Ορθοδοξία

Η ψυχή που αγαπά το Θεό, μόνο στο Θεό αναπαύεται.

Πριν φθάσουμε στην αληθινή γνώση, δηλαδή στην αποκάλυψη τού μυστηρίου, πρέπει να προσεγγίζουμε την ταπείνωση με πειρασμούς. Οποιος βρίσκεται στην αρετή του χωρίς θλίψη, έχει μπροστά του ανοιχτή την πόρτα τής υπερηφάνειας.

Πριν από τη Χάρη τρέχει η ταπείνωση και πριν από την τιμωρία τρέχει η οίηση.

Η πρώτη γνώση γεννιέται από τη συνεχή μελέτη και από τη σπουδή των μαθημάτων˙ η δεύτερη από την αγαθή διαγωγή και την πίστη τής διάνοιας˙ η δε τρίτη προέρχεται μόνο από την πίστη.

Πριν από τους πειρασμούς ο άνθρωπος προσεύχεται στο Θεό σαν κάποιος ξένος. Όταν όμως εισέλθει στους πειρασμούς από την αγάπη προς Αυτόν και δεν δεχθεί αλλοίωση τότε, σαν κάποιος που έχει υπόχρεο τον Θεό, θεωρείται γνήσιος φίλος τού Θεού. Διότι για το θέλημά Του πολέμησε τον εχθρό και τον νίκησε.

Όποιος εμποδίζει το στόμα του από την καταλαλιά, φυλάει την καρδιά του από τα πάθη.

Όλων των παθών προηγείται η φιλαυτία και όλων των αρετών η καταφρόνηση τής άνεσης.

Προτιμότερη είναι η βοήθεια που προέρχεται από την προφύλαξη, παρά η βοήθεια που προέρχεται από τα έργα.

Η αγάπη είναι το πλοίο, ο φόβος είναι ο κυβερνήτης (του πλοίου) και η αγάπη το θείο λιμάνι.

Όποιος έζησε με τρυφές στη νεότητά του, γίνεται δούλος στα γερατειά του και στενάζει στα τελευταία του.