Είς τόν Ποιμένα...

[aposal]

Συζήταγα με μια φίλη τις προάλλες, η οποία ενω δεν είναι άθεη, δεν πηγαίνει στην Εκκλησία, ίσως γιατί δεν πιστεύει πως οι ιερείς-μια μερίδα αυτών- είναι άξιοι εκπρόσωποι του θεού.

1. Ο ιερέας μπορεί όντως να είναι ανάξιος, αλλά εμείς, στο ταξίδι μας, δεν έχουμε ωε τελικό προορισμό τον ιερέα, αλλά τον Θεό. Εκείνον προσπαθούμε να προσεγγίσουμε και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να υπερβούμε το ρήγμα που μας χωρίζει από Εκείνον. Πρέπει οπωσδήποτε να περάσουμε πάνω από τη γέφυρα, που είναι ο ιερέας. Πάνω του θα πατήσουμε για να οδηγηθούμε στον προορισμό. Καλό θα ήταν η γέφυρα να ήταν σαν αυτήν του Ρίου - Αντρίου, αλλά εάν δεν έχουμε άλλες επιλογές οποιαδήποτε γέφυρα μπορεί να κάνει τη δουλειά της, ώστε να μην μείνουμε στην εδώ πλευρά του ρήγματος και χαθούμε μια για πάντα.
2. Κανείς δεν γνωρίζει πότε διαπράττει μια αμαρτία. Πριν ασχοληθώ πιο σοβαρά με την εκκλησία θεωρούσα ότι είχα μία ή δύο αμαρτίες στην μέχρι εκείνη τη στιγμή ζωή μου. Αργότερα κατάλαβα ότι είναι πάνω από πενήντα. Τώρα πιστεύω ότι διαπράττω εκατό αμαρτίες ημερησίως. Ο πνευματικός μου ήταν αυτός που με διαφώτισε πότε αμαρτάνω και ΚΥΡΙΩΣ στο ότι πολλές φορές που νόμιζα ότι είχα δίκιο, στην πραγματιότητα αμάρτανα.
3. Η αμαρτία είναι σαν το μικρόβιο. Όταν το έχεις μέσα σου και δεν προσπαθείς να το σκοτώσεις εκείνο αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται. Κάτι σαν τον καρκίνο. Η εμπειρία μου, μου έχει δείξει πως όταν δεν πηγαίνω στον πνευματικό για εξομολόγηση και συγχώρεση (από τον Θεό) των αμαρτιών μου, είμαι πολύ περισσότερο επιρρεπής προς την αμαρτία, γιατί οι αντιστάσεις μου μειώνονται σταδιακά. Λογικό. Όπως και ένας ασθενής που δεν παίρνει αγωγή, εξασθενεί μέρα με τη μέρα.
4. Εάν δεν θέλει να εξομολογηθεί, μην την πιέσεις. Έτσι ακριβώς ήμουν κι εγώ κάποτε και την καταλαβαίνω. Τη στροφή θα την πάρει από τον Θεό, αλλά αν θέεις να τη βοηθήσεις μπορείς να προσεύχεσαι περισσότερο γι' αυτήν και να μιλάς πολύ λιγότερο.
5. Τα Ευαγγέλια είναι τέσσερα. Μ' αυτά τα Ευαγγέλια μορφώθηκαν και έδρασαν οι εκπληκτικοί άγιοί μας.

[Μαρίνα]

Στην Κλίμακα του Ιωάννη υπάρχει το:

Αξιοθαύμαστος διδάσκαλος δεν είναι αυτός πού έκανε σοφούς τους καλούς και ευμαθείς
μαθητάς, αλλ΄ εκείνος πού έκανε σοφούς τους αμαθείς και καθυστερημένους. Τότε αναδεικνύεται και επαινείται η ευφυΐα των ηνιόχων, όταν (και) με ακατάλληλους και αγύμναστους ίππους νικήσουν και τους ίππους διασώσουν...

τι και αν είσαι αγύμναστος? μπορείς να νικήσεις...!

[Μαρίνα]

Τελικά είναι πολύ δύσκολο βήμα η Εξομολόγηση. Δεν μιλάω μόνο για μένα, αλλά και για αρκετούς ανθρώπους γύρω μου. Συζήταγα με μια φίλη τις προάλλες, η οποία ενω δεν είναι άθεη, δεν πηγαίνει στην Εκκλησία, ίσως γιατί δεν πιστεύει πως οι ιερείς-μια μερίδα αυτών- είναι άξιοι εκπρόσωποι του θεού.
Μου είπε, οτι για τις αμαρτίες της έχει την γνώση των πράξεων της και οτι κάθε βράδυ κάνει τηνκριτική της στον εαυτό της, με την υπόσχεση και την υπέρτατη προσπάθεια να μην τις επαναλάβει ξανά. Μου είπε, οτι προσεύχεται τα βράδυα με τον δικό της τρόπο, χωρίς να αποστηθίζει διάφορα προσευχητάρια και έτσι η συνείδηση της αλλά και η καρδιά της είναι καθαρή.
Επίσης, ανέφερε πως ο θεος θα είναι ο κριτής και μόνο εκείνος γνωρίζει την καρδιά της και αν η ψυχή της είναι καλή ή κακή.

" Ποιός ο λόγος να πάω στον Πνευματικό. Μήπως για να έχω την άφεση ώστε στο μέλλον να υποπέσω πάλι στις ίδιες αμαρτίες? Δεν χρειάζομαι ελαφρυντικά, χρειάζομαι όμως να τα κουβαλάω στην πλάτη μου για να μην τις επαναλάβω ξανά" μου είπε χαρακτηριστικά.


Της πρότεινα να πάμε μαζί στον Πνευματικό, αλλά ήταν ανένδοτη και κυρίως για το ότι αφού ενεργεί με αυτόντον τρόπο και προσπαθεί να μην βλάπτει τον πλησίον της και να μην επαναλαμβάνει αμαρτίες, ποιός ο λόγος να απευθυνθεί σε έναν Πνευματικό?

Γενικώς, υπάρχει μια πληθώρα πληροφοριών που αφορούν τη Χριστιανοσύνη μας. Ανέφερε, το οτι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα ακριβή στοιχεία των Εαυγγελίων και αυτό διοτι κατά καιρούς γράφηκαν οτι πολλά απο αυτά διαστρεβλώθηκαν με την πάροδο των χρόνων και κάποιοι τα έκοψαν και τα έραψαν στα μέτρα τους.

Τέλος, ήθελα να ρωτήσω αν μπορούμε να συζητήσουμε κάπου για το Ευαγγέλιο του Ιούδα. Μου είπε επιγραμματικά οτι πολλοί έσπευσαν να το δυσφημίσουν γιατί δεν ήταν αποδεκτές οι απόψεις του, αλλά εκεί έκοψα τη συζήτηση διότι είμαι εντελώς ανενημέρωτη.

φυσικά, η συζήτηση δεν βγήκε πουθενά. Ίσως, και το γεγονός οτι δεν κατέχω τις γνώσεις δεν μπόρεσα να την κάνω να δοκιμάσει αυτή την εμπειρία.

Σας ευχαριστω και ο θεός να μας έχει όλους καλά. Δοξασμένο το Όνομα Σου.

Χριστινάκι μου όντως δύσκολο, αν και είχα πει στον Νίκο ότι δεν θα απαντώ, ο Πατέρας Χρυσόστομος μου άλλαξε τις απόψεις και με διόρθρωσε. Όντως δύσκολο πράγμα να κάνεις βήμα για να διαβείς που λεμε και εδώ εμείς οι Γιαννιώτες την πόρτα του Πατέρα και να πεις έσφαλα, εγώ φταίω, εγώ αμαρτησα, εγώ φόνεψα. Ξέρεις Χριστινάκι γιατι είναι δύσκολο? γιατι για μήνες ή και χρόνια όπως εγώ είχα ώσει εξουσιοδότηση σε κάποιον άλλον και τώρα δύσκολο θα με αφήσει. Απαξ όμως και περάσεις την πόρτα αν είναι ο κατάλληλος Πατέρας για σένα και σε αναπαύει τότε θα γελάς με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου και θα αναρωτιέσαι μα γιατι φοβόμουν?

Τώρα αυτό με τους Ιερείς θα είμαι κάπως άδικη και σκληρή, δεν γνωρίζω γιατι ακόμα αλλά δεν μου αρέσει να μιλάνε έτσι για τους Ιερείς, 'ισως γιατι αντιπροσωπευουν Εκείνον δεν ξέρω, ίσως είναι οι συνεχιστές των 12 και των 70 Αποστόλων (να ευχαριστήσω τα παιδιά και απο εδώ που μου απάντησαν στην απορια μου). Νομίζω ακόμα και οι ίδιοι πόσο μάλλον εμείς δεν έχουν κατανοήσει και δεν γνωρίζουν τι είναι Ιερωσύνη. Είναι ασύλληπτο στο φτωχό μας νου να το καταλάβουμε, μόνο όταν βρεθούν και όταν βρεθούμε απο την άλλη πλευρά θα το καταλαβουμε και θα το καταλάβουν. Για μένα δεν υπάρχουν ανάξιοι Ιερείς, υπάρχουν Ιερείς που κάνουν πράγματα ανάξια για αυτό που είναι και που φέρουν, αλλα δεν κρίνω εγώ κανέναν αν είναι άξιος και πότε, παράδειγμα: ακόμα και αν ζητησει χρήματα ο Ιερέας για ένα Μυστήριο η πράξη είναι ανάξια όχι αυτός. Σαν Ορθόδοξος Χριστινάκι μου πρέπει να κρίνω τις πράξεις των ανθρώπων για να τις δεχτώ ή όχι και όχι να κρίνω τους ίδους. Αν κάποιος σκανδαλίζεται απο κάτι κάποιος, που και εγώ έχω σκανδαλιστεί και μου έχει προκαλέσει Ιερεάς λογισμούς απο πράξεις του πήγα αλλού, μπορεί να πάει σε άλλον Ιερέα. Αλλά την υποχρεωσή μου ως άνθρωπος που δεν έπρεπε καν να πω την λέξη υποχρεωση (αν νιώθω υποχρεώση να κάμω το καλό κάθε τόσο, τι σόι Ορθόδοξος είμαι? έλα ντε) να προσευχηθώ για αυτόν να ανάψω ένα κεράκι δεν το έκανα. 3 λεπτά υπόθεση, 5 σου λέω.

ο Θεός μας γνωρίζει απο καταβολης κόσμου για τον καθέναν μας το θέμα είναι όταν εγώ να είμαι κοντα΄Του να μην αμαρτάνω. ή αν το κάνω και έχω πτώση να με σηκώσει ο Πατέρας. Αυτοκριτική όλοι κάνουμε, με σκληρότερο κριτή πάντα τον εαυτό μας. Έτσι δεν γίνεται πάντα?

Τα ελαφρυντικά που λέει αν εννοεί ότι νιώθεις χαρά, ναι δίκιο έχει αλλά δεν εννοεί αυτό. Δεν σου δίνει ελαφρυντικά αλλά σε συμβουλευει, (ορμινεύει δηλαδή) δεν επιβάλλει (πως θα μπορούσε άλλωστε όταν ο Ίδιος ο Θεός έδωσε στον Ανθρωπο την δυνατότητα επιλογής και την Ελευθερία αυτής?) δεν έχει βούρδουλα ο Πατερας εδώ στην γη, (πιθανον για τους Ιερείς ο Χριστός έχει την σιδερένια ράβδο που διάβασα κάποτε), πραότητα έχει και συμβουλες. μα για να μην τις επαναλαβείς είναι ο Πατέρας και η εξομολόγηση. αλλά και να γίνει εκεί σηκώνεσαι ξανά.

σε ότι αφορά την αμαρτία και το να μην βλάπτει τον πλησίον της θα σου γράψω πιιο μετά κάτι που διάβασα πριν μια βδομάδα.

Τώρα για τα Ευαγγέλια ο Απόστολος απάντησε. δεν γνωρίζω τίποτα. απλά θα ρωτήσω με το φτωχό μου και διαστρεμμένο απο τις αμαρτίες μου μυαλό: άντε εγώ σου λεω ότι είναι 9 τα Ευαγγέλια, θα αλλάξει τίποτα στην πίστη σου και στην πίστη μας? Γιατί ζητάμε αποδείξεις να πιστεψουμε Σ ΄αυτόν? Εμείς οι ιδιοι δεν είμαστε θαύμα Του? Σηκώνεται το στέρνο μου πέρνω ανάσα, κτλ κτλ αυτη η κίνηση που την κάνουμε καθημερινά και αδιαλλείτπως δεν είναι θαύμα? Δεν με νοιάζει και δεν με αφορά. Ας είμαι εγώ Απεναντί Του όπως πρέπει και βλέπω αν μπορώ και αν μου έχει δοθεί εκ Θεού το δικαίωμα να κρίνω την ζωή Του.

Σωστότατο το πίστευε και μη, ερευνα. αλλά από ότι καταλαβα εμείς έχουμε διαμορφώσει (λανθασμένα) ένα αποτέλεσμα που εξυπηρετεί κάτι που ματαπάλι δεν με αφορά και πάμε απαγνωσμένα, ντε και καλά, να ερευνήσουμε κάτι που για την πίστη μου δεν θα έχει καμία μα καμία αξία.

[Μαρίνα]

προσπαθεί να μην βλάπτει τον πλησίον της και να μην επαναλαμβάνει αμαρτίες, ποιός ο λόγος να απευθυνθεί σε έναν Πνευματικό?

Νομίζω αμαρτια δεν είναι όταν βλάπτουμε μόνο τον πλησίον μας. Αυτό αναφέρεται κ στου Κατα Ματθαίου το Ευαγγέλιο.

Αλλά να απαντήσω απο ένα βιβλίο του Γρηγορίου Μοναχού Μαθητού ΑΓ. Βασιλείου του Νέου αναφέρει....

για τον πρόλογο θα πω εν ολίγοις ότι είναι ένας Άγγελος και μιλά με τον Αββά Μακάριο στην έρημο και ο δευτερος ερωτά τον πρώτο:
"είπε ημίν άγιε Αγγελε ποιόν αμάρτημα υπα΄ρχει μεγαλύτερο των αμαρτιών?" και ο Άγγελος είπε: " πάσα αμαρτία τίμιε Πατέρα χωρίζει τον άνθρωπο απο τον Θεόν. η δε μνησικακία και η βλασφημια κυριέυουν όλας τας αμαρτίας, διότι αυταί και μόναι είναι ικαναί να καταβιβάσουν τον άνθρωπον εις τον τάρταρον του Αδου και εις τα καταχθόνια της γης και θαλάσσης." και πάλιν ο Γέρων είπε " ποιό αμάρτημα πλέον των άλλων μισεί ο Θεός?" και ο Αγγελος απεκρίθει " την κενοδοξίαν, αυτήν μόνη όλον τον κόσμον απώλεσεν ότι δι αυτής ο πρωτόπλαστος των δαιμόνων απωλέτο,**** διοτι αυτής ο Φαρισαίος τους κόπους απώλεσε, διότι ο άνθρωπος εάν πέσει εις τοιούτον πάθος δύσκολον είναι να εγερθή"

**** την πτώση των πρωτόπλαστων είναι η Κυριακή που μας ερχεται, της Τυρινής.

και για τους Ιερείς συνεχίζει:

" ο Γέρων πάλιν ερώτησε: ποιοί άνθρωποι κολάζονται περισσότερον των άλλων? και ο Άγγελος είπεν: " είπον σοι, ο πόρνος και ο βλάσφημος, πλην λέγω σοι και τούτο, ότι υποκάτω πασών των κολάσεων υπάρχει κόλασις δεινή και πονηρά, ήτις καλείται αφάνεια, εκεί κολαζονται οι πόρνοι ιερείς και μοναχοί και μοναχαι αι πορνευουσαι. διότι τίμιε Πάτερ μέλλει ανακαινίσθηναι το πέσον τάγμα από τους καλούς Ιερείς και μοναχούς και εις μεγάλην τιμήν θα υπάγουν. Λοιπόν οι πονηροί και κακοί μοναχοί εις μεγάλην ατιμία και κόλασιν αποπεμπονται αλλά και οι ιερείς οι παραβαίνοντες τους Θείους νόμους και οι δεχόμενοι παρανόμους ένεκεν δώρων και οι καταφρονούντες την Ακολουθίαν αυτών 'ενεκεν κοσμικών και βιοτικών φροντίδων. Διότι δια μιαν Ακολουθίαν έχουν να δώσουν λόγον τω Θεώ...." "

Αυτά!

[aposal]

Σωστότατο το πίστευε και μη, ερευνα

Δεν υπάρχει "πιστευε και μη ερεύνα". Το σωστό είναι το "ερευνάτε τας γραφάς", το οποίος υπάρχει στο Ευαγγέλιο.

[Νίκος]

Νομίζω αμαρτια δεν είναι όταν βλάπτουμε μόνο τον πλησίον μας. Αυτό αναφέρεται κ στου Κατα Ματθαίου το Ευαγγέλιο.

Προφανώς αναφέρεται και στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και σε όλα τ' άλλα και στους λόγους όλων των Πατέρων της Εκκλησίας. Το καινούργιο που έφερε ο Χριστός και προσέθεσε στις αποτρεπτικές επιταγές του Μωσαϊκού Νόμου είναι η εντολή της Αγάπης.

Ο Χριστός δεν ζητά από μας πια να μην βλαπτουμε τους συνανθρώπους μας, αλλά να τους αγαπούμε όπως τον εαυτό μας. Επομένως είναι εξ ίσου αμαρτία το να βλάψουμε ένα συνάνθρωπό μας με το να μπορούμε να τον βοηθήσουμε και να μην το κάνουμε. Είναι χαρακτηριστική η Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη για το πως εννοεί ο Χριστός την εφαρμογή της εντολής της Αγάπης.

Επίσης, έχουμε πει και σ' άλλο θέμα, ότι το κριτήριο της Τελικής Κρίσης θα είναι οι πράξεις αγάπης προς τους συνανθρώπους μας. Ούτε η άσκηση ούτε η μετάνοια ούτε η ταπείνωση ούτε κάν η πίστη (Κορινθ. Α. 13, 1-13) είναι το κριτήριο (όλα αυτά είναι επιβοηθητικά), αλλά μόνο η έμπρακτη αγάπη.

[Μαρίνα]

Νίκο
μου δημιουργείς μια πολύ καλή ερώτηση αλλά και σημαντικότατη για την Τρίτη στον Πατέρα Χρυσόστομο. Δυστυχώς θα σου απαντήσω για το ποιό είναι το κριτήριο κ γιατι δεν ξέρω, τώρα αν απαντήσω που θα το επιχειρήσω θα είμαι ίσως λάθος. Θα απαντούσα ότι ο Θεός είναι Αγάπη. Φυσικά και το πιο σημαντικό είναι να αγαπήσουμε τον άλλον συναθρωπό μας, είναι δεδομένο για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό άσχετως αν δεν το πράττει, αλλά δεν το κάνουμε πάντα και ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον απόλυτα. Ίσως η μάνα το παιδί της αλλά και πάλι βλέπουμε πολλά και ακούμε πολλά. δεν υπάρχει έμπρακτη αγάπη πουθενά.

[Μαρίνα]

Σωστότατο το πίστευε και μη, ερευνα

Δεν υπάρχει "πιστευε και μη ερεύνα". Το σωστό είναι το "ερευνάτε τας γραφάς", το οποίος υπάρχει στο Ευαγγέλιο.

Απόστολε ίσως έχεις δίκιο, εγώ τα βασικά ξέρω και συνεχίσω τον αγώνα μου αλλά απο τον Γέροντα Εφραίμ απο το Λιμπερο είπε και άκουσα ότι είναι ....πίστευε και μη(,) ερεύνα.... δηλαδή η σημασία είναι πίστευε ή μην πιστεύεις(, με το κόμμα) αλλά με ερευνα, και η έρευνα είναι απο τις γραφές και τα Πατερικά Κείμενα. όχι απο κάτι διαστρεβλωμένο και ανούσιο για να βγάζω ότι συμπεράσματα εγώ θέλω.

και τέλος Νίκο μου τόσα διάβαζα και τόσα άκουγα που δεν έχω Πατέρα και δεν έχω εξομολογηθεί, τώρα που η κοπέλα κρίνει τον εαυτό της λες ότι το κριτήριο είναι η Αγαπη (που όντως αυτό θα ναι) αλλά μόνο μόνο που κρίνουμε εμείς την συμπεριφορά μας στον πλησίον ότι είναι τέλεια είναι υπεριφάνεια. εσείς εδώ μέσα και στο άλλο φόρουμ λέγατε ότι δεν υφίσταται Πνευματικός αγώνας και Ζωή χωρίς Γέροντα εξομολόγηση ταπείνωση (που ακόμα και ο Οικομενικός Πατριάρχης που μνημονευεται σε "όλες" τις Εκκλησίες εξομολογείται, που και αυτός ως ο ανώτατος Πατερας πόσο θα Αγαπά τον πλησίον) και τώρα μόνο η Αγάπη που κρίνω ΕΓΩ ότι είμαι καλός άνθρωπος σε ΣΕΝΑ φτάνει? Τέλος πάντων σχωράτε με κάτι έχω μπερδέψει και δεν νομίζω ότι είναι τόσο απλός ο αγώνας.

[Νίκος]

Μαρίνα μου, μακριά από μας η απολυτοποίηση των κριτηρίων και η κατάκριση. Δεν λέω εγώ ότι το κριτήριο της τελικής κρίσης θα είναι η Αγάπη, αλλά ο Χριστός:

"34 τότε ερεί ο βασιλεύς τοίς εκ δεξιών αυτού· δεύτε, οι ευλογημένοι τού πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου· 35 επείνασα γάρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, 36 γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με. 37 τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; 38 πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; 39 πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε; 40 και αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς· αμήν λέγω υμίν, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε. 41 Τότε ερεί και τοίς εξ ευωνύμων· πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πύρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τώ διαβόλω και τοίς αγγέλοις αυτού· 42 επείνασα γάρ και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και ουκ εποτίσατέ με, 43 ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με, γυμνός και ου περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή και ουκ επεσκέψασθέ με. 44 τότε αποκριθήσονται αυτώ και αυτοί λέγοντες· κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή και ου διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε αποκριθήσεται αυτοίς λέγων· αμήν λέγω υμίν, εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. 46 και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον." (Ματθ. 25, 34-46)

Τα παραπάνω περιέχονται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Τελικής Κρίσεως που διαβάστηκε την περασμένη Κυριακή των Απόκρεω.

Βεβαίως, για να φτάσει κάποιος ν' Αγαπά, όπως ζητά ο Χριστός, τους συνανθρώπους του, πρέπει πρώτα ν' αγαπήσει το Χριστό και για ν' αγαπήσει το Χριστό πρέπει πρώτα να μετανοήσει για τις αμαρτίες του και ν' αγωνιστεί εναντίον τους. Επομένως η Αγάπη βρίσκεται στην κορφή μιας σειράς από πνευματικούς αγώνες κι όλοι βρισκόμαστε στην καλύτερη περίπτωση σε κάποιο στάδιο αυτής της πνευματικής πορείας. Στην τέλεια Αγάπη φτάνουν μόνο οι Άγιοι.

Επίσης εγώ δεν είπα ότι δεν γίνεται πνευματικός αγώνας χωρίς Πνευματικό οδηγό, αλλά ότι δεν γίνεται σωστός και επιτυχημένος πνευματικός αγώνας χωρίς Πνευματικό. Πνευματικός αγώνας γίνεται και χωρίς Πνευματικό, αλλά τ' αποτελέσματά του είναι πολύ περισσότερο αβέβαια, απ' ότι για 'κείνους που ακολουθούν τις συμβουλές του Πνευματικού τους. Όμως "η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα" και μάλλον δεν μας συμφέρει να ρισκάρουμε να τη χάσουμε πορευόμενοι στο "άγνωστο με βάρκα" το λογισμό μας. Γι αυτό κι εσύ, με τη βοήθεια του Θεού, έκανες πολύ καλά που κατέφυγες στα έμπειρα του Πνευματικού σου και με τις συμβουλές του θ' αρχίσει να καρποφορεί η πνευματική προσπάθεια, που έκανες τόσο καιρό.

[Μαρίνα]

Νίκο μου,
δεν αντιλέγω σε αυτά που γράφεις και ούτε τα γράφω να έρθω με κανέναν σας αντιπαράθεση (πόσο μάλλον με σένα που σε μένα προσωπικά αυτό το να Αγαπας και να βοηθάς τον πλησίον σου το έζησα απο σένα στο επακρο), πως είναι δυνατόν άλλωστε αφού σε σας χρωστάω κατα ενα έστω και μικρό ποσοστό το να βρω Πνευματικό και να Εξομολογηθώ (μιας που βιώνα και βιώνω Πνευματική Μοναξιά και χλευασμό απο τους γύρω μου, δικτυακά ένιωθα ότι κάποιοι νιώθουν και ένιωθαν όπως εγώ στην αρχή, δεν τους φαινόταν παράλογο να νιώθω την ανάγκη να εξομολογηθώ), είμαι νήπιο Πνευματικά και σε εμπιστευομαι, απλά τις "ενστάσεις"μου από κακούς λογισμούς που έκανα θα τις πω στον Πατέρα μου για να με σηκώσει, θεωρώ όμως λάθος να να κρίνω εγώ εμένα και υποσυνείδητα να λέω ααα εκεί καλά έκανα, ααα εκεί δεν έκανα καλά. Θεωρώ επίσης (και το θεωρούσα ακόμα και όταν ζούσα κοσμικά και δεν γνώριζα καν τι είναι η Καινή Διαθήκη) λάθος να μειώνουμε την εξομολόγηση και αυτούς τους Ιερείς που έχουν την ευχή, η οποία εξομολόγηση δεν είναι μόνο άφεση αμαρτιών. Ακόμα και πριν που δεν είχα εξομολογηθεί δεν το έκανα ποτέ, μπορεί να μείωνα Ιερείς, νονές, νύφες, νεοκόρους που κοιτάνε τι θα ρίξεις στο παγκάρι, μπορεί να αμφισβητούσα την δικαιοσύνη Του, γιατι έβλεπα να με αδικούν, και πολλά άλλα αλλά, δεν μείωνα ένα Μυστήριο ή τη νοημοσύνη και το "πιστεω" των άλλων ανθρώπων που το έκαναν.

Δηλαδή όλος ο κόσμος που θα πάει για εξομολόγηση λόγω Πάσχα και θα έχει άφεση αμαρτιών μετά θα διαπράξει τα χειρότερα? Οι περισσότεροι και είμαι σίγουρη θα προσπαθούν να μην έχουν πτώση, ή να μην διαπράξουν ξανά κάτι που είχαν κάνει στο παρελθον, και αν το κάνουν θα το ματα πουν στην επόμενη φορά.