μια δική σου ανάγκη. Παραδέξου το. Είναι δική σου ανάγκη να κάνεις τον κόσμο όπως εσύ τον θέλεις. Αρα έχεις δικό σου θέμα.

π. Ανδρέας Κονάνος – Από την Ορθόδοξη Αλήθεια

[Toula]

Καλό μήνα, καλή εβδομάδα!

Όλα θα πάνε καλά,
όλα τα δύσκολα θα περάσουν.
Όλα τα όμορφα θα φτάσουν,
και ήδη ήρθαν!!
(Το απόσπασμα της εφημερίδας, απ' το βιβλίο, Στο Βάθος Κήπος.)

Κάνε μια προσευχή αφοσιωμένη!

Του π. Ανδρέα Κονάνου – από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Κάθε βασανισμένος ξέρει το σωστό. Δύναμη του λείπει. Ξέρει ότι αυτό που κάνει είναι αμαρτία, είναι ασωτία, είναι περιπέτεια. Το μυαλό του το ξέρει. Ομως δεν έχει τη δύναμη ν' αλλάξει. Μπορείς να του στείλεις δύναμη; Μπορείς να κάνεις ένα θαύμα στην ψυχή του; Εκεί θα ευχόμουν να δραστηριοποιηθείς.

Πόσα παιδιά έχεις; Τρία; Τέσσερα; Μπορείς να κάνεις κάθε μέρα ένα τέταρτο προσευχή για κάθε παιδί σου; Μια προσευχή αφοσιωμένη, μέσα στην αγάπη, στο έλεος και στο φως του Χριστού. Προσευχήσου με τρόπο που να νιώθεις ότι περικυκλώνεις το παιδί σου και το τυλίγεις μες στην προσευχή. Και ύστερα απ' αυτή την προσευχή, άφησέ το ήσυχο να βγει στη ζωή και στην κοινωνία. Και μην το κυνηγάς εσύ άλλο. Θα το κυνηγάει η δύναμη της προσευχής σου!

Αν έχεις τέτοια δύναμη στην προσευχή. Αν δεν έχεις, τότε τι παλεύεις με σκέτα λόγια; Θ' αλλάξουν τα λόγια τους ανθρώπους; Αλλάζει κανείς με λόγια; Βιβλία υπάρχουν. Λόγια υπάρχουν. Ομιλίες γίνονται. Μιλάμε. Κι αυτή η εκπομπή αυτό δεν κάνει; Μιλάει. Μα δεν αρκούν όλα αυτά για να αλλάξει ο κόσμος. Αν δεν διοχετευτεί μαζί με τον λόγο μια θεϊκή πηγή ενέργειας, η χάρη του Θεού, το έλεος του Χριστού, πώς θ' αλλάξει κανείς; Αν δεν νιώσεις κάτι να μαλακώνει μέσα σου, να σε μεταμορφώνει και να σε μεταστρέφει;

Τα τελευταία χρόνια έχω καταλάβει αυτή τη μεγάλη αλήθεια πολύ έντονα. Και το χαίρομαι. Κι ευχαριστώ πάρα πολύ τον Θεό και τους ανθρώπους που με βοήθησαν να καταλάβω αυτή την αλήθεια: ότι πρέπει να σέβομαι τον άλλον. Διότι δεν μπορώ να τον αλλάξω. Εδώ και καιρό στην εξομολόγηση, στην επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους, με παιδιά στο σχολείο, με γνωστούς και φίλους δεν συμβουλεύω πλέον με συγκεκριμένες οδηγίες τι να κάνει καθένας. Το μόνο που συμβουλεύω είναι να προσεύχεται.

Παροτρύνω να έρχεται σε επαφή με την πηγή της ζωής, της αλήθειας και της σοφίας, που 'ναι ο Θεός. Ελα σ' επαφή με τον Θεό! Και θα σε φωτίσει με τρόπο προσωπικό ο Θεός. Μην περιμένεις από μένα να σου λέω τι θα κάνεις. Δεν θα περπατήσω εγώ για σένα. Ερχεται ο άλλος και μου λέει ότι καπνίζει και πιέζεται. Ή ότι βρίζει, ότι ασωτεύει. Εγώ, ως καλός παπάς, πρέπει εκείνη την ώρα να του πω: «Παιδί μου, αυτό είναι αμαρτία». Μα αυτή είναι η δουλειά μου; Να ονοματίζω τις αμαρτίες στον κόσμο; Εγινα παπάς, για να λέω διαρκώς: «Αυτό είναι αμαρτία»; Μα, για να 'ρθει να εξομολογηθεί κάποιος, σημαίνει πως ξέρει ότι είναι αμαρτία. Η δουλειά μου είναι πώς να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει τη χαρά που δίνει ο Χριστός. Σκοπός μου είναι να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει την αγάπη που δίνει ο Χριστός.

π. Ανδρέας Κονάνος

[Toula]

ΚΟΜΠΟΙ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

(Η παρέα μας έγινε, 50.000 από χτες)

Τ’ όνομά σου μικρό,
λίγα γράμματα.
Μα κρύβει μέσα του
ολόκληρη ιστορία.
Πονεμένη
τις περισσότερες
φορές.
Το διάβασα πάλι σήμερα
εδώ,
που άφησες
το σημάδι σου
περνώντας στη σελίδα μου.
Από χτες,
ο μετρητής δείχνει 50.000
φίλους και followers
που έκαναν like
στη σελίδα αυτή
τα τελευταία 3 χρόνια.
Ευχαριστώ πολύ για την τιμή και την αγάπη.
Κι εύχομαι.
Και προσεύχομαι.
Να σου δίνει ο Θεός δύναμη.
Αντοχή στα χτυπήματα.
Διόρθωση στα λάθη που σε κουράζουν.
Ταπείνωση,
που δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει
στην περίπτωσή σου.
Πείσμα, εκεί που πρέπει.
Αφοβία και ασφάλεια.
Ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Χαρά για τα πολλά ή λίγα που έχεις.
Να καταργήσει τη μοναξιά σου.
Να πετύχεις.
Να ζήσεις.
Να αναστηθείς!!
Να πλυθείς με το νερό
που λέει ο Χριστός
ότι σε κάνει λαμπερό
και χαρούμενο.
Γιορτινό
και γαμήλιο.
Να βρεις αυτό που ζητάς.
Αυτή που λαχταράς.
Τον άνθρωπο που προσδοκάς.
Ό, τι θέλει ο καθένας.
Για να κλαις από χαρά.
Η Παναγία μαζί σου.
-----------------------------------------------------

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Όλα μπορούν να βγουν σε καλό και σε ωφέλειά μας.

Πονά η θλίψη, μα ωφελεί την ψυχή.
Τίποτε δεν μπορεί να σε βλάψει ουσιαστικά.
Εμπόδια, θλίψεις, προβλήματα: όλα μας ωθούν σε ωρίμανση και πνευματική πρόοδο.

Ο Θεός, σε όλα αυτά, είναι υποστηρικτικός.
Βοηθά, αγαπά, στηρίζει, είναι με το μέρος μας.
Δεν τιμωρεί ο ίδιος.
Δεν θέλει να μας αποτρέψει απ’ την επιτυχία, ούτε να μας γεμίσει ενοχές, τύψεις.
Ούτε σκοπός Του είναι να φρενάρει τη χαρά μας.
Είναι μαζί μας. Είναι υπέρ της χαράς μας.
Με τρόπο ¨σκληρό¨ μερικές φορές.
Αυτή η σκληρότητα της ζωής όμως, παρόλο που πονά, ανοίγει την καρδιά μας.
Μέσα απ’ τις δοκιμασίες πλαταίνουμε.

Όταν πονάς να σκέφτεσαι: ¨τώρα που πονώ, φεύγει το παλιό, έρχεται το καινούργιο¨.
Για να γίνει η αλλαγή όμως, θέλει και μια σχετική αναστάτωση.
Γεγονότα δυναμικά, επώδυνα, τραγικά, οδηγούν σε αγιότητα, κι εσωτερική ανάπτυξη και άνθιση.

Αρκεί να αφήνεσαι στο θέλημα του Θεού και να ρέεις, όπως το νερό στο ποτάμι.
Αν πηγαίνεις κόντρα, πονάς πολύ και υποφέρεις περισσότερο.
Κι αρκεί να πιστεύεις θερμά και ζωντανά.
Πιστεύω θα πει να βλέπω το Φως του Χριστού παντού, και όχι το σκοτάδι.
Να ελπίζω στη χαρά, στην επιτυχία, στην ευλογία.
Μη σκέφτεσαι απαισιόδοξα ποτέ!!

Άφημα, και πίστη:
οι δύο τρόποι να βγει κάτι καλό.
Τώρα πονάς.
Μα σε λίγο, θα δεις ευνοϊκές εξελίξεις.
Για σένα και τους άλλους γύρω σου.
Για όλους μας.
Μη λυγίζεις.
Δυνάμωσε την ψυχή σου.
Θέλει διαρκή εξάσκηση αυτή η στάση ζωής, καθότι είμαστε συνηθισμένοι να εστιάζουμε στη μαυρίλα και το σκοτάδι.
Έχε μάτια να βλέπεις το Φως παντού.

π. Ανδρέας Κονάνος

[Toula]

ΚΥΡΙΕ, ΔΙΝΕ ΜΑΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Πρόσεχε,
μήπως,
απ’ την πολλή
προσπάθεια
να αποφύγεις δήθεν
κάποιους πειρασμούς,
μαζί τους
όλη μέρα εντέλει
ασχολείσαι!..

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Γυρίζει ο ιμάντας
στο αεροδρόμιο,
φέρνοντας τις βαλίτσες μου
μαζί με τις αποσκευές του κόσμου.
Η δική μου είναι μαύρη.
Μα δεν είναι και η μόνη.
Δεκάδες βαλίτσες της πτήσης,
μαύρες.
Κι όμως.
Μια μικρή
λεπτομέρεια,
ένα κολλημένο χαρτάκι,
ένα σπασμένο χερούλι,
ένα πετσί που κρέμεται απ' τα δεξιά,
μια ρόδα που... δεν γυρίζει,
μια ετικέτα που λαμπυρίζει,
μια απόχρωση ελαφρώς προς το γκρι,
ένα βαθούλωμα,
ένα χτύπημα ή ένα σκίσιμο,
αρκούν
για να σε κάνουν
να φωνάξεις μυστικά
με ανακούφιση:
α, να η δική μου!!
Το ταξίδι έληξε επιτυχώς.
Σπεύδεις προς την έξοδο
ολοταχώς.
Κι αν ο άλλος χάσει τα δικά του πράγματα,
δεν σε καίει ποσώς.
Καλώς.
Διότι η ζωή πάει μπροστά.
Κι όποιος προλάβει,
πρόλαβε.
Κάτι απ' τα ντοκιμαντέρ της ζούγκλας,
μου θυμίζει ο ιμάντας
στο αεροδρόμιο:
Άλλα ζώα της αγέλης
τρέχουνε μπροστά μια χαρά,
και κάποια ίσως
στα μετόπισθεν
ξεσκίζονται από τίγρεις.
Και το αίμα κυλά πίσω.
Ενώ τα πρώτα,
έφτασαν.
Κι άρχισαν κιόλας
το ζευγάρωμα.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ

Μου γράφουν κάτι ψυχές
κάποια μηνύματα
προσωπικά τους.
Λόγια απίστευτα.
Γεμάτα ειλικρίνεια.
Καημός.
Πόνος.
Τραγωδίες.
Αδιέξοδα.
Χάπια.
Τρέλα.
Απόρριψη.
Γονατίζω νοερά
και φιλώ της ψυχής τους
το εικόνισμα,
το μαλαματένιο.
Μπαίνω στο προφίλ τους
από περιέργεια,
να δω ποιος μου μιλά.
Και βλέπω κάτι μάτια!
Με βάθος απέραντο.
Μια καρδιά
με αίμα καυτό
από πόνο
και δοκιμασίες.
Και παραμιλάω μονάχα:
Τι να σου πω, ψυχή μου όμορφη.
Άσχετος είμαι κι εγώ,
κι αδύναμος πολύ,
κι ανήμπορος
να σηκώσω
τον καημό σου.
Κι επικαλούμαι το Χριστό
και τη Μητέρα Του,
να πάρουν τα μαντήλια Τους
και να ‘ρθουν
να σκουπίσουνε
το δάκρυ σου,
και να σου δώσουν κάτι.
Ένα λεπτό,
ένα ευρώ,
ένα μωρό,
ένα σύντροφο,
ένα χαμόγελο,
μια δουλειά.
Όλα αυτά
που έπαψες πια
να ζητάς
απ’ την απελπισία.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

Η ΟΥΣΙΑ

Λέμε τόσα πολλά.
Μπλα μπλα, πνευματικά.
Μπλα μπλα, πολιτικά.
Μπλα μπλα, κοσμικά.
Μπλα μπλα
για τα πάντα.
Κι έρχεται ο Χριστός.
Και ρίχνει Φως
στο είναι μου.
Και με κοιτά στα μάτια.
Και λέει μια λέξη
μοναχά:
Φιλείς Με;
Με αγαπάς;
Κι η γλώσσα μου
μπερδεύεται.
Δεν βρίσκω τι να πω,
ποιον άγιο να επικαλεστώ,
ποιο Πατερικό ρητό,
ποιο Συνοδικό Κανόνα,
ποιο γεροντικό απόφθεγμα,
τι εξυπνάδα να Του πω,
προκειμένου να αποφύγω πάλι
αυτό το απλό ερώτημα,
που μοιάζει να στριμώχνει
την ψυχή μου
ώστε να μπει
στο δώμα της αλήθειας,
έχοντας ξεντυθεί
τα όποια αληθοφανή
ψέματά της.
Μεταμόρφωση σήμερα.
Ξεντύσου το ψέμα σου.
Βρες την αλήθεια σου,
ψυχή μου.
Κι αρκεί
για να τιμήσεις τη μέρα
επάξια.
-----------------------------------------
Χρόνια πολλά σε όλους μας!
Και σε όσους γιορτάζουν ιδιαιτέρως!
Σωτήρη, Σωτηρία κλπ ¨παράγωγα¨!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ, ΥΙΕ ΔΑΒΙΔ!

Όταν
για ένα θέμα σου
απελπιστείς πολύ
και βγει
απ’ την ψυχή σου
μια επώδυνη κραυγή,
- να δεις-
κάτι θα γίνει!

π. Ανδρέας Κονάνος
fb

[Toula]

ΡΙΖΕΣ ΒΑΘΙΕΣ

Μακάρια τα παιδιά
που όταν
αχόρταγα γι’ αγάπη
ήταν,
είχαν μια μάνα δίπλα
που τα βύζαινε
διαρκώς,
με χάδια,
και φιλιά,
και παραμύθια.
Το μόνο
σίγουρο,
πως θα πετύχουν.
(Σίγουρα και τ’ άλλα μπορεί να πετύχουν,
μα η πληγή θα ‘ναι πληγή.)
---------------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ: Δευτέρα, 8 Αυγούστου,
στον ιερό ναό αγίου Νεομάρτυρος Παύλου του εν Τριπόλει
(δίπλα στον Προφήτη Ηλία).
Η Παράκληση αρχίζει στις 7.30 μ.μ. Ακολουθεί η ομιλία.

π. Ανδρέας Κονάνος
fb