Ορθοδοξία

Ναι Αναστάσιε, αλλά νομίζω ότι αυτό το ξέρει και η ίδια. Κι αν δεν το ήξερε το έχει πια εμπεδώσει. Όταν νιώσει έτοιμη θα το κάνει.

Είναι δύσκολο να κάνεις πνευματικό αγώνα, όταν υποφέρεις. Γι αυτό ο Χριστός πρώτα θεράπευσε τον παράλυτο και μετά του έδωσε άφεση αμαρτιών.

Αναστάσιος έγραψε:Κι εγώ είναι η αλήθεια ήμουν απότομος ενώ δεν το ήθελα πραγματικά και ζητώ συγγνώμη. Απλά οι απορίες έπεσαν λίγο μαζεμένες και ο τρόπος που εκφράστηκαν δεν ήταν και ο καλύτερος. Ωστόσο θέλουμε να βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Θεωρώ λοιπόν πως προτού η Ιωάννα δει έναν αγιορείτη γέροντα, θα πρέπει να κάνει το ίδιο με τον πνευματικό της ενορίας της.

ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Μ Κ ΑΛΛΟΥΣ. ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??πηγα εξομολογηθηκα κτλ δεν κανουν τιποτα αυτα στη κατασταση μου και κ. νικο δεν μπορω ανσ πουδασω με αυτα π μ συμβαινουν αυτο ειναι το βασικο μου προβλημα κ το μυαλο μ ειναι πολυ σκαρτο και με δυσκολευει δυστυχως δεν το επελεξα εγω αλλοι χριστιανοι περνανε ωραια και μια χαρα γτ ο θεος να επιλεγει καποιυς να υποφερουν κ καποιοι να πηγαινουν ετσι στον παραδεισο; ξαφνικα δεν μπορω εδω και τοσα χρονια να ζησω επδ μ κολλησε μια αρνητικη σκεψη σταμτησα να σπουδαζω ενω ημουν η καλυτερη μαθητρια η ζωη μ δν θα προχωρησει αυτο ειναι εργο τ θεου; κοινωναω απο μικρη κ υποφερω απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μ μεεμμονες πολυ κακες σκεψεις. γ ποιο λογο να υποφερω εγω ενω αλλα κοριτσακια στην ηλικια μ ηταν μια χαρα; με ολα αυτα ενω τωρα θα χα τελειωσει τις σπουδες μ τωρα δν μπορω σ λιγο θα βγω στο δρομο να ζητιανευω ενω ολοι προοδευουν.

ioanna26 έγραψε:

Αναστάσιος έγραψε:Κι εγώ είναι η αλήθεια ήμουν απότομος ενώ δεν το ήθελα πραγματικά και ζητώ συγγνώμη. Απλά οι απορίες έπεσαν λίγο μαζεμένες και ο τρόπος που εκφράστηκαν δεν ήταν και ο καλύτερος. Ωστόσο θέλουμε να βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Θεωρώ λοιπόν πως προτού η Ιωάννα δει έναν αγιορείτη γέροντα, θα πρέπει να κάνει το ίδιο με τον πνευματικό της ενορίας της.

ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Μ Κ ΑΛΛΟΥΣ. ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??

Να συνεχίσεις την αναζήτηση με την βοήθεια του Κυρίου, που θα έρθει μέσα από την προσευχή σου και την ταπείνωση. Σού ζητώ και πάλι συγγνώμη εάν ήμουν αγενής. Στο κάτω κάτω είμαι πολύ αμαρτωλός για να σε κρίνω. Με συγχωρείς.

Αναστάσιος έγραψε:Να συνεχίσεις την αναζήτηση με την βοήθεια του Κυρίου, που θα έρθει μέσα από την προσευχή σου και την ταπείνωση. Σού ζητώ και πάλι συγγνώμη εάν ήμουν αγενής. Στο κάτω κάτω είμαι πολύ αμαρτωλός για να σε κρίνω. Με συγχωρείς.

οπως σ ειπα εχω παει σε πνςυματικους δν με βοηθησαν κ εχω να σπουδασω εχω χασει τους γονεις μ κ ενω ημουν αριστη μαθητρια πλεον δν μπορω να παω σχολη. κ ετσι σ λιγο μ βλεπω να μενω στο δρομο. ψαχνω εναν διορατικο ΕΠΕΙΔΗΗ μονο αυτος πιστευω μπορει να δει τι μ συμβαινει και να με βοηθησει. τον θεωρω σαν εναν γιατρο ενω τους απλους γεροντες σαν ψυχολογους καταλαβες;

Εγώ διαβάζω, αλλά δεν απαντώ, γιατί μάλλον θα απαντήσω με λάθος τρόπο.

Αναστάσιος έγραψε:Να συνεχίσεις την αναζήτηση με την βοήθεια του Κυρίου, που θα έρθει μέσα από την προσευχή σου και την ταπείνωση. Σού ζητώ και πάλι συγγνώμη εάν ήμουν αγενής. Στο κάτω κάτω είμαι πολύ αμαρτωλός για να σε κρίνω. Με συγχωρείς.

πιστευω οτι οι απλοι πνευματικοι δν ειναι τιποτα αλλο παρα ανθρωποι με αδυναμιες ψαχνω κατι πιο πανω απο αυτο. δεν ψαχνω εναν παππου να μιλησω γ τ απροβληματα μ θελω να βρω την αιτια κ τη λυση!εγω υποφερω απο αυτο π εχω απο πολυ μικρη γ αυτο θελω εναν διορατικο να δω τι στο καλο μ συμβαινει δν ειναι κατι λογικο αυτο π περναω δν μπορω να εξηγησω περισσοτερα απο εδω.. παντως ειναι πολυ παραξενα αυτα π μ συμβαινουν κ φοβαμαι πως κατι αλλο συμβαινει.

ioanna26 έγραψε: το μυαλο μ ειναι πολυ σκαρτο και με δυσκολευει δυστυχως δεν το επελεξα εγω αλλοι χριστιανοι περνανε ωραια και μια χαρα γτ ο θεος να επιλεγει καποιυς να υποφερουν κ καποιοι να πηγαινουν ετσι στον παραδεισο; ξαφνικα δεν μπορω εδω και τοσα χρονια να ζησω επδ μ κολλησε μια αρνητικη σκεψη σταμτησα να σπουδαζω ενω ημουν η καλυτερη μαθητρια η ζωη μ δν θα προχωρησει αυτο ειναι εργο τ θεου; κοινωναω απο μικρη κ υποφερω απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μ μεεμμονες πολυ κακες σκεψεις. γ ποιο λογο να υποφερω εγω ενω αλλα κοριτσακια στην ηλικια μ ηταν μια χαρα; με ολα αυτα ενω τωρα θα χα τελειωσει τις σπουδες μ τωρα δν μπορω σ λιγο θα βγω στο δρομο να ζητιανευω ενω ολοι προοδευουν.

Το μυαλό σου είναι μια χαρά, αφού μπορεί και συζητάς λογικά μαζί μας. Δεν ξέρεις τι θα πει "σκάρτο μυαλό". Εγώ το έζησα πολύ κοντά μου και σου λέω, ότι εσύ είσαι μια χαρά.

Προσπάθησε να κολλήσεις στο μυαλό σου μια "θετική" σκέψη (λογισμό το λέμε εμείς). "Είμαι καλά, Δόξα το Θεό. Έχω την υγεία μου και έχω το χρόνο να διορθώσω, ότι πρέπει να διορθωθεί. Ελπίζω στη βοήθεια του Θεού και έχω την υπομονή να περιμένω να με βοηθήσει."

τσπαντων δεν αθα αναλυσω απο δω τι μ συμβαινει αν ηταν κατι απλο θα το ειχα λυσει. δεν εχω την υπομονη να περιμενω ειμαι σε αυτη την κατασταση εξι ζρονια απο μικρη υποφερω απλα η ζωη μ εχει σταμστησει εξι χορνια τωρα κ δν εχω υπομονη γτ πρεπει να σπουδασω να τελειωσω δν μπορω να εχω λεφτα γ παντα πρεπει να δουλςψω π ουτε αυτο μππρω να το κανω ετσι οπως ειμαι σε αυτη τη κατασταση

ioanna26 έγραψε:πιστευω οτι οι απλοι πνευματικοι δν ειναι τιποτα αλλο παρα ανθρωποι με αδυναμιες ψαχνω κατι πιο πανω απο αυτο. δεν ψαχνω εναν παππου να μιλησω γ τ απροβληματα μ θελω να βρω την αιτια κ τη λυση!εγω υποφερω απο αυτο π εχω απο πολυ μικρη γ αυτο θελω εναν διορατικο να δω τι στο καλο μ συμβαινει δν ειναι κατι λογικο αυτο π περναω δν μπορω να εξηγησω περισσοτερα απο εδω.. παντως ειναι πολυ παραξενα αυτα π μ συμβαινουν κ φοβαμαι πως κατι αλλο συμβαινει.

Όταν μιλάμε στον Πνευματικό, μιλάμε στο Χριστό μέσω του Πνευματικού. Στο Χριστό λέμε τις αμαρτίες μας και τα προβλήματά μας και απ' Αυτόν περιμένουμε βοήθεια. Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο Πνευματικός. Το
να πιστεύουμε στο Χριστό έχει σημασία και στη Δύναμή του να μας βοηθήσει.

Ο Χριστός μας ζήτησε να το κάνουμε αυτό, αλλιώς θα μπορούσε να μας πει: "Πείτε τα στην προσευχή σας".

Το να πιστεύουμε, ότι ένας εξομολόγος είναι καλός και ο άλλος έχει αδυναμίες, είναι εγωισμός και υπερηφάνεια και δεν βοηθά καθόλου στη μετάνοια. Μάλλον μας απομακρύνει απ' αυτή. Είναι σα να λέμε: αυτός ο παπάς δεν είναι αρκετά καλός για μένα, εγώ χρειάζομαι ένα καλύτερο. Καθόλου καλή σκέψη. Άλλωστε, όπως είπαμε ο άνθρωπος, που φορά το πετραχείλι, δεν είναι αυτός που φέρνει το αποτέλεσμα. Η Χάρι του Θεόυ είναι.