Ορθοδοξία

Μιχαήλ Γ. Χούλης,
Θεολόγος, καθηγητής Μ.Ε.

Πώς πρέπει ένα παιδί σήμερα να διαπαιδαγωγηθεί, τι πρέπει να διαβάζει, με τι πρέπει να ασχολείται ώστε μεγαλώνοντας να καταλήξει να γίνει ένας σπουδαίος και ολοκληρωμένος μάγος; Υπάρχει μια πολύ απλή και έξυπνη συνταγή για να το πετύχει: Αρκεί να διαβάζει συχνά και να εντυπώνεται τα μηνύματα και τις τεχνικές του Χάρι Πότερ!
Πολλοί γονείς δυστυχώς, και εν αγνοία τους, ωθούν τα παιδιά τους στην ανάγνωση του μικρού τους ήρωα επειδή χαίρονται που επιτέλους άρχισαν να ενδιαφέρονται για το διάβασμα και θα γίνουν επομένως μεγαλώνοντας καλλιεργημένοι άνθρωποι. Αγνοούν όμως την πλέον επικίνδυνη παράμετρο: Ότι δηλαδή ένα παιδί που μεγαλώνει διαβάζοντας Χάρι Πότερ εντρυφά ολίγον κατ’ ολίγον στο περιβάλλον και την ατμόσφαιρα της μαγείας και εθίζεται σταδιακά στα μηνύματα του αποκρυφισμού, που είναι δραματικά παρών στη σύγχρονη κοινωνία μας.
Πραγματικά, ο Χάρι Πότερ είναι ένας διάσημος μικρός μάγος της Νέας Εποχής. Το περιβάλλον του, το σχολείο του, οι συνταγές του, οι ιδέες που ‘περνάει’ και στις οποίες υποβάλλει μικρούς και μεγάλους θαυμαστές του, είναι διδασκαλίες της σύγχρονης μαγείας, που με τη μορφή δήθεν επιστημονικής γνώσης προσπαθεί να επιβληθεί παγκοσμίως και εναγώνια αναζητεί να στρατολογήσει νέα ταλέντα: Τα παιδιά και τους νέους μας!

Το μυστικό επιτυχίας των σύγχρονων μάγων είναι η παρουσίαση των κατορθωμάτων τους (ανύψωση αντικειμένων με τη σκέψη (;), μαντεία, εύρεση χαμένων πραγμάτων, σπάσιμο λαμπτήρα με το νου (;), ανύψωση μέντιουμ χωρίς υποστήριξη κ.α.) ως εξωτερίκευση των εσωτερικών βιολογικών δυνάμεων, ως ξύπνημα των εν υπνώσει υποτίθεται ευρισκομένων μέσα μας ψυχικών δυνάμεων, ως κατοχή παραψυχολογικών ικανοτήτων που δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη και που όλοι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε. Δεν υπάρχει τίποτε ψευδέστερον τούτου. Αυτό φαίνεται: α) από τις συνεντεύξεις σύγχρονων μάγων που ανασκευάζουν την «επιστημονικότητα» των δυνάμεων τους και τις αποδίδουν στον αόρατο και καταχθόνιο κόσμο των πνευμάτων, β) από τη δογματική διδασκαλία της μαγείας που είναι εντελώς αντιχριστιανική (περιέχει ειδωλολατρία, Ινδουϊσμό, ξόρκια, μετενσάρκωση, διαλογισμό, τηλεπάθεια, πνευματισμό κ.α.), και γ) από τη διεθνή ψυχιατρική στατιστική, σύμφωνα με την οποία το 90% των μάγων και πνευματιστών επισκέπτονται πολύ συχνά τον ψυχίατρό τους ή καταλήγουν στα άσυλα ανιάτων.
Τα παιδιά μας μυούνται σιγά-σιγά και με ευχάριστο τρόπο, μέσω αναγνωσμάτων, τηλεοπτικών εκπομπών, κινηματογραφικών έργων, video-clips κ.λπ. σε έναν κόσμο μαγείας, αποκρυφισμού, σεξολαγνείας και βλασφημίας. Η Νέα Εποχή τα διδάσκει ότι όλοι είμαστε στην ουσία μας θεοί και δεν χρειαζόμαστε τον πραγματικό Θεό, ότι υπάρχουν «Δυνάμεις» στη φύση που μπορούμε να εξασκήσουμε με κατάλληλες τεχνικές, ότι οντότητες με υπερφυσικές δυνάμεις και πνευματικοί εξωγήινοι «διδάσκαλοι» μπορούν να μας κάνουν «κανάλια» και να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους μέσα από εμάς, ότι ο διαλογισμός και η γιόγκα μπορεί να αντικαταστήσουν καλλίτερα την χριστιανική προσευχή, ότι ο Χριστός δεν είναι ο μόνος ενσαρκωμένος Θεός, αλλά μια από τις πολλές ενσαρκώσεις θείων όντων, ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξόρκια και αποκρυφιστικά σύμβολα για όποιο σκοπό θέλουμε και ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, παρά μόνο αιθέρια πνεύματα που ταξιδεύουν στους αιώνες και συνεχώς χρησιμοποιούν διαφορετικά σώματα για να υλοποιηθούν.

Η φιλολογία της Νέας Εποχής κατακλύζει όλο και περισσότερο τα παιδιά μας με ιστορίες σχετικές με οραματισμούς, μεταφυσικά όνειρα, μαντείες και θεραπείες μέσω απόκρυφων δυνάμεων. Στα πλαίσια αυτά οι επίδοξοι κερδοσκόποι γκουρού κερδίζουν έδαφος και οι Νεοεποχίτες ιερείς αλλότριων θεών παραμυθιάζουν τους νέους μας με υποσχέσεις αυτοφώτισης, αυτοσωτηρίας και ψυχικής ηδονής.

Ο Phil Phillips επισημαίνει πολύ εύστοχα: «Όταν το παιδί φτάσει στην εφηβεία, αν οι γονείς του δεν του έχουν ενσταλάξει τις χριστιανικές αξίες και την πίστη, θα γνωρίζει πολύ περισσότερα για τον αποκρυφισμό από όσα θα γνωρίζει για τον Θεό» [Tex Marrs, «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - Τα σκοτεινά μυστικά της», εκδ. Μπίμπης, σελ. 225].

Οι γονείς φαίνεται πραγματικά να αρέσκονται στην ιδέα ότι τα παιδιά τους, τα οποία δεν αγαπούσαν καθόλου το διάβασμα, τώρα διαβάζουν μετά μανίας το νέο τους ήρωα. Αυτά που δεν γνωρίζουν όμως είναι: ότι το 1/3 από τις πρακτικές των βιβλίων του Πότερ βασίζονται σε αυθεντικό αποκρυφισμό, ότι η διεθνής ειδωλολατρία έχει χειροκροτήσει τις εκδόσεις του νέου ήρωα, ότι το διαδίκτυο είναι γεμάτο από σατανιστικές ιστοσελίδες, ότι στο εξωτερικό πολλοί σύλλογοι έχουν ζητήσει την απόσυρση των βιβλίων της ζάμπλουτης πλέον συγγραφέως, Τζόαν Ρόουλινγκ, με την αιτιολογία του αποκρυφιστικού βιβλίου, και ότι χριστιανικές οργανώσεις ανά τον κόσμο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Υπενθυμίζουμε στους αγαπητούς γονείς και εκπαιδευτικούς ότι: «η παραπληροφόρηση, συχνά εσκεμμένη, οργιάζει και παριστάνει το κακό για καλό και το μαύρο για άσπρο, όπως μας λέγει και η Αγία Γραφή… Γίνεται φανερό ότι η Ρόουλινγκ έχει σκοπό να ξεγελάσει τα παιδιά …. παρουσιάζοντάς τους το Χάρι Πότερ ως πρότυπο και ήρωα… Ο μικρός μάγος έρχεται σε μια εποχή που τα παιδιά μας ζητούν πρότυπα για να πορευτούν μέσα στη ζωή με εφόδια χρήσιμα τόσο για τα ίδια όσο και για την κοινωνία μας. Ένα ζωντανό πρότυπο από το οποίο έχει ανάγκη η εποχή μας είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Σωτήρας όλου του κόσμου, που πρώτος δίδαξε την αγάπη, τη συγγνώμη και την υπομονή» (Αθ. Νεοφώτιστος, επίτιμος πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων, στο περιοδ. «Διάλογος», τ. 32, σελ. 41-42). Η ευθύνη μας είναι τεράστια. Οι αθώες παιδικές ψυχές έχουν ανάγκη άδολης, αγνής και ανιδιοτελούς μόρφωσης και ψυχαγωγίας. Ας μην τους την στερήσουμε. Ας μην την διαστρεβλώνουμε. Ας μην την αντικαθιστούμε με βρώμικες πηγές, ρυπαρά αναγνώσματα, φτηνό ποιοτικά βιβλίο και ανάλογη τηλεθέαση. Ας συμβάλλουμε όσο μπορούμε στην ψυχοσωματική υγεία των παιδιών μας. Ας προσέξουμε πριν είναι πολύ αργά!

Πηγή: https://oparadeisos.wordpress.com

Σχόλιο: Στο φροντιστήριο Ξένων Γλωσσών που πηγαίνει η κόρη μου και πρόκειται να δώσει για το Proficiency, τους συμβούλεψαν να διαβάσουν τα βιβλία του Χάρυ Πόττερ, γιατί ενδείκνυνται από φιλολογικής σκοπιάς. Μετά από επιμονή της κόρης μου, της το αγόρασα. Δυστυχώς.

Κουράγιο, ίσως και προσευχή. Πάντως εγώ θυμάμαι πριν καμιά δεκαετία οι προτάσεις τον φροντιστηρίων ήταν παιδικές εκδόσεις κλασικών βιβλίων.

Αυτό που εμένα μου φαντάζει ως κίνδυνος είναι πως η καρδιά του ανθρώπου χάνει λίγο την κατεύθυνση της και ύστερα πως να δεχθεί την αλήθεια αλλά και πως να την αναζητήσει.

Προσωπικά είχα διαβάσει πολλές χαζομάρες μικρότερος (αλλά και μεγαλύτερος..) και το κακό είναι πως τις είχα τοποθετήσει στην σφαίρα της πραγματικότητας. Φυσικά με έβλαψαν και θα πω απλά πως είναι δύσκολο κάτι που είχες δεχθεί ως αλήθεια,όχι να το αρνηθείς- αυτό ίσως είναι εύκολο-, αλλά να το διαγράψεις τελείως.

Καλή δύναμη Αχιλλέα.
Ο Θεός να βοηθήσει την νεολαία αλλά και όλον τον μπερδεμένο κόσμο.

Πόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγματα για τους γονείς... Πάντως νομίζω ότι είναι μια ευκαιρία να κάνεις μια συζήτηση με την κόρη σου σχετικά με το τι βρίσκεις επικίνδυνο σε αυτά τα βιβλία, χωρίς όμως να τα κατηγορείς ως κακή λογοτεχνία, ή ανούσια ή κάτι τέτοιο γιατί θα βγεις ψεύτης δυστυχώς...
Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα βιβλία που βγαίνουν τελευταία με μάγους και βαμπίρ και βία και εξοικειώνουν τις ευαίσθητες ηλικίες στη δαιμονολατρεία και στην ωμότητα, είναι συγκλονιστικά, και καλογραμμένα, και ευφάνταστα, και γεμάτα ήρωες και συναισθήματα και αγωνία και ''αγάπη''...
Οπότε μια σωστή διαπαιδαγώγηση σχετικά με αυτά θα πρέπει να τους αναγνωρίζει πρωτίστως ότι έχουν όλα τα παραπάνω, πριν επιχειρηματολογήσει για τους κινδύνους που έχουν για την παιδική και ανθρώπινη ψυχή... Και καλώς ή κακώς τα σημερινά παιδιά έρχονται και θα έρχονται σε επαφή με την επίδραση των βιβλίων αυτών στις τάσεις που κυκλοφορούν ανάμεσα στους συνομηλίκους τους, οπότε καλό έίναι να είναι υποψιασμένα για το τι διακυβεύεται με την προώθηση όλων αυτών.

Κατερίνα έγραψε:Πόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγματα για τους γονείς... Πάντως νομίζω ότι είναι μια ευκαιρία να κάνεις μια συζήτηση με την κόρη σου σχετικά με το τι βρίσκεις επικίνδυνο σε αυτά τα βιβλία, χωρίς όμως να τα κατηγορείς ως κακή λογοτεχνία, ή ανούσια ή κάτι τέτοιο γιατί θα βγεις ψεύτης δυστυχώς...
Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα βιβλία που βγαίνουν τελευταία με μάγους και βαμπίρ και βία και εξοικειώνουν τις ευαίσθητες ηλικίες στη δαιμονολατρεία και στην ωμότητα, είναι συγκλονιστικά, και καλογραμμένα, και ευφάνταστα, και γεμάτα ήρωες και συναισθήματα και αγωνία και ''αγάπη''...
Οπότε μια σωστή διαπαιδαγώγηση σχετικά με αυτά θα πρέπει να τους αναγνωρίζει πρωτίστως ότι έχουν όλα τα παραπάνω, πριν επιχειρηματολογήσει για τους κινδύνους που έχουν για την παιδική και ανθρώπινη ψυχή... Και καλώς ή κακώς τα σημερινά παιδιά έρχονται και θα έρχονται σε επαφή με την επίδραση των βιβλίων αυτών στις τάσεις που κυκλοφορούν ανάμεσα στους συνομηλίκους τους, οπότε καλό έίναι να είναι υποψιασμένα για το τι διακυβεύεται με την προώθηση όλων αυτών.

Κατερίνα και Γιάννη, η κόρη μου η οποία είναι στην ηλικία των 15 χρόνων, μου είπε επίσης ότι πρέπει να το διαβάσει, γιατί στις εξετάσεις στα προφορικά τους βάζουν θέματα από την υπόθεση του βιβλίου. Έχει λένε αξία λογοτεχνική (η συγγραφέας του χειρίζεται σε υψηλό βαθμό την Αγγλική γλώσσα). Τι να πω. Τουλάχιστον τη συμβούλεψα να το δει έστω μόνο από αυτή τη σκοπιά. Σκέφτομαι πάντως γιατί κάνουν "θραύση" βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες που εμπνέονται από παρόμοια θέματα, λες και μία αόρατη δύναμη ωθεί όλον αυτό τον κόσμο να διαβάζει και να βλέπει αυτά τα πράγματα, κάνοντας βέβαια ζάπλουτους τους δημιουργούς τους. Ζούμε μάλλον σε εποχές του παραλόγου και της παράνοιας.

Μας τέλειωσε και ο Χάρι Πότερ...
Ημ. Δημοσίευσης: Aug 1, 2011- του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου



Έχουμε όλοι οι Έλληνες τα βάσανα μας, έχουμε τα συνεχή ψέματα και την ανικανότητα πολιτικών μας, έχουμε το μιθριδατισμό πνευματικών ταγών μας, έχουμε τη μοιρολατρική αντιμετώπιση από τους πολλούς της βύθισης μας σε κατάσταση μετοίκων ενός προτεκτοράτου, έχουμε και το τέλειωμα του Χάρι Πότερ. Και τώρα τί θα γίνουν οι «φαν» του χωρίς τις περιπέτειες του; Πώς θα ζήσουν χωρίς «βαρβάρους» ; Πώς θα ζήσουν; Ήταν κι αυτός μια κάποια λύση, μια κάποια εκτόνωση...

Όπως είναι γνωστό οι περιπέτειες του Χάρι Πότερ, έντυπες και κινηματογραφικές, έλαβαν τέλος. Τώρα μπαίνουν στη βάσανο της διάρκειας. Σ’ αυτήν θα κριθεί αν ήταν ή όχι μια πολύ εντυπωσιακή φούσκα, που, με το σβήσιμο των φώτων της επικαιρότητας, σύντομα θα λησμονηθεί. Πάντως με το πρόσφατο τέλος της μυθιστορίας του οι περισσότεροι που ασχολήθηκαν μαζί της έμειναν στους αριθμούς, που, αν είναι αληθινοί, είναι εντυπωσιακοί: 450 εκατομμύρια αντιτύπων των περιπετειών του Χάρι Πότερ έχουν πωληθεί σε 205 χώρες, μεταξύ των οποίων 800.000 στην Ελλάδα. Επίσης στην κινηματογραφική τους απόδοση, χωρίς την τελευταία του ταινία, έχουν εισπραχθεί 6,3 δισεκατομμύρια δολάρια και στην Ελλάδα, έως τώρα, έχουν κοπεί 3.280.000 εισιτήρια. Η Βρετανή συγγραφέας τους Τζ.Κ.Ρόουλινγκ υπολογίζεται ότι από τα δικαιώματα δημιούργησε μια περιουσία, που ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια.

Πέραν όμως αυτών των πολύ εντυπωσιακών αριθμών, λίγοι σε όλο τον κόσμο, ασχολήθηκαν με το φαινόμενο της εμπορικής επιτυχίας των περιπετειών του Χάρι Πότερ αλλά και το αν και πόσο,-θετικά ή αρνητικά-επηρέασε τις συνειδήσεις των ανήλικων ή ενήλικων αναγνωστών ή/και θεατών τους. Οι περισσότεροι από τους κριτικούς της κινηματογραφικής απόδοσης του έργου της κας Ρόουλινγκ συμφωνούν ότι η εμπορική επιτυχία του οφείλεται στο ότι είχε μια γρήγορη και ενδιαφέρουσα πλοκή, πως με τα πολλά, πλούσια και εντυπωσιακά εφέ του πρόσφερε έντονη και γρήγορη εναλλαγή συναισθημάτων και στο ότι είχε ένα παιδί πρωταγωνιστή, που το έργο το παρακολουθεί να μεγαλώνει, να συγκρούεται και τελικά να θριαμβεύει σε μια πολύ σκληρή και συγκρουσιακή κοινωνία, γεμάτη από μάγισσες, μάγους και αποκρυφισμό. Σε όλο το έργο η «μαύρη» και η «λευκή» μαγεία που κυριαρχούν δεν αφήνουν περιθώρια στους φιλελεύθερους ανθρώπους να το αποδεχθούν στην ουσία του. Η μαγεία και ο αποκρυφισμός γενικά είναι η αρχή ενός λαβυρίνθου, που αν μπει κανείς μέσα είναι άγνωστο πού θα καταλήξει ηθικά, κοινωνικά, πνευματικά, ακόμη και οικονομικά.

Πολλοί πάντως στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι οι περιπέτειες του Χάρι Πότερ δεν αποτυπώθηκαν στους αναγνώστες και στους θεατές ως προβολή του αποκρυφισμού, αλλά ως μια σύγχρονη απόδοση της μάχης και της τελικής επικράτησης του καλού έναντι του κακού. Άλλοι όμως στην ίδια χώρα διαφωνούν με την άποψη αυτή και υποστηρίζουν ότι ουδείς μπορεί να γνωρίζει την επίδραση που θα έχουν μελλοντικά οι εντυπωσιακές αποκρυφιστικές σκηνές στις ψυχές όσων διάβασαν ή είδαν τον Χάρι Πότερ, ιδιαίτερα των νέων. Ο όποιος προβληματισμός για το έργο της κας Ρόουλινγκ προεκτείνεται στο πώς η κάθε κοινωνία μπορεί να προστατευθεί από αρνητικές επιρροές, που μπορεί να της προκαλέσουν τραγωδίες, όπως η πρόσφατη της Νορβηγίας. Ειδικότερα για τον Χάρι Πότερ χρειαζόταν η σαφής και εμπεριστατωμένη άποψη των πνευματικών και κοινωνικών φορέων, προς ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Όσον αφορά στους πνευματικούς ηγέτες οι περισσότεροι το έκριναν επιφανειακά και απέφυγαν να μπουν στην ουσία του. Η Εκκλησία της Ελλάδος το είδε από αδιάφορα έως χλιαρά. Στην ιστοσελίδα της και στη Βιβλιοθήκη της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων υπάρχει για τον Χάρι Πότερ ένα άρθρο του γραμματέως της, π. Κυριακού Τσουρού και τίποτε άλλο. Μπορεί να επικράτησε η αντίληψη να μην του γίνει «αρνητική διαφήμιση» με την κριτική της, κάτι που πάντως δεν στέκει, γιατί ο Χάρι Πότερ δεν ήθελε διαφήμιση, -την παραείχε- και εκείνο που χρειαζόταν ήταν η Εκκλησία να εκφράσει την υπεύθυνη γνώμη της.

Το 2009 υπήρξε μια ανοικτή επιστολή της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων προς τα παιδιά (Σημ. Άρχιζε με το «Αγαπημένο μου παιδί»...) που σχολίασε αρνητικά τον Χάρι Πότερ. Είμαι βέβαιος ότι κανένα παιδί δεν διάβασε αυτή την επιστολή, -ακόμη και ως τιμωρία-, και οι γονείς που την διάβασαν ήσαν εκ των προτέρων πεπεισμένοι περί της ορθότητας των γραφομένων, αλλά δεν πήραν κανένα ουσιαστικό στοιχείο που να τους βοηθήσει να πείσουν τα παιδιά τους να δουν κριτικά τον Χάρι Πότερ. Υπήρξαν και μεμονωμένες αντιδράσεις από Χριστιανικές Ορθόδοξες κινήσεις, που έμεναν στο να καταγγείλουν τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ, ως ένα από τα εργαλεία της Νέας Εποχής.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ακολούθησε την τακτική να «αγκαλιάσει» τον Χάρι Πότερ και να αξιοποιήσει υπέρ της την επιτυχία του. Ο Ρόκο Μπουτιλιόνε* σε άρθρο που έγραψε στις 14 Ιουλίου 2011 στην ιταλική εφημερίδα «Avvenire», που χρηματοδοτείται και είναι όργανο των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Ιταλίας, σημειώνει πως το έργο της κας Ρόουλινγκ, στο βάθος του, είναι χριστιανικό! Και εξηγεί:

α) Ο Χάρι Πότερ προστατεύεται από τη μαγεία των θανάσιμων αντιπάλων του χάρη στην αγάπη των γονέων του, που θυσίασαν τη ζωή τους γι’ αυτόν. Και ο Χάρι επίσης είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του χάρη του καλού και των φίλων του.

β) Μέσα από το έργο περνάει το μήνυμα πως φυσική ζωή σημαίνει οικογένεια και πως δώρο ζωής για κάθε παιδί είναι ο πατέρας και η μητέρα του.

γ) Στο έργο τονίζεται ότι σεξουαλική ζωή δεν μπορεί να νοηθεί παρά μόνο μεταξύ ανδρός και γυναικός και ο σκοπός της είναι η οικογένεια και η τεκνοποιία. Και

δ) Όλο το έργο διατρέχεται από την ιδέα πως στην εποχή μας έχει παραβιασθεί η φυσική τάξη των πραγμάτων και χρειάζεται να δοθεί μάχη για να αποκατασταθεί.

Ο κ. Μπουτιλιόνε υποστηρίζει ότι η κα Ρόουλινγκ είναι Χριστιανή και ως μεγαλωμένη στην Αγγλία εκφράζει με μοντέρνο τρόπο τους παγανιστικούς θρύλους των βορείων λαών, που είναι γεμάτοι από μάγια και αποκρυφισμό. Μια σχετική άποψη στην Αμερική είναι πως ο Χάρι Πότερ δεν περνά μηνύματα της Νέας Εποχής, γιατί η ιδεολογία αυτής στοχεύει να ανατρέψει τις ισχύουσες φυσικές αρχές και να προωθήσει τις παρα φύση διαστροφές, ψυχικές και σωματικές. Στην ουσία δηλαδή οι νεοεποχίτες επιδιώκουν να καταστρέψουν τον άνθρωπο ως οντότητα και ως ελεύθερη προσωπικότητα και να τον μετατρέψουν σε μια έμβια μηχανή.

Από την άλλη πλευρά υποστηρίζεται πως ο αποκρυφισμός, που υπάρχει στις περιπέτειες του Χάρι Πότερ, μπορεί να οδηγήσει σε νεοεποχίτικες αντιλήψεις και εν πάση περιπτώσει τα καλά που μπορεί να υπάρχουν στο έργο εξουδετερώνονται από τον πάταγο του εντυπωσιασμού. Μια άλλη ένσταση, που έχει γραφεί με αφορμή τα αρνητικά σχόλια στο έργο της κας Ρόουλινγκ, είναι πως δεν έχει γίνει καμία παρόμοια αρνητική κριτική στον Σαίξπηρ λ.χ., που έγραψε τον Μάκβεθ και άλλα έργα με έντονα τα στοιχεία της μαγείας, ούτε στα παραμύθια εκείνα, ακόμη και τα πιο δημοφιλή των αδελφών Γκριμ, με τα οποία εξακολουθούν να μεγαλώνουν τα παιδιά και τα οποία περιέχουν κακές μάγισσες, δολοπλόκες μητριές, δολοφονίες, βασανιστήρια, βία. Επίσης ένσταση υπάρχει και στο ότι κανείς δεν έχει μιλήσει για τον Λιούις Κάρολ που έγραψε το πασίγνωστο και ηθοπλαστικό έργο «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και είχε σοβαρό ενδιαφέρον για τη Θεοσοφία, ούτε για τον Σουίφτ, συγγραφέα του κλασσικού έργου – μαστιγώματος της κοινωνικής υποκρισίας της εποχής του «Τα ταξίδια του Γκάλιβερ», ο οποίος παρά το ότι ήταν κληρικός – διάκονος της Αγγλικανικής Εκκλησίας-, δεν έκρυβε τις αγνωστικιστικές παρορμήσεις του...

Η σχετική άποψη παιδαγωγών και κοινωνιολόγων είναι πως από το μύθο των μεγάλων λογοτεχνών ή μουσουργών, όπως ο Βάγκνερ, αξιολογείται κυρίως η λογοτεχνική αξία του κειμένου / λιμπρέτου και μένει η ικανοποίηση από την κάθαρση.
Συμπερασματικά κατά την άποψη μας οι περιπέτειες του Χάρι Πότερ:

1. Δεν είναι έργο χριστιανικό, ούτε νεοεποχίτικο. Είναι ένα έργο εμπορικό, απόλυτα πετυχημένο. Και μπρος στην εμπορική επιτυχία δεν υπήρξαν κοινωνικές ή πνευματικές ευαισθησίες.

2. Οι γονείς καλόν είναι να είναι έτοιμοι να αντιδράσουν με έξυπνο και πειστικό τρόπο σε κάθε τυχόν αρνητική επιρροή που έχουν δεχθεί τα παιδιά τους. Χωρίς απαγορεύσεις αλλά με ενίσχυση της κριτικής αντίληψης των παιδιών τους.

3. Τα όσα καλά υπάρχουν στο έργο πνίγονται από το έντονο αποκρυφιστικό φτιασίδωμα του. Και

4. Πέρα από τις εντυπωσιακές σκηνές και την ενδιαφέρουσα πλοκή του δεν προσφέρει τίποτε καινούργιο και θετικό στην παγκόσμια λογοτεχνία, ούτε καν στον κινηματογράφο. Είναι ενδεικτικό πως δεν πέτυχε να πάρει ούτε ένα βραβείο Όσκαρ.-

*Σημείωση: Ο Pόκο Μπουτιλιόνε είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Πάπας Πίος Ε’ και μέλος της Ποντιφικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών. Έγινε γνωστός από το ότι όταν επελέγη Επίτροπος της ΕΕ, το ισχυρότατο λόμπι των ομοφυλοφίλων στις Βρυξέλες πέτυχε να χάσει τη θέση του, γιατί είχε εκφράσει την άποψη ότι συζυγία και γάμος δεν μπορεί να νοηθεί παρά μόνο μεταξύ ανδρός και γυναικός.

Πηγή: amen.gr