Ορθοδοξία

ΝΑΟΥΜ τοῦ Προφήτου (7ος αἰ. π. Χ., 1η Δεκεμβρίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Σιμωνόπετρας Ἁγίου Ὄρους.

ΝΑΤΑΛΙΑΣ Μάρτυρος, τῆς μετά μ. Ἀδριανοῦ (+ 305 – 311, 26η Αὐγούστου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΕΙΛΟΥ Ὁσίου, τοῦ Στολμπένσκ Ρωσίας (+ 1554, 27η Μαϊου καί 7η Δεκεμβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στό Ναό τῆς Παναγίας τοῦ Σημείου, Ὀστάκοβας Ρωσίας.
Ἀπότμημα στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΝΕΙΛΟΥ Ὁσίου, τοῦ Μυροβλύτου (+ 1651, 12η Νοεμβρίου καί 7η Μαϊου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος βραχίονος στό Κυριακό τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα στή Μονή Παναγίας Μαλεβῆς Κυνουρίας.

ΝΕΚΤΑΝ (Nectan) Ὁσιομάρτυρος, τοῦ Χάρτλαντ Βρεττανίας (+ 500, 17η Ἰουνίου):
Ἀπότμημα στή Ρωσική Ἐνορία τοῦ Ντέβον Βρεττανίας.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἀθωνίτου (+ 1500, 5η Δεκεμβρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα στή Νέα Θηβαϊδα Ἁγίου Ὄρους.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Μετεωρίτου (+ 1550, 17η Μαϊου):
Ἡ δεξιά παλάμη ἀδιάφθορος στή Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ὁσιομάρτυρος, τοῦ Ἁγιαννανίτου (+ 1820, 11η Ἰουλίου):
Ἡ Κάρα στή Σκήτη Ἁγίας Ἄννης Ἁγίου Ὄρους.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ἁγίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως (+ 1920, 9η Νοεμβρίου):

Ἡ Κάρα καί τά περισσότερα Λείψανα στή Μονή Ἁγίας Τριάδος Αἰγίνης.
Ἕνας ἀστράγαλος στό ὁμώνυμο Προσκύνημα Καμάριζας Λαυρίου.
Ἕνας σπόνδυλος στό ὁμώνυμο Προσκύνημα Χανίων Κρήτης.
Τό Λείψανο τοῦ ἁγ. Νεκταρίου ἐπ. Πενταπόλεως ἐνταφιάσθηκε στή Μονή του, τῆς Ἁγίας Τριάδος Αἰγίνης, τό 1920, καί κατά τήν ἑπόμενη 20ετία διατηρήθηκε ἀδιάφθορο, ὅπως προέκυπτε ἀπό τίς ἀνακομιδές πού ἔγιναν. Στή συνέχεια τό Λείψανο τοῦ Ἁγίου τοῦ 20ου αἰ. διαλύθηκε, γιά νά μεταφερθεῖ ἡ εὐλογία του σέ ὅλο τόν κόσμο, ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος σέ μία «κατ' ὄναρ» ἐμφανισή του.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ὁσίου, Στάρετς τῆς Ὄπτινα Ρωσίας (+ 1928, 29η Ἀπριλίου):
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.
Ὁ Στάρετς Νεκτάριος κοιμήθηκε ἐξόριστος στό Χόλμισι τοῦ Μπριάνσκ, ὅπου καί ἐνταφιάσθηκε. Τό 1935 ὁ τάφος τοῦ μακαρίου Γέροντος ἔγινε στόχος τυμβωρύχων. Ἄγνωστοι τόν ἄνοιξαν, ἔβγαλαν τό φέρετρο, ἐρεύνησαν γιά πολύτιμα ἀντικείμενα καί ἐπειδή δέν βρῆκαν τίποτα, ἄφησαν τό φέρετρο ἔξω ἀπό τήν γῆ καί ἔφυγαν! Τό ἑπόμενο πρωϊ κάποια παιδιά πού ἔφερναν τά ἄλογά τους ἀπό τήν νυκτερινή βοσκή, εἶδαν τό ἀνοικτό φέρετρο καί εἶπαν στούς χωρικούς, ὅτι "ἕνας μοναχός σηκώθηκε ἀπό τόν τάφο"! Τότε τό Λείψανο τοῦ Ἁγίου βρέθηκε ἄφθαρτο, μέ τό δέρμα στό χρῶμα τοῦ κεριοῦ καί τά χέρια εὐλύγιστα καί μαλακά! Οἱ χωρικοί, ἀφοῦ τίμησαν τό Λείψανο, τό ἔβαλαν καί πάλι στόν τάφο του. Τό 1987 ἡ Μονή τῆς Ὄπτινα ἐπιστράφηκε στό Πατριαρχεῖο Μόσχας καί τήν 16. 7. 1989 ἀνοίχθηκε ὁ τάφος τοῦ Στάρετς Νεκταρίου στό Χόλμισι. Τότε διαπιστώθηκε, ὅτι τό Λείψανο τοῦ Γέροντος εἶχε διαλυθεῖ καί τά ὀστά του εὐωδιαζαν!

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 4, τοῦ Ρεθύμνου (+ 1824, 28η Ὀκτωβρίου) :
Τρεῖς Κάρες στόν ὁμώνυμο Ναό τοῦ Ρεθύμνου.
Μία Κάρα στή Ρωσία (ἄγνωστο ποῦ).

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 5, τῆς Σαμοθράκης (+ 1835, 6η Ἀπριλίου):

Μέρος τῶν Λειψάνων στό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Χώρας Σαμοθράκης.
Ἀποτμήματα στίς Μονές ἁγ. Ἰω. Θεολόγου Ἀετοχωρίου Ἀλεξανδρουπόλεως, Παναγίας Ἔβρου καί ὁσ. Νικοδήμου Πενταλόφου Κιλκίς.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἐγκλείστου (12ος αἰ., 24η Ἰανουαρίου καί 28η Σεπτεμβρίου):
Ἡ Κάρα καί τά λοιπά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Κύπρου.
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἄρτζες Ρουμανίας (16ος αἰ.):
Μέρος τῶν Λειψάνων στή Μονή Στηνισιοάρα Ἄρτζες Ρουμανίας.

ΝΕΟΦΥΤΟΥ Ὁσιομάρτυρος, τοῦ Βατοπεδινοῦ (+ 1822, 22α Ἰουνίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Βατοπεδίου Ἁγίου Ὄρος.

ΝΕΣΤΟΡΟΣ Μάρτυρος, μαθητοῦ Μεγαλομ. Δημητρίου (4ος αἰ., 27η Ὀκτωβρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἰβήρων καί Ζωγράφου Ἁγίου Ὄρους, Ἁγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Ζάβορδας Γρεβενῶν, Κύκκου Κύπρου καί στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΝΕΣΤΟΡΟΣ Ὁσίου, Χρονικογράφου τῆς Λαύρας Σπηλαίων (+ 1114, 28η Ὀκτωβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

ΝΕΣΤΟΡΟΣ Ὁσίου, μαθητοῦ ὁσ. Ρωμύλου τῆς Ραβάνιτσας Σερβίας (14ος αἰ.).
Τά Λείψανα στήν πόλη Ντγιούνις τῆς Σερβίας.

ΝΗΦΩΝΟΣ Ἁγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 1508, 11η Αὐγούστου):
Ἡ Κάρα καί ἡ δεξιά στή Μονή Κούρτεα Ἄρτζες Ρουμανίας.
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Κράγιοβας Ρουμανίας καί στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.
Μία ὠμοπλάτη στή Μονή Παντελεήμονος Ἁγίου Ὄρους.

ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ Ὁσίου, τῆς Ζάβορδας Γρεβενῶν (+ 1519, 7η Αὐγούστου):
Ἡ Κάρα καί μέρος τῶν Λειψάνων στήν ὁμώνυμη Μονή.

ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ Ἁγίου:
Ἀπότμημα στή Μονή Ἁγίας Λαύρας Καλαβρύτων.
Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Ἁγίου πρόκειται• τῆς 15/3, 5/6, 8/6 (δύο), 6/11 καί 7/11 (Μαρτύρων) ἤ τῆς 4/11 (ἐπ. Μύρων, Ἱερομάρτυρα).

ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ Ὁσίου, τοῦ Γκοροντέσκ Ρωσίας (+ 1603, 15η Μαρτ. καί 4η Νοεμ.):
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Νόβγκοροντ Ρωσίας.

ΝΙΚΗΤΑ Μάρτυρος, τοῦ Γότθου (+ 372, 15η Σεπτεμβρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Ἡ ἀριστερή παλάμη (μέ τόν καρπό) ἀδιάφθορη στή Μονή Ντέτσανης Κοσσυφοπεδίου.
Ἀρχικά τό ἀδιάφθορο Λείψανο τοῦ Μεγαλομ. Νικήτα, μεταφέρθηκε καί ἐνταφιάσθηκε στή Μοψουεστία, ἀπό τόν φίλο του Κίλικα. Δέν εἶναι γνωστό πότε καί κάτω ἀπό ποιές συνθήκες τό Λείψανο μεταφέρθηκε στήν ΚΠολη, τόν 13ο αἰ. πάντως ἦταν κατατεθημένο στό Ναό τοῦ ἁγ. Ρωμανοῦ, μαζί μέ τά Λείψανα τοῦ Προφήτου Δανιήλ καί τοῦ Μάρτυρος Ρωμανοῦ. Ἀπό τήν Πόλη συλήθηκε κατά τήν Φραγκοκρατία καί μεταφέρθηκε στή Βενετία, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται, στό Ναό τοῦ ἁγ. Νικολάου τῶν Μεντίκολι.
Σχετικά μέ τήν γνησιότητα τοῦ Λειψάνου αὐτοῦ πάντως ὑφίσταται πρόβλημα, ἐφ' ὅσον στή Μονή Ντέτσανης Κοσσυφοπεδίου φυλάσσεται ἡ ἀδιάφθορη ἀριστερά του καί στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους ἡ Κάρα του.

ΝΙΚΗΤΑ Παιδομάρτυρος, τῆς Νικομηδείας (12η Σεπτεμβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στό ΡΚ Ναό τοῦ Ἀρχαγγέλου Ραφαήλ Βενετίας.
Στήν περίπτωση τοῦ Παιδομάρτυρος Νικήτα τῆς Νικομηδείας ἡ Βενετική παράδοση ἀντιγράφει τόν βίο τοῦ Μάρτυρος Νικήτα τοῦ Γότθου. (Βλ. περισσότερα στόν ἐπ. Φαναρίου Ἀγαθάγγελο, αὐτ. σελ. 267 – 268).

ΝΙΚΗΤΑ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Νόβγκοροντ Ρωσίας, τοῦ Ἐγκλείστου (+ 1108, 31η Ἰανουαρίου καί 30ή Ἀπριλίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στό Ναό ἁγ. Νικολάου Νόβγκοροντ Ρωσίας.

ΝΙΚΗΤΑ Νεομάρτυρος, τῆς Νισύρου (+ 1732, 21η Ἰουνίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο Ναό Νισύρου.

ΝΙΚΗΤΑ Ἱερομάρτυρος, πολιούχου Σερρῶν (+ 1808, 4η Ἀπριλίου):
Μέρος στή Σκήτη Ἁγίας Ἄννης Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα στό Μητροπ. Ναό Ἁγίων Ταξιαρχῶν Σερρῶν.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Ἁγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 829, 2α Ἰουνίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή ἁγ. Γεωργίου Μαλεσσίνας Φθιώτιδος.
Ἡ ἀδιάφθορη εὐλογοῦσα δεξιά στή Μονή Χιλανδαρίου Ἁγίου Ὄρους.
Ἀπότμημα στή Μονή Καλαμίου Ἐπιδαύρου.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Ἁγίου, Ἀρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1325, 11η Μαϊου):
Τά Λείψανα στό Πατριαρχεῖο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Ὁσίου, τῆς Τισμάνας Ρουμανίας (+ 1406, 13η Ἰουλ. καί 26η Δεκεμβρίου):
Ἕνας ἀδιάφθορος ἀντίχειρας καί ἄλλα Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Ρουμανίας.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἡσυχαστοῦ (+ 1322, 11η Ἰουλίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Βατοπεδίου Ἁγίου Ὄρους.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Ὁσιομάρτυρος, τοῦ Ἐλβασάν Ἀλβανίας (+ 1722, 11η Ἰουλίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Παναγίας Ἐλβασάν.
Ἀπότμημα στή Σκήτη ἁγ. Ἄννης Ἁγίου Ὄρους.

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Ὁσίου, τοῦ Ἁγιορείτου (+ 1809, 14η Ἰουλίου):

Ἡ Κάρα στό Κελλί τῶν Σκουρταίων Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος τῆς Κάρας στήν ὁμώνυμη Μονή Πενταλόφου Κιλκίς.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ἁγίου, Ἐπισκόπου Μύρων (+ 345, 6η Δεκεμβρίου):

Ἡ δεξιά στόν Ναό ἁγ. Γεωργίου τοῦ Νέου Βουκουρεστίου.
Ὁ ἀριστερός βραχίονας στόν ὁμώνυμο ΡΚ Ναό τοῦ Ρίμινι Ἰταλίας.
Ἀπότμημα τοῦ ἀριστεροῦ βραχίονος στό Μητροπολιτικό Ναό Βόλου.
Μέρος τῶν Λειψάνων στήν ὁμώνυμη ΡΚ Βασιλική τοῦ Μπάρι Ἰταλίας.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἁγ. Νικολάου Ἄνω Βάθειας Εὐβοίας καί Φανερωμένης Σαλαμίνος, στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Σωτῆρος Μόσχας, στόν ὁμώνυμο Ναό Ἁγίας Πετρουπόλεως καί στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως•
Ἕνας τῶν ὁδόντων στή Μονή Ἁγίας Λαύρας Καλαβρύτων.
Ὁ τάφος τοῦ ἁγ. Νικολάου στή Βασιλική τοῦ Μπάρι, ἀνοίχθηκε ἀναγκαστικά τό 1953, κατά τήν διάρκεια ἀναστηλωτικῶν ἐργασιῶν, τήν νύκτα τῆς 5ης πρός 6η Μαϊου. Γιά τόν σκοπό αὐτό συγκροτήθηκε Ἐπιτροπή ἀπό τόν Πάπα, μέ Πρόεδρο τόν τότε Ρωμαιοκαθολικό Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Μπάρι Ἐρρῖκο Νικόδημο, στήν ὁποία ἀνατέθηκε ἡ κανονική ἀναγνώριση τῶν λειψάνων τοῦ τάφου. Παράλληλα ὁ ἀναγνωριστικός ἔλεγχος καί ἡ καταμέτρηση τῶν ὀστῶν ἀνατέθηκε στόν Καθηγητή τῆς Ἀνατομίας στό Πανεπιστήμιο τοῦ Μπάρι Λουϊτζι Μαρτῖνο καί τόν βοηθό του Γιατρό Ἀλφρέντο Ρουγγίερι.
Τά Λείψανα μέσα στή λάρνακα ἔπλεαν σέ ἕνα διαυγές, ἄχρωμο καί ἄοσμο ὑγρό, τό ὁποῖο εἶχε βάθος τρία περίπου ἑκατοστά. Ἡ ἐξέταση τοῦ ὑγροῦ αὐτοῦ ἀπό τά Ἰνστιτοῦτα Χημείας καί Ὑγιεινῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μπάρι ἀπέδειξε, ὅτι ἐπρόκειτο γιά καθαρό νερό, ἐλεύθερο ἀπό ἅλατα καί στεῖρο ἀπό μικροοργανισμούς ! Ἡ ἔρευνα ἀπέδειξε, ὅτι τό ὑγρό αὐτό προήρχετο ἀπό τίς μυελοκυψέλες τῶν σπογγωδῶν ὀστέων!
Ἡ τρίτη ἱστορικά ἀνακομιδή ἔγινε τήν νύκτα τῆς 7ης πρός 8η Μαϊου 1957, μέ σκοπό νέα ἀναγνώριση, καταμέτρηση, ἀνατομική καί ἀνθρωπολογική μελέτη, πρίν τήν ὁριστική κατάθεση στήν λάρνακα, μετά τό πέρας τῶν ἀναστηλωτικῶν ἐργασιῶν. Στήν ἰατρική ὁμάδα συμμετεῖχε τήν φορά αὐτή καί ὁ Γιατρός Λουϊτζι Βενέζια... Τά ἀποτελέσματα τῆς ἀνθρωπολογικῆς ἐξετάσεως τῶν Ἱερῶν Λειψάνων ὑπῆρξαν ἐντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ὅτι ἀνῆκαν σέ ἕνα καί τό αὐτό ἄτομο καί μάλιστα σέ ἄνδρα πού εἶχε ὕψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως μέ φυτικά προϊόντα καί πέθανε σέ ἡλικία μεγαλύτερη τῶν 70 ἐτῶν. Τό ἄτομο αὐτό ἀνῆκε στήν λευκή Ἰνδοευρωπαϊκή φυλή.
Ἡ κατάσταση ὁρισμένων ὀστῶν ἔδειξε ἀκόμη, ὅτι τό ἄτομο στό ὁποῖο ἀνῆκαν, πρέπει νά εἶχε ὑποφέρει πολύ κάτω ἀπό ἰδιαίτερα δυσμενεῖς συνθῆκες διαβίωσης, πού τοῦ ἄφησαν σημάδια στήν ὑπόλοιπη ζωή του. Ἡ ἀγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα καί ἡ διάχυτη ἐνδοκρανιακή ὑπερόστωση, πρέπει νά κληρονομήθηκαν ἀπό κάποια ὑγρή φυλακή, ὅπου πέρασε ἀρκετά χρόνια τῆς ζωῆς του καί μάλιστα σέ προχωρημένη ἡλικία.
Ἡ ἰχνογραφική ἀνάπλαση τοῦ προσώπου, μέ τήν μέθοδο τῆς ὑπερσκελετικῆς ἀναπλάσεως τῶν μαλακῶν μερῶν τῆς κεφαλῆς, ἀπέδωσε ἐπίσης θεαματικά ἀποτελέσματα...Τά σχετικά ἰχνογραφήματα πού δημοσίευσε ὁ Καθηγητής Μαρτῖνο..., βρίσκονται σέ συμφωνία μέ τίς παλαιότερες ἀπεικονίσεις τοῦ Ἁγίου, ἐκείνη τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Πρώτης (στή Ρώμη, 8ος ἤ 9ος αἰ.) καί αὐτή τοῦ Παρεκκλησίου τοῦ ἁγ. Ἰσιδώρου, στόν Ναό τοῦ ἁγ. Μάρκου (στή Βενετία, ψηφιδωτό τοῦ 12ου αἰ.)".
Δηλαδή, μέ τίς ἐξετάσεις τῶν Λειψάνων τοῦ ἁγ. Νικολάου, πιστοποιήθηκε ἡ γνησιότητά τους, ἀποδείχθηκε ἐπιστημονικά ἡ μυροβλυσία του καί ἐπίσης ὅτι ἡ πάροδος τοῦ χρόνου δέν ἄμβυνε τήν μνήμη τῶν βασικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς μορφῆς του, ὅπως τά διέσωσε ἡ Ὀρθόδοξη εἰκονογραφική παράδοση (πρόσωπο ἀσκητικό, εὐγενικό, μέ ἀρμονικές ἀναλογίες, ὑψηλό καί πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια - ἐλαφρά βαθουλωτά - ἔντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Ἀντ. Μάρκου, "Τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας καί οἱ ἱστορικές τους περιπέτειες"• Περιοδικό "Ὀρθόδοξη Μαρτυρία" Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 - 106• ἀγγλική ἔκδοση ἀπό τό Κέντρο Παραδοσιακῶν Ὀρθοδόξων Σπουδῶν Ἔτνας Καλιφορνίας, 1994).

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ὁσιομάρτυρος, τοῦ ἐν Βουνένοις Θεσσαλίας (10ος αἰ., 9η Μαϊου):

Ἡ Κάρα στή Μονή ἁγ. Νικολάου Ἄνδρου.
Ἀπότμημα στή Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Ὁ μ. Νικόλαος τελειώθηκε ἀπό τούς Ἄραβες δεμένος σέ μία βελανιδιά, μετά ἀπό βασανιστήρια. (Εἶναι ἄξιο σημειώσεως, ὅτι κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης του, τό δένδρο τοῦ μαρτυρίου του "ὑδρώνει" ἕνα αἱματώδες ὑγρό!). Τό μαρτυρικό του Λείψανο βρῆκε ἀδιάφθορο (ἄν καί ἄταφο) στή ρίζα τῆς βελανιδιᾶς, ὁ λεπρός Διοικητής τῆς Θεσσαλονίκης Εὐφημιανός, ὁ ὁποῖος θεραπεύθηκε καί ἔκτισε Ναό πρός τιμήν τοῦ Μάρτυρος, ὅπου σήμερα ὑπάρχει καί ὁ τάφος του. Δέν εἶναι γνωστό πότε καί κάτω ἀπό ποιές συνθήκες διαλύθηκε τό σῶμα τοῦ Μάρτυρος.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ὁσίου, ἐκ τῶν κτιτόρων τῆς Μονῆς Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους (10ος – 11ος αἰ., 17η Δεκεμβρίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ἁγίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (29η Νοεμβρίου):
Ἀπότμημα στήν Ἁγία Μονή Ναυπλίου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ὁσίου, τοῦ Σικελιώτου (23η Αὐγούστου):
Ἀπότμημα στή Μητρόπολη Χαλκίδος.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μάρτυρος:
Ἀπότμημα στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.
Δέν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται. Τῆς 9/3, τῆς 22/9 ἤ τῆς 7/12.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ἱερομάρτυρος, τῆς Λέσβου (+ 1462, Τρίτη τοῦ Πάσχα):
Τά Λείψανα στή Μονή ἁγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ ἐξ Ἰχθύος Κορινθίας (+ 1554, 14η Φεβρουαρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Μεγ. Μετεώρου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ τοῦ Πσκώφ Ρωσίας, τοῦ διά Χριστόν Σαλοῦ (+ 1576, 28η Φεβρουαρίου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Ἁγίας Τριάδος Πσκώφ Ρωσίας.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Μετσόβου (+ 1617, 16η Ἰουνίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Παντοπώλου (+ 1672, 23η Σεπτεμβρίου):
Ἡ Κάρα στή Μονή Ξηροποτάμου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος τῶν Λειψάνων στίς Μονές Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους καί Τατάρνας Εὐρυτανίας.
Ἡ σιαγόνα στή Μονή Προυσοῦ Εὐρυτανίας.
Ἀπότμημα στόν ὁμώνυμο Ναό Καρπενησίου.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νεομάρτυρος, τοῦ Θεσσαλονικέως:
Ἀπότμημα στή Βασιλική ἁγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β' Νεομάρτυρος, Τσάρου τῆς Ρωσίας καί τῶν σύν αὐτῷ μελῶν τῆς Τσαρικῆς Οἰκογενείας ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ Τσαρίνας, ΑΛΕΞΙΟΥ Τσάρεβιτς, ΜΑΡΙΑΣ, ΟΛΓΑΣ, ΤΑΤΙΑΝΑΣ καί ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ τῶν Μεγάλων Δουκισσῶν (+ 1918, 4η Ἰουλίου):
Τά Λείψανα ἐνταφιασμένα στόν Καθεδρικό Ναό ἁγ. Πέτρου καί Παύλου Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΝΙΚΩΝΟΣ Ὁσίου, Ἡγουμένου τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων Κιέβου (+ 1088, 23η Μαρτίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

ΝΙΚΩΝΟΣ Ὁσίου, τοῦ "ξηροῦ", τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων Κιέβου (12ος αἰ., 11η Δεκεμβρίου):
Τό Λείψανο ἀδιάφθορο στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

ΝΙΚΩΝΟΣ Ὁσίου, τοῦ Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1426, 17η Νοεμβρίου):
Τά Λείψανα στή Λαύρα Ἁγίας Τριάδος - ἁγ. Σεργίου Μόσχας.

ΝΙΚΩΝΟΣ Ὁσίου, τοῦ Νέου, τοῦ Ξηροῦ Ὄρους (8η Δεκεμβρίου):
Ἡ σιαγόνα στή Μονή ὁσ. Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας.

ΝΙΝΑΣ Ἱσαποστόλου, Φωτιστρίας τῆς Γεωργίας (+ 335, 14η Ἰανουαρίου):
Ἀποτμήματα στό Ναό ἁγ. Μαρίνης Θεσσαλονίκης καί στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΝΤΟΒΜΟΝΤ - ΤΙΜΟΘΕΟΥ Ἁγίου, Ἡγεμόνος τοῦ Πσκώφ Ρωσίας (+ 1299, 20ή Μαϊου):
Τά Λείψανα στόν Καθεδρικό Ναό Ἁγίας Τριάδος Πσκώφ Ρωσίας.

ΝΥΜΦΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):
Ἡ δεξιά στή Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης•
Ἀπότμημα στή Μονή Παν. Γουμένισσας Κιλκίς.

Ξ.

ΞΕΝΗΣ Ὁσίας, τῆς Ρωμαίας (5ος αἰ., 24η Ἰανουαρίου):
Ἡ Κάρα στό Ναό Τιμίου Προδρόμου Καβάλας.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἀγάθωνος Φθιώτιδος, Μεταμ. Σωτῆρος Νικητῶν Χρυσουπόλεως Καβάλας, Λειμῶνος Λέσβου καί Νταοῦ Πεντέλης καί στόν ὁμώνυμο Ναό Νικαίας Πειραιῶς.

ΞΕΝΗΣ τῆς Ρωσίδος, τῆς διά Χριστόν Σαλῆς (17ος – 18ος αἰ., 24η Ἰανουαρίου):
Τά Λείψανα ἐντός τοῦ τάφου της, στό Κοιμητήριο τοῦ Σμολένσκ Ἁγίας Πετρουπόλεως.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ Ὁσίου, συζύγου ὁσ. Μαρίας (6ος αἰ., 26η Ἰανουαρίου):
Ἀποτμήματα στή Μονή Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας καί στό Παρεκκλήσιο ὁσ. Ξένης τῆς Ρωσίδος Μάνδρας Ἀττικῆς.

Ο.

ΟΛΥΜΠΙΑΣ Ὁσιομάρτυρος, τῆς Λέσβου (+ 1253, Τρίτη τοῦ Πάσχα):
Μέρος τῶν Λειψάνων στήν Μονή ἁγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.
Ἀπότμημα στή Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ Ἁγίας, τῆς Διακονίσσης (+ 409, 25η Ἰουλίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἀγάθωνος Φθιώτιδος καί Νταοῦ Πεντέλης.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ Ὁσιομάρτυρος:
Ἀπότμημα στή Μονή ὁσ. Μελετίου Οἰνόης Βιλλίων Ἀττικῆς.

ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ Ἁγίου, τῆς Ἀναρίτης Πάφου (; 18η Ἰουλίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ Μάρτυρος (+ 284 – 305, 9η Νοεμβρίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.

ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Αἰγυπτίου (+ 400, 12η Ἰουνίου):
Ἀποτμήματα στήν ὁμώνυμη Μονή Κερατέας Ἀττικῆς καί στή Μονή Λειμῶνος Λέσβου.

ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Βορονέτς Ρουμανίας (+ 1789, 9η Σεπτεμβρίου):
Ἡ Κάρα καί τά Λείψανα χειρῶν καί ποδῶν στή Σκήτη Βορονέτς, Μποτοσάνι Ρουμανίας.

ΟΡΕΣΤΟΥ Μάρτυρος, τοῦ μετά Ἱερομάρτυρος Αὐξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Καρακάλου Ἁγίου Ὄρους, Ἀρχαγγ. Μιχαήλ Ἀριδαίας Πέλλας καί Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.

ΟΡΕΣΤΟΥ Μάρτυρος, τοῦ μετά Μάρτυρος Ριγίνου (20ή Αὐγούστου):
Ἀπότμημα στό Ναό Παναγίας Φασοῦλας Κύπρου.

ΟΣΒΑΛΒΟΥ Ἁγίου, Βασιλέως Νορθουμβρίας Βρεττανίας (+ 641, 5η Αὐγούστου):
Ἡ Κάρα στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ντάραμ Βρεττανίας.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Μονῆς Χοζεβᾶ Ἱεροσολύμων:
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Ἱεροσολύμων.
Ἀποτμήματα στή Μονή Σαγματά Βοιωτίας.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Σινᾷ καί Ραϊθῷ (14η Ἰανουαρίου):
Τά Λείψανα στή Μονή Σινᾶ.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους καί Παρακλήτου Παιανίας Ἀττικῆς.
Πρόκειται γιά δύο χορούς Ὁσιομαρτύρων, 38 καί 33 Πατέρων ἀντιστοίχως, πού μαρτύρησαν ἀπό τόν διωγμό τοῦ Διοκλητιανοῦ (284 – 305), μέχρι καί τό τέλος τοῦ 4ου αἰ.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 44 Μονῆς ἁγ. Σάββα Ἱεροσολύμων, ὑπό Περσῶν (+ 614, 13η Μαϊου) :
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Ἱεροσολύμων.
Ἀποτμήματα στή Μονή Ἀγάθωνος Φθιώτιδος.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Μονῆς ἁγ. Σάββα Ἱεροσολύμων (20ή Μαρτίου):
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Ἱεροσολύμων.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 179 Μονῆς Νταοῦ Πεντέλης (+ 1680):
Τά Λείψανα στήν ὁμώνυμη Μονή Πεντέλης.

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ 6.000 τῆς Μονῆς Γκαρετζύ Γεωργίας (+ 1615, 26η Μαρτίου):
Λείψανα στή Μονή Ἀναστάσεως Γκαρεντζύ Γεωργίας.

ΟΣΙΩΝ 99 ΠΑΤΕΡΩΝ Κρήτης (; 7η Ὀκτωβρίου):
Ἀποτμήματα στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, στό Κυριακό τῆς Σκήτης τῶν Καυσοκαλυβίων Ἁγίου Ὄρους καί στόν ὁμώνυμο Ναό Χανίων Κρήτης.

ΟΥΑΛΕΝΤΙΝΗΣ Μάρτυρος, τῆς Παλαιστίνης (+ 308, 10η Φεβρουαρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στό ΡΚ Ναό τοῦ ἁγ. Σεβαστιανοῦ Ρώμης.

ΟΥΑΡΟΥ Μάρτυρος, τοῦ Αἰγυπτίου (+ 307; , 19η Ὀκτωβρίου):
Ἀπότμημα στή Μονή Κύκκου Κύπρου.

ΟΥΡΣΟΥΛΑΣ Μάρτυρος (+ 383, 21η Ὀκτωβρίου):
Μέρος τῶν Λειψάνων στόν ὁμώνυμο ΡΚ Ναό τῆς Κολωνίας.

Π.

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ Ὁσίου, τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου (13ος αἰ., 9η Φεβρουαρίου):
Τά Λείψανα στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

ΠΑΪΣΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Βελιτσκόφσκι (+ 1794, 15η Νοεμβρίου):
Τό ἀδιάφθορο Λείψανο ἐνταφιασμένο στό Καθολικό τῆς Μονῆς Νεάμτς Ρουμανίας.

ΠΑΪΣΙΟΥ Ὁσίου, τῆς Γαλικίας Ρωσίας (+ 1460, 23η Μαϊου):
Τά Λείψανα στή Μονή Οὐσπένσκαγια Σλόμποντα τῆς Κοστρόμας.

ΠΑΝΑΓΗ - ΠΑΪΣΙΟΥ Ὁσίου, τοῦ Μπασιᾶ (+ 1888, 9η Ἰουνίου):
Τά Λείψανα στό Ληξούρι Κεφαλληνίας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Νεομάρτυρος, τῆς Καισαρείας (+ 1765, 24η Ἰουνίου):
Ἀπότμημα στή Σκήτη ἁγ. Παντελεήμονος τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου Ἁγίου Ὄρους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Νεομάρτυρος, τῶν Ἱεροσολύμων (+ 1820):
Τά Λείψανα στή Μονή Τιμίου Προδρόμου Ἱεροσολύμων.

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ Μεγαλομάρτυρος, τοῦ Ἰαματικοῦ (+ 305, 27η Ἰουλίου):

Τμήματα τῆς Κάρας στίς Μονές Παντελεήμονος καί Γρηγορίου (τό μετωπιαῖο) Ἁγίου Ὄρους, Παναχράντου Ἄνδρου καί ἁγ. Γεωργίου Βουλγαρελίου Ἄρτης.
Τμῆμα Κάρας καί μέρος χειρός στή Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Ὁ δεξιός καρπός καί τρία τεμάχια στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος τοῦ δεξιοῦ ποδός στή Μονή Χιλανδαρίου Ἁγίου Ὄρους.
Μέρος ποδός στή Μονή Φιλοθέου Ἁγίου Ὄρους.
Μία τῶν χειρῶν στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Δάκτυλος στή Μονή Χουρέζ Ρουμανίας.
Μεγάλο μέρος τῶν λοιπῶν Λειψάνων στό ΡΚ Καθεδρικό Ναό τῆς Lucca Ἰταλίας.
Ἕξη τεμάχια στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Λειμῶνος Λέσβου, ἁγ. Γεωργίου Φενεοῦ Κορινθίας καί Ἀρχαγγελιωτίσσης Ξάνθης, στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως καί στό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων Βενετίας.
Εἶναι ἄξιο ἀναφορᾶς, ὅτι στόν ὁμώνυμο ΡΚ Ναό τῆς Ravella, κοντά στή Νεάπολη τῆς Ἰταλίας, σώζεται στερεοποιημένο αἷμα τοῦ Μεγαλομάρτυρος, τό ὁποῖο ὑγροποιεῖται κάθε Ἰούλιο, πρίν καί μετά τήν μνήμη του. Ὁμοίως αἷμα του πού ὑγροποιεῖται σώζεται καί στήν πόλη Lucca τῆς Ἰταλίας.

ΠΑΠΥΛΟΥ Ἱερομάρτυρος, τοῦ Διακόνου, τοῦ μετά Ἱερομάρτυρος Κάρπου (+ 251, 13η Ὀκτωβρίου):
Ἀποτμήματα στίς Μονές Σταυρονικήτα Ἁγίου Ὄρους καί Τιμίου Σταυροῦ Σάμου.