Ορθοδοξία

Παναγία Βουρλιώτισσα Νέα Φιλαδέλφεια



Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βουρλιώτισσας
Ημερομηνία εορτής: 02/10/2016
Τύπος εορτής: Ειδικός υπολογισμός.
Εορτάζει την Κυριακή μεταξύ 1 και 7 Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Πολιούχος: Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Υπεραγιας Θεοτοκου Της Βουρλιωτισσας
Βιογραφία
Σύμφωνα με τη μικρασιατική παράδοση η Ιερά Εικόνα βρέθηκε από έναν βοσκό. Αυτός πήγαινε τα ζώα του (γίδια) σ’ ένα χωράφι όπου υπήρχαν βουρλιές (βούρλα). Κάποια στιγμή ένα γίδι αποκόπηκε από το κοπάδι και όταν επέστρεψε ο βοσκός παρατήρησε ότι είχε βρεγμένα γένια. Την επόμενη μέρα χωρίς τα ζώα αυτή τη φορά ο βοσκός πήγε πάλι στο χωράφι να βρει το μέρος με το νερό ώστε να το ανοίξει και να πίνουν από εκεί όλα τα ζώα του. Ψάχνοντας και μη μπορώντας να βρει την πηγή ανακάλυψε την εικόνα της Παναγίας.

Στο σημείο εκείνο φτιάχτηκε ένα μικρό εκκλησάκι της Ευρέσεως και δίπλα η μεγάλη εκκλησία όπου μέσα εκεί φυλασσόταν η εικόνα. Το 1922 μ.Χ. μετά τις 15 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπήκαν στα Βουρλά και τα κατέστρεψαν. Βεβήλωσαν, έκλεψαν και στο τέλος έκαψαν την εκκλησία. Άγνωστο πως και από ποιον η εικόνα βρέθηκε στην Νέα Φιλαδέλφεια.

Η Εικόνα της Παναγίας υπέστη φθορές από ακόμα μία φωτιά η οποία συνέβη την παραμονή της εισβολής των τούρκων στην Κύπρο και ανήμερα της επετείου των εγκαινίων της εκκλησίας.

Το ασημένιο κάλυμα τοποθετήθηκε στη Φιλαδέλφεια ως ευγνωμοσύνη προς την Παναγία τους από μια Βουρλώτισσα η οποία πήρε κάποιο σεβαστό ποσό από το ταμείο ανταλλαξίμων μετά την καταστροφή.

Έχει επιτελέσει πληθώρα θαυμάτων και αποτελεί πόλο έλξης για τους Χριστιανούς, Μικρασιάτες και μη.

Με απόφαση του Ιερού Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Φιλαδέλφειας όπου και φυλάσσεται η ιερή εικόνα και της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, μιας αμιγώς προσφυγικής μητρόπολης, ορίστηκε επίσημος ο εορτασμός της εικόνας κατά την πρώτη Κυριακή Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Παναγία Βουρνιώτισσα Τήνος



Σύναξη της Παναγίας της Βουρνιώτισσας στην Τήνο
Ημερομηνία εορτής: 08/09/2016
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Βουρνιωτισσας Στην Τηνο
Βιογραφία
Πρόκειται για ένα µοναστήρι που βρίσκεται 4χλµ έξω από το χωριό Αγάπη, µε θέα το πέλαγος και την Κολυµπήθρα, αφιερωµένο στην Παναγία τη Βουρνιώτισσα, της οποίας η θαυµατουργή εικόνα φυλάσσεται στη Μονή Κεχροβουνίου. Γιορτάζει στις 8 Σεπτεµβρίου, την ηµέρα που, όπως λέγεται, βρέθηκε η εικόνα µε θαυµατουργό τρόπο (8 Σεπτεμβρίου 1670 μ.Χ.).

Κάποιος ψαράς από το Σκλαβοχώρι είδε ένα βράδυ φως στη θάλασσα. Όταν πλησίασε βρήκε ένα πιθάρι και µέσα την εικόνα. Το µετέφερε ως ένα σηµείο και στη συνέχεια έγινε ασήκωτο, πράγµα που ερµήνευσε ότι η Παναγία ήθελε να µείνει εκεί. Σ’ αυτή τη θέση, όπου προϋπήρχε και ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη, χτίστηκε µια µεγάλη εκκλησία, η οποία σήµερα έχει µαρµάρινο δάπεδο, ξύλινο τέµπλο και προσελκύει πλήθος πιστών.

Παναγία Βροντιανή Σάμος



Σύναξη της Παναγίας Βροντιανής στην Σάμο
Ημερομηνία εορτής: 08/09/2016
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Βροντιανης Στην Σαμο
Βιογραφία
Σε μια μαγευτική τοποθεσία, σε υψόμετρο 450 μ. πάνω από τη θάλασσα, υψώνεται το ξακουστό μοναστήρι της Παναγίας Βροντά ή Βροντιανής, αφιερωμένο στο Γενέσιο της Θεοτόκου, που γιορτάζει στης 8 Σεπτεμβρίου. Η Μονή απέχει 20 χιλιόμετρα από την κωμόπολη Βουρλιώτες.

Κτίστηκε από τους Μοναχούς Ιάκωβο και Μακάριο το 1566 μ.Χ. πάνω σε θεμέλια παλαιότερης Μονής.

Η Μονή ονομάζεται α) «Βροντιανή», γιατί φυσάει δυνατός άνεμος, ο λεγόμενος σιρόκος, που συνοδεύεται με βροντές, ή γιατί την ημέρα της γιορτής (8 Σεπτεμβρίου) αρχίζουν συνήθως οι πρώτες βροχές με βροντές και αστραπές, και β) «Κοκκαριανή», γιατί βρίσκεται κοντά στην κωμόπολη Κοκκαρίου. Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Σάμου.

Η Μονή διέθετε πολλές τοιχογραφίες, ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και μεγάλη συλλογή από ιερά σκεύη που όμως χάθηκαν από την μεγάλη και καταστροφική πυρκαγιά το καλοκαίρι του 1999 μ.Χ.

Παναγία Βρυσιανή Κάρπαθος



Σύναξη της Παναγίας της Βρυσιανής στο Μεσοχώρι Καρπάθου
Ημερομηνία εορτής: 08/09/2016
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Βρυσιανης Στο Μεσοχωρι Καρπαθου
Βιογραφία
Στο Μεσοχώρι της Καρπάθου γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου η Παναγία η Βρυσιανή, που πήρε το όνομά της από την τρίκρουνη βρύση που υπάρχει στην αυλή. Τη χάρη της επικαλούνται Καρπάθιοι και Κασιώτες, που την ονομάζουν και Μεσοχωριτούλλα (ή Μεσοχωρίτισσα).

Παναγία Βύσσιανη Σέρρες



Σύναξη της Παναγίας Βύσσιανης στις Σέρρες
Ημερομηνία εορτής: 15/08/2016
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 15 Αυγούστου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Βυσσιανης Στις Σερρες
Βιογραφία
Δέκα χλμ. βόρεια της πόλης των Σερρών και δύο από τον οικισμό του Μετοχίου, μέσα σ’ ένα καταπράσινο τοπίο η γυναικεία Ι.Μ. Παναγίας της Βύσσιανης.

Η μονή, στη σημερινή της μορφή, ιδρύθηκε το έτος 1972 μ.Χ. με πρωτοβουλία Σερραίων πιστών. Η Μονή πήρε το όνομά της από ένα χωριό που βρίσκεται κοντά της και ονομάζεται Βύσσιανη. Τις πρώτες πληροφορίες γι’ αυτό το χωριό τις παίρνουμε από ένα έγγραφο γραμμένο το έτος 1320 μ.Χ. Περισσότερες πληροφορίες όμως έχουμε από άλλα έγγραφα που γράφτηκαν λίγα χρόνια αργότερα (1328 - 1344 μ.Χ.). Το χωριό αυτό καταστράφηκε το 1916 μ.Χ. από τον βουλγαρικό στρατό και σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπιά του. Η μονή κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο Μακεδόνων και ως κρύπτη όπλων και πυρομαχικών. Υπέστη ζημιές την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων 1912 - 1913 μ.Χ. και ερημώθηκε. Για την διόρθωση των ζημιών της οργανώθηκε μία αδελφότητα που ονομαζόταν «Αγαθοεργός Αδελφότης - Η Κοίμησις της Θεοτόκου Βύσσιανης». Πρώτη μέριμνα της Αδελφότητας, ήταν η ανακατασκευή του παλαιού ναού της μονής. Τα έργα της ανακατασκευής ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1925 μ.Χ. και τελείωσαν το 1928 μ.Χ., ενώ τα εγκαίνια έγιναν στις 17 Σεπτεμβρίου του 1925 μ.Χ. Την θέση αυτής της Αδελφότητας, παίρνει ένα άλλο σωματείο που ιδρύεται την ίδια εποχή. Το σωματείο αυτό ονομάζεται «Σύλλογος Κυριών και Δεσποινίδων Βησσάνης».

Στη μονή αυτή βρίσκεται και η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας. Η λαϊκή παράδοση λέει ότι αυτήν την εικόνα την βρήκε ένας γεωργός στο μέρος που χτίστηκε ο Ναός. Ο γεωργός έβλεπε ότι επί τέσσερις νύχτες εκπέμπετο από αυτό το μέρος μυστηριακό φως. Σε θαύμα επίσης αιτιολογούν την ύπαρξη άφθονου νερού.

Το Αγίασμα, επί σειρά ετών αποξηραμένο, σαν από θαύμα της Παναγίας, την παραμονή της γιορτής της (14 Αυγούστου 1996 μ.Χ.), άρχισε να αναβλύζει ασταμάτητα μέχρι και σήμερα. Το Καθολικό της μονής διευρύνθηκε το 1996 μ.Χ. με την προσθήκη νάρθηκα. Επίσης στη θέση του παλαιού καθολικού το οποίο κατεδαφίστηκε χτίσθηκε το Παρεκκλήσι της Παναγίας.

Σήμερα αποτελεί Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή. Η πρώτη μοναχή που εγκαταστάθηκε στη μονή ήταν η Πελαγία από τη μονή του Αγίου Μηνά Δράμας το έτος 1972 μ.Χ. Μόνο όμως το έτος 1984 μ.Χ. ο Μακαριστός Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κυρός Μάξιμος στελέχωσε τη Μονή με γυναικεία Αδελφότητα.

Η εργατικότητα και φιλοκαλία των μοναχών, διακόσμησε τους χώρους της αυλής με λουλούδια. Έτσι καθαρή και όμορφη υποδέχεται τους πιστούς μέσα σε ένα φιλόξενο και ευλαβικό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί απαλή και εκστατική γαλήνη.

Η Μονη γιορτάζει στις 15 Αυγούστου στην Κοίμηση της Θεοτόκου και της Ζωοδόχου Πηγής.

Παναγία Βασίλισσα Μουζάκι Καρδίτσης



Μία ακόμα ονομασία προστέθηκε στο πρόσωπο της Παναγίας μας, της «Βασίλισσας», της μοναδικής Ιεράς Εικόνος που βρίσκεται στον Ι.Ν. του Αγίου Γεωργίου των Αγίων Αναργύρων Μουζακίου Καρδίτσας, η οποία απεικονίζει την Παναγία ως Βασίλισσα και τον Χριστό όρθιο να της φορεί το στέμμα με επιγραφή η οποία λέγει: «Και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου» ενώ από την μεριά της Παναγίας επιγράφεται: «Παρέστη η Βασίλισσά σου εκ δεξιών σου εν ιματισμώ διαχρύσω Περιβεβλημένη, Πεποικιλμένη». Γι’ αυτό και Ονομάστηκε Βασίλισσα, από τον στίχο του ψαλμού 44 του Προφητάνακτος Δαυίδ. Είναι η μοναδική Ιερά Εικόνα η οποία αποδίδει αγιογραφικά, την τιμή που αποδίδεται στο πρόσωπο της Μητέρας του Κυρίου, μετά την Κοίμηση και Μετάστασή της στους Ουρανούς. Είναι εκείνη η Πρώτη που ζει την μετάσταση του ανθρωπίνου Σώματος από την φθορά στην αφθαρσία, κάτι το οποίο θα απολάβουμε όλοι μας κατά την Δευτέρα Παρουσία. Είναι ’Εκείνη που γίνεται Βασίλισσα των Αγγέλων και με ανοιχτά τα χέρια, δέεται για όλα τα παιδιά του Θεού, για όλη την Οικουμένη, για τους φίλους του Υιού Της, που Τον Αγαπούν, Υπακούουν, Προσεύχονται… Γι’ αυτό δεν υπάρχει Εκκλησία σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, να μην έχει τοποθετήσει την Παναγία Ένθρονη στην κόγχη του Ιερού Βήματος, «Πλατυτέρα των Ουρανών και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Η Ιερά Εικόνα της Παναγίας Βασίλισσας έχει να τοποθετηθεί στην κόγχη του Ιερού Βήματος και εξέρχεται προς ευλογία και Αγιασμό κάθε Τετάρτη όπου θα τελείται η Ιερά Παράκληση, αλλά και σε κάθε πανήγυρη και Αγρυπνία της Ενορίας των Αγίων Αναργύρων. Εορτάζει και πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, ημέρα της Κοιμήσεως και μεταστάσεως της Θεοτόκου και η Σύναξη της Παναγίας Βασίλισσας θα πανηγυρίζεται και θα εορτάζεται την ημέρα που έγινε η ενθρόνισή Της 18-19 Οκτωβρίου κάθε χρόνο.
Απολυτίκιον Παναγίας Βασίλισσας
Ήχος α. Της έρημου πολίτης.
Τη σεπτή Σου Εικόνι της Βασιλίσσης προσπίπτωμεν, κλίνοντες το γόνυ, Παρθένε, της ψυχής και του σώματος, δεόμενοι αντιλήψεως, Αγνή, πρεσβείαις προς Υιόν Σου και λιταίς. Ίνα τύχωμεν, Παρθένε, της παρ’ Αυτού πλημμελημάτων αφέσεως. Δόξα τοις μεγαλείοις Σου, Σεμνή, δόξα τοις θαυμασίοις Σου, δόξα υπερβαλλόντως, Κόρη, τη δυναστεία Σου.

Παναγία η Βατοπεδινή



Το Άγιον Όρος δίκαια, αξία, ωραία και εύστοχα ονομάζεται, κατά τον περίφημο εκείνο Ξηροποταμηνό μοναχό, Καισάριο Δαπόντε, «Περιβόλι της Παναγιάς». Είναι ο εράσμιος τρόπος, που τον αγάπησε, κατά αρχαία ιερά παράδοση, κατά τη διέλευση Της, και τον ζήτησε από τον Υιό Της, για να δοξάζεται το όνομα Του. Είναι η Έφορος, Ιατρός και Προστάτισσα του Αγίου Όρους, κατά τον μεγάλο Θεολόγο του 14ου αιώνος, άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, όπως έγραψε στο κατανυκτικό του εγκώμιο για τον όσιο Πέτρο τον Αθωνίτη, τον πρώτο γνωστό επώνυμο όσιο του αγιότεκνου ιερού Άθωνα (9ος αι).

Η τιμή της Πανάγιας στο Άγιον Όρος είναι Θεσπέσιας, έξοχη και καταπληκτική. Οι περισσότερες θαυματουργικές εικόνες ανήκουν σε Αυτήν. Οι σπουδαιότερες βυζαντινές εικόνες είναι δικές Της. Στη μεγάλη μονή Βατοπεδίου, που τιμάται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, έχουμε δεκάδες θεομητορικές εικόνες, επτά από τις είναι θαυματουργές . Δεν έχουμε άλλο μοναστήρι σε όλη την Ορθοδοξία με τόσες θαυματουργές εικόνες. Έτσι η μονή Βατοπεδίου διακρίνεται και είναι θεομητροσκέπαστη, θεομητροφύλακτη και θεομητροστήρικτη. Όλες οι θαυματουργές εικόνες αποτελούν τη Βατοπεδινή Θεοτόκο.

Παναγία Βελανιδιά Καλαμάτα



Βορειοδυτικά και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από την Καλαμάτα ευρίσκεται το ιστορικό Μοναστήρι της Βελανιδιάς. Αρχικό κτίσμα περί το τέλος του 17ου αιώνα, οφείλει την ονομασία του σε μια αιωνόβια και "υψίκομον" βελανιδιά (δρύ), η οποία όμως "πρόρριζα απεσπάσθη" από το μεγάλο σεισμό του 1884.

Πληροφορίες για το μοναστήρι αυτό αντλούμε από Πατριαρχικό Σιγίλλιο του 1727, πού το ονομάζει "ιερόν και σεβάσμιον μοναστήριον πατριαρχικόν σταυροπηγιακόν, εἰς όνομα σεμνυνόμενον της υπεραγίας ημών Θεοτόκου της κυρίας Χρυσοπηγής κατά την τοποθεσίαν Βελανιδείαν". Ο Ναός δηλ. το Καθολικό της μονής αναφέ­ρεται ότι ανηγέρθη το 1679 και είναι αφιερωμένος στη Ζωοδόχο Πηγή.

Στη Βελανιδιά εκοινοβίασε ο πρωτεργάτης του μεγάλου Αγώνα του 1821 Αρχιμ. Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας ή Παπαφλέσσας, ο οποίος επικεφαλής τμήματος αγωνιστών και ξεκινώντας απ' αυτή, μπήκε στην Καλαμάτα, όπου μαζί με άλλους αρχηγούς και επαναστατημένους Έλληνες ελευθέρωσαν την πόλη, χωρίς να γίνει μάχη και να χυθεί αίμα ώστε η θυγατέρα των "ζαθέων" Φαρών να είναι η πρώτη ελληνική πόλη, που απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό.

Πολύπαθο το μοναστήρι της Βελανιδιάς κατά τη διάρκεια του βίου του λεηλατήθηκε, πυρπολήθηκε και ισοπεδώθηκε είτε από επιδρομές βαρβάρων και ξένων κατακτητών είτε από καταστροφικούς σεισμούς αλλά πάλι ξανακτίστηκε πέτρα την πέτρα, όπως στις ημέρες μας, που ανοικοδομείται εκ θεμελίων μετά το φοβερό σεισμό του Σεπτεμβρίου 1986.

Το μοναστήρι από την ίδρυσή του ήταν ανδρικό μέχρι και το έτος 1966 οπότε μετετράπη σε γυναικείο και την ταυτότητά του αυτή τη διατηρεί μέχρι σήμερα.

Σημαντικά από τα Μετόχιά του είναι ο "Άγιος Δημή­τριος", επί της οδού Αλαγονίας και στην περιοχή "Τούρλες" της Κα­λα­μάτας. Μονόκλιτος σταυρεπίστεγος Ναός του 15ου αιώνα, που σήμερα είναι ξυλόστεγος κτισμένος πάνω σε παλαιότερο Ναό του 12ουαιώνα, απο τον οποίον σώζεται μόνο η κόγχη του Ιερού. Επίσης ο Ναός του Αγίου Φανουρίου, κείμενος βόρεια της Καλαμάτας και στο δρόμο προς τη Βελανιδιά. Είναι κτίσμα του 1915 και κτίτορας αυτού ο Ηγούμενος της μονής Αρχιμ. Παΐσιος Μαντζουρανόπουλος. Ο Άγιος Φανούριος είναι προσκυνηματικός Ναός αφού λειτουργείται κάθε Πέμπτη και συρρέει σ" αυτόν πλήθος ευσεβών χριστιανών.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ



Η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Βελλάς βρίσκεται στο ηρωικό Καλπάκι του νομού Ιωαννίνων και είναι ένα ιστορικό αντρικό μοναστήρι, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, αν και πανηγυρίζει στο Γενέσιο της Παναγίας (8 Σεπτεμβρίου). Και αυτό προκειμένου να συμπίπτει η πανήγυρη της μονής με την έναρξη του εκάστοτε σχολικού έτους, καθώς το μοναστήρι είναι στενά συνδεδεμένο τον τελευταίο αιώνα με την Εκκλησιαστική Σχολή Βελλάς.

Η Ιερά Μονή Παναγίας Βελλάς ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα. Η μονή ανακαινίστηκε το έτος 1745, όπως φανερώνει επιγραφή πάνω από την είσοδο του Καθολικού, όπου αναφέρεται ότι ο επίσκοπος Βελλάς Γερμανός κατέβαλε τις δαπάνες για την ανέγερση και εικονογράφηση. Το 1863 έγινε σταυροπηγιακή, αλλά σύντομα μετατράπηκε και πάλι σε ενοριακή. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και μέχρι τα προεπαναστατικά χρόνια, η μονή ακμάζει και προσφέρει πνευματικά και υλικά στην περιοχή. Τεκμήριο της μεγάλης πνευματικής ακτινοβολίας της είναι ο βαθύς σεβασμός των περιοίκων της και οι πολλές αφιερώσεις τους στη μονή, καθώς και οι δωρεές προσκυνητών και ευπόρων χριστιανών ολόκληρης της Ηπείρου.
Η μονή είχε στην κατοχή της σημαντική περιουσία στην Ήπειρο. Κατά το έτος 1817 όμως, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων άρπαξε την περιουσία της μονής και άσκησε διωγμούς εναντίον των μοναχών, οι οποίοι κατέφυγαν στην Κέρκυρα. Κατά τα έτη 1820-1825 οι πρόκριτοι του Ζαγορίου επωφελούμενοι του γεγονότος ότι η μονή έμεινε έρημη, οικειοποιήθηκαν την περιουσία της.

Στο ναό της μονής, που είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο το κεντρικό κλίτος, δεσπόζει η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Βελλαΐτισσας. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και επίχρυσο δεμένα με αριστουργηματική τεχνική. Αξιοσημείωτη όμως είναι και η ύπαρξη εικονογραφήσεων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και ιστορικών και συγκεκριμένα του Σόλωνα, του Αριστοτέλη, του Πλουτάρχου και του Πλάτωνα.
Το πρώτο και παλαιότερο μετόχι της μονής ήταν λίγο πριν από το Βουλγαρέλι της Άρτας στα Τζουμέρκα, γνωστό ως «κόκκινη εκκλησία» –λόγω των κόκκινων πλίνθων της- ή Παναγιά η Βελλά ή Μολυβδοκουτροπελεκητή. Η Ιερά Μονή Βελλάς έχει μετόχι και στη Ρουμανία.

Στη μονή Βελλάς από το 1911 ως το 1989 λειτούργησε Ιεροδιδασκαλείο, όπου σπούδαζαν όσοι ήθελαν να γίνουν δάσκαλοι ή ιερείς. Σήμερα λειτουργεί Εκκλησιαστική Σχολή με οικοτροφείο (Εκκλησιαστικό Λύκειο και Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία).

Ηγούμενος της μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος. Εκτός από την εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου τον Σεπτέμβριο, η μονή πανηγυρίζει και στις 25 Ιανουαρίου στην εορτή του Αγίου Νεομάρτυρος Αυξεντίου, του εκ χώρας Βελλάς της Ηπείρου.

Η μονή διαθέτει υπέροχη θέα και σε κοντινή απόσταση βρίσκονται η πηγή Βελλάς του ποταμού Καλαμά, καθώς και τα Ζαγοροχώρια. Απέχει περίπου 35 χλμ. βόρεια από την πόλη των Ιωαννίνων.

Παναγία Βιγλιώτισσα



Σπουδαίο λατρευτικό κέντρο της περιοχής Μεραμπέλου, απόσταση από τη Νεάπολη στην Κρήτη, 2 χιλιόμετρα Η Παναγία Βιγλιώτισσα είναι πρώην μοναστήρι κοντά στη Βουλισμένη, στη θέση Βιγλί Το καθολικό της μονής ήταν αφιερωμένο στο Γενέσιο της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου). Ο ναός έχει αναστηλωθεί πλήρως και ο περιβάλλον χώρος έχει διαμορφωθεί σε ένα όμορφο παρκάκι και έχει τοποθετηθεί μνημείο για τη Μητέρα.

Κτίστηκε στα μέσα του 14ου αιώνα. Όλη η εσωτερική επιφάνεια έχει τοιχογραφίες εκείνης της εποχής.
Είναι αυτή που βλέπει, που με ανύστακτο μάτι παρατηρεί τα πάντα. Η φρουρός. Η σκοπός. Προέρχεται από τη βενετική λέξη βιγλίζω = βλέπω, παρατηρώ με μεγάλη προσοχή. Εδώ σημαίνει αυτή που βλέπει, που εφορεύει τα πάντα. Στην Τήνο ονομάζεται Βλέπουσα.