Ορθοδοξία

Ο λόγος που οι βορειευρωπαίοι δεν βρίζουν τα θεία είναι καθαρά η πολιτική ορθότητα και όχι κάποιος σεβασμός στα θεία. Το ξέρω καλά αυτό, και αν προσπαθήσεις να τους πεις κάτι για Θεό σε κοιτάνε σαν να είσαι φανατικός. ΄Εχω μια φίλη σκανδιναβή που ξέρω πολλά χρόνια, με ρώτησε γιατί κάνω το σταυρό μου έξω από τις εκκλησίες και της απάντησα. Δεν σχολίασε, αλλά 10 χρόνια που την ξέρω έχουμε κάνει μόνο μια θρησκευτική συζήτηση, από την οποία έβγαλα το συμπέρασμα ότι κατά τους προτεστάντες ο καθένας λέει ότι ο Θεός αποφασίζει αν θα τον σώσει ή όχι, και δεν χρειάζεται επομένως η ανθρώπινη προσπάθεια. Με μπέρδεψε, της το είπα, τελείωσε η συζήτηση εκεί.

Όσο για τους πολιτικούς γάμους, οι περισσότεροι καταλήγουν εκεί λόγω του οικονομικού και όχι αθείας. Μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά νομίζω από κει ξεκινούν όλα. Θα μου πεις, αν ήσαν πιστοί αληθινοί δεν θα απαρνούνταν τον θρησκευτικό. Συμφωνώ, αλλά έχω δει γνωστούς μου να καταλήγουν στο δημαρχείο μόνο για αυτό τον λόγο, και όταν τους είπα, καλά βρε παιδιά, κάντε μια τελετή μόνο εσείς και οι γονείς σας μετά τον πολιτικό, μου είπαν ότι θα παρεξηγηθούν μετά οι οικογένειες και αυξάνεται ξαφνικά ο αριθμός των καλεσμένων, και το ένα και το άλλο. Και δεν υποκρίνονταν, ο,τιδήποτε είχε να κάνει με το θρησκευτικό τους γέμιζε έξοδα και άγχος. Φαντάζομαι στη βάφτιση θα ρίξουν και έναν γάμο... Πάντως δεν είμαι σε θέση να κρίνω τις επιλογές των άλλων. Πολλοί κάνουν θρησκευτικό και δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς. Καλύτερα να μην τον κάνουν λοιπόν, ας υπογράψουν συμβόλαιο τι να πω.


Πράγματι οι χριστιανοί σήμερα είναι αποξενωμένοι από την λειτουργική ζωή. Προσωπικά προτιμώ που ζω σε ένα κοσμικό κράτος με τα τόσα στραβά του, διότι δεν θα ήθελα η θρησκεία μου να καταπιέσει κανέναν. Μου αρέσει που είμαστε ελεύθεροι να προσεγγίσουμε ή να απορρίψουμε την εκκλησία. Αυτό δίνει και μεγαλύτερη αξία στην επιλογή και στον αγώνα μας αν θέλετε, πώς να πας ενάντια σε δυνατά αντιχριστιανικά ρεύματα και να κρατήσεις την πίστη σου με αγάπη και χαρά, και όχι πίκρα και άγχος.

Ίσως πρέπει και η εκκλησία να σκεφτεί πώς θα προσεγγίσει τους πιστούς σήμερα, και πράγματι έχει κάνει πολλά βήματα. Εγώ επί Χριστόδουλου ήμουν μαθήτρια. Θυμάμαι πριν πει το περίφημο "ελάτε όπως είστε" στους νέους, πού να μπούμε σε εκκλησία με τζην. Θέλαμε απλώς να ανάψουμε ένα κεράκι περνώντας, ε δεν μπαίναμε. Έλα όμως που ζούσαμε μέσα σε τζην παντελόνι. Αυτό σήμαινε ότι για να πας στην εκκλησία πρέπει να πας σπίτι, να βάλεις φούστα, να βάλεις τα καλά σου κατά κάποιον τρόπο κλπ. Ναι, αλλά ο αυθορμητισμός πήγαινε περίπατο... Ο Χριστόδουλος μας ξεμπλόκαρε όλους τότε, ο Θεός να τον αναπαύει. Δεν λέω να αλλάξει η εκκλησία τις αρχές της, αλλά καλό είναι να λαμβάνει υπ'οψιν της συνθήκες που ζούμε. Νομίζω ότι τώρα το κάνει σε μεγάλο βαθμό.

Όσο για την Θεία Κοινωνία, το πρόβλημα είναι ασφαλώς η εξομολόγηση. Κατά τη γνώμη σας από όσους βλέπετε να κοινωνούν πόσοι έχουν εξομολογηθεί; Κάτι μου λέει, πολύ λίγοι. Εγώ αφού δεν πάω για εξομολόγηση δεν κοινωνώ. Ενώ παλιά το έκανα. Το θεωρώ πρόοδο για μένα, μια λιγότερη υποχώρηση στη συμβατικότητα. Θα έρθει και η εξομολόγηση, να δούμε πότε... Αλλά πάντως θα έρθει, και θα είναι αληθινή, όχι να αφήσω απέξω ό,τι δε με βολεύει. Με την πίεση πάντως δεν βοηθιέται κανείς, κατά τη γνώμη μου πάντα.

Καλή μου, επίτρεψε μου να σου πω ότι μετά την εξομολόγηση η χαρά και η αγαλλίαση που αισθάνομαι είναι σχεδόν υπερβατική! Με διάκριση παίρνω το θάρρος να σου πω, τόλμησε το! Ακόμα και αν η πρώτη προσπάθεια δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, μην απογοητευτείς. Είναι τεράστιο δώρο του Θεού προς εμάς η Ιερά Εξομολόγηση.

Μα έχω εξομολογηθεί μια φορά σαν ενήλικη, και ήταν υπέροχη εμπειρία. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί δεν ξαναπήγα.

Και πάλι ελπίζοντας ότι δεν υπερβαίνω τα εσκαμμένα, σε προτρέπω να συνεχίσεις να εξομολογείσαι. Όποτε εσύ αισθανθείς έτοιμη.

Σε ευχαριστώ Αναστάσιε, φυσικά και η προτροπή είναι ευπρόσδεκτη! Είναι σαν ευχή για να με βοηθήσει.

heavenandearth έγραψε:.............
Όσο για την Θεία Κοινωνία, το πρόβλημα είναι ασφαλώς η εξομολόγηση. Κατά τη γνώμη σας από όσους βλέπετε να κοινωνούν πόσοι έχουν εξομολογηθεί; Κάτι μου λέει, πολύ λίγοι. Εγώ αφού δεν πάω για εξομολόγηση δεν κοινωνώ. Ενώ παλιά το έκανα. Το θεωρώ πρόοδο για μένα, μια λιγότερη υποχώρηση στη συμβατικότητα. Θα έρθει και η εξομολόγηση, να δούμε πότε... Αλλά πάντως θα έρθει, και θα είναι αληθινή, όχι να αφήσω απέξω ό,τι δε με βολεύει. Με την πίεση πάντως δεν βοηθιέται κανείς, κατά τη γνώμη μου πάντα.

Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί το Μυστήριο της Μετανοίας (Ιερά Εξομολόγηση) μπορεί να είναι πρόβλημα για την Θεία Ευχαριστία, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή η απαρχή και μοναδικός και ασφαλής δρόμος που οδηγεί τον πιστό στο Άγιο Ποτήριο.
Το πρόβλημα είναι μάλλον ότι εγώ δεν θέλω να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο.

Το τι κάνουν οι άλλοι δεν πρέπει να με επηρεάζει στην σχέση μου με τον Χριστό η οποία είναι προσωπική.
Τι με ενδιαφέρει αν όλοι κοινωνούν ανεξομολόγητοι (ο σωστός όρος είναι αμετανόητοι).
Εγώ τι θα πω για την ψυχή μου;
Ο μόνος λόγος που πρέπει να με κρατά μακρυά από το Άγιο Ποτήριο θα πρέπει να έιναι κάποιος κανόνας που μου έχει βάλει ο πνευματικός-εξομολόγος μου.

Επομένως δεν πάω να κοινωνήσω όχι γιατί δεν εξομολογούμαι αλλά γιατί δεν μετανοώ.

Έχεις δίκιο, αυτός είναι κατά βάθος ο λόγος.

Και εγώ την ίδια τακτική έχω κ.Πέτρο. Δεν εξομολογούμαι = Δεν ταπεινώνομαι όσο πρέπει = Δεν μετανοώ και άρα δεν κοινωνάω τα Άχραντα Μυστήρια. Τώρα πραγματικά γι,αυτό, που είπε ο κ.Αναστάσιος, πραγματικά και εγώ, όταν βγαίνω από το πετραχήλι, νιώθω την ψυχή μου καθαρή και την συγχώρεση του Μέγα Αρχιερέα Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Συμπέρασμα, μας λείπει η ταπείνωση. Πιστεύουμε, αλλά όχι αρκετά για να λυγίσουμε τον εγωισμό μας και τα γόνατα κάτω από το πετραχήλι του Πνευματικού.

Πραγματικά, το όλο ζουμί είναι η ταπείνωση από τη μία και ο εγωισμός από την άλλη.