Ορθοδοξία

Και εγένετο... Ένωση Αθέων
Παρασκευή, 19 Νοέμβριος 2010 - Συντάχθηκε απο τον/την Το Βήμα / Μαρία Αντωνιάδου



Oι άθεοι αποτελούν πλέον μια απτή πραγματικότητα και στην Ελλάδα. Από τον περασμένο Μάιο δημιουργήθηκε στην Αθήνα η πρώτη Ενωση Αθέων, η οποία αριθμεί 85 μέλη και 85 φίλους.

Το επόμενο χρονικό διάστημα μάλιστα αναμένεται να αποκτήσει και νομική υπόσταση. Σκοπός της, όπως επισημαίνεται στο καταστατικό της, είναι «η προώθηση της εκκοσμίκευσης της Πολιτείας, της θρησκευτικής ελευθερίας, του ανθρωπισμού ».

Οπως δηλώνει στο «Βήμα» η κυρία Τατιάννα Ραπακούλια, ένα από τα επτά ιδρυτικά μέλη της Ενωσης, «οι έλληνες άθεοι δεν είμαστε ούτε περιθωριακοί ούτε εξτρεμιστές. Είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οικογενειάρχες, μισθωτοί, επαγγελματίες, εργαζόμενοι».

Αυτό που επιδιώκουμε, προσθέτει χαρακτηριστικά, είναι «η υπεράσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας και των δικαιωμάτων των αθρήσκων, των αθέων και των αγνωστικιστών».

Μέσα από τις δικές τους ιστοσελίδες στο Ιnternet και σε κοινωνικά δίκτυα οι άθεοι επικοινωνούν μεταξύ τους είτε βρίσκονται στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Σ

ε μια μόνο από τις ιστοσελίδες που διαθέτουν στο Facebook, οι φίλοι τους φτάνουν τα 994 άτομα και όπως δηλώνουν τους «ενώνει η κοινή διάθεση για πρόοδο μέσω του ορθολογισμού και της επιστήμης».

Οπως προσθέτουν η ομάδα τους «είναι ακατάλληλη για θρησκευόμενους και προληπτικούς» . Τα μέλη της Ενωσης συναντιούνται μία φορά τον μήνα και συζητούν όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν.

Στη συντριπτική τους πλειονότητα προέρχονται από χριστιανικό και ορθόδοξο περιβάλλον και πρόκειται για ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας. «Τα μέλη της Ενωσης είναι από 18 ως 70 ετών» τονίζει η κυρία Ραπακούλια, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις οι περισσότεροι είναι μεταξύ 35 και 40 ετών.

«Ολοι μας αρχίσαμε να γινόμαστε άθεοι είτε όταν πηγαίναμε στο σχολείο είτε σε μεγάλη ηλικία». Η ίδια δηλώνει ότι συνειδητοποίησε τις διαθέσεις της λίγο μετά την εφηβεία.

«Διάβασα όλη τη Βίβλο και έχω να πω ότι όποιος τη διαβάσει ολόκληρη γίνεται κατά 99% άθεος. Για όλα σχεδόν έχουμε μια δικαιολογία για ναεπικαλούμαστε τον Θεό. Αν κάποιος κατά τη διάρκεια ενός τροχαίου δεν πάθει τίποτε τον έσωσε ο Θεός, αν κάποιος σκοτωθείλέμε ότι ο Θεός τον αγάπησε και τον πήρε νέο. Σου ζητάνε να προσευχηθείς για να σωθείς.

Ετσι αν κάποιος σωθεί από τον καρκίνο τον έσωσε ο Θεός. Ομως τι γίνεται με τους υπολοίπους που προσεύχονται και δεν σώζονται; Τους αγαπάει ο Θεός και τους παίρνει; Τι γίνεται με τα παιδάκια της Αφρικής που και αυτά προσεύχονται και θέλουν να σωθούν;

Δεν τα αγαπάει ο Θεός;» τονίζει χαρακτηριστικά.

Ολα τα μέλη της οργάνωσης δηλώνουν ορθολογιστές και δεν διστάζουν να στηλιτεύσουν την αναξιοπιστία, όπως τη χαρακτηρίζουν, του κλήρου.

«Διδάσκουν αγάπη και ταπεινοφροσύνη και τους βλέπεις να είναι εξουσιομανείς και άπληστοι » τονίζει η κυρία Ραπακούλια.

Τα μέλη της Ενωσης ξεκίνησαν να συμμετέχουν σε σειρά ενεργειών για την ενημέρωση των πολιτών στους οποίους και απευθύνεται η κίνησή τους.

Τον περασμένο Απρίλιο και προτού ακόμη συγκροτηθούν σε Σώμα πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας ζητώντας τη φορολόγηση της Εκκλησίας.
Την προηγούμενη εβδομάδα έστειλαν επιστολή στην υπουργό Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου ζητώντας να διευκρινιστεί με εγκυκλίους στα σχολεία η προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Πηγή: www.romfea.gr

Δεν έγινε τώρα "απτή πραγματικότητα" η ύπαρξη αθέων στην Ελλάδα. Απλά τώρα έγινε πραγματικότητα η εχθρότητα των "αθέων" κατά της Εκκλησίας. Η ύπαρξη της Εκκλησίας και μόνο λειτουργεί σαν καμπανάκι στη συνείδηση των ανθρώπων για την χωρίς σκοπό ζωή που ζουν κυνηγώντας την ευτυχία στις πρόσκαιρες απολαύσεις. Έτσι θέλουν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν την παρουσία της από παντού. Κάνουν σαν τη στρουθοκάμηλο, που κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, όταν αισθανθεί ότι απειλείται.

Μήπως, αν δεν βλέπουν τα σημάδια της παρουσίας του Χριστού πάνω στη Γη, θα καλύψουν το τεράστιο κενό της απουσίας Του από τη ζωή τους;

Οι άθεοι είναι άθεοι.
Το ερώτημα είναι οι χριστιανοί είναι χριστιανοί;

Μου είναι δύσκολο και μάλλον φοβάμαι να τοποθετηθώ γιατί βλέπω πως έχω μερίδιο ευθύνης μη μπορώντας να γίνω παράδειγμα.

Ο Θεός να μας φωτίσει να αναλάβουμε ελεύθερα το έργο της σωτηρίας μας που είναι ατομικό και κοινωνικό.

Ο ορισμός της αποστασίας θα έλεγα ότι είναι αυτός. Όχι απλά η πίστη σε κάποιον άλλο θεό (ψεύτικο φυσικά) αλλά ότι δεν υπάρχει καν Θεός.

Δύσκολο πράγμα η πίστη στις ημέρες μας

stratis έγραψε:Ο ορισμός της αποστασίας θα έλεγα ότι είναι αυτός. Όχι απλά η πίστη σε κάποιον άλλο θεό (ψεύτικο φυσικά) αλλά ότι δεν υπάρχει καν Θεός.

Δύσκολο πράγμα η πίστη στις ημέρες μας

Θα το χαρακτήριζα επιπλέον , αγνωστικισμό σεβαστέ.
Πολύ απλά νομίζω, ότι δεν μπορούν να καταλάβουν και να ερμηνεύσουν το Θεό..
Βέβαια αυτό ισχύει γιά κάθε άνθρωπο , πλην όμως , γιά τους αθέους , έχω την αίσθηση ότι , το να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού , τους ξεβολεύει και τους βάζει σε μία διαδικασία η οποία δεν είναι επιθυμητή γι’ αυτούς. Ξεβολεύονται, και δεν θέλουν να προσπαθήσουν γιά τίποτα πνευματικό.
Ζουν μόνο γιά τα υλικά.
Νάτο, το αυτεξούσιο λοιπόν του ανθρώπου. Και καλά Δικαίωμα τους μέχρι εδώ.
Τι θέλουν όμως , όταν θέλουν να κάνουνε έλεγχο σε αυτούς που πιστεύουν στον Θεό?
Νάτος και ο διάβολος , ας μην τον υποτιμάμαι, είναι παρόν σε κάθε εκδήλωση της ζωής μας.
Ο Θεός να μας φυλάει

Φοιτητής έγραψε:Οι άθεοι είναι άθεοι.
Το ερώτημα είναι οι χριστιανοί είναι χριστιανοί;

Μου είναι δύσκολο και μάλλον φοβάμαι να τοποθετηθώ γιατί βλέπω πως έχω μερίδιο ευθύνης μη μπορώντας να γίνω παράδειγμα.

Ο Θεός να μας φωτίσει να αναλάβουμε ελεύθερα το έργο της σωτηρίας μας που είναι ατομικό και κοινωνικό.

Νάσαι καλά σεβαστέ , δεν νομίζω όμως ότι έχεις καμία ευθύνη.
Αν είναι ευλογημένο ερωτώ , έστω εσύ είσαι παράδειγμα , είσαι σίγουρος οτι ο άλλος θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμά σου?
Διότι ο κάθε ένας από εμάς έχει το αυτεξούσιο , κατά Θεική παραχώρηση.
Θυμόμαστε την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου και όχι μόνο.

Δόξα τω Θεώ , Πάντων Ένεκεν.

Καλησπέρα αδελφέ,

Δεν νομίζω ότι το ζητούμενο τελικά είναι αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα μου ή όχι αλλά αν εγώ θα του έχω δώσει τα σωστά ερεθίσματα, όχι ενός θρησκόληπτου που ίσως πολλές φορές είμαι, αλλά ενός χριστιανού που ζει αυτό που πιστεύει.

Πριν λίγο καιρό έβλεπα το βίντεο ενός ιεραποστόλου στην Ταιβάν - ίσως πολλοί απο εσάς να τον γνωρίζουν απο τον ιστότοπο του. Συνειδητοποίησα τότε πως υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά μοχθούν για αυτό που πιστεύουν. Δεν με απασχολεί αν είναι μοναχός ή ιερέας - και αυτοί άλλωστε άνθρωποι είναι - αλλά είδα τον μόχθο, το φιλότιμο και την αγάπη με τα οποία συνόδευε την προσπάθεια του και προβληματίστικα.

Ε, με αυτο το φιλότιμο και την αγάπη θα έπρεπε να έχω στολιστεί προ καιρού και εγώ, και ο καθένας μας. Πιστεύω πως κάθε χριστιανός θα έπρεπε να είναι ένας μικρός ιεραπόστολος, ίσως όχι απαραίτητα της γνώσης του ευαγγελίου αλλά έστω της αγάπης.

Όπως είπε και ο Μίκης, μας εύχομαι να κάνουμε αυτά που δεν μπορούμε.

Φοιτητής έγραψε:Καλησπέρα αδελφέ,

Δεν νομίζω ότι το ζητούμενο τελικά είναι αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα μου ή όχι αλλά αν εγώ θα του έχω δώσει τα σωστά ερεθίσματα, όχι ενός θρησκόληπτου που ίσως πολλές φορές είμαι, αλλά ενός χριστιανού που ζει αυτό που πιστεύει.

Πριν λίγο καιρό έβλεπα το βίντεο ενός ιεραποστόλου στην Ταιβάν - ίσως πολλοί απο εσάς να τον γνωρίζουν απο τον ιστότοπο του. Συνειδητοποίησα τότε πως υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά μοχθούν για αυτό που πιστεύουν. Δεν με απασχολεί αν είναι μοναχός ή ιερέας - και αυτοί άλλωστε άνθρωποι είναι - αλλά είδα τον μόχθο, το φιλότιμο και την αγάπη με τα οποία συνόδευε την προσπάθεια του και προβληματίστικα.

Ε, με αυτο το φιλότιμο και την αγάπη θα έπρεπε να έχω στολιστεί προ καιρού και εγώ, και ο καθένας μας. Πιστεύω πως κάθε χριστιανός θα έπρεπε να είναι ένας μικρός ιεραπόστολος, ίσως όχι απαραίτητα της γνώσης του ευαγγελίου αλλά έστω της αγάπης.

Όπως είπε και ο Μίκης, μας εύχομαι να κάνουμε αυτά που δεν μπορούμε.

Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι , μπορεί και να είναι και έτσι τα πράγματα.
Δηλαδή , δεν κάνουμε τίποτα γιά να παραδειγματισθεί ο άλλος , αλλά κάνουμε καλά πράγματα , γιατί αυτός είναι ο τρόπος της ζωής μας. Τώρα αν μας δεί κανένας και παραδειγματισθεί , και μετά σκεφθεί οτι είμαστε και Χριστιανοί , ε.. τότε δόξα τω Θεώ.
Κοντολογίς λέω ας φτιάξουμε τον εαυτό μας και μετά έχει ο Θεός.
Ευθύνη έχουμε μόνο γιά τον εαυτό μας απέναντι στον Θεό.

Τώρα γιά τον Μίκη , τι να πω? Τι πάει να πει να κάνουμε αυτά που δεν μπορούμε?
Ε.. λοιπόν εγώ δεν μπορώ να σκοτώσω , τι να κάνω λοιπόν , να σκοτώσω??
Απελθέτω απ’ εμού αυτό.

Προσωπικά νομίζω ότι , όλα τα μπορούμε ,
Το ζητούμενο είναι , τι θέλουμε να κάνουμε στην πρόσκαιρη αυτή ζωή μας?

Αν είναι ευλογημένο.

Την Κυριακάτικη καλησπέρα μου!

Τώρα γιά τον Μίκη , τι να πω? Τι πάει να πει να κάνουμε αυτά που δεν μπορούμε?
Ε.. λοιπόν εγώ δεν μπορώ να σκοτώσω , τι να κάνω λοιπόν , να σκοτώσω??
Απελθέτω απ’ εμού αυτό.

Δεν ξέρω γιατί άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο. Ήθελα να τονίσω την ανάγκη της "υπέρβασης", προς το καλό φυσικά.

Όπως σωστά είπες, το ζητούμενο είναι , τι θέλουμε να κάνουμε στην πρόσκαιρη αυτή ζωή μας?
Πιστεύω πως αν πορευόμαστε με ερωτήματα σαν και αυτό θα πάμε μπροστά.

Καλή βδομάδα να έχουμε!

Θα ήθελα να υποβάλλω μία ερώτηση σε κάθε αυτοαποκαλούμενο "ορθολογιστή" (προσωπικά διαφωνώ με τον όρο) και "αγνωστικιστή":
Πως δημιουργήθηκε το πρώτο ζωντανό κύτταρο;
Όσες φορές έχω υποβάλλει αυτή την ερώτηση διά ζώσης, έχω λάβει την παρακάτω απάντηση: "μα φυσικά στην τύχη! Η φύση δοκίμασε πολλούς συνδυασμούς και τελικά βρήκε αυτόν που δουλεύει και τον χρησιμοποίησε για τη δημιουργία των ζωντανών οργανισμών".
Η "φύση" λοιπόν! Κάτι δηλαδή απρόσωπο. Αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν η "φύση" να "δοκιμάζει" από μόνη της. Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ ότι η πιθανότητα δημιουργίας του πρώτου ζωντανού κυττάρου από μόνη της, από την τυχαία τοποθέτηση δομικών χημικών στοιχείων σε διάφορους συνδυασμούς μέχρι ο σωστός συνδυασμός να επιτευχθεί μοιάζει το ίδιο δυνατή με την πιθανότητα να τοποθετήσουμε όλα τα εξαρτήματα ενός αεροπλάνου Air Bus σε ένα αεροδιάδρομο και να περιμένουμε ο αέρας να τα ενώσει μεταξύ τους στη σωστή σειρά και στη συνέχεια το αεροπλάνο να πετάξει! Δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά κορυφαίος επιστήμονας (Γιώργος Γραμματικάκης, καθηγητής αστροφυσικής, πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου Κρήτης) στο βιβλίο του "Η αυτοβιογραφία του φωτός" όπου κάνει αναφορά σε αυτή την εκτίμηση μεταφέροντας απόψεις άλλων κορυφαίων και αυτών συναδέλφων του.
Ως μηχανικός ο ίδιος, έχω συναντήσει πληθώρα "ορθολογιστών". Συχνά με αποκαλούν "ρομαντικό", οι πιο επιθετικοί και "αφελή". Είμαι (είμαστε όλοι μας άραγε; ) "αφελής" επειδή δεν πιστεύω ότι το Big Bang συνέβει από μόνο του; Δηλαδή ότι η άπειρη πυκνότητα ΞΑΦΝΙΚΑ έχασε την ιδιότητα του απείρου και η τεράστια συσσωρευμένη μάζα εκτοξεύτηκε στο διάστημα με την παραγωγή μεγαλειώδους εκπομπής φωτός; Τι λέει η παραπάνω κυρία; Ότι διάβασε (ίσως όπως θα διάβαζε οποιοδήποτε άλλο βιβλίο; Αυτή μόνο το ξέρει) την Αγία Γραφή και έγινε μετά άθεη. Η ίδια Αγία Γραφή που αναφέρει ότι είπε ο Θεός "εγέννετω Φως" και αυτό γεννήθηκε. Ποιος το είπε αυτό; Το είπε ο "Ων" αυτός δηλαδή που υπάρχει, αυτός που δεν δημιουργήθηκε από κανένα άλλο, ο αυθύπαρκτος. Οι αρχαίοι Έλληνες προσέγγισαν τη δημιουργία του κόσμου με τη μυθολογία. Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι απέρριψαν αυτή τη μυθολογία και έψαχναν την Αλήθεια. Αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης το άγαλμα που είδε στην αρχαία Αθήνα ο απόστολος Παύλος, αφιερωμένο στον "Άγνωστο Θεό". Τους είπε τότε ότι γι' αυτόν τον Θεό που δεν γνωρίζουν θα τους μιλούσε και αυτοί δεν άντεξαν τα όσα άκουσαν. Όχι όλοι βέβαια. Ο κορυφαίος νομικός και δικαστής του Αρείου Πάγου Διονύσιος και η Δορκάς ακολουθούν και πιστεύουν τον Παύλο.
Λένε πολλά και διάφορα οι "ορθολογιστές". Ζητούν να φορολογηθεί η Εκκλησία. Φυσικά κανείς από αυτούς δεν ήρθε ποτέ να δει τον πνευματικό μου. Γέρος πια, με μπαστούνι κινείται, εδώ και πολλά χρόνια θα μπορούσε να "αράξει". Κάθε μέρα όμως τον "τρώει" η αγωνία πως θα "βγουν" τα γεύματα για τους απόρους. Θα έρθουν οι εθελόντριες; Μα κι αυτές γέρασαν και νέες δεν έρχονται. Τι διάβασα παραπάνω; Πως η πλειοψηφία των αθέων είναι 35-45 ετών. Η γενιά η δική μου δηλαδή. Η γενιά που απαξίωσε τα όσα μας έδωσαν οι παλαιότεροι. Που ξέχασε τις επισκέψεις στα Μοναστήρια που κάναμε μικροί στο κατηχητικό. Που ξέχασε την αλάνα και το παιχνίδι σ' αυτή. Άλλωστε η αλάνα χτίστικε και έγινε πολυκατοικία. Που ξέχασε πως παρατάγαμε το παιχνίδι για να πάμε να ασπαστούμε το χέρι του παπά κάθε φορά που περνούσε από κει. Κι αυτός χαμογελαστός ρώταγε έναν έναν το όνομά του και έδινε "την ευχή του Κυρίου". Η ίδια γενιά που πλέον δεν καταδέχεται να μπει στο λεωφορείο γιατί οδηγεί 4Χ4 και ποτέ "δεν έχει χρόνο" για τίποτα. Πάμε τα παιδιά μας να παίξουν; "Δεν έχω χρόνο" θα σου πουν. Πάμε να δούμε από κοντά ένα συσσίτιο της Εκκλησίας να δεις ότι γίνεται πραγματικό έργο; Πρώτα θα ακούσεις το "δεν έχω χρόνο" και μετά ένα "δεκάρικο λόγο" κατά των "κακών παπάδων" που "τα παίρνουν" και που όταν βάφτισε το παιδί του ζήτησαν λεφτά. Λες και οι Ναοί δεν έχουν κατανάλωση ρεύματος για τον κλιματισμό και ποικίλα άλλα λειτουργικά έξοδα και ο νεωκόρος και όσοι θα βοηθήσουν σε ένα Μυστήριο πρέπει να είναι εκεί χωρίς να παίρνουν ούτε το ελάχιστο.
Με συγχωρείτε αγαπητοί αδελφοί για τούτο μου το "ξέσπασμα" αλλά πραγματικά αισθάνομαι ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Η Εκκλησία πολεμουμένη νικά. Το ξέρουμε από τη γέννησή της πριν από 2000 χρόνια. Οι διωγμοί δεν θα πάψουν ποτέ. Οι εχθροί είναι πολυποίκιλοι και ποτέ δεν ησυχάζουν. Διανύουμε πλέον στη χώρα μας μία περίοδο που χρειάζεται ο επανευαγγελισμός του λαού. Με το παράδειγμά μας. Με την αδελφοσύνη μας. Με τον καθαρό μας λόγο. Με το χαμόγελό μας. Θυμάμαι ένα παιδικό τραγουδάκι που μαθαίναμε στο κατηχητικό, εκεί σε μια μικρή ενορία στα μέσα της δεκαετίας του '70:

Έχουμε μαζί μας το Χριστό
Σύντροφο Χαρά
Πατέρα κι Αρχηγό

Εμπρός με μια φωνή
μας περιμένει η γη

ΠΡΟΣΕΦΥΓΑΝ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΩΝ ΝΑΩΝ!
Δευτέρα, 22 Αύγουστος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Kiriakos Diamantopoulos



Προσέφυγαν στα δικαστήρια πολίτες, ζητώντας να μη χτυπάνε οι καμπάνες των ναών. Υποστηρίζουν ότι τους ενοχλεί ο θόρυβος.

Μεταξύ άλλων επισημαίνουν: "Ζούμε σε δημοκρατική χώρα; Ή σε εκκλησιαστική επικράτεια; Με ποια δικαιολογία οι καμπάνες χτυπάνε στις 7 το πρωί; Γιατί ενοχλούν ολόκληρες γειτονιές; Καλούν τους πιστούς να πάνε στην εκκλησία; Πόσοι από αυτούς πάνε; Σε ποιους απευθύνεται η καμπάνα; Γιατί ανεχόμαστε τις καμπάνες να διαταράσσουν την ηρεμία μας; Ποιος είναι υπεύθυνος να κάνει έλεγχο για τα decibel; Όταν η καμπάνα ενοχλεί έστω και έναν κάτοικο πρέπει να παύει. Ειδικά αν ξεπερνά τα επιτρεπόμενα ντεσιμπέλ. Σκεφτείτε λίγο τη λειτουργία της καμπάνας. Δεν εξυπηρετεί ΤΙΠΟΤΑ! Οι καμπάνες χτυπάνε δυνατά και ανεξέλεγκτα στις 7 το πρωί σαν χαλασμένη εξάτμιση σε μηχανάκι. Η Εκκλησία κάνει το «κομμάτι» της με τις καμπάνες; Φυσικά μην τολμήσετε να πάρετε το πρωί τηλέφωνο σε κάποια ενορία, για να ρωτήσετε γιατί χτυπάει η καμπάνα, σας βρίζουν και σας κλείνουν το τηλέφωνο".

Πηγή: agioritikovima.gr

Όπως είπαμε και πιο πάνω στην πρώτη δημοσίευση αυτού του θέματος:

Νίκος έγραψε:τώρα έγινε πραγματικότητα η εχθρότητα των "αθέων" κατά της Εκκλησίας. Η ύπαρξη της Εκκλησίας και μόνο λειτουργεί σαν καμπανάκι στη συνείδηση των ανθρώπων για την χωρίς σκοπό ζωή που ζουν κυνηγώντας την ευτυχία στις πρόσκαιρες απολαύσεις. Έτσι θέλουν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν την παρουσία της από παντού. Κάνουν σαν τη στρουθοκάμηλο, που κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, όταν αισθανθεί ότι απειλείται.

Οι καμπάνες θυμίζουν στους χλιαρούς Χριστιανούς και στους εκτός Εκκλησίας την ύπαρξή της και μαζί μ΄αυτή την ύπαρξη του Θεού. Όμως η ύπαρξη του Θεού τους ενοχλεί, γιατί δε συμβιβάζεται με την κοσμική ζωή που κάνουν.

Μόνο τον καιρό της Τουρκικής κατοχής είχαν σταματήσει να χτυπούν οι καμπάνες και τότε όχι όλες. Είναι ή δεν είναι η Ελλάδα Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα; Όποιον τον ενοχλούν οι καμπάνες δεν έχει παρά να μετακομίσει μακριά από τους ναούς κι ακόμη καλύτερα μακριά από τη χώρα, μήπως καταφέρει σαν τη στρουθοκάμηλο να ξεχάσει ότι υπάρχει Θεός, που θα κρίνει στο τέλος αυτής της ζωής τις πράξεις όλων μας.