Ορθοδοξία

Ευχαριστώ όλους για την υποδοχή!

Να είσαι καλά. Η εικόνα που χρησιμοποιείς είναι πολύ συγκινητική, μου θυμίζει έντονα τα παιδικά μου χρόνια.
Ο Χριστός που στηρίζει και καθοδηγεί τον νέο στις «φουρτούνες» της ζωής. Όλοι τελικά ένα «καράβι» οδηγούμε, τον εαυτό μας.

Και σε πόσες θύελλες και φουρτούνες έχουμε βρεθεί και θα βρεθούμε ακόμη!!! Αρκεί να μη χάσουμε την πίστη μας στον Κύριό μας!!!

Καλώς το Νίκο, τον Σαντορινιό (πλέον;)

Καλή δύναμη και καλό κατευόδιο ..στον δρόμο Του !!

...σιδεροκέφαλος ...στα θαλασσινά σου ταξίδια

Ομολογώ ότι αυτή η εικόνα είναι βαθιά χαραγμένη μέσα μου μαζί με μια του Αγίου Νικολάου που ταξιδεύει πάντα μαζί μου στα καράβια. (την οποία ειχε δώσει η γιαγιά μου στον πατέρα μου όταν πρωτοέφυγε και εκείνος στα καράβια,μηχανικός,και μετα εκείνος την έδωσε σε μένα.)

Για την ιστορία ταξίδευα σε δεξαμενόπλοια από το 2003 και τώρα λόγω οικογένειας αποφάσισα να έρθω πιο κοντά για να έχω καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά και την σύζυγο. Τώρα είμαι στην γραμμή Πάτρα-Ηγουμενίτσα-Μπάρι και δόξα τον Θεό όλα καλά! Πολλοί με κορόιδεψαν όταν το αποφάσισα γιατι τα χρήματα είναι κυριολεκτικά τα μισά αλλά για μένα μπήκε πρώτα η οικογένεια και μετά το χρήμα. Με όσα έχεις ζείς!

Τουλάχιστον τώρα η οικογένεια μου με βλέπει από το Skype και μιλάμε από το τηλεφωνο κάθε μέρα. Τι να τα κάνω τα χρηματα αγαπητοί μου αν είναι να γυρίζω σπίτι και τα παιδιά μου να μην με γνωρίζουν και να μην με θέλουν???

Νικολαος.Χ έγραψε:Πολλοί με κορόιδεψαν όταν το αποφάσισα γιατι τα χρήματα είναι κυριολεκτικά τα μισά αλλά για μένα μπήκε πρώτα η οικογένεια και μετά το χρήμα. Με όσα έχεις ζείς!

Τουλάχιστον τώρα η οικογένεια μου με βλέπει από το Skype και μιλάμε από το τηλεφωνο κάθε μέρα. Τι να τα κάνω τα χρηματα αγαπητοί μου αν είναι να γυρίζω σπίτι και τα παιδιά μου να μην με γνωρίζουν και να μην με θέλουν???

Συμφωνώ Νικόλα απόλυτα μ' αυτά που γράφεις. Τι να τα κάνεις τα πολλά τα χρήματα, όταν είσαι μακριά από τη οικογένειά σου; Να χάνεις στιγμές από τη ζωή των παιδιών σου; Δεν μπορεί μια γυναίκα να αναλάβει δύο ρόλους, της μητέρας και του πατέρα μαζί. Χρειάζονται τα παιδιά και το ανδρικό πρότυπο μέσα στην οικογένεια και πόσο μάλλον όταν αυτά είναι αγόρια. Την σιγουριά και την ασφάλεια την εισπράττουν και την αντλούν τα παιδιά από την ανδρική φιγούρα, δηλ. τον πατέρα. Το έχω παρατηρήσει στα σχολεία που υπηρέτησα. Υπάρχουν περιπτώσεις μαθητών μου που οι Μπαμπάδες τους έφυγαν στη Γερμανία για να δουλέψουν. Αλλάζει η συμπεριφορά των παιδιών σε πολλές περιπτώσεις μοιραία. Γι' αυτό και πιστεύω πως πήρες τη σωστή απόφαση και σε συγχαίρω. Έβαλες πάνω απ' όλα την οικογένειά σου. Κι ο Θεός θα σε ανταμείψει για τη θυσία σου. Άλλωστε δεν αφήνει κανέναν ο Θεός!!!
Και όπως πολύ σωστά είπες, ζεις με όσα έχεις. Μια θεία μου έλεγε πάντα το εξής: "Ανάλογα με το πάπλωμα, απλώνεις και τα πόδια σου".

Έτσι είναι αγαπητή Φωτεινή. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Υ.Γ. πολύ σοφή η παροιμία της θείας σου!

Καλώς σας βρίσκω φίλοι μου.

Με λένε Μαρία και είμαι Πειραιώτισσα με καταγωγή από Κρήτη και Μικρά Ασία, πολύ περήφανη και για τα τρία. Είμαι παντρεμένη χωρίς παιδιά, και πλέον αποτελώ μέρος των στατιστικών... ανεργίας. Επομένως τώρα συστήνομαι ως νοικοκυρά

Όλο μου το περοβάλλον είναι κλασσικό νεο-ελληνικό-χριστιανικό: πίστη μεν, αλλά όχι πολύ κοντά στην εκκλησία. Νηστεία μονο το Πάσχα, πέντε λεπτά πριν την Ανασταση κλπ. Ουτε λογος για εξομολόγηση και πνευματικό, και φυσικά και εγώ είμαι ακριβώς όπως σας το περιγράφω! Γιαυτό και ο,τι κάνω με τα πνευματικά δεν το ανακοινώνω στους δικους μου, διοτι πιστευω πως θα βρω καποια αντιδραση αν πω πχ: παω για εξομολογηση. Η αγαπημένη μου γιαγια ήταν πιο κοντά στα θρησκευτικά, και από εκείνη κληρονόμησα τη μαγιά της όλο και επεκτεινόμενης χριστιανικής βιβλιοθήκης μου.

Ήμουν πολλά χρόνια αποκομμένη από την εκκλησία, αλλά τα χρόνια, η ζωή και οι δυσκολίες της με οδηγούν σιγα σιγα πίσω στην αγκαλιά της. Πόσες "ιδεολογίες" δεν σκέφτηκα και σε πόσα βιβλία δεν αναζητησα λυσεις σε οσα με απασχολούσαν. Τίποτα όμως δεν ειναι τοσο απόλυτα ολοκληρωμένο όσο η Ορθοδοξία μας. Πάντοτε εκπλήσσομαι (αν και δεν θα επρεπε...) όταν διαβαζω λόγια γερόντων ή πατέρων και βρίσκω μέσα όχι μονο την περιγραφή μιας πολύπλοκης συναισθηματικής κατάστασης, όχι μονο τη λύση της, αλλά και κατανοηση για τον άνθρωπο.

Επίσης, λόγω της μεγάλης μου αγάπης προς τη ζωγραφική, επέμενα όλη μου τη ζωή να ασχολούμαι με θερμη και με την αγιογραφία παρ'όλο τον καλλιτεχνικο σνομπισμό που αντιμετώπιζα εναντίον της: θέλω να πιστεύω ότι πλέον και οι πιο "δυτικοί" βλέπουν την αξια της. Βεβαια ανηκω στους αρχαριους της σπουδαιας αυτης τεχνης.

Με τούτα και με κείνα βρέθηκα στην παρέα σας. Εχω πολύ δρόμο μπροστά μου (πολύ όμως!) αλλά είμαι αισιόδοξη.

Σκοπός μου ειναι να ξαναβρεθω κοντά στο Θεό, να κάνω τη ζωή μου πιο πνευματική, να νοιώσω το πνευμα της προσφοράς, και (πολύ σημαντικό) όλα αυτα να τα κανω νοιώθωντας χαρά και ηρεμία.

Χαίρομαι πολυ που σας βρήκα!

Καλώς ήλθες Μαρία στην όμορφη παρέα μας!
Χαιρόμαστε πολύ για τη συμμετοχή σου στο φόρουμ μας. Είναι μία προσπάθεια από μία παρέα ανθρώπων (λαϊκών) που την κάνουμε με πολλή αγάπη. Ελπίζουμε τα όσα θα βρεις εδώ θα σε αναπαύσουν, όπως λένε και οι γέροντες