Ορθοδοξία

Μιλώ σε πολύ γενικές γραμμές, όχι για φόνο και μοιχεία. Μπορεί δηλαδή κάτι που για τους νόμους των ανθρώπων τιμωρείται να μη φαίνεται έτσι στα μάτια του Θεού;

Στρατής,Mar 7 2007, 12:30 PM έγραψε: Μιλώ σε πολύ γενικές γραμμές, όχι για φόνο και μοιχεία. Μπορεί δηλαδή κάτι που για τους νόμους των ανθρώπων τιμωρείται να μη φαίνεται έτσι στα μάτια του Θεού;

Εντάξει καταλαβαίνω, αλλά έτσι όπως το έγραψες...
Μπορεί κάτι, που με βάσει τα σύγχρονα "κοινωνικά πρότυπα" να φαίνεται λάθος, στην πραγματικότητα να είναι το θέλημα του Θεού, αλλά αυτό κι αν χρειάζεται διάκριση. Για φαντάσου αν κάτι που με την πρώτη ματιά δεν φαίνεται αμαρτία, κι όμως μπορεί να είναι, κάτι που απ΄την πρώτη ματιά φαίνεται ότι είναι λάθος, πόσο πιο εύκολο είναι να είναι πράγματι αμαρτία.

Πείτε μου κάτι ρε παιδιά, κάποιον που δεν έχει εξομολογηθεί και που δεν έχει κατανοήσει ικανοποιητικά το μυστήριο της μετανοίας, πώς μπορούμε να τον προσεγγίσουμε και να τον οδηγήσουμε εκεί; Φαντάζομαι ότι αυτό το ερώτημα μας έχει βασανίσει όλους κατά καιρούς αλλά και απασχολεί αρκετούς από τους επισκέπτες μας.

Κατ’ αρχας πιστευω οτι πρεπει να τον ρωτησουμε γιατι ειναι αρνητικος στο μυστηριο.
Ειναι επειδη το βλεπει απαξιωτικα ή επειδη φοβαται οτι θα ταπεινωθει?
Κατοπιν νομιζω οτι πρεπει να συνεχισουμε στο ιδιο μοτιβο την ερωτηση και να σταθουμε εκει, γιατι συνηθως αλλα λεμε και αλλα εννοουμε.
Για παραδειγματα καποιος αντι να πει ντρεπομαι να πω ολα αυτα που εχω κανει, μπορει πιο ευκολα να πει, ελα μωρε και τι εγινε σημασια εχει να εισαι μεσα σου καθαρος, κλπ,κλπ.
Αφου λοιπον παρουμε την απαντηση για τον λογο της αρνησης του, εχουμε πιασει την ακρη του κουβαριου.

Υπάρχει και κάτι ακόμη, πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν εμβαθύνει στα πνευματικά λένε ότι αφού δεν έχουν σκοτώσει, κλέψει κτλ δεν έχουν κάτι να πουν, δεν ξέρουν τι να πουν σε ένα πνευματικό. Σου λένε "να πάω και τι να του πω;"

Αν πουν κατι τετοιο τοτε ή δεν εχουμε καταλαβει τον πραγματικο λογο που δεν πανε για εξομολογηση, ή οτι δεν εχουν αντιληφθει οτι ο ληστης μπορει και ο δολοφονος να πανε στον Παραδεισο, αυτοι ομως ισως οχι.
Τον ληστη στον σταυρο φανταζομαι τον εσωσε οτι την ωρα εκεινη που πεθαινε και μπορουσε για το λογο αυτο να μισησει ολο τον κοσμο, αυτος μπροστα σε ολους και στον Θεο αναγνωρισε τα αμαρτηματα του.
Αυτοι που εβλεπαν την σταυρωση σαν θεατες δεν θεωρουσαν οτι ειχαν κανενα λογο να ζητησουν συγχωρεση. Γιατι ουτε εκλεψαν ουτε σκοτωσαν.
Την κερδισαν ομως την Βασιλεια των Ουρανων;

Εξαλλου ποσο εγωιστικο ειναι να κρινουμε εμεις αν εχουμε αμαρτιες ή οχι?
Υπαρχει ανθρωπος που να εχει μελετησει τις γραφες και να λεει δεν εχω αμαρτιες;
Ξερω πολλους ανθρωπους ειλικρινα Στρατη που χωρις να τις εχουν διαβασει τις κρινουν. Καθως επισης και καποιους αλλους που δεν τις εχουν διαβασει και τις ακολουθουν.

Και επειδη για καποιον που λεει οτι πιστευει, και λεει επισης οτι δεν εχει αμαρτιες.
Αφου πιστευει πρεπει να παει για εξομολογηση.
Και αφου δεν εχει αμαρτιες να πει οτι ηρθα αλλα δεν εχω τιποτα να πω, γιατι δεν εχω αμαρτιες.
Υπαρχει κανενας που να εκανε κατι τετοιο;
Γιατι αν υπαρχει και μεσα στην τρελα του το εκανε ολα καλα.
Αλλα ουτε καν για τετοιο τρελλο δεν εχω ακουσει.
Εγω ξερω μονο τους Αγιους που χαρακτηριζαν τους εαυτους τους, με τα χειροτερα λογια. Αναξιους ανεβαζαν τους εαυτους τους σκουληκια τους κατεβαζαν.
Στεφανωθηκαν ομως. Και εμεις σημερα προσκυνουμε αυτο που χθες ταπεινωθηκε.

Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν ένα θαύμα για να πιστέψουν, μπορείτε λοιπόν να πείτε: Θέλεις να δεις ένα πραγματικό θαύμα, τότε μπορείς να δεις τον εαυτό σου μετά από μια ειλικρινή εξομολόγηση. Γιατί δεν υπάρχει κανένα μεγαλύτερο θαύμα απ΄τη επάνοδο ενός ανθρώπου στην Εκκλησία και τη Ζωή μετά απ΄ το μυστήριο της μετάνοιας. Ακόμη και η ανάσταση των νεκρών (ως προς το σώμα) είναι μικρότερο θαύμα απ΄την ανάσταση των νεκρών ως προς την ψυχή.

Το πότε κάποιος άνθρωπος δίπλα μας είναι έτοιμος γι αυτή τη μαγάλη αλλαγή μπορούμε να το νοιώσουμε απ την ψυχική του κατάσταση, αρκεί να μάθουμε να νοιώθουμε το συνάνθρωπό μας σαν νά 'ταν ο εαυτός μας. Τότε μπορούμε να πούμε μερικά ενθαρυντικά λόγια, να μεταφέρουμε την εμπειρία μας και ν΄αφήσουμε τα υπόλοιπα στη Χάρι του Θεού.

Ένας άνθρωπος που λέει ότι δεν έχει διαπράξει αμαρτίες και δεν χρειάζεται εξομολόγηση ή λέει εγώ πάω στην Εκκλησία ή στο σπίτι και τα λέω στην εικόνα, δεν είναι ακόμη έτοιμος για μετάνοια. Βεβαίως μπορούμε να του πούμε ότι η συνεχής παρακαλούθηση των ανθρώπων που κάνουν πνευματική ζωή από ένα συγκεκριμένο Πνευματικό, που έχουν διαλέξει προσεκτικά, δεν είναι γιατί έχουν πολλές αμαρτίες και χρειάζονται συνέχεια εξομολόγηση, αλλά για να τους βοηθήσει ν΄αντιμετωπίσουν τα πάθη τους για ν΄αποφύγουν στο μέλλον τις ίδιες πτώσεις, αλλά και για να προχωρήσουν σωστά στην πνευματική τους ζωή,

Δε χρειάζεται να παίρνουμε αμυντική στάση. Το ερώτημα το έθεσα για να βοηθήσουμε. Αναφέρομαι στους ανθρώπους εκείνους που δεν είναι φύσει και θέσει αρνητές του μυστηρίου αλλά σε εκείνους που αγνοούν την ουσία του και κυρίως το τι αποτελεί αμαρτία πέρα από ορισμένες χοντρές έννοεις. Αυτούς που πηγαίνοντας σε έναν ιερέα για πρώτη φορά δε θα ήξεραν τι να του πουν γιατί έχουν άγνοια.

Στρατή, η στάση μου δεν είναι αμυντική, αλλά πέρα για πέρα θετική. Όποιος θέλει μπορεί να δοκιμάσει την πρώτη του επαφή μ΄ένα έμπειρο Πνευματικό, κι εκείνος θα τον καθοδηγήσει στο τι είναι αμαρτία και τι όχι. Το μόνο που που χρειάζεται είναι η προαίρεση, δηλαδή η διάθεση της επιστροφής στο Χριστό και την Εκκλησία, όλά τ΄ άλλα είναι θέμα Χάριτος και Πνευματικού.

Δεν χρειάζεται να φοβάται κάποιος την πρώτη επαφή με τον Πνευματικό, είναι σαν την πρώτη επίσκεψη σ΄ένα γιατρό. Το μόνο που ξέρει ο ασθενής είναι τα συμπτώματα της ασθένειας, επειδή νοιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά στην υγεία του. ΄Ετσι κι ένας άνθρωπος που διαπιστώνει ότι κάτι δεν πάει καλά στην πνευματική του υγεία, πηγαίνει σ΄ένα Πνευματικό και του λέει τα συμπτώματα που έχει διαπιστώσει στον εαυτό του και τι νομίζει ότι πάει στραβά, κι εκείνος θα κάνει τη σωστή διάγνωση καθοδηγώντας την εξομολόγηση με τις κατάλληλες ερωτήσεις και θα προσφέρει άμεση ανακούφιση με την συγχώρηση των αμαρτιών, αλλά και τη θεραπεία της ασθένειας, η οποία είναι όμως μακροχρόνια και απαιτεί απόλυτη συναίνεση και συνεργασία από τον πάσχοντα άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος ήξερε απ΄την αρχή το ακριβές πνευματικό πρόβλημα που τον οδηγεί στον Πνευματικό αλλά και τη θεραπεία, τότε δε θα χρειαζόταν Πνευματικό (γι αυτό το λόγο), θα αρκούσε μια απλή εξαγόρευση των αμαρτιών σ΄ένα οποιοδήποτε ιερέα (που έχει ευλογία από τον Μητροπολίτη να λέει τη συγχωρητική ευχή).

Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να πάνε σε Πνευματικό, γιατί παρ' όλο που νοιώθουν ότι κάτι δεν πάει καλά στην πνευματική τους ζωή, εξ αιτίας των παθών τους, δεν είναι έτοιμοι να τ΄απαρνηθούν (τα πάθη), Νοιώθουν αδύναμοι ν΄αντιδράσουν στη δύναμη των παθών τους, κι έτσι κάνουν ξανά και ξανά τις ίδιες αμαρτίες, παρ΄όλο που καταλαβαίνουν ότι είναι λάθος. Οπότε, σκέπτονται ότι αν πάνε στον Πνευματικό και πούνε τις αμαρτίες τους κι εκείνος τους πει να μην της ξανακάνουν, δεν θα τα καταφέρουν. Αυτό είναι ένα παιχνίδι του διαβόλου. Αφού μας βάζει πρώτα να κάνουμε τις αμαρτίες, ύστερα τις χρησιμοποιεί εναντίον μας για να εμποδίσει την επιστροφή μας. Όμως και μόνο η επίγνωση της αμαρτίας αρκεί. Άλλωστε κανείς άνθρωπος δεν είναι σε θέση ν΄αντιμετωπίσει τα πάθη του μόνος του, αλλά μόνο με τη βοήθεια της Χάριτος. Πάμε, λοιπόν, στον Πνευματικό και λέμε αυτό που μας πονάει, ζητάμε ειλικρινά συγχώρηση και καθοδήγηση, κι ύστερα με τις οδηγίες του Πνευματικού μας και τη βοήθεια τη Χάριτος μπορεί κάποια στιγμή να καταφέρουμε ν΄απαλαγούμε απ΄τα πάθη μας.

Το μεγάλο πρόβλημα το έχουν εκείνοι που δεν έχουν επίγνωση της αμαρτωλότητάς τους, όπως λέω και πιο πάνω, αυτοί δεν είναι ακόμη έτοιμοι για το Μυστήριο της Μετάνοιας, γιατί απλούστατα δεν έχουν ακόμη νοιώσει την ανάγκη της μετάνοιας. Να ευχόμαστε νά ΄ρθει και γι αυτούς η ώρα της μετάνοιας, πριν να είναι αργά.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΔΕΛΦΙΑ.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΕΡΝΕΙ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ
ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΤΙ ΕΠΙΚΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ.
ΑΠΟ ΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΟΝΙΖΑΝ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ,ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΕ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ.