Ορθοδοξία

ΙΩΑΣΑΦ Ἁγίου, Ἐπ. Μπέλγκοροντ Ρωσίας (+ 1754, 4η Σεπτεμβρίου καί 10η Δεκεμβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν Καθεδρικό Ναό Μεταμ. Σωτῆρος Μπέλγκοροντ Ρωσίας.
Τό σκήνωμα τοῦ ἁγ. Ἰωάσαφ ἐνταφιάσθηκε στό Μπέλγκοροντ τρεῖς περίπου μῆνες μετά τήν κοίμησή του (στό τέλος Φεβρουαρίου 1755), χωρίς νά παρουσιάζει σημεία φθορᾶς! Τό 1756 ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί κατατέθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς ἕδρας του. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, τό Λείψανο ἐκτέθηκε στό Μουσεῖο Ἀθεϊας τοῦ Λένινγκραντ (προηγουμένως Ναό τῆς Παναγίας τοῦ Καζάν). Τό 1970 γλύτωσε τήν καταστροφή, χάρη στήν πίστη ἑνός τεχνικοῦ τοῦ Μουσείου, τοῦ Ἀρκαδίου Σοκολώφ, ὁ ὁποῖος τό ἔκρυψε στή στέγη τοῦ Ναοῦ. Μετά τήν θαυμαστή Εὕρεση τῶν Λειψάνων τοῦ ὁσ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ στόν ἴδιο Ναό, τό 1991 (βλ. Ἀντ. Μάρκου, "Ἡ Εὕρεσις τῶν Λειψάνων τοῦ ὁσ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ"• Περιοδικό "Κήρυξ", τ. 1991, σελ. 267 - 271), μέ ὑπόδειξη τοῦ Σοκολώφ βρέθηκε καί τό Λείψανο τοῦ ὁσ. Ἰωάσαφ καί ἐπιστράφηκε στήν Ἐπισκοπή Μπέλγκοροντ, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται.

ΙΩΒ Ὁσίου, τοῦ Σιναϊτου (14ος αἰ, 6η Μαϊου):
Τά Λείψανα στή Μονή Ντράχας Σερβίας.

ΙΩΒ Ἁγίου, πρώτου Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1609, 5η Ἀπριλίου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΙΩΒ Ὁσίου, τοῦ Ποτσάεφ Οὐκρανίας (+ 1651, 28η Αὐγούστου, 10η καί 28η Ὀκτωβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στήν ὁμώνυμη Λαύρα Ποτσάεφ Οὐκρανίας.

ΙΩΝΑ Ἁγίου:
Ἀπότμημα στή Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος.
Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Ἁγίου πρόκειται• τῆς 21/9 (Ὁσίου, τοῦ Σαββαϊτη) ἤ τῆς 29/5 (Μάρτυρα).

ΙΩΝΑ Ἁγίου, Μητροπ. Ρωσίας (+ 1461, 31η Μαρτίου, 27η Μαϊου καί 5η Ὀκτωβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Ἀπότμημα στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.
Τό Λείψανο τοῦ ἁγ. Ἰωνᾶ ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1472 καί κατατέθηκε στόν Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται. Ἡ ἁγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά τό 1547.

ΙΩΝΑ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Πέρμ Ρωσίας (+ 1470, 29η Ἰαν. καί 6η Ἰουνίου):
Τά Λείψανα στό Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Οὔστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.

ΙΩΝΑ Ὁσίου, τῆς Ὀδησσοῦ (+ 1902, 17η Μαϊου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ὀδησσοῦ.

ΙΩΝΑ Ὁσίου, Στάρετς τοῦ Κιέβου (+ 1902, 9η Ἰανουαρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στή Μονή Ἁγίας Τριάδος Κιέβου.

ΙΩΣΗΦ Ἁγίου, τῆς Ἀριμαθαίας (1ος αἰ., 31η Ἰουλίου):
Ἕνας τῶν ὀδόντων στή Συλλογή τῆς ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Ἁγίων Λειψάνων.

ΙΩΣΗΦ Ὁσίου, τοῦ Ἀλαβέρντ Γεωργίας (+ 570, 15η Σεπτεμβρίου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἀλαβέρντ Γεωργίας.

ΙΩΣΗΦ Ὁσίου, τοῦ Σαμάκου, τοῦ Κρητός (+ 1511, 22α Ἰανουαρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στό Ναό Παντοκράτορος Γαϊτανίου Ζακύνθου.
Τό Λείψανο τοῦ ὁσ. Ἰωσήφ ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἀναπαύθηκε στή Μονή του στό σημερινό Ἡράκλειο, μέχρι τήν μεγάλη ἔξοδο τῶν Κρητῶν τοῦ 1669, κατά τήν κατάληψη τῆς Κρήτης ἀπό τούς Τούρκους, ὁπότε μεταφέρθηκε ἀπό πρόσφυγες στή Ζάκυνθο. (Βλ. Ἀρχιμ. Χατζῆ - Παρθενίου Κάρδαρη, "Ὁ ἅγ. Ἰωσήφ ὁ ἐκ Κρήτης - Βίος, Πολιτεία καί Ἀκολουθία αὐτοῦ", 1947).

ΙΩΣΗΦ Ἁγίου, Μητροπ. Τιμισοάρας Ρουμανίας (+ 1656, 15η Σεπτεμβρίου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Τριῶν Ἱεραρχῶν Τιμισοάρας.

ΙΩΣΗΦ Ἁγίου, Μητροπολίτου Ἀστραχάν Ρωσίας (+ 1672, 11η Μαϊου)
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Ἀναλήψεως Ἀστραχάν Ρωσίας.

ΙΩΣΗΦ Ὁσίου, τοῦ Καππαδόκου (18ος - 19ος αἰ.):
Τά Λείψανα στή Μονή ἁγ. Κυπριανοῦ Φυλῆς Ἀττικῆς.

ΙΩΣΗΦ Ὁσίου, τοῦ Κρητός, τοῦ Γεροντογιάννη :
Ἀπότμημα στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.

Κ.

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Μάρτυρος:
Μέρος τοῦ ἀριστεροῦ ποδός στή Μονή ἁγ. Παύλου Ἁγίου Ὄρους.
Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται• τῆς 22/3, τῆς 24/5, τῆς 29/7, τῆς 28/9, τῆς 7/11 ἤ τῆς 14/12.ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Ἁγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 705, 23η Αὐγούστου):
Ἀπότμημα στή Μονή Φρασινέϊ Ρουμανίας.

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Ρίμνικ Ρουμανίας (+ 1868, 11η Ἀπριλίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Τσέρνικας Βουκουρεστίου.

ΚΑΜΑΣΙ Μάρτυρος, τοῦ Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αἰ., 6η Ἰουνίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Κοκός Τούλτσεας Ρουμανίας.

ΚΑΝΔΙΔΟΥ Μάρτυρος, τῆς Τραπεζοῦντος, τοῦ μετά μ. Εὐγενίου (+ 303, 21η Ἰανουαρίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Παναγίας Σουμελᾶ Βερμίου.

ΚΑΡΠΟΥ Ἱερομάρτυρος, Ἐπισκόπου Θυατείρων, τοῦ μετά μ. Παπύλου (+ 251, 13η Ὀκτωβρίου):
Ἀπομήματα στίς Μονές Σταυρονικήτα Ἁγίου Ὄρους καί Τιμίου Σταυροῦ Σάμου.

ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ Ὁσίας, τῆς Ράξου Κρήτης (4ος αἰ., 17η Αὐγούστου):
Τά Λείψανα στή Μονή Ὁδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.

ΚΕΝΔΕΟΥ Ὁσίου, τῆς Κύπρου (; 6η Ὀκτωβρίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΚΑΤΕΒΑΝ Μεγαλομάρτυρος, Βασιλίσσης τῆς Γεωργίας (+ 1624, 13η Σεπτεμβρίου):
Ἡ Κάρα καί ἡ δεξιά στό Ναό ἁγ. Γεωργίου Ἀλαβέρντ Γεωργίας.
Τά λοιπά Λείψανα στή ΡΚ Βασιλική τοῦ ἁγ. Πέτρου Ρώμης.

ΚΗΡΥΚΟΥ Παιδομάρτυρος (+ 305, 15η Ἰουλίου):
Μέρος Κάρας στή Μονή Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος τῆς δεξιᾶς στή Μονή Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους.
Μία ἀδιάφθορος παλάμη στή Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Μέρος τῆς ἀριστερᾶς χειρός καί τοῦ δεξιοῦ ποδός στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος ποδός στή Μονή Σιμωνόπετρας Ἁγίου Ὄρους.
Μία κερκίδα στή Μονή ἁγ. Γεωργίου Φενεοῦ Κορινθίας.
Μέρος τῆς δεξιᾶς καί ἕνα τεμάχιο στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.
Ἀποτμήματα στίς Μονές ὁσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Ὀλύμπου, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Δουσίκου Τρικάλων, Ἀσωμάτων Πετράκη Ἀθηνῶν, ὁσ. Θεοδοσίου Ἄργους καί Κύκκου Κύπρου καί στό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων Βενετίας.

ΚΙΚΙΛΙΑΣ Μάρτυρος, τῆς Ρώμης (+ 288, 22α Νοεμβρίου):
Τό ἀδιάφθορο Λείψανο στήν ὁμώνυμη ΡΚ Βασιλική τῆς Ρώμης.
Ἀπότμημα στή Συλλογή τοῦ ΡΚ Ἀββαείου τοῦ ἁγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.
Οἱ σύγχρονοι τοῦ μαρτυρίου τῆς ἁγ. Κικιλίας Χριστιανοί, ἔντυσαν τό σῶμα τῆς Μάρτυρος μέ χρυσοϋφαντα ὑφάσματα, τό τοποθέτησαν σέ ἕνα φέρετρο ἀπό κυπαρίσσι καί τό ἐνταφίασαν στήν Κατακόμβη τοῦ ἁγ. Καλλίστου.
Τό 822 ὁ Πάπας Πασχάλης Α', κατά τήν διάρκεια τῆς ἀναστηλώσεως τοῦ Ναοῦ πού ἀφιερώθηκε στή μνήμη της (πρόκειται γιά τήν ὁμώνυμη Βασιλική πού κτίσθηκε στή θέση τοῦ σπιτιοῦ της μετά τούς διωγμούς), θέλησε νά μεταφέρει τά Λείψανά της στό νέο Ναό, ἀλλά δέν μποροῦσε νά ἐντοπίσει τόν τάφο της. Τότε ἡ Ἁγία μέ ἐμφάνισή της τοῦ ὑπέδειξε τήν θέση τοῦ τάφου! Τό Λείψανο τῆς Μάρτυρος Κικιλίας βρέθηκε τότε ἀδιάφθορο, ἀνάμεσα στούς σκελετούς τῶν ἄλλων Μαρτύρων πού μαρτύρησαν μαζί της (τοῦ συζύγου της Βαλεριανοῦ, τοῦ ἀδελφοῦ του Τιβουρτίου καί τοῦ δημίου Μαξίμου).
Μία ἀπό τίς πλέον τεκμηριωμένες ἀνακομιδές τοῦ σώματος ἔγινε τό 1599, ὅταν ὁ Καρδινάλιος Σφονδράτο (ἐπί Πάπα Κλήμεντος Η'), προχώρησε στήν ἀναστήλωση μερικῶν τμημάτων τῆς Βασιλικῆς. Στίς 20 Ὀκτωβρίου αὐτοῦ τοῦ ἔτους, κατά τήν διάρκεια ἐργασιῶν κάτω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ναοῦ, βρέθηκαν δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι πού περιεῖχαν ἡ μία τά Λείψανα τῶν ἄλλων Μαρτύρων καί ἡ ἄλλη τό ἀδιάφθορο σῶμα τῆς ἁγ. Κικιλίας. 1422 χρόνια μετά τό μαρτύριο καί τόν ἐνταφιασμό τῆς Μάρτυρος, τό κυπαρισσένιο φέρετρο βρέθηκε ἄσηπτο καί τό Λείψανο ἄριστα διατρημένο. Ἕνα μεταξωτό πέπλο κάλυπτε τό παρθενικό σῶμα, κάτω ἀπό τό ὁποῖο διακρινόταν τό χρυσοϋφαντο ἔνδυμα τῆς Ἁγίας, τό θανάσιμο τραῦμα στό λαιμό καί τά λεκιασμένα μέ τό αἵμα της ἄλλα ἐνδύματα! Τό Λείψανο βρισκόταν σέ πλάγια θέση καί ἡ Ἁγία ἦταν μικροῦ ἀναστήματος.
Μέ ἐντολή τοῦ Πάπα τό Λείψανο ἐκτέθηκε σέ λαϊκό προσκύνημα μέχρι τήν μνήμη τῆς Ἁγίας, τήν 22α Νοεμβρίου. Στή συνέχεια τό Λείψανο τοποθετήθηκε καί πάλι στό ἀρχικό φέρετρο καί στή συνέχεια σέ μία ἀσημένια λάρνακα, ἡ ὁποία ἐνταφιάσθηκε κάτω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα ἀπό τόν ἴδιο τόν Πάπα, παρουσίᾳ 42 Καρδιναλίων, καθώς καί διπλωματικῶν ἐκπροσώπων πολλῶν χωρῶν.
Τήν ἴδια περίοδο ὁ γλύπτης Στέφανος Μαντέρνο (1576 - 1636), φιλοτέχνισε ἕνα ἄγαλμα τῆς Ἁγίας, τό ὁποῖο ἀναπαριστᾶ τήν ἀκριβή στάση τοῦ Λειψάνου της. Τό ἄγαλμα αὐτό στήθηκε ἐμπρός ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί δίνει τήν ἐντύπωση ἀνοικτῆς σαρκοφάγου.
Ἡ Βασιλική τῆς ἁγ. Κικιλίας διατηρήται σέ ἄριστη κατάσταση καί δέν ὑπάρχει ἱστορική μαρτυρία, ὅτι τό ἀδιάφθορο Λείψανό της μετακινήθηκε ἀπό τήν θέση του, κάτω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα (ἄν καί ἀπότμημα τοῦ Λειψάνου της φυλάσσεται στό Παπικό Ἀββαεῖο τοῦ ἁγ. Φραγκίσκου, στό Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.). Τό δεύτερο Παρεκκλήσιο στό δεξιό κλίτος τοῦ Ναοῦ εἶναι τό δωμάτιο στό ὁποῖο καταδικάσθηκε σέ θάνατο ἡ Ἁγία. Ἐκεῖ βρέθηκαν ὑπολλείματα Ρωμαϊκοῦ λουτροῦ. Ἀκόμη, ἡ μαρμάρινη πλάκα τῆς Ἁγίας Τραπέζης, εἶναι ἐκείνη πάνω στήν ὁποία ἐπέζησε ἡ Ἁγία κατά τό μαρτύριο τῆς ἀσφυξίας. (Rev. Prosper Gueranger, "Abbe de Solesmes", σελ. 283).

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ἱερομάρτυρος, Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, τοῦ μετά τοῦ μ. Ἀγαθαγγέλου (+ 296, 23η Ἰανουαρίου):

Ἡ Κάρα στή Μονή Προυσοῦ Εὐρυτανίας•
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ζωγράφου Ἁγίου Ὄρους καί Φανερωμένης Σαλαμῖνος.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ἱερομάρτυρος, Πάπα Ρώμης (+ 101, 24η Νοεμβρίου):
Μέρη Κάρας στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, στή Μονή Ἴνκερμαν Σεβαστουπόλεως Κριμαίας καί στή ΡΚ Βασιλική τοῦ ἁγ. Πέτρου Ρώμης.
Ἀπότμημα στή Μονή Πετράκη Ἀθηνῶν.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ἁγίου, Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας (+ 916, 22α Νοεμβρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.

ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ὁσίου, τοῦ Σαγματᾶ (+ 1111):
Ἡ Κάρα στήν ὁμώνυμη Μονή Θηβῶν.

ΚΟΔΡΑΤΟΥ Ἀποστόλου, ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα (1ος αἰ., 21η Σεπτεμβρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἀρτοκωστᾶς Κυνουρίας καί Κύκκου Κύπρου.

ΚΟΛΟΥΜΒΑ Ἁγίου, Ἱεραποστόλου τῆς Σκωτίας (+ 597, 9η Ἰουνίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ΡΚ Καθεδρικό Ναό τοῦ Down Βορείου Ἰρλανδίας.

ΚΟΝΩΝΟΣ Μάρτυρος (5η Μαρτίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.
Δέν διευκρινίζεται ἄν πρόκειται γιά τόν Μάρτυρα Κόνωνα τόν Κηπουρό ἤ τόν Μάρτυρα Κόνωνα τῆς Ἰσαυρίας, πού ἑορτάζουν τήν ἴδια ἡμέρα.

ΚΟΝΩΝΟΣ Ὁσίου, τοῦ Ἀκάμαντος (1ος αἰ., 5η Μαρτίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΚΟΠΡΙΟΣ Ὁσίου, τῆς Πετσένγκας Ρωσίας (15ος αἰ., 4η Φεβρουαρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στό Ναό τοῦ χωριοῦ Βλαντιμήρσκο – Πετσένησκυ τῆς Βολόγδας Ρωσίας.

ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας (+ 1693, 22α Ἰουλίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στή Μονή ἁγ. Νικολάου Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας.
Τό Λείψανο τοῦ ὁσ. Κορνηλίου ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1702. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ροστώφ ἅγ. Δημήτριος ἐξέτασε τό Λείψανο τό 1705 καί πρῶτος φιλοπόνησε τό Ἀπολυτίκιο καί τό Κοντάκιο τοῦ Ἁγίου.

ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Ὁσιομάρτυρος, Ἡγουμένου Μονῆς Σπηλαίων Πσκώφ (+ 1570, 20ή Φεβρουαρίου):
Τά Λείψανα στή Μονή τῶν Σπηλαίων τοῦ Πσκώφ.
Τό Λείψανο τοῦ Ὁσιομάρτυρος Κορνηλίου, ἀμέσως μετά τήν ἐν ψυχρῶ δολοφονία του ἀπό τόν παρανοϊκό Τσάρο Ἰωάννη Δ' τόν Τρομερό, κατατέθηκε σέ κρύπτη. Τό 1690 ὁ Μητροπολίτης Πσκώφ Μάρκελλος ἀνακόμισε τό Λείψανό του ἀδιάφθορο. Τότε συντάχθηκε καί ἡ Ἀσματική του Ἀκολουθία. Τό Λείψανο ἔμεινε σέ ἄφθαρτη κατάσταση γιά 120 χρόνια, μέχρι τό 1810, ὁπότε καί διαλύθηκε. Τό 1872 καί τό 1892 τά ὀστά τοῦ Ἁγίου κατατέθηκαν σέ νέες λάρνακες καί σήμερα φυλάσσονται στή Μονή τῶν Σπηλαίων τοῦ Πσκώφ.

ΚΟΣΜΑ τοῦ Ἀναργύρου:
Ἀποτμήματα στίς Μονές Μεγ. Λαύρας καί Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, Λειμῶνος Λέσβου, Ντέτσανης καί Σοπόσανι Κοσσυφοπεδίου.
Δέν διευκρινίζεται ποιάς συζυγίας τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων.

ΚΟΣΜΑ Ἀναργύρου, τοῦ Ρωμαίου (+ 284, 1η Ἰουλίου):
Μέρος Κάρας στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα στό ΡΚ Ναό ἁγ. Ἀναργύρων Ρώμης.

ΚΟΣΜΑ Ἀναργύρου, τοῦ ἐκ τῆς Ἀσίας (3ος αἰ., 1η Νοεμβρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Διονυσίου καί Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.

ΚΟΣΜΑ τοῦ Ἐρημίτου, τοῦ Κρητός (+ 658, 2α Σεπτεμβρίου):
Τό μεγαλύτερο μέρος τῶν Λειψάνων στό ΡΚ Ναό ἁγ. Γεωργίου τοῦ Μείζονος Βενετίας.
Ἄγνωστος στούς Συναξαριστές. Στοιχεῖα τοῦ βίου του παρουσιάσε ὁ Καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης στή διδακτορική του διατριβή μέ τήν ὁποία ἀποκάλυψε πολλούς Ἁγίους Κρήτης τῆς Α' Βυζαντινῆς Περιόδου («Οἱ Ἅγιοι τῆς Α' Βυζαντινῆς Περιόδου τῆς Κρήτης καί ἡ σχετική πρός αὐτούς φιλολογία», 1970). Τόν Βίο τοῦ ὁσ. Κοσμᾶ συνέγραψε ὁ Μητροπ. Ρόδου Κύριλλος Κογεράκης («Κρητικόν Πανάγιον, ἤτοι Ἀκολουθίαι Πάντων τῶν ἐν Κρήτῃ Ἁγίων», τόμος 2ος , 2000, σελ. 53).
Τά Λείψανα τοῦ ὁσ. Κοσμᾶ μεταφέρθηκαν στή Βενετία τό 1058 ἀπό Βενετούς ἐμπόρους καί κατατέθηκαν στό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τοῦ Μείζονος, ὅπου καί σήμερα φυλάσσονται. Οἱ Βενετοί τιμοῦν τήν μετακομιδή του τήν 2α Σεπτεμβρίου.

ΚΟΣΜΑ Ὁσιομάρτυρος, Πρώτου Ἁγίου Ὄρους (+ 1279, 18η Νοεμ. καί 5η Δεκεμβρίου):
Τά Λείψανα στό Ναό τοῦ Πρωτάτου Ἁγίου Ὄρους.
Μία πλευρά στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.

ΚΟΣΜΑ Ὁσίου, τοῦ Βερχότσκ Ρωσίας (+ 1704, 1η Νοεμβρίου):
Τά Λείψανα στή Μονή ἁγ. Νικολάου Βερχότσκ Αἰκατερίενμπουργκ Ρωσίας.

ΚΟΣΜΑ Ἱερομάρτυρος, τοῦ Αἰτωλοῦ (+ 1779, 24η Αὐγούστου):

Τό μεγαλύτερο μέρος τῶν Λειψάνων στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀλβανίας.
Ἡ σιαγόνα στή Μονή Παναχράντου Ἄνδρου.
Ἀποτμήματα στό Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν, τόν ὁμώνυμο Ναό Κονίτσης καί στή Μονή Μεταμ. Σωτῆρος Ναυπάκτου.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ἱερομάρτυρος, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας (+ 304, 2α Ὀκτ.):
Ἕνας τῶν ποδῶν στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος Κάρας στόν ὁμώνυμο Ναό Μένικου Λευκωσίας.
Μέρος χειρός στό Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Ἀπότμημα στήν ὁμώνυμη Μονή Φυλῆς Ἀττικῆς.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ἁγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1406, 16η Σεπτεμβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.

ΚΥΡΙΑΚΗΣ Μεγαλομάρτυρος (305 – 311, 7η Ἰουλίου):

Ἡ Κάρα, ἡ δεξιά καί δύο τεμάχια στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα Κάρας στή Μονή Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, Παναγίας Ἔβρου, ἁγ. Ἀναργύρων Καστοριᾶς, Σεπετοῦ Ἠλείας καί Κύκκου Κύπρου.

ΚΥΡΙΑΚΟΥ Μάρτυρος:
Μία τῶν χειρῶν στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἐπισκοπῆς Χούς Ρουμανίας.
Ἀποτμήματα στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους καί στό Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Κυριακοῦ πρόκειται. Τῆς 28ης Ὀκτωβρίου (Ἱερομάρτυρος), τῆς 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος, δημότου), ἐπίσης τῆς 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος), τῆς 1ης Αὐγούστου (Μάρτυρος), τῆς 2ας Μαϊου (Μάρτυρος), τῆς 24ης Μαϊου (Παιδομάρτυρος) ἤ τῆς 25ης Ἰουνίου (Μάρτυρος).

ΚΥΡΙΑΚΟΥ Ἱερομάρτυρος, τοῦ Ἀναχωρητοῦ καί Ἐπισκόπου (+ 269, 30ή Ἰανουαρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Λειμῶνος Λέσβου καί Κύκκου Κύπρου.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἁγίου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας (+ 444, 18η Ἰαν. καί 9η Ἰουλίου):
• Ἀπότμημα στή Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἁγίου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων (+ 386, 18η Μαρτίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Παντελεήμονος Ἁγίου Ὄρους.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ τοῦ Ἰσαποστόλου, Φωτιστοῦ τῶν Σλαύων (+ 869, 11η Μαϊου):
Ἀπότμημα στόν ὁμώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.

ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ὁσίου, τῆς Πάρου (+ 1833):
Ἡ Κάρα στή Μονή ἁγ. Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου.

ΚΥΡΟΥ τοῦ Ἀναργύρου (+ 311, 31η Ἰανουαρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Τιμ. Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων καί Κύκκου Κύπρου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ἰσαποστόλου, τοῦ Μεγάλου (+ 337, 21η Μαϊου):

Μία ὠμοπλάτη στή Μονή Κωνσταμονίτου Ἁγίου Ὄρους.
Ἀποτμήματα στή Μονή Κύκκου Κύπρου καί στίς Λαύρες Ἁγίας Τριάδος – ἁγ. Σεργίου Μόσχας καί ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ἁγίου, Ἡγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας, τοῦ Θαυματουργοῦ (+ 1129, 21η Μαϊου) :
Τά Λείψανα στή Μονή Εὐαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ἁγίου, Ἡγεμόνος τοῦ Γιαροσλάβ Ρωσίας (+ 1257, 3η Ἰουλίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Γιαροσλάβ.
Τό Λείψανο τοῦ Ἡγεμόνος Κωνσταντίνου ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1501 καί κατατέθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Γιαροσλάβ, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Ὑδραίου (+ 1800, 14η Νοεμβρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο Ναό Ὕδρας.
Μία κνήμη στή Μονή Εὐαγγελισμοῦ Σκιάθου.
Ἀποτμήματα στό Ναό Εἰσοδείων Θεοτόκου Νεοχωρίου Ρόδου καί στή Μονή Νταοῦ Πεντέλης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μπρινκοβεάνου, Νεομάρτυρος, Ἡγεμόνος τῆς Βλαχίας (+ 1714, 16η Αὐγ.):
Τά Λείψανα στό Ναό ἁγ. Γεωργίου τοῦ Νέου Βουκουρεστίου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, υἱοῦ Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αὐγούστου).
Τά Λείψανο στό Ναό ἁγ. Γεωργίου τοῦ Νέου Βουκουρεστίου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Ὑδραίου (+ 1802):
Μέρος Λειψάνων στίς Μονές Ἰβήρων καί Κωνσταμονίτου Ἁγίου Ὄρους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ἱερομάρτυρος, τοῦ Νέου (Ποντγκόρσκυ, + 1918):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στό Ναό Ἀρχαγγέλλου Μιχαήλ, Κιρζεμάνι Μορντοβίας Ρωσίας.
Τό 1918 (ἄγνωστο ποιά ἡμερομηνία), μετά τό πέρας μιᾶς Ἀκολουθίας, δύο ἀθεϊστές συνέλαβαν τόν Ἱερέα Κωνσταντῖνο (ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ Κιρζεμάνι, τῆς περιοχῆς Μπολσόγιε Ἰγνάτιεβο τῆς Μορντοβίας, τῆς σημερινῆς Ρωσικῆς Ὁμοσπονδίας) , τοῦ ἔσχισαν τά ράσα, τοῦ πέρασαν χαλινό στό στόμα ! καί ἀφοῦ τόν περιέφεραν σέ ὅλο τό χωριό, τόν σταύρωσαν στήν πόρτα τῆς ἐκκλησίας! Ἐνταφιάσθηκε στό ἄκρο τοῦ κοιμητηρίου, διότι οἱ ἐκτελεστές του δέν ἐπέτρεψαν νά ταφεῖ μέσα σ' αὐτό.
Ἀπό τό 1992, ὁ ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ π. Ἀλέξανδρος Νικίτιν, ἄρχισε τήν συλλογή πληροφοριῶν ἀπό τούς χωρικούς καί τελικά βρῆκε τόν τάφο τοῦ Ἱερομάρτυρος, τήν 13η Ἰουνίου 2001. Τό Λείψανό του βρέθηκε ἀδιάφθορο καί εὐωδιαστό• "Ἄν καί ἔμεινε στή γῆ γιά 83 χρόνια - γράφει ὁ π. Ἀλέξανδρος - διατηρήθηκε σέ ἐξαιρετικά καλή κατάσταση• τό δέρμα, τά ὀστᾶ, τά νύχια καί τά μαλλιά, δέν ὑπέστησαν καμμία φθορά... Ὁ Ἱερέας ἦταν μέ ἄμφιά του καί μέ τά χέρια σταυρωμένα στό στῆθος του. Στό ἀριστερό του χέρι κρατοῦσε σταυρό καί κάτω ἀπό τό δεξί του χέρι ἦταν ἕνα Εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο ἀνοίξαμε καί ξεφυλλίσαμε... Στά χέρια του ἦσαν ὁρατά τά τρυπήματα τῶν καρφιῶν• βρήκαμε τέσσερα καρφιά μέσα στό φέρετρο". (Περιοδικό "Ἅγιος Κυπριανός", φ. 308/2002, σελ. 142 - 143). Ἕνα ἄλλο παράδοξο γεγονός εἶναι ἡ ἀνεύρεση μιᾶς πηγῆς καθαροῦ νέρου μέσα στόν τάφο καί κάτω ἀπό τό φέρετρο τοῦ Ἱερομάρτυρος! (οἱ ἐνορῖτες πιστεύουν, ὅτι πρόκειται περί θαύματος).
Ἡ μνήμη του, μέχρι τήν διακήρυξη τῆς ἁγιότητάς του ἀπό κάποια Ἐκκλησιαστική Ἀρχή, τιμᾶται τήν 25η Ἰανουαρίου, κατά τήν Σύναξη τῶν Ρώσων Νεομαρτύρων.

ΛΑΖΑΡΟΥ τοῦ Τετραημέρου (1ος αἰ., 17η Ὀκτωβρίου):
Μέρος τῆς Κάρας καί μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου.
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο ΡΚ Ναό τοῦ Autum Γαλλίας.
Ἀπότμημα χειρός στή Μονή Παντανάσσης Περιστερᾶς Θεσσαλονίκης.
Ἀποτμήματα στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, στή Μονή τῶν Σπηλαίων τοῦ Πσκώφ Ρωσίας καί στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΛΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, Κράλη τῶν Σέρβων (+ 1389, 15η Ἰουνίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Βελιγραδίου.
Ὁ μ. Λάζαρος ἐνταφιάσθηκε στή Μονή τῆς Ραβάνιτσας. Τό 1391 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἔμεινε ἐκεῖ. Τό 1683 οἱ Τοῦρκοι κατέστρεψαν τήν Μονή καί τό Λείψανο μεταφέρθηκε στή Μονή Νέα Ραβάνιτσα. Τό 1942 τό Λείψανο μεταφέρθηκε γιά ἀσφάλεια στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Βελιγραδίου, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται. (Περιοδικό "Ἅγιος Κυπριανός". φ. 290 - 291/1999, σελ. 198 - 199 καί 212).

ΛΑΖΑΡΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Βουλγάρου (+ 1823, 23η Ἀπριλίου):
Ἀποτμήματα στή Μονή Λειμῶνος Λέσβου καί στό Παρεκκλήσιο ὁσ. Ξένης τῆς Ρωσίδος Μάνδρας Ἀττικῆς.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ἱερομάρτυρος, τοῦ Ἀρχιδιακόνου (+ 258, 10η Αὐγούστου):
Μεγάλο μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο ΡΚ Ναό "ἐκτός τῶν Τειχῶν" Ρώμης.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Παντελεήμονος Ἁγίου Ὄρους καί Κύκκου Κύπρου.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἐγκλείστου, τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου (14ος - 15ος αἰ., 20ή Ἰανουαρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στήν ὁμώνυμη Λαύρα.

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Μεγαρέως (+ 1770, 7η Μαρτίου):
Ἡ Κάρα, ἡ σιαγόνα καί τμήματα τῶν χειρῶν στή Μονή Φανερωμένης Σαλαμῖνος.