Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

[stratis]

Π.χ. όταν λέει ο ιερεύς "ειρήνη πάσι" και λέμε "και τω πνεύματί σου";

όταν απευθυνόμαστε στον ιερέα "τω πνεύματί σου" πρέπει να λέμε, όχι το άγιω πνεύματί σου. Μπορείς να ανοίξεις κι ένα εγκόλπιο να δεις μια Θεία Λειτουργία τι ακριβώς λέει. Πουθενά δεν υπάρχει "τω αγίω πνεύματί σου".

Ας δούμε κι ένα παράδειγμα:

Ιερεύς: Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. + Ειρήνη πάσι.

Λαός: Και τω πνευματί σου.

[Χρυσούλα]

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: ΚΑΠΟΙΟΣ ΨΑΛΤΗΣ ΕΛΕΓΕ :ΚΑΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΣΟΥ ΤΩ ΑΓΙΩ, ΑΝΤΙ :ΚΑΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΣΟΥ.
ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ Ή ΟΧΙ.

Θα ήταν δική του ''έμπνευση'', λόγω του ότι πολλές φορές ακούμε ή διαβάζουμε κάτι αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Το παπαγαλίζουμε, χωρίς να συμμετέχει ο νους μας.

Σωστό είναι αυτό που είπε ο Στρατής.
Π.χ. όταν λέει ο ιερεύς "ειρήνη πάσι" και λέμε "και τω πνεύματί σου".

[Νέστορας]

Συζητούσα προσφάτως με έναν καλό φίλο μας από το παρόν forum για ένα θέμα που αφορά τα μάλα το παρόν topic. Σας παραθέτω την κουβέντα μας

Νέστορας

Πριν μερικές εβδομάδες έτυχε και κοινώνησα σε ευαγγελική εκκλησία. Με την Πίστη μου να έχει χτυπήσει κόκκινα και τη συντριβή μου ενώπιων του Κυρίου να έχει φτάσει στα -10m κάτω από την επιφάνεια της γης. Αυτό λοιπόν τι με κάνει απέναντί σας? Αυτό τι με κάνει απέναντι στο Θεο?

χχχ

Φίλε Νέστορα, από αδελφική αγάπη σου λέω ότι αυτό το γεγονός που περιγράφεις μόνο σε κίνδυνο μπορεί να βάλει την ψυχή σου. Σε παρακαλώ ν´ αναφέρεις το συντομότερο το γεγονός αυτό στον Πνευματικό σου. Στ' αλήθεια σου λέω κινδυνεύεις και δεν τό 'χεις καταλάβει. Ούτε η συντριβή ούτε οτιδήποτε άλλο είναι ενδείξεις ότι έκανες καλά. Ο διάβολος μπορεί να μας δώσει όσες λάθος ενδείξεις θέλει. Όσο για το "κοινώνησες", τι κοινώνησες; Αφού μόνο στα Ορθόδοξα Μυστήρια συμμετέχει το Άγιο Πνεύμα.

Οι Ευαγγελικοί μπορεί να έχουν το ίδιο Σύμβολο της πίστεως με μάς, δεν πιστεύουν όμως στα Μυστήρια και έχουν πολλές άλλες κακοδοξίες. Σε κάθε περίπτωση είναι αιρετικοί και πολύ μακριά από την ορθή πίστη. Μπορεί να αγαπούμε και να λυπούμεθα τους πλανημένους ανθρώπους, αλλά άχι την ίδια την αίρεση και τον διάβολο που έσπρωξε τους ανθρώπους στην πλάνη.

[Νέστορας]

Φίλε Νέστορα, από αδελφική αγάπη σου λέω ότι αυτό το γεγονός που περιγράφεις μόνο σε κίνδυνο μπορεί να βάλει την ψυχή σου. Σε παρακαλώ ν´ αναφέρεις το συντομότερο το γεγονός αυτό στον Πνευματικό σου. Στ' αλήθεια σου λέω κινδυνεύεις και δεν τό 'χεις καταλάβει.

Κατ’ αρχάς χαίρομαι που πράττεις προσπαθώντας να με προστατεύσεις. Είναι 100% χριστιανικό και ευθυγραμμισμένο με τη διδασκαλία του Κυρίου μας. Για να είμαι ειλικρινής, πνευματικό δεν έχω. Αλλά με έβαλες σε διαδικασία να σκεφτώ, αν είχα και του έλεγα ότι συν-κοινώνησα με ευαγγελικούς, τι θα μου έλεγε να κάνω? Ενστικτωδώς και από τα λίγα που ξέρω, μάλλον κάποια «άσκηση» η οποία περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο τυπικό το οποίο πρέπει να ακολουθήσω, προκειμένου να επανα-ευθυγραμμιστώ. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.

Ας απαντήσω λοιπόν με βάση τα ολίγα που ξέρω, καθότι νέος τη πίστη...
Θα ομοιάσει λίγο άσχετο, αλλά θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία που παρουσιάζει ενδιαφέρον. Με τη γυναίκα μου αρραβωνιαστήκαμε το Νοέμβριο που πέρασε. Όπως ίσως μαντεύετε, αναζήτησα αμέσως κάποιον ιερωμένο της Ορθοδόξου εκκλησίας και μάλιστα διαμέσω του πατέρα μου ο οποίος είναι επιφανής στον Θεολογικό χώρο και καλά «δικτυωμένος». Δυστυχώς όλοι οι ιερωμένοι της ορθοδόξου εκκλησίας με τους οποίος συνομίλησα, αρνήθηκαν να ευλογήσουν τους αρραβώνες μας και έτσι αρραβωνιαστήκαμε με συνοδεία μόνο γονεϊκών ευχών (γνωρίζω δε, ότι ο πραγματικός αρραβώνας συντελείται στις αρχές του μυστηρίου του γάμου). Ένα μήνα αργότερα, σε κάποια περιοχή εκτός Αθηνών, καταφέραμε και βρήκαμε παπά ο οποίος τελικά μας ευλόγησε τις βέρες. Μερικές ώρες αργότερα είχαμε ραντεβού με φίλους ευαγγελικούς για συμπροσευχή και μελέτη σε ένα απόμερο, δικό τους εκκλησάκι. Εκεί κοινωνήσαμε.

Με βάση τις ανθρώπινες ταμπέλες λοιπόν, μέσα σε 1 ημέρα επισκεφθήκαμε 2 εκκλησίες. Με βάση τις διδαχές των Ευαγγελιστών και του Παύλου όμως? Μήπως το θέμα αλλάζει 180ο «μέσα σε 1 ημέρα επισκεφθήκαμε μία εκκλησία δυο φορές»? Αφού και τις δύο φορές συνηγμένοι στο όνομά Του ήμασταν. Ή μήπως τελικά αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο? Σα να άκουω τις ενδόμυχες σκέψεις σας.. χμμ... μάλλον δεν παίζει...

Αλλά φίλοι μου, όπως και να το κάνουμε, όσο τούμπαλιν και αν το φέρουμε το θέμα, όσο κι αν θελήσουμε να προσκολληθούμε στις ταμπέλες που φοράμε εμείς οι άνθρωποι εις το όνομα της Αλήθειας, ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΕΦΑΛΗ.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΣΑΡΚΩΘΕΝΤΑΣ.

Τον αποδέχεσαι? Ναι.

Τον αποδέχονται? Ναι.

Από εκεί και πέρα, τα άλλα λύνονται και παραμένουν δογματικά. Ανθρώπινα δηλαδή. Εφόσον λοιπόν δέκα άνθρωποι μαζεμένοι κάτω από μια ελιά αποδέχονται τον Ιησού Χριστό για λυτρωτή και σωτήρα τους, τότε στον ίδιο Θεό προσεύχονται.

Ούτε η συντριβή ούτε οτιδήποτε άλλο είναι ενδείξεις ότι έκανες καλά. Ο διάβολος μπορεί να μας δώσει όσες λάθος ενδείξεις θέλει. Όσο για το "κοινώνησες", τι κοινώνησες;

Αναφορικά με το τι κοινώνησα, η απάντηση είναι ότι το τι κοινωνούμε είναι κάτι τελείως υποκειμενικό και αφορά τον κάθε ένα μας ξεχωριστά. Δεν είναι μιά έννοια τσουβαλιασμένη και προσδιορισμένη από το που κοινωνούμε, αλλά προσδιορίζεται-καθορίζεται αποκλειστικά από το πώς κοινωνούμε.

Κατ’ αρχάς θα σου απαντήσω δια ερωτήματος.

Τελικά ποιος κοινωνεί σώμα και αίμα? Ο μέσος Ορθόδοξος 20άρης που ποτέ του δεν έχει μελετήσει το Λόγο του Θεού και έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον 2 ολοκληρωμένες σχέσεις και δεν καταλαβαίνει τι κάνει εκείνη τη στιγμή ή ο μέσος Ευαγγελικός 20άρης που έχει πολύ καλά μελετήσει το Λόγο του Θεού, είναι παρθένος στο σώμα και με πραγματικά δάκρυα στα μάτια κοινωνεί σώμα και αίμα? Ειλικρινά, σε ποιες από τις δύο περιπτώσεις θεωρείς ότι συν-μετέχει το Πνεύμα του Θεού? Και όχι, δεν είμαι ευαγγελικός αλλά όσο μπορώ, βλέπω τα πράγματα αποστασιοποιημένα και με βάση αυτά που τόσες μα τόσες φορές λέει ο Θεός μας ενσαρκώνοντας το Λόγο του. Αντικειμενικά, όχι φανατισμένα, όχι με παρωπίδες, όχι όπως θελήσαν να με μάθουν, αλλά όπως είναι. Και το πιο αντικειμενικό κριτήριο τελικά, φαίνεται να είναι η Βίβλος. Και η κοινωνία, η Θεία Κοινωνία για να το γράψω καθώς πρέπει, προσδιορίζεται αποκλειστικά από το πνεύμα του εκάστοτε πιστού. Από το πόσο ανάξιος ή άξιος είναι και όχι από mambo jumbo τελετουργικά που άνθρωποι εφηύραν.

Αφού μόνο στα Ορθόδοξα Μυστήρια συμμετέχει το Aγιο Πνεύμα.

Έγινε ο Θεός μας Προσωπολήπτης και δεν το ξέρω? Είχα μείνει στο:

οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ.

Στο

μετ' εὐνοίας δουλεύοντες ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις,
εἰδότες ὅτι ὅ ἐάν τι ἕκαστος ποιήσῃ ἀγαθόν, τοῦτο κομιεῖται παρὰ τοῦ Κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος.
Καὶ οἱ κύριοι τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς αὐτούς, ἀνιέντες τὴν ἀπειλήν, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμῶν αὐτῶν ὁ Κύριός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς, καὶ προσωποληψία οὐκ ἔστι παρ' αὐτῷ

ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟ

καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσωπολήπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἐν φόβῳ τὸν τῆς παροικίας ὑμῶν χρόνον ἀναστράφητε,

Ιδίως στο τελευταίο που μας το λέει ο Πέτρος (Η Πέτρα επί της οποίας οικοδομήθηκε η εκκλησία Του Χριστού δηλαδή! Όχι ένα άλλος μαθητής, αλλά ο «οικοδόμος» της εκκλησίας του!!). Ξαναδιάβασέ το σε παρακαλώ:

Και εάν επικαλήσθε Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου, διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας,

Πώς γίνεται λοιπόν εσύ να γράφεις ότι μόνο στα Ορθόδοξα Μυστήρια συμμετέχει το Aγιο Πνεύμα!!!!!! Μπορώ να μην πω ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!!!! Η κρίση τελικά γίνεται απροσωπολήπτως ή πας μη Ορθόδοξος στην πυρά!!!???

Επιπροσθέτως, σου υπενθυμίζω και το:

οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.

Τελικά που «είναι» ο Κύριος? Εκεί που είναι 3 συνηγμένοι Ορθόδοξοι που συζητούν για αθλητικά και μετά από 10’ κοινωνούν (γιατί όλοι οι φίλοι μου έτσι κάνουν) ή εκεί που είναι 3 συνηγμένοι Ευαγγελικοί οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά τι πάνε να κάνουν όταν πιούν άρτο με οίνο? Τελικά είναι τα τελετουργικά (Ορθόδοξα και μη) που προσδιορίζουν το που «είναι» ο Κύριός μας ή το πνεύμα της μετανοίας, της συντριβής και της στιγμιαίας αυτογνωσίας μας?

Θα σου δώσω όμως και ένα ακόμη επιχείρημα και έπειτα θα κλείσω το θέμα.

Το γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος μιλάει στην εκκλησία της Κορίνθου (δηλαδή το σύνολο των πιστών χριστιανών της Κορίνθου οι οποίοι όπως θα μαντεύεις ήταν πολύ λίγοι τω αριθμώ) για κοινωνία, μας οδηγεί στο προφανές συμπέρασμα ότι οι Κορίνθιοι κοινωνούσαν! Σωστά? Όπως επίσης μάλλον θα γνωρίζεις, οι Κορίνθιοι Χριστιανοί τότε δεν είχαν ουδεμία σχέση με αυτό που λέμε σήμερα Ορθόδοξος Κορίνθιος Χριστιανός του σήμερα. Δεν είχαν ναούς, δεν είχαν λιβάνια, δεν είχαν άμφια, δεν είχαν τελετουργικά. Συναθροίσεις έκαναν, δοξολογούσαν, υμνούσαν, λάτρευαν, προσεύχονταν και στο τέλος κοινωνούσαν. Υπό το δικό σου πρίσμα και καθώς μόνο στα Ορθόδοξα Μυστήρια συμμετέχει το γιο Πνεύμα θα έπρεπε όλοι αυτοί να συμβουλευτούν τον πνευματικό τους καθώς αυτό που κοινωνούσαν κατ’ εσέ, δεν ήταν κοινωνία. Μόνο που ο πνευματικός τους έτυχε να είναι ο….Απόστολος Παύλος και αν διαβάσεις πολύ προσεκτικά από Κορ, Α 11:20 – 11:34 θα δεις ότι οι Κορίνθιοι Χριστιανοί έκαναν συναθροίσεις για φαγητό γύρω από τραπέζι. Εκεί (στα πρότυπα του Μυστικού Δείπνου) λάμβαναν άρτο και οίνο. Ήτοι κοινωνούσαν. Στο Κυριακό τραπέζι.

Επομένως, τα Ορθόδοξα τυπικά, όσο καλά κι αν είναι για ορισμένους, δεν προσέθεσαν το παραμικρό λιθαράκι το οποίο να χαρακτηρίζεται από το Λόγο του Θεού ως απαραίτητο για να τελεστεί κάποιο μυστήριο. Τα Ορθόδοξα τυπικά είναι τελετουργικά που έχουν αναχθεί από εμάς τους ανθρώπους χρήσιμα στο να μας φέρνουν στην κατάσταση εκείνη της συντριβής, της ταπείνωσης και του φόβου που ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να είμαστε όταν τελούμε ένα από τα μυστήρια που μας δόθηκαν. Δεν είναι όυτε πανάκεια, ούτε απαραίτητα ούτε μέσο διάκρισης.

Αν ο Θεός κρίνει αποπροσωλήπτως, ποιοί είμαστε εμείς που θα (δια) κρίνουμε τον άλλο με βάση την ταμπέλα του και δίχως να τον εξετάσουμε? Δίχως να τον συναναστραφούμε. Τα μάτια του καθενός μας είναι ο λύχνος του οίκου Του και ο καρπός των πράξεών μας δηλώνει απερίφραστα το ποιοι είμαστε και το πως πορευόμαστε με βάση το Λόγο που μας δόθηκε. Με βάση την Αλήθεια που μας δόθηκε. Και εις το όνομα της Αλήθειας ακόμη και της Χριστιανικής Αλήθειας διαπράχθηκαν από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν είναι η ταμπέλα της κατοχής της Αλήθειας που θα έπρεπε να μας δια-χωρίζει από τα αδέρφια μας. Διότι εν τέλει η Αλήθεια από μόνη της καταλήγει στο να μην αξίζει τίποτα, καθώς η κατοχή της καταντά να είναι επικίνδυνη.

Δεν έχει καμία σημασία το ότι κρατάς τη λυχνία που φωτίζει στο σκοτάδι, αλλά το πως τη διαχειρίζεσαι. Έχει σημασία το που την τοποθετείς αυτή τη λυχνία. Ψηλά ώστε να φωτίζεις όλον τον κόσμο? Ή χαμηλά ώστε να γίνει πυρ και να κατακαύσει τον κόσμο?

Η επιλογή είναι δική μας και η μάχη η σκληρή με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ουαί στον φαρισσαίο που κατοικεί μέσα μας και ανοίγει την πόρτα στα ταγκαλάκια.

[stratis]

Πολύ τα εξιδανικεύεις τα πράγματα, σε επικίνδυνο βαθμό, τέτοιο ώστε πέφτεις μέσα στη λούμπα. Ειδικά με τις συγκρίσεις στο τέλος, όπου υποτίθεται ότι το ερώτημα είναι δύσκολο ενώ πολύ απλά κανείς από τους 2 δεν κοινωνεί αυτό που νομίζει αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Και υποτίθεται ότι θα μιλούσαμε και από κοντά ή έστω live για το θέμα...

Σε όλα αυτά φυσικά υπάρχει απάντηση πάρα πολύ απλή και εύκολη να τη συλλάβει κανείς αλλά θέλει λίγο χρόνο για να τη γράψει, τον οποίο ελπίζω να έχω αργότερα σήμερα.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι βλέπεις τα θρησκευτικά με οικονομικοεπιστημονικό πρίσμα, με λάθος μέθοδο. Πολλές φορές σε ερωτήματα που θέτεις και απαντάς στις απαντήσεις που σου δίνουν αν καλύπτεσαι ή αν δεν καλύπτεσαι, αν σε ικανοποιεί η απάντηση ή όχι. Το θέμα δεν είναι τι μας ικανοποιεί ή τι μας καλύπτει. Δε θα έρθει ο Χριστός και η Εκκλησία στα μέτρα μας, εμείς θα πάμε στα δικά τους, αν θέλουμε πάντα.

Αλλά δε συνεχίζω άλλο, θα επανέλθω το ταχύτερο δυνατό .

[Νίκος]

Νέστορα, φίλε μου, δεν είναι θέμα προσωποληψίας και τυπικού, είναι θέμα Ορθοδοξίας και αίρεσης. Είναι θέμα ότι Εκκλησία με κεφαλή το Χριστό είναι μία: η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως την αναφέρουμε στο Σύμβολο της πίστεως, και μόνο σ´αυτή υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, δια μέσου Του οποίου τελούνται τα Μυστήρια και αγιάζονται οι πιστοί. Οι υπόλοιποι ετερόδοξοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ίδιο Θεό τον έχουν όμως ανα τους αιώνες προσαρμόσει στα μέτρα του εγωισμού τους και στις πλάνες τους και για να μην έχουν μέτρο και μπούσουλα απέρριψαν ή διαστρέβλωσαν και την Ιερά Παράδοση, που για μας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και οδηγό μας στην αλήθεια του Ευαγγελίου.

Κατά συνέπεια οι αιρετικοί στους "ναούς" τους δεν επικαλούνται τον ένα μοναδικό αληθινό Θεό, αλλά ένα θεό δικό τους όπως πιστεύουν αυτοί ότι πρέπει να είναι ο Θεός, σύμφωνα με τις πλάνες τους, επομένως είναι φυσικό το αποτέλεσμα της επίκλησής τους να είναι πενιχρό έως ανύπαρκτο, όχι γιατί ο Θεός είναι προσωπολήπτης κι έχει κάτι μαζί τους, αλλά γιατί αυτοί δεν απευθύνονται στον αληθινό Θεό. Όπως καταλαβαίνεις κι η κοινωνία σε μια αιρετική Εκκλησία δεν μπορεί να είναι Σώμα και Αίμα Χριστού, αλλά ψωμί και κρασί, αφού μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μετουσιώσει το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα Κυρίου.

Όσο για την συμμετοχή σε λειτουργία αιρετικών οι Πατέρες λένε, ότι όποιος συμμετέχει σ´αυτήν γίνεται κι ο ίδιος αιρετικός και χρειάζεται ευχή για να επανέλθει στην Ορθοδοξία.

Φίλε Νέστορα, ο πιστός Χριστιανός χωρίς Πνευματικό δεν μπορεί ν´αγωνιστεί σωστά για τη σωτηρία της ψυχής του, αφού "ο άνθρωπος από άνθρωπο θέλει ο Θεός να βοηθιέται" λέει ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος.

Αλλά περί Πνευματικού, μετάνοιας και υπακοής θα τα πούμε σε άλλο topic.

[stratis]

Αυτό το post το έχω διαβάσει πριν γραφτεί στο φόρουμ εδώ και 2 ημέρες νομίζω επειδή ο Νέστορας ήθελε να του πω τη γνώμη μου. Του είπα τότε πως σαφώς υπάρχουν πράγματα που έχω να πω αλλά προτιμώ να αποφύγω το γραπτό λόγο θέλοντας να μιλήσω ως φίλος προς φίλο. Άλλωστε με το Νέστορα κλείνουμε αυτές τις ημέρες και 1 χρόνο γνωριμίας όταν πρωτοανταμώσαμε μαζί και με το Μηνά στη Γλυφάδα.

Είναι πράγματα που θα προτιμούσα να τα πω αντί να τα γράψω, αν πάλι δεν τα γράψω τότε η απάντησή μου -όπως προσωπικά την αντιλαμβάνομαι- θα είναι λειψή. Αν πάλι σιωπήσω δε θα είναι σωστό για τη χριστιανική μου συνείδηση. Ήθελα να τα πω διαφορετικά αλλά δεν κατάλαβες το γιατί, θα αναγκαστώ να τα πω εδώ, αφού το διάλεξες, ίσως και για καλύτερα. Πάμε λοιπόν:

Ας απαντήσω λοιπόν με βάση τα ολίγα που ξέρω, καθότι νέος τη πίστη...

Καθότι νέος τη πίστη πας και περπατάς σε επικίνδυνα μονοπάτια. Μπορεί ένας π.χ. εκπαιδευόμενος οδηγός να πάρει το αμάξι και να βγει το βράδυ στη βροχή στον Καρέα; Τι θα πάθει; Θα σκοτωθεί στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί στη χειρότερη θα γίνει αιτία να σκοτωθούν και άλλοι. Κράτα το αυτό.

Να ξεκαθαρίσω στο Νέστορα ότι κανείς εδώ δεν το παίζει αυθεντία ή Πατέρας ή οτιδήποτε. Αλλά:

Πρ. Απ. Δ 20 ου δυνάμεθα γάρ ημείς ά είδομεν και ηκούσαμεν μη λαλείν

Νέος λοιπόν τη πίστη. Όλοι νέοι τη πίστη είμαστε, και οι άγιοι αν τους ρωτήσεις νέοι τη πίστη θα σου πουν. Κι έτσι πρέπει πάντοτε αυτή την ομολογία του Νες να έχουμε στο νου μας για να μην αποκτήσουμε κανένα ύφος. Από την άλλη γράφοντας εδώ το ύφος μας δύσκολα δε θα παρεξηγηθεί ώστε να μην υποτεθεί ότι αποκτήσαμε ύφος! Για αυτό ήθελα αλλιώς να τα πω. Anyway!

Σκέψου όμως Νέστορα! Είσαι π.χ. στην Α' Δημοτικού, ο άλλος δίπλα σου είναι στη Β' Δημοτικού, στη Ε' Δημοτικού, δε σου λέω Γυμνάσιο ή Λύκειο, σου λέω λίγο πιο μπροστά. Για να σου λέω κάποια πράγματα και από τη στιγμή που θεωρείς de facto ότι δεν επιθυμώ το κακό σου, ίσως ξέρω κάτ παραπάνω. Ή ο Νίκος ή ο Θανάσης ή ο Διονύσης ή η Χρυσούλα ή η Ζωή. Ο άλλος που είναι λίγο πιο μπροστά από εσένα έχει δει αυτά που τώρα εσύ βλέπεις. Το πιθανότερο λοιπόν είναι να θέλει να σε προφυλάξει.

Θες άλλο παράδειγμα; Ξεκινάς μια διαδρομή και είσαι στο 1ο χιλιόμετρο, ο άλλος στο 5ο, ο άλλος στο 8ο, στο 3ο κτλ. Είναι κάπως πιο μπροστά, είδαν και άλλα τμήματα της διαδρομής, είδαν τις "λακκούβες", τις "επικίνδυνες" στροφές και σου φωνάζουν για να προσέξεις.

Για να είμαι ειλικρινής, πνευματικό δεν έχω. Αλλά με έβαλες σε διαδικασία να σκεφτώ, αν είχα και του έλεγα ότι συν-κοινώνησα με ευαγγελικούς, τι θα μου έλεγε να κάνω? Ενστικτωδώς και από τα λίγα που ξέρω, μάλλον κάποια «άσκηση» η οποία περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο τυπικό το οποίο πρέπει να ακολουθήσω, προκειμένου να επανα-ευθυγραμμιστώ. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.

Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Αν είχες πνευματικό, αν αν αν αν αν, δε θα είχες "συν-κοινωνήσει" με ευαγγελικούς. Αν πάλι πήγαινες για πρώτη φόρα, εξαρτάται. Δεν υπάρχουν ασκήσεις ούτε πάνω τα χεράκια κάτω τα χεράκια. Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο, όπως κρίνει ο πνευματικός ότι συμφέρει για να τον κρατήσει στην Εκκλησία και το Χριστό. Μπορεί να σου έβαζε ένα κανόνα ο οποίος αν μπει πάντα σχετίζεται με την αιτία της πτώσης. Π.χ. να σου έλεγε διάβασε το τάδε βιβλίο που θα σε ωφελήσει στο συγκεκριμένο θέμα.

Τυπικό = βιβλίο της Εκκλησίας που εκδίδεται κάθε χρόνο και αφορά λειτουργικά, τροπάρια και γενικώς τι ψάλλεται και διαβάζεται την κάθε ημέρα.

Το ερώτημα δεν είναι τι θα σου έλεγε να κάνεις, αλλά σε ποιον πνευματικό να πας. Να βρεις τον κατάλληλο και να μπεις από μόνος πλήρως στο θέμα του Μυστηρίου και την αναγκαιότητα του η οποία αποδεικνύεται στη Γραφή:

Κτ Ματθ. Ιη 18 Αμήν λέγω υμίν, όσα εάν δήσητε επί της γής, έσται δεδεμένα εν τώ ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γής, έσται λελυμένα εν τώ ουρανώ.

Οι απόστολοι θα λύσουν, όχι ο καθένας μόνος του. Οι διαλεκτοί, οι ιερωμένοι γιατί ουσιαστικά οι πρώτοι ιερωμένοι ήταν οι απόστολοι και εν συνεχεία με την αποστολική διαδοχή οι επόμενοι κι οι επόμενοι μέχρι σήμερα. Όμως η προσωπική πραγματική μετάνοια είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Ένας πνευματικός που δε σου ταιριάζει -όχι με το πως θα τον δεις εσύ- μπορεί και να σε "διώξει" από την Εκκλησία.

Δυστυχώς όλοι οι ιερωμένοι της ορθοδόξου εκκλησίας με τους οποίος συνομίλησα, αρνήθηκαν να ευλογήσουν τους αρραβώνες μας και έτσι αρραβωνιαστήκαμε με συνοδεία μόνο γονεϊκών ευχών

Δυστύχως αρνήθηκαν. Σωστά ή όχι δεν το γνωρίζω. Μάλλον εδώ σωστό ή λάθος δεν υπάρχει. Εναπόκειται στον κάθενα. Αν όμως π.χ. ήξερες εσύ ως Νέστορας τον παπα-Μανώλη, τον παπα-Κώστα κτλ από τις Κυριακές στην Εκκλησία, τις πνευματικές συζητήσεις και τα σχετικά, θα είχαν έρθει όλοι να σε αρραβωνιάσουν. Αλλά όπως είπες, ο γάμος είναι που μετράει.

Με βάση ............................. μάλλον δεν παίζει...

Αλλά φίλοι μου, όπως και να το κάνουμε, όσο τούμπαλιν και αν το φέρουμε το θέμα, όσο κι αν θελήσουμε να προσκολληθούμε στις ταμπέλες που φοράμε εμείς οι άνθρωποι εις το όνομα της Αλήθειας, ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΕΦΑΛΗ.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΣΑΡΚΩΘΕΝΤΑΣ.

Τον αποδέχεσαι? Ναι.

Τον αποδέχονται? Ναι.

Και τα δαιμόνια ομολογούν και φρίττουν. Μήπως ανήκουν στην Εκκλησία;

Οι διδαχές του Παύλου και των Ευαγγελιστών...Χμμμ...

Η Αγία Γραφή είναι σαν ένα δυνατό φάρμακο. Αν πας να το πιεις δίχως να έχεις "φάει κάτι" δίχως κάποιο "βοηθητικό φάρμακο", μπορεί και να μη σε ωφελήσει. Άλλωστε έτσι ξεπήδησαν οι αιρέσεις, σε κάποιους το φάρμακο έπεσε βαρύ.

Ο ίδιος ο Παύλος δε επιστολή του θέτει τις βάσεις της Εκκλησίας, λέγοντας ποιοι και πως να χειροτονούνται αλλά και ποιοι να μετέχουν στη Θεία Ευχαριστία. Θα τα βρεις πολύ εύκολα.

Στα Ευαγγέλια τώρα, ο Χριστός για μια οδό μίλησε όχι για 4,5,100. Για μια. Αν θες μπαίνεις και μένεις εκεί. Μία είναι η οδός, η Εκκλησία δηλαδή ο Χριστός γιατί Αυτός είναι η Εκκλησία. Μία εκκλησία ίδρυσε επί της γης, τη:

Μία (γιατί είναι μία όπως λέει το Σύμβολο, όχι 5,6,7,8)

Αγία (δεν έχω κάτι εδώ)

Καθολική (ότι περιλαμβάνει: α) όλους, κανείς δε μένει απέξω να κάνει δική του και β) όλη την αλήθεια, τα πάντα.

Αποστολική (ιδρύθηκε από τους αποστόλους, τα παρακλάδια όπως παπικοί, προτεστάντες δε νομίζω ότι ιδρύθηκαν από τους αποστόλους αλλά από φιλόδοξους, μπερδεμένους κλπ ανθρώπους. Κι οι προτεστάντες είδαμε ότι ναι μεν αποκήρυξαν τον πάπα αλλά δε ξύρισαν στο δέντρο, πήγαν να κάνουν δικό τους)

Εκκλησία

Σε αυτή τη Μία Αποστολική Εκκλησία ήρθε ο Παράκλητος. Αν οι άλλοι έφυγαν, Αυτός έμεινε εδώ και επομένως και η εγκυρότητα των Μυστηρίων.

Αφού μόνο στα Ορθόδοξα Μυστήρια συμμετέχει το Aγιο Πνεύμα.

Έγινε ο Θεός μας Προσωπολήπτης και δεν το ξέρω? Είχα μείνει στο

Όχι, οι άλλοι έφυγαν και εσύ παρερμηνεύεις. Ο Θεός εδώ είναι και όποιος θέλει έρχεται και ο Θεός λατρεύεται όπως Αυτός θέλει, όχι όπως αυτοί που για να τα καταφέρουν έκαναν δικές τους εκκλησίες ραμμένες στα μέτρα τα ανθρώπινα.

Και μιας και είπα δέντρο, ο Παύλος όταν μίλαγε στους εθνικούς για το τους ιουδαίους και ότι κάποτε θα επιστρέψουν μίλησε για 1 δέντρο, το οποίο είναι η Εκκλησία. Δε μίλησε ούτε για πάρκο ούτε έστω για παρτέρι.

Όλοι οι άλλοι έχουν διαστρεβλώσει πολύ τα πράγματα, ο Θεός που νομίζεις ότι βλέπεις εκεί, δεν είναι ο ίδιος, είναι κάτι που του μοιάζει αλλά όχι Αυτός.

Έχουμε π.χ. ένα πίνακα αυθεντικό του Ρέμπραντ και δίπλα ένα αντίγραφο, όσο όμορφο και να είναι, όσο προσεγμένο, το αυθεντικό μια φορά δεν είναι. Είναι κάτι άλλο.

Πάμε τώρα και στα παραδείγματα -που τα έχω δει άπειρες φορές να μου τα θέτουν και δε με εκπλήσσουν, το αντίθετο μάλιστα γιατί αυτοί που μου τα έθεσαν είδαν μετά το σωστό.

Τελικά ποιος κοινωνεί σώμα και αίμα? Ο μέσος Ορθόδοξος 20άρης που ποτέ του δεν έχει μελετήσει το Λόγο του Θεού και έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον 2 ολοκληρωμένες σχέσεις και δεν καταλαβαίνει τι κάνει εκείνη τη στιγμή ή ο μέσος Ευαγγελικός 20άρης που έχει πολύ καλά μελετήσει το Λόγο του Θεού, είναι παρθένος στο σώμα και με πραγματικά δάκρυα στα μάτια κοινωνεί σώμα και αίμα? Ειλικρινά, σε ποιες από τις δύο περιπτώσεις θεωρείς ότι συν-μετέχει το Πνεύμα του Θεού? Και όχι, δεν είμαι ευαγγελικός αλλά όσο μπορώ, βλέπω τα πράγματα αποστασιοποιημένα και με βάση αυτά που τόσες μα τόσες φορές λέει ο Θεός μας ενσαρκώνοντας το Λόγο του. Αντικειμενικά, όχι φανατισμένα, όχι με παρωπίδες, όχι όπως θελήσαν να με μάθουν, αλλά όπως είναι. Και το πιο αντικειμενικό κριτήριο τελικά, φαίνεται να είναι η Βίβλος. Και η κοινωνία, η Θεία Κοινωνία για να το γράψω καθώς πρέπει, προσδιορίζεται αποκλειστικά από το πνεύμα του εκάστοτε πιστού. Από το πόσο ανάξιος ή άξιος είναι και όχι από mambo jumbo τελετουργικά που άνθρωποι εφηύραν.

Για νέος πολύ σίγουρα μιλάς και πολλοί χτύπησαν το κεφαλάκι τους .

Θες απάντηση; Κανείς από τους δύο λογικά και λέω λογικά γιατί ο Θεός θα κρίνει.

Ο ένας γιατί είναι πόρνος κι ανεξομολόγητος είτε κοινωνεί στην Εκκλησία είτε στους προτεστάντες κι ο άλλος γιατί όσα δάκρυα και να έχει -όπως γλαφυρά και ψιλοεπίτηδες περιγράφεις- βρίσκεται σε ανθρώπινο οικοδόμημα και όχι του Θεού, βρίσκεται σε κάτι που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που έφυγαν από την Εκκλησία Του.

Εγώ σε αγρυπνία παραμονής Πρωτοχρονιάς είδα πολλούς 20ρηδες και 20σαρες με κομποσκοίνι στο χέρι όταν άλλοι στρώνονται στην τσόχα. Γιατί δε βλέπεις αυτούς; Είδα ουρές για εξομολόγηση. Γιατί δε βλέπεις αυτούς; Μέσα σε 1 χρόνο πρόλαβες και τα είδες όλα; Η ομολογία του "νέου" δε συμβαδίζει με τα γραφόμενα.

Αυτοί που πάνε στην Εκκλησία και δε σέβονται το Μυστήριο κακό του κεφαλιού Νεστοράκο μου. Αυτοί θα δώσουν λόγο και:

Κτ Λουκάν Ιβ 47 εκείνος δε ο δούλος, ο γνούς το θέλημα τού κυρίου αυτού και μη ετοιμάσας μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς·

Οι άλλοι:

48 ο δε μη γνούς, ποιήσας δε άξια πληγών, δαρήσεται ολίγας.

Εμείς θα φάμε πιο πολύ ξύλο από τους προτεστάντες γιατί ενώ κατέχουμε την Αλήθεια όπως δόθηκε, την ποδοπατάμε. Οπότε μήπως είναι και καλύτερα να γίνουμε κι εμείς προτεστάντες τελικά; Μην το πάρετε σοβαρά αυτό

Το Μυστήριο δεν ακυρώνεται για κάποιους που δεν το σέβονται ούτε μετακομίζει ταυτόχρονα σε άλλες εκκλησία δημιουργήματα ανθρώπων.

Ένα παράδειγμα. Έχουμε ένα χρυσό κύπελλο. Εγώ το πιάνω, το κλωτσάω, το πετάω. Εσύ το σκουπίζεις τακτικά, το θαυμάζεις, το βάζεις εκεί που του αξίζει. Και στις 2 περιπτώσεις χρυσό κύπελλο παραμένει. Έτσι και τα Μυστήρια. Αυτά τελούνται και ενεργούν σε όσους τα σέβονται και τα αντιμετωπίζουν όπως πρέπει.

Τελικά που «είναι» ο Κύριος? Εκεί που είναι 3 συνηγμένοι Ορθόδοξοι που συζητούν για αθλητικά και μετά από 10’ κοινωνούν (γιατί όλοι οι φίλοι μου έτσι κάνουν)

Οι φίλοι σου όπως και οι πρώην δικοί μου φίλοι δεν είναι χριστιανοί. Ατυχές το παράδειγμα. Φαντάζομαι με κατάλαβες. Φίλος μου είσαι εσύ, ο Θανάσης, ο Διονύσης, η Χρυσούλα, η Ζωή, ο Γεώργιος.

Το παράδειγμα της Κορίνθου είναι άτοπο διότι τότε δεν υπήρχαν αιρέσεις. Μία Εκκλησία υπήρχε, αυτή που εμείς συνεχίζουμε και ένα πλήρωμα.
Επίσης η Ορθοδοξία δεν προέκυψε από μόνη της. Εμείς λέμε, είμαστε η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, που το είδες το Ορθοδοξία;

Η ορθοδοξία είναι ένας όρος που γεννήθηκε ως τρόπος σκέψης και ερμηνείας της Βίβλου από τους Πατέρες όταν αυτοί υπερασπίζονταν στις Συνόδους το δόγμα και στην οποία ορθοδοξία μετείχαν και οι πάπες μέχρι το 1009 μ.Χ. οπότε οι Φράγκοι επέβαλαν πλέον δικούς μη Ρωμαίους πάπες οι οποίοι έβαλαν τις πλάνες μέσα σιγά σιγά.

[stratis]

Και μία προσθήκη, η ιστορία του Νώε και της κιβωτού είναι προεικόνιση του ότι όσοι είναι στην κιβωτό (Εκκλησία) σώζωνται. Η κιβωτός ήταν μία και όχι στόλος ναυτιλιακής εταιρείας. Όσοι ήταν εκτός κιβωτού χάθηκαν.

Δε ξέρω αν το ίδιο ισχύει με τους αιρετικούς που είναι καλοπροαίρετοι κτλ. Δεν είναι άλλωστε δική μου δουλειά. Σε ένα τέτοιοα θέμα τόσο το ΝΑΙ όσο και το ΟΧΙ θα μπορούσαν να σταθούν με πολύ δυνατά επιχειρήματα.

Ο σωστός χριστιανός οφείλει να είναι μέσα στο πλοίο και στην προσευχή του να δέεται για όλο τον κόσμο.

ΥΓ: με αυτές τις ερωτήσεις, ακόμη δεν έγραψα αυτό που θέλω στις προφητείες.

[Νέστορας]

Στρατής

Πολύ τα εξιδανικεύεις τα πράγματα, σε επικίνδυνο βαθμό, τέτοιο ώστε πέφτεις μέσα στη λούμπα

Σύμφωνοι! Αλλά προτιμώ η εξιδανίκευσή μου να πηγάζει από λόγια Θεού, παρά από λόγια ανθρώπων και τις επικίνδυνες παραδόσεις και τυπικά τους. But that, is just me of course…

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι βλέπεις τα θρησκευτικά με οικονομικοεπιστημονικό πρίσμα, με λάθος μέθοδο.

Μπορείς σε παρακαλώ να μου δώσεις ένα τέτοιο παράδειγμα? ΕΙλικρινα το επιθυμώ, διότι το δοκάρι που έχω στο μάτι μου δε με αφήνει να δω κάτι τέτοιο. Θα ήθελα στ´αληθεια να μου υποδείξεις τουλάχιστον μία τέτοια οπτική γωνιά μου.

Νίκος

Νέστορα, φίλε μου, δεν είναι θέμα προσωποληψίας και τυπικού, είναι θέμα Ορθοδοξίας και αίρεσης.

Τσουβάλιασμα δηλαδη… Καλώς. Ας πορευθεί τελοσπάντων ο καθένας μας με τη δική του λογική. Ας κρατήσω λοιπόν κι εγώ ψηλά μια ταμπέλα «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» για να είμαι αρεστός, καθαρός και….«ωραίος».

Ξέρεις, μου ήρθε στο μυαλό το εξής που λέει ο Παύλος και μάλλον δε θα το έχεις εντοπίσει. Μάλιστα έβαλε και «χέρι» στον Πέτρο περί αυτού. Διάβασε μαζί μου το περιστατικό και νομίζω ότι αξίζει της προσοχής όλων μας:

Γαλάτες 2
(από τη μετάφραση του Νεόφυτου Βάμβα)

1 Έπειτα μετά δεκατέσσαρα έτη πάλιν ανέβην εις Ιεροσόλυμα μετά του Βαρνάβα, συμπαραλαβών και τον Τίτον•

Απόστολος Παύλος, Βαρνάβας και Τίτος στα Ιεροσόλυμα έπειτα από «άνωθεν εντολή» που δώθηκε στον Παύλο να πάει στα Ιεροσόλυμα και να κάνει παρουσίαση (presentation) του Ευαγγελίου που διδάσκει στους εθνικούς στους «επίσημους» ώστε να πάρει τα διαπιστευτήριά τους.

2 ανέβην δε κατά αποκάλυψιν• και παρέστησα προς αυτούς το ευαγγέλιον, το οποίον κηρύττω μεταξύ των εθνών, κατ' ιδίαν δε προς τους επισημοτέρους, μήπως τρέχω ή έτρεξα εις μάτην.
3 Αλλ' ουδέ ο Τίτος ο μετ' εμού, Έλλην ων, ηναγκάσθη να περιτμηθή,

Όπως πάντα έτσι και σε εκείνη την περίσταση είχε να αντιμετωπίσει λύκους που φορούσαν προβιές.

4 αλλά διά τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οίτινες παρεισήλθον διά να κατασκοπεύσωσι την ελευθερίαν ημών, την οποίαν έχομεν εν Χριστώ Ιησού, διά να μας καταδουλώσωσιν•

Κάτι που όλοι έχουμε ξεχάσει, είναι ότι η θρησκεία μας έχει προ πολλού απεμπλακεί από τα κενόδοξα δεσμευτικά τυπικά και εμπεριέχει σε τεράστιο βαθμό το αίσθημα της ελευθερίας. Εξ’ ου και η προσωπική σχέση που δυνάμεθα να έχουμε πλέον με τον Θεό, διαμέσω πάντα του Μεσσία μας Ιησού Χριστού. Αλλά με τι ασχολούμαι ε… ψιλά γράμματα μάλλον…
Από τότε λοιπόν, άνθρωποι οι οποίοι ήταν «κολλημένοι» με το γράμμα του Νόμου, τρύπωσαν στην ομαδούλα του Αποστόλου Παύλου για να κατασκοπεύσουν και να στηλιτεύσουν την «ελευθερία» της χάρης του Ευαγγελίου (για να μιλήσω με ορθόδοξους χριστιανικούς όρους κι εγώ) την οποία και διεμήνυε ο πολυαγαπημένος μας Παύλος. Φανταστείτε ότι ο Απόστολος Παύλος συναναστρεφόταν εν τη Ιουδαία με απερίτμητο εθνικό (Τίτος)! Τι ντροπή…

5 εις τους οποίους ουδέ προς ώραν υπεχωρήσαμεν υποτασσόμενοι, διά να διαμείνη εις εσάς η αλήθεια του ευαγγελίου.

Ασφαλώς ο Παύλος φερόμενος και πλήρως διακατεχόμενος από το Πνεύμα, ουδέποτε υποχώρησε σε ανθρώπινες επιταγές και πρακτικές. Αν μη τι άλλο όταν έχεις απευθείας σύνδεση με τα «Άνω».
Πάμε παρακάτω όμως όπου θα συναντήσουμε κάτι ιδιαίτερα προσφιλές…

6 Περί δε των νομιζομένων ότι είναι τι, οποίοι ποτέ και αν ήσαν, ουδόλως φροντίζω•

Ένα το κρατούμενο

6 ο Θεός δεν βλέπει εις πρόσωπον ανθρώπου•

Δεύτερο το κρατούμενο. Το ακούμε αυτό? Το διαβάζουμε?

6 διότι εις εμέ οι επισημότεροι δεν προσέθεσαν ουδέν περισσότερον,

Το οποίο μεταφράζεται ότι η «Αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού» είναι αρκετή και ικανή να ευθύνει τις οδούς μας. Αλλά…

7 αλλά το εναντίον, αφού είδον ότι ενεπιστεύθην να κηρύττω το ευαγγέλιον προς τους απεριτμήτους καθώς ο Πέτρος προς τους περιτετμημένους•
8 διότι ο ενεργήσας εις τον Πέτρον, ώστε να αποσταλή προς τους περιτετμημένους, ενήργησε και εις εμέ, προς τους εθνικούς•
9 και αφού εγνώρισαν την χάριν την δοθείσαν εις εμέ Ιάκωβος και Κηφάς και Ιωάννης, οι θεωρούμενοι ότι είναι στύλοι, δεξιάς έδωκαν κοινωνίας εις εμέ και εις τον Βαρνάβαν, διά να υπάγωμεν ημείς μεν εις τα έθνη, αυτοί δε εις τους περιτετμημένους•
10 μόνον μας παρήγγειλαν να ενθυμώμεθα τους πτωχούς, το οποίον και εσπούδασα αυτό τούτο να κάμω.

Πάμε τώρα στη σύγκρουση ανάμεσα στον Παύλο και τον Πέτρο και να εξετάσουμε το γιατί έγινε:

11 Ότε δε ήλθεν ο Πέτρος εις την Αντιόχειαν, ηναντιώθην εις αυτόν κατά πρόσωπον, διότι ήτο αξιόμεμπτος.

Χωρίς δεύτερη σκέψη. Ας δούμε το γιατί:

12 Επειδή πριν έλθωσί τινές από του Ιακώβου, συνέτρωγε με τους εθνικούς• ότε δε ήλθον, συνεστέλλετο και απεχώριζεν εαυτόν, φοβούμενος τους εκ περιτομής.

Πόση αξία δίνουμε στους ανθρώπους και την εικόνα μας απέναντί τους ε? Ακόμη και ο Σίμωνας, ο Κήφας, ο Πέτρος ενήργησε υποκριτικά. Πράττοντας σαν αδερφός ο Παύλος όμως αμέσως του «έβαλε χέρι».

13 Και μετ' αυτού συνυπεκρίθησαν και οι λοιποί Ιουδαίοι, ώστε και ο Βαρνάβας συμπαρεσύρθη εις την υπόκρισιν αυτών.

Και επειδή οι ομοιότητες μας με τα ζώα είναι πολλές και μια από αυτές είναι και η μίμηση, ακόμη και ο Βαρνάβας, ενήργησε όπως και ο Πέτρος και σηκώθηκε και αυτός από το τραπέζι, προσποιούμενος ότι δε συν-έτρωγε και αυτός με τους απερίτμητους «εθνικούς».

14 Αλλ' ότε εγώ είδον ότι δεν ορθοποδούσι προς την αλήθειαν του ευαγγελίου,

Αυτή η φράση είναι ακρογωνιαία ως προς το πώς αντιμετωπίζει το θέμα της θρησκείας ο Απόστολος Παύλος. Εδώ (για ακόμη μια φορά) μας εκθέτει τον τρόπο που (ο Απόστολος Παύλος έτσι?) δια-κρίνει τους ανθρώπους. Δίχως ίχνος προσωποληψίας. Κανένας δισταγμός να την «πει» ακόμη και σε μαθητή του Ίδιου του Ιησού. Και το μέτρο αυτό ονομάζεται «Η Αλήθεια του Ευαγγελίου» Τελεία και Παύλα. Η διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Τελεία και Παύλα.
Όστις θέλει μένει εκεί. Όστις θέλει προχωρά και παραπέρα και αρχίζει να ταμπελοποιεί και να τσουβαλιάζει και να εφευρίσκει πρακτικές. Πρακτικές που μπορεί να είναι αρεστές στο Θεό, μπορεί όμως και να μην είναι. Σε κάθε περίπτωση όμως ενέχουν ρίσκο.

14 είπον προς τον Πέτρον έμπροσθεν πάντων•

Απόλυτα ευθυγραμμισμένος και συνεπής στη διδασκαλία του. Έμπροσθεν πάντων.

14 Εάν συ Ιουδαίος ων ζης εθνικώς και ουχί Ιουδαϊκώς, διά τι αναγκάζεις τους εθνικούς να ιουδαΐζωσιν;
15 Ημείς εκ γεννήσεως Ιουδαίοι όντες και ουχί εκ των εθνών αμαρτωλοί,

Με μία λέξη. Γιατί υποκρίνεσαι βρε φουκαρά? Αφού ξέρεις άλλωστε ότι….

16 δεν δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου ειμή διά πίστεως Ιησού Χριστού, και ημείς επιστεύσαμεν εις τον Ιησούν Χριστόν, διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού και ουχί εξ έργων νόμου, διότι δεν θέλει δικαιωθή εξ έργων νόμου ουδείς άνθρωπος.
Όπως σωστά έχει πει και ο Μηνάς, κι εγώ ουδέποτε θα συναναστρεφόμουν με φιλικές διαθέσεις (πόσο μάλλον να συν-κοινωνήσω) κάποιον ο οποίος δεν ομολογεί δια πίστεως, Ιησού Χριστό Υιό Του Θεού ενσαρκωθέντα δια τη σωτηρία ημών.

Αλλά, άπαξ και ισχύει αυτό το φίλτρο και άπαξ και τα μάτια του άλλου, ο λύχνος της ψυχής του δηλαδή, δεν προδίδει κακές προθέσεις, τότε, όχι. ΟΙ ανθρώπινες ταμπέλες τα ανθρώπινα ψευδοδημιουργήματα τα οποία εξυπηρετούν τις μισαλλόδοξες εγωιστικές μας ανάγκες, προσωπικά θα τα ποδοπατήσω και θα τα φτύσω και μαζί με αυτά και τον παλαιό μου εαυτό. Τα πράγματα κύριοι δεν είναι έτσι. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Ας διαβάσουμε και παρακάτω όμως:

17 Αλλ' εάν ζητούντες να δικαιωθώμεν εις τον Χριστόν ευρέθημεν και ημείς αμαρτωλοί, άρα ο Χριστός αμαρτίας είναι διάκονος; Μη γένοιτο.
18 Διότι εάν όσα κατέστρεψα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην δεικνύω εμαυτόν.
19 Διότι εγώ διά του νόμου απέθανον εις τον νόμον, διά να ζήσω εις τον Θεόν.
20 Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην• ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί• καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.
21 Δεν αθετώ την χάριν του Θεού• διότι αν η δικαίωσις γίνηται διά του νόμου, άρα ο Χριστός εις μάτην απέθανε.

Και με αυτά που γράφουμε κατά καιρούς, δυστυχώς αυτό αποδεικνύουμε.

Νίκο, μπορείς να εκλάβεις όλα τα παραπανω ως απάντησή μου στο:

Είναι θέμα ότι Εκκλησία με κεφαλή το Χρσιτό είναι μία: η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως την αναφέρουμε στο Σύμβολο της πίστεως, και μόνο σ´αυτή υπάρχει το Αγιο Πνεύμα, δια μέσου Του οποίου τελούνται τα Μυστήρια και αγιάζονται οι πιστοί. Οι υπόλοιποι ετερόδοξοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ίδιο Θεό τον έχουν όμως ανα τους αιώνες προσαρμόσει στα μέτρα του εγωισμού τους και στις πλάνες τους και για να μην έχουν μέτρο και μπούσουλα απέρριψαν ή διαστρέβλωσαν και την Ιερά Παράδοση, που για μας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και οδηγό μας στην αλήθεια του Ευαγγελίου.

Κατά συνέπεια οι αιρετικοί στους "ναούς" τους δεν επικαλούνται τον ένα μοναδικό αληθινό Θεό, αλλά ένα θεό δικό τους όπως πιστεύουν αυτοί ότι πρέπει να είναι ο Θεός, σύμφωνα με τις πλάνες τους, επομένως είναι φυσικό το αποτέλεσμα της επίκλησής τους να είναι πενιχρό έως ανύπαρκτο, όχι γιατί ο Θεός είναι προσωπολήπτης κι έχει κάτι μαζί τους, αλλά γιατί αυτοί δεν απευθύνονται στον αληθινό Θεό. Όπως καταλαβαίνεις κι η κοινωνία σε μια αιρετική Εκκλησία δεν μπορεί να είναι Σώμα και Αίμα Χριστού, αλλά ψωμί και κρασί, αφού μόνο το Αγιο Πνεύμα μπορεί να μετουσιώσει το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα Κυρίου.

Όσο για την συμμετοχή σε λειτουργία αιρετικών οι Πατέρες λένε, ότι όποιος συμμετέχει σ´αυτήν γίνεται κι ο ίδιος αιρετικός και χρειάζεται ευχή για να επανέλθει στην Ορθοδοξία.

Στρατής

Καθότι νέος τη πίστη πας και περπατάς σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Γίνεται να καταλάβεις επιτέλους πόσο λάθος είναι αυτό το «νέος»? Στρατό είμαστε βρε Στρατή ή λόγω ονόματος τα εκλαμβάνεις λίγο στρατιωτικά τα πράγματα? (χε… σου βρήκα την απάντηση στο ότι εγώ τα βλέπω λίγο οικονομοτεχνικα…) Τι πάει να πει νεός στην πίστη? Είμαστε με τα καλά μας? Ο Απόστολος Παύλος τι να πει δηλαδή? Την Τετάρτη τους σκότωνε και την Πέμπτη κήρυττε δηλαδη!!! Νιούφης κι αυτός ε? Αλλά Ισαπόστολο τον αποκαλούμε… Δεν αξιώνομαι τα γαλόνια του Παύλου για όνομα του Θεού και ούτε κάνω παραλληλισμούς και συγκρίσεις άτοπες με τον βδελυρό άνθρωπο που κατοικεί μέσα μου. Αλλά γιατί μειώνουμε τόσο πολύ το μεγαλείο και τη χάρη του Θεού και τον παραλληλίζουμε με μάθημα πυρηνικής φυσικής? Λες και «όσο περισσότερο διαβάζεις τόσο καλύτερα… τόσο καλύτερα τι??? Λϋνεις τις ασκήσεις»? Ή η πίστη μας είναι σαν το Jack Daniels να αρχίσουμε να πετάμε καπάκια και να περιμένουμε μέχρις ότου ωριμάσει?

Μπορεί ένας π.χ. εκπαιδευόμενος οδηγός να πάρει το αμάξι και να βγει το βράδυ στη βροχή στον Καρέα; Τι θα πάθει; Θα σκοτωθεί στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί στη χειρότερη θα γίνει αιτία να σκοτωθούν και άλλοι.

100% ατυχές το παράδειγμά σου. Επιτυγχάνεται η Πίστη και η ευθυγράμμιση σου με το Λόγο του Θεού διαμέσω εμπειρίας, ωρίμανσης και μελέτης ή διαμέσω αγαπης (απέναντι στον Κύριο και Θεό σου και τον πλησίον σου), διαρκούς μετάνοιας και προσευχής? Δηλαδή να αφήσω κι εγώ μουσί μακρύ, να αποκτήσω ζάρες και ύφος, να περιμένω-σιωπήσω από το forum και μετά να επανέλθω «έτοιμος» και «ώριμος» να ομιλώ! Αυτό δε μου λές? Αυτά τα κάνουν οπαδοί του σαι μπαμπα και των ομοίων του φίλε μου. Αυτά σε Ανελέυθερες θρησκείες όπου ουδείς πλην του κρισνογκουρου δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί γι’ αυτό ακριβώς!!! Επειδή είναι νιούφης!!! Όχι στη δικιά μας. την ελευθερίαν ημών, την οποίαν έχομεν εν Χριστώ Ιησού.

Νέος λοιπόν τη πίστη. Όλοι νέοι τη πίστη είμαστε, και οι άγιοι αν τους ρωτήσεις νέοι τη πίστη θα σου πουν. Κι έτσι πρέπει πάντοτε αυτή την ομολογία του Νες να έχουμε στο νου μας για να μην αποκτήσουμε κανένα ύφος.

Αλλαγή πλεύσης. Άλλα μας λες εδώ και δε θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί σου. Αλλά μη μου χρησιμοποιείς αυτό το επιχείρημα ως παράγον αποτρεπτικό ως προς το να ομιλώ. Αναρωτιέμαι αν χρησιμοποιείς τις ίδιες τρίπλες και απέναντι στον εαυτό σου… Κρίμα ρε Στρατή, κρίμα. Γιατί αυτό που μόλις έγραψες, είναι απόλυτα σωστό.

Σκέψου όμως Νέστορα! Είσαι π.χ. στην Α' Δημοτικού, ο άλλος δίπλα σου είναι στη Β' Δημοτικού, στη Ε' Δημοτικού, δε σου λέω Γυμνάσιο ή Λύκειο, σου λέω λίγο πιο μπροστά. Για να σου λέω κάποια πράγματα και από τη στιγμή που θεωρείς de facto ότι δεν επιθυμώ το κακό σου, ίσως ξέρω κάτ παραπάνω. Ή ο Νίκος ή ο Θανάσης ή ο Διονύσης ή η Χρυσούλα ή η Ζωή. Ο άλλος που είναι λίγο πιο μπροστά από εσένα έχει δει αυτά που τώρα εσύ βλέπεις. Το πιθανότερο λοιπόν είναι να θέλει να σε προφυλάξει.

Και επανερχόμεθα σύντομα στο θέμα μας. Φίλε μου. Άσε τις τάξεις και τα σχολειά και βρες μου ατράνταχτα Βιβλικα επιχειρήματα ως προς το ότι ατόπησα, ως προς το ότι έκανα λάθος, ως προς το ότι έκαψα την ψυχή μου με αυτό που έκανα. Μόνο έτσι μπορείς να με προστατέψεις, μόνο έτσι μπορώ να σε προστατέψω κι εγώ. Όλα τα άλλα είναι λόγια, λόγια, λόγια.

Θες άλλο παράδειγμα; Ξεκινάς μια διαδρομή και είσαι στο 1ο χιλιόμετρο, ο άλλος στο 5ο, ο άλλος στο 8ο, στο 3ο κτλ. Είναι κάπως πιο μπροστά, είδαν και άλλα τμήματα της διαδρομής, είδαν τις "λακκούβες", τις "επικίνδυνες" στροφές και σου φωνάζουν για να προσέξεις.

Θες κι ένα άλλο παράδειγμα? Ακολουθούμε διαφορετικές διαδρομές! (χωρίς όμως αυτό να αποκλείει το να έχουμε τον ίδιο προορισμό)

Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Αν είχες πνευματικό, αν αν αν αν αν, δε θα είχες "συν-κοινωνήσει" με ευαγγελικούς.

Βρε μανία! Σωνει και καλά ότι είναι λάθος δηλαδή! Συμφωνήσαμε κιόλας! Προσωπικά, νιώθω καλύτερα που το έκανα πάντως.

Το ερώτημα δεν είναι τι θα σου έλεγε να κάνεις, αλλά σε ποιον πνευματικό να πας. Να βρεις τον κατάλληλο και να μπεις από μόνος πλήρως στο θέμα του Μυστηρίου και την αναγκαιότητα του η οποία αποδεικνύεται στη Γραφή:

Κτ Ματθ. Ιη 18 Αμήν λέγω υμίν, όσα εάν δήσητε επί της γής, έσται δεδεμένα εν τώ ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γής, έσται λελυμένα εν τώ ουρανώ.

Να βάλω σώνει και καλά μεσάζοντα δηλαδή…. Ουφ… δεν καταλαβαίνουμε τίποτα τελικά… τίποτα… Αναγκαιότητα… Άκου λέξεις…

το αίμα του Χριστού, ο οποίος με την ενέργεια του αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε χωρίς ψεγάδι τον εαυτό του στο Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα, έτσι ώστε να λατρεύουμε το Ζωντανό Θεό;
15 Γι' αυτό άλλωστε είναι και μεσίτης μιας καινούργιας διαθήκης, ώστε με το θάνατό του, που συντελέστηκε για την απολύτρωση του ανθρώπου από τις παραβάσεις του στην περίοδο της πρώτης διαθήκης, να λάβουν οι καλεσμένοι την υποσχεμένη αιώνια κληρονομιά.
16 Καθόσο όπου υπάρχει διαθήκη, προϋποθέτει απαραίτητα το θάνατο του διαθέτη.

Πέθανε για εμάς ο Ένας και μοναδικός μεσάζοντας κι εμείς ακόμα ψαχνόμαστε να βρούμε και άλλους. Και καλά, να καταλάβω ότι κάποιοι από εμάς χρειαζόμαστε μεσάζοντα. Το καταλαβαίνω και το δέχομαι. Αλλά από το «Χρειαζόμαστε κατά προαίρεση» μέχρι το «Είμαστε αναγκασμένοι» η απόσταση είναι τεράστια.

Οι απόστολοι θα λύσουν, όχι ο καθένας μόνος του.

Καθολικός είσαι? Απ’ όσο ξέρω όχι. Πώς γίνεται να λές κάτι τέτοιο…?

Οι διαλεκτοί,

Από ποιόν?

οι ιερωμένοι γιατί ουσιαστικά οι πρώτοι ιερωμένοι ήταν οι απόστολοι και εν συνεχεία με την αποστολική διαδοχή οι επόμενοι κι οι επόμενοι μέχρι σήμερα. Όμως η προσωπική πραγματική μετάνοια είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Και αν την ώρα που μετανοείς μεταλαμβάνεις κιόλας? Δεν ακούγεται καλύτερο?

Και τα δαιμόνια ομολογούν και φρίττουν. Μήπως ανήκουν στην Εκκλησία;

Κλασσικό επιχείρημα. Και η διάκρισή μας Στρατή? Στο βρόντο? Τι βλέπεις στα μάτια μου όταν συναντιόμαστε και τι είδε ο Θανάσης στα δικά μου όταν με είδε? Στο βρόντο όλα! Αν ο άλλος δε φοράει τη μπέρτα της Ορθοδοξίας, στην πυρά! Και από επιχειρήματα!! Πάμπολλα!! Η ομολογία σε Ιησού Χριστό δηλαδή τσουβαλιασμένα απορρίψιμη. Δε μας λέει τίποτα ξαφνικά!!! Αφού και τα δαιμόνια ομολογούν, πάει!!! Δε μας λέει τίποτα!! Μα τι στο καλό θέλουμε δηλαδή!!! Α… ρε τρίπλες...

Η Αγία Γραφή είναι σαν ένα δυνατό φάρμακο. Αν πας να το πιεις δίχως να έχεις "φάει κάτι" δίχως κάποιο "βοηθητικό φάρμακο", μπορεί και να μη σε ωφελήσει. Άλλωστε έτσι ξεπήδησαν οι αιρέσεις, σε κάποιους το φάρμακο έπεσε βαρύ.

Όχι. Οι απανταχού αιρέσεις ξεπήδησαν από ανθρώπους ολοκληρωτικά δοσμένους στο σατανά. Όποιος θέλει ας καταλάβει τι εννοώ. Είσαι απολύτως λάθος σε αυτό. Μα είναι δυνατόν….???? Ολοκληρώματα είναι που πρέπει πρώτα να κάνουμε Άλγεβρα Α’ Λυκείου ώστε να μπορούμε να τα καταλάβουμε??? Ποιος σκέφτεται τώρα μαθηματικά και οικονομοτεχνικά!!!!!!!

Ο ίδιος ο Παύλος δε επιστολή του θέτει τις βάσεις της Εκκλησίας

Βασισμένη στην Αλήθεια του Λόγου του Θεού. Και σε τίποτα άλλο. Από εκεί και πέρα, εμείς οι άνθρωποι (όπως πάντα κάνουμε) το πήραμε, το σφετεριστήκαμε και του «δώσαμε να καταλάβει».

Ο Θεός εδώ είναι και όποιος θέλει έρχεται και ο Θεός λατρεύεται όπως Αυτός θέλει, όχι όπως αυτοί που για να τα καταφέρουν έκαναν δικές τους εκκλησίες ραμμένες στα μέτρα τα ανθρώπινα.

Και εμείς τη δικιά μας εκκλησία κάναμε Στρατή. Και εμείς κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας την έχουμε. Μια χαρά μάλιστα. Perfect fit! Ειδικα με την τρομερή συμμετοχή της Ιερής Παραδόσεως, έρχεται και «δένει» απόλυτα και το δικό μας φορεματάκι.

Και μιας και είπα δέντρο, ο Παύλος όταν μίλαγε στους εθνικούς για το τους ιουδαίους και ότι κάποτε θα επιστρέψουν μίλησε για 1 δέντρο, το οποίο είναι η Εκκλησία

Το σύνολο των αληθινά πιστών δηλαδή. Με άλλα λόγια όσοι αποδέχονται τον Ιησού Χριστό για Σωτήρα τους. Ε? Σωστα Στρατή? Δε μίλησε κάπου για «Ορθόδοξη, Ανατολική Εκκλησία». Ε?

Όλοι οι άλλοι έχουν διαστρεβλώσει πολύ τα πράγματα, ο Θεός που νομίζεις ότι βλέπεις εκεί, δεν είναι ο ίδιος, είναι κάτι που του μοιάζει αλλά όχι Αυτός
Έχουμε π.χ. ένα πίνακα αυθεντικό του Ρέμπραντ και δίπλα ένα αντίγραφο, όσο όμορφο και να είναι, όσο προσεγμένο, το αυθεντικό μια φορά δεν είναι. Είναι κάτι άλλο

Και ο αυθεντικός πίνακας είναι η Αγία Γραφή. Άπειρο ζουμί! Γάλα και κρέας αστείρευτο και ατελείωτο! Κάθε μέρα να τη μελετάς, στο τέλος θα ανακαλύπτεις πράγματα. Γιατί είναι τέλεια. Όπως και ο Θεός μας. Και στο τέλειο, η ομορφιά δεν εξαντλείται. Αντίγραφα έχουν κάνει και οι άλλοι, αντίγραφα έχουμε κάνει και εμείς οι Ορθόδοξοι. Κάποια είναι καλά αντίγραφα, κάποια μέτρια, κάποια πολύ άσχημα.

κι ο άλλος γιατί όσα δάκρυα και να έχει -όπως γλαφυρά και ψιλοεπίτηδες περιγράφεις- βρίσκεται σε ανθρώπινο οικοδόμημα και όχι του Θεού

!!!!!!!!!!!!! Βλασφημείς έτσι? Ποιο είναι το ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ του Θεού? Σε ρωτώ ευθέως, γνωρίζοντας ότι έχεις διαβάσει πάρα πολλές φορές τη Βίβλο και το γνωρίζω πολύ καλά αυτό, που κατοικεί ο Θεός και που λατρεύεται?

Εμείς θα φάμε πιο πολύ ξύλο από τους προτεστάντες γιατί ενώ κατέχουμε την Αλήθεια όπως δόθηκε, την ποδοπατάμε.

Σωστό.. Δυστυχώς για μας, σωστό.. Την ποδοπατάμε και το σημαντικότερο είναι ότι ξεχνούμε ότι ΔΕΝ είναι η κατοχή της αλήθειας που μας κάνει αληθινούς Χριστιανούς, αλλά το πώς τη χρησιμοποιούμε. Και όπως σωστά έγραψες, την ποδοπατάμε..

Το παράδειγμα της Κορίνθου είναι άτοπο διότι τότε δεν υπήρχαν αιρέσεις. Μία Εκκλησία υπήρχε, αυτή που εμείς συνεχίζουμε και ένα πλήρωμα.

Εδώ, συγχύστηκα. Δε σε πολύ-κατάλαβα. Αυτό που σου είπα ήταν ότι οι άνθρωποι τότε, προκειμένου να κοινωνήσουν έκαναν συναθροίσεις, δοξολογούσαν, υμνούσαν, λάτρευαν, προσεύχονταν και στο τέλος κοινωνούσαν. Ούτε παπάδες είχαν (Ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν πάντα δίπλα τους) ούτε πνευματικούς, ούτε τυπικά, ούτε τίποτα. Συνεπώς δεν καταλαβαίνω τι σοι επιχείρημα είναι το ότι «τότε δεν υπήρχαν αιρέσεις». Το ξεπήδημα αιρέσεων δηλαδή επέβαλλε στη εκκλησία να εφεύρει τυπικά, προκειμένου να προστατεύσει τα Μυστήρια?

Αλλά όπως είπα και παραπάνω, είναι ψιλά γράμματα μας χαλάει την πρωτοκαθεδρία μας...

[stratis]

Νέστορα τα είπα μία φόρα, δε θα τα ξαναπώ. Το βασικό σου πρόβλημα δεν το βλέπεις, αυτά που γράφω δεν τα εννοείς και ενώ σε όσα γράφεις έχω απαντήσεις για ένα προς ένα, δε θα το κάνω γιατί πάλι τίποτε δε θα βγει. ’λλωστε κι ο Χριστός μία φορά μίλησε όχι εκατό. Έπειτα σε όσα ρωτάς έχω απαντήσει κατά καιρούς σε διάφορα θέματα του φόρουμ αλλά ίσως να μην τα θυμάσαι.

Σου είπα να τα κουβεντιάσουμε και από κοντά ή έστω τηλεφωνικά διότι για μένα προείχε να βοηθήσω τον αδερφό όπως έκρινα ότι θα μπορούσα καλύτερα σε ένα θέμα πολύ σημαντικό. Αν θυμάμαι καλά πριν ανεβάσεις δημόσια το κείμενο μου το είχες στείλει γιατί ήθελες (την ήθελες τελικά; ) τη γνώμη μου. Είναι πράγματα που εδώ δεν μπορώ να πω. ’λλωστε διαβάζοντας κανείς τα ποστ σου και το ιστορικό πιο πάνω δε δυσκολεύεται να καταλάβει γιατί αντιδράς όπως αντιδράς σε κάποια πράγματα όσον αφορά την πίστη. Η πράξη όμως έδειξε ότι δεν το θέλησες ή ότι δε σε ενδιαφέρει και τόσο, τουλάχιστον όσο άλλα πράγματα. Από το σημείο αυτό και μετά η κουβέντα για μένα αυτή ουδεμία αξία έχει και ίσως φαντάζει υποκριτική και διεξαγόμενη μόνο και μόνο για να πεις κάποια πράγματα και να αμφισβητήσεις κάποια άλλα. Διότι αν ήταν διαφορετικά εδώ και 2 εβδομάδες θα είχαμε ήδη βρεθεί.

Ως πρόσωπο νομίζω ότι εξαπατήθηκα
Ως χριστιανός νομίζω ότι έκανα χρέος μου
Ως Στρατής στενοχωρήθηκα

Ας με διαψεύσει η συνέχεια αν είναι...