Μη σφίγγεσαι πολύ.
Τα όμορφα δεν κατακτώνται πεισματικά,
μα έρχονται όταν είσαι ανοιχτός,
δεκτικός, διαθέσιμος,
κι αφημένος.
Όσο πολεμάς να μη θυμώνεις,
θα θυμώνεις πιο πολύ.
Το τσιγάρο
όταν είπες θα το κόψω
ήταν μια αποτυχία για πολλοστή φορά.
Τα όμορφα δίνονται.
Άνωθεν.
Πάσα δόσις αγαθή
και παν δώρημα τέλειον
άνωθεν εστί καταβαίνον
εκ Σου,
του Πατρός των Φώτων.
Πατήρ των Φώτων,
θα πει δημιουργός των Άστρων!!
Άσε, λοιπόν, ψυχή μου,
Αυτόν που χάρισε το φως στ' Αστέρια
να λάμψει και σε σένα ένα Φως.
Άσε Τον.
Αφήνω, δεν σημαίνει κάνω κάτι.
Το μόνο που κάνω είναι αυτό:
δεν κάνω τίποτε.
Καταπαύω.
Παύω.
Σταματώ.
Γίνε διαθέσιμος και δεκτικός.
Ηρέμησε, χαλάρωσε, ησύχασε.
Και θα 'ρθει αυτό
που ήδη είναι παρόν.
Άρα, δεν θέλει τόσο κόπο
όσο τρόπο!
Απόδειξη
ο ληστής στο Σταυρό,
που ανοίγοντας τα χέρια του
άνθισε κι η καρδιά του.
Κι απορούν όλοι
πώς τα κατάφερε.
Τι έκανε,
τι πλήρωσε για να χαρεί,
τι κόπους και μετάνοιες έκανε
για να σωθεί.
Τίποτε απ' όλα αυτά.
Μα άνοιξε όλος!
Έκανε ακίνητο το νου
και σταυρωμένο.
Κι άνοιξε τα χειλάκια του
όχι για να ζητήσει,
μα να ομολογήσει,
ότι μπροστά του βρίσκεται
ο Κύριος της δόξας.
Το παρελθόν το σκοτεινό
- κλοπές, ληστείες, αμαρτίες -
το ρούφηξε το Φως του Σταυρωμένου
και το έλιωσε.
Το μέλλον φάνταζε λαμπρό
στη θεία Βασιλεία.
Μα εκείνο που τον τρέλαινε
ήταν το τώρα, το παρόν!
Που έβλεπε Αυτόν.
Τον άκακο ¨Αμνόν¨.
Γι' αυτό Τον είπε Κύριο.
Ενώ έβλεπε Αίμα και Σταυρό
και χώμα και ιδρώτα
αυτός χαρά εγεύτηκε
και Παραδείσου Φώτα.
Λοιπόν κι εσύ
μη σφίγγεσαι,
μη το ζητάς με πείσμα.
Είναι μπροστά σου η χαρά,
μέσα στο φως της μένεις,
μα όλο λείπεις και γυρνάς
αναπνοή δεν παίρνεις.
Στάσου,
κλείσε τα μάτια τα ρηχά
κι άνοιξε τ' άλλα,
εντός σου.
Ανάπνεε και ηρέμησε
ν' ακούσεις το σφυγμό σου.
Κι όταν σιωπήσεις εντελώς
χωρίς σκέψεις να κάνεις,
τότε...
Ε, δεν θα στα πω κι όλα!
π. Ανδρέας Κονάνος
Πηγή : facebook