Χριστούγεννα ή Xmas;
Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 11, 2018 5:16 pm
Χριστούγεννα ή Xmas; [/size]
11 Δεκεμβρίου 2018
Παρατήρησα ότι υπάρχουν ήδη λίγες δημοσιεύσεις forum για το συγκεκριμένο ζήτημα, οπότε ανοίγω αυτό το θέμα γιατί νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να τις συγκεντρώσουμε όλες εδώ αλλά και για να συζητήσουμε.
γράφει ο Αυρήλιος Ευμάθιος
Ζώντας, λοιπόν, σε μια "δυτικότροπη" κοινωνία που βρίσκεται στο απόγειο του καταναλωτισμού, όλοι σας θα έχετε παρατηρήσει σε διάφορες διαφημίσεις, ευχετήριες κάρτες, social media κ.λπ την δήθεν συντομογραφία "Xmas" αντί για "Christmas" (Χριστούγεννα). Φυσικά αυτό είναι κάτι που πηγάζει από την "θρησκευτική ουδετερότητα" των "δυτικών" κοινωνιών, ωστόσο αγγίζει τα όρια της βλασφημίας.
Βέβαια, σε αυτό το είδος των κοινωνιών, είναι γνωστό ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μια θρησκευτική - σωτήρια θα λέγαμε καλύτερα - γιορτή, αλλά αφορμή για λαϊκό λαχείο, στολισμό, λαμπιόνια, αγορές και οπωσδήποτε μια ευκαιρία για ατελεύτητη κρεπάλη. Εάν ρωτήσει ένας πιστός έναν άλλο άνθρωπο, που ουδεμία σχέση έχει με την Εκκλησία, "τι κάνεις σήμερα Παραμονή Χριστουγέννων το βράδυ; " θα λάβει ως απάντηση "θα βγω έξω με τους φίλους μου, θα φάω, θα χορέψω, θα γλεντήσω κ.α". Εάν όμως ο χριστιανός ερωτηθεί το ίδιο, θα απαντήσει λογικά, δυστυχώς όχι πάντα, "θα πάω στην αγρυπνία της Γέννησης του Κυρίου Ιησού Χριστού ".
Έτσι βγαίνει εύκολα φορά το συμπέρασμα ότι ζούμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Γιατί τι σόι Χριστούγεννα είναι αυτά εάν δεν κοινωνήσω, εάν δεν πάω στην ενορία μου για να δω με τα μάτια μου το θαυμαστό αυτό γεγονός, χάρη στο οποίο υπάρχω; Μα τα προηγούμενα τα κάνουν και οι άθεοι. Πόσες φορές έχουμε βρεθεί ενώπιον τέτοιων και τούς ρωτήσαμε "πως θα περάσεις εσύ τα Χριστούγεννα;" "Θα στολίσω, θα βγω να διασκεδάσω, θα ξενυχτήσω και άλλα πολλά".
Σημασία όμως έχει, από τη στιγμή που λεγόμαστε χριστιανοί, να θέλουμε και να είμαστε. Το γεγονός ότι η ληξιαρχική πράξη αναφέρει στην ενότητα θρήσκευμα "Χριστιανός Ορθόδοξος" (εάν δεν έχω μείνει πίσω) δεν μάς καθιστά αυτομάτως χριστιανούς. Πως λοιπόν θα μοιάσουμε στον Χριστό κατά το "όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε"; Με τις κοσμικές συμπεριφορές και διασκεδάσεις; Όχι. Μα θα μού πείτε, όλα αυτά δεν έχουν μέσα τους την αγάπη των Χριστουγέννων; Όχι. Η Αγάπη των Χριστουγέννων βρίσκεται στον Χριστό, στην ενσάρκωσή της, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Όλα τα άλλα που νομίζουμε ότι φέρουν αγάπη, μια αγάπη πλασματική και ψεύτικη, δεν είναι τίποτε άλλο από ψευδαισθήσεις που υποκινούνται από τον διάβολο και την κοινωνία που τόν υπηρετεί μια μανία.
Αδέλφια, ο κόσμος γύρω μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα δίχως Χριστό, γιορτάζει τη Γέννηση κάποιου που στο βάθους του μυαλού του υπάρχει, αλλά δεν ταιριάζει σε έναν "μοντέρνο" άνθρωπο να ασχολείται μαζί Του και με τη ζωή Του. Βλέποντας, λοιπόν, τους αδελφούς μας να το κάνουν αυτό, ας αναλογιστούμε κι εμείς: "Είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι - υπό την καθοδήγηση του πνευματικού μας πατρός- να υποδεχθούμε στο σώμα μας δευτερευόντως, αλλά στην ψυχή μας πρωτίστως το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας που γεννάται; Είμαστε άξιοι να βγάλουμε ασπροπρόσωπους αυτούς που για πρώτη φορά έψαλαν το "Χριστός γεννάται δοξάσατε"; Μπορούμε να δώσουμε αγάπη - δηλαδή Χριστό - στον πλησίον μας".
Εάν λοιπόν μπορούμε να δώσουμε μια σίγουρη απάντηση στα ερωτήματα αυτά και αυτή είναι καταφατική, τότε μπορούμε με αγάπη και στοργή να δώσουμε το καλό παράδειγμα και σε αυτούς που αγνοούν την ένδοξη Γέννηση του Ζωοδότη τους. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένα.
11 Δεκεμβρίου 2018
Παρατήρησα ότι υπάρχουν ήδη λίγες δημοσιεύσεις forum για το συγκεκριμένο ζήτημα, οπότε ανοίγω αυτό το θέμα γιατί νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να τις συγκεντρώσουμε όλες εδώ αλλά και για να συζητήσουμε.
γράφει ο Αυρήλιος Ευμάθιος
Ζώντας, λοιπόν, σε μια "δυτικότροπη" κοινωνία που βρίσκεται στο απόγειο του καταναλωτισμού, όλοι σας θα έχετε παρατηρήσει σε διάφορες διαφημίσεις, ευχετήριες κάρτες, social media κ.λπ την δήθεν συντομογραφία "Xmas" αντί για "Christmas" (Χριστούγεννα). Φυσικά αυτό είναι κάτι που πηγάζει από την "θρησκευτική ουδετερότητα" των "δυτικών" κοινωνιών, ωστόσο αγγίζει τα όρια της βλασφημίας.
Βέβαια, σε αυτό το είδος των κοινωνιών, είναι γνωστό ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μια θρησκευτική - σωτήρια θα λέγαμε καλύτερα - γιορτή, αλλά αφορμή για λαϊκό λαχείο, στολισμό, λαμπιόνια, αγορές και οπωσδήποτε μια ευκαιρία για ατελεύτητη κρεπάλη. Εάν ρωτήσει ένας πιστός έναν άλλο άνθρωπο, που ουδεμία σχέση έχει με την Εκκλησία, "τι κάνεις σήμερα Παραμονή Χριστουγέννων το βράδυ; " θα λάβει ως απάντηση "θα βγω έξω με τους φίλους μου, θα φάω, θα χορέψω, θα γλεντήσω κ.α". Εάν όμως ο χριστιανός ερωτηθεί το ίδιο, θα απαντήσει λογικά, δυστυχώς όχι πάντα, "θα πάω στην αγρυπνία της Γέννησης του Κυρίου Ιησού Χριστού ".
Έτσι βγαίνει εύκολα φορά το συμπέρασμα ότι ζούμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Γιατί τι σόι Χριστούγεννα είναι αυτά εάν δεν κοινωνήσω, εάν δεν πάω στην ενορία μου για να δω με τα μάτια μου το θαυμαστό αυτό γεγονός, χάρη στο οποίο υπάρχω; Μα τα προηγούμενα τα κάνουν και οι άθεοι. Πόσες φορές έχουμε βρεθεί ενώπιον τέτοιων και τούς ρωτήσαμε "πως θα περάσεις εσύ τα Χριστούγεννα;" "Θα στολίσω, θα βγω να διασκεδάσω, θα ξενυχτήσω και άλλα πολλά".
Σημασία όμως έχει, από τη στιγμή που λεγόμαστε χριστιανοί, να θέλουμε και να είμαστε. Το γεγονός ότι η ληξιαρχική πράξη αναφέρει στην ενότητα θρήσκευμα "Χριστιανός Ορθόδοξος" (εάν δεν έχω μείνει πίσω) δεν μάς καθιστά αυτομάτως χριστιανούς. Πως λοιπόν θα μοιάσουμε στον Χριστό κατά το "όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε"; Με τις κοσμικές συμπεριφορές και διασκεδάσεις; Όχι. Μα θα μού πείτε, όλα αυτά δεν έχουν μέσα τους την αγάπη των Χριστουγέννων; Όχι. Η Αγάπη των Χριστουγέννων βρίσκεται στον Χριστό, στην ενσάρκωσή της, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Όλα τα άλλα που νομίζουμε ότι φέρουν αγάπη, μια αγάπη πλασματική και ψεύτικη, δεν είναι τίποτε άλλο από ψευδαισθήσεις που υποκινούνται από τον διάβολο και την κοινωνία που τόν υπηρετεί μια μανία.
Αδέλφια, ο κόσμος γύρω μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα δίχως Χριστό, γιορτάζει τη Γέννηση κάποιου που στο βάθους του μυαλού του υπάρχει, αλλά δεν ταιριάζει σε έναν "μοντέρνο" άνθρωπο να ασχολείται μαζί Του και με τη ζωή Του. Βλέποντας, λοιπόν, τους αδελφούς μας να το κάνουν αυτό, ας αναλογιστούμε κι εμείς: "Είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι - υπό την καθοδήγηση του πνευματικού μας πατρός- να υποδεχθούμε στο σώμα μας δευτερευόντως, αλλά στην ψυχή μας πρωτίστως το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας που γεννάται; Είμαστε άξιοι να βγάλουμε ασπροπρόσωπους αυτούς που για πρώτη φορά έψαλαν το "Χριστός γεννάται δοξάσατε"; Μπορούμε να δώσουμε αγάπη - δηλαδή Χριστό - στον πλησίον μας".
Εάν λοιπόν μπορούμε να δώσουμε μια σίγουρη απάντηση στα ερωτήματα αυτά και αυτή είναι καταφατική, τότε μπορούμε με αγάπη και στοργή να δώσουμε το καλό παράδειγμα και σε αυτούς που αγνοούν την ένδοξη Γέννηση του Ζωοδότη τους. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένα.