Ορθοδοξία

Σίγουρα δεν είμαι η μόνη στην οποία έχει τύχει. Πολλές φορές έχω μιλήσει στην οικογένεια μου για την ζωή που θέλω να ζήσω ακολουθώντας το δρόμο του Θεού, αλλά δεν βρίσκω την στήριξη που χρειάζομαι. Οι γονείς μου με αγαπούν πάρα πολύ αλλά ώρες ώρες με τη συμπεριφορά τους με ωθούν σε άσχημες σκέψεις και σε εκνευρισμό. Δεν μιλάω για τσακωμούς μιλάω για δικές τους παρατηρήσεις στις οποιες ναι μεν δεν απαντώ, αλλά μέσα μου οργίζομαι και κάνω άσχημες σκέψεις. Η οικογένεια μου είναι η τυπική ελληνική οικογένεια που ναι μεν πιστεύει αλλά δεν μετέχει συχνά στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Εγώ έχω έρθει κοντά στην Εκκλησία τόσο εξαιτίας της γιαγιάς μου, όσο και της μελλοντικής πεθεράς μου. Όταν ζω στο σπίτι του αραβωνιαστικου μου επικρατεί απόλυτη ηρεμία και γαλήνη γιατί όλη η οικογένεια είναι κοντά στο Θεό. Στο δικό μου σπίτι τα πράγματα είναι διαφορετικά πράγμα που με στεναχωρεί ιδιαίτερα. Όταν πάω να τους εξηγήσω ότι η πηγή της έντασης που υπάρχει οφείλεται στην απομάκρυνση από το Θεό ακούω δικαιολογίες,αρνήσεις. Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση με επηρεάζει και πνευματικά. Πως θα πείσω την οικογένεια μου να αλλάξει τρόπο ζωής;

Με προσευχή και σιωπή

Με αγάπη και καλό παράδειγμα συνεννόησης και καταλλαγής. Ο Χριστιανός έχει άποψη, που βασίζεται στην πίστη του και στις οδηγίες του Πνευματικού του, την εκφράζει με διάκριση και ευγένεια και την υποστηρίζει, όσο η συζήτηση διατηρείται σε πολιτισμένη ανταλλαγή απόψεων. Όταν η συζήτηση αρχίσει να εκτρέπεται σε καυγά, με προσωπικούς χαρακτηρισμούς και εριστική διάθεση, τότε ζητά συγγνώμη και αποχωρεί. "9 μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιίστασο· εισί γάρ ανωφελείς και μάταιοι." (Τιτ. γ' 9) Ούτως ή άλλως τα αυτιά έχουν ήδη κλείσει και δεν ακούν τι τους λες, αλλά μόνο αυτό που λένε οι ίδιοι.

Η προσευχή βοηθά, στο βαθμό που υπάρχει αγαθή προαίρεση.

Μελέτησε την πίστη σου. Βίωσε την με όσο μεγαλύτερη συνέπεια μπορείς. Έτσι θα βελτιωθεί η διάκριση σου, τι να λες και πότε, και πότε να σωπαίνεις ή να αποχωρείς.

Η σωτηρία των οικείων μας είναι αγαθός πόθος, αλλά είναι έργο του Θεού και όχι δικό μας. Εμείς συμβάλλουμε κατά δύναμιν.

Μην ξεχνάς ποτέ το: "Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου...". Στους γονείς μας οφείλουμε αγάπη και σεβασμό, ακόμη κι αν διαφωνούμε μαζί τους.

Να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
Βασιλική εάν οι γονείς σου γυρίσουν και σου πουν ότι ναι μεν θέλεις να μας αλλάξεις τρόπο ζωής αλλά εσύ η ίδια δεν τηρείς αυτό που διδάσκεις γιατί δεν έχεις εξομολογηθεί ούτε μία φορά, δεν θα έχουν δίκιο;
Τι θα έχεις να απαντήσεις τότε;

Μόνο το ζωντανό παράδειγμα μπορεί να πληροφορήσει μία ψυχή.

Κύριε Πέτρο έχετε δίκιο σε αυτό. Το ότι θα πάω να ρωτήσω πότε μπορώ να εξομολογηθώ μαζί με τη μητέρα μου και το ότι θα κάνει το ίδιο και η ιδια πιστεύω ότι είναι ένα μεγάλο βήμα. Πολυ πιθανόν να το διαχειρίζομαι με λάθος τρόπο. Επειδή δουλεύουν πολλές ώρες και οι δύο πως θα μπορούσα να τους πω να πηγαίνουν πιο συχνά στην Εκκλησία, χωρις όμως να φαίνεται σαν υποτιμάω τη δουλειά και την κούραση τους;

Δεν θα σου το πουν ποτέ αυτό. Αλλά θα είχαν δίκιο να το πουν.
Είναι κάτι που εσύ πρέπει να το σκεφτείς.
Πρέπει να είναι κάποιος τακτοποιημένος πνευματικά για να αλλάξει τους άλλους.

Από ότι φαίνεται το πιο σωστό για την ώρα είναι να εστιάσω να έρθω όσο πιο κοντά μπορώ στο Θεό και μέσα από αυτή την προσπάθεια ίσως έρθουν και οι γονείς μου, ευχαριστω για όλες τις απαντήσεις.

Ο άγιος Παίσιος σε πολλούς έλεγε να πάνε πρώτα να βρουν πνευματικό, να εξομολογηθούν, να τακτοποιηθούν πνευματικά και μετά να έρθουν πάλι σ' αυτόν.

Βασιλική, παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες τα όσα καταθέτεις στο φόρουμ, με μεγάλη συγκίνηση.
Σε καλωσορίζω κι εγώ στην παρέα μας και σε συγχαίρω για την εξαιρετικά δομημένη σκέψη σου, η οποία βλέπω ότι συνοδεύεται από πολύ καλή προαίρεση. Συμφωνώ με τα όσα έχουν λεχθεί, ο πνευματικός θα σε βοηθήσει πρώτα, η συμμετοχή στα Ιερά Μυστήρια, η συμμετοχή στη Θεία Λατρεία.
Σου εύχομαι ο Κύριος μας να είναι δίπλα σου κάθε στιγμή!

Απ'ότι φαίνεται ο Κύριος με το να σε βάλει νωρίς στον γάμο σε βάζει νωρίς στον δρόμο με τα πολλά εμπόδια, αλλά ο δρόμος οδηγεί ευθεία και ξέρεις, ότι έχει αιώνια κατάληξη. Επίσης σε προστατεύει πνευματικά λόγω του εντελώς διαφορετικού οικογενειακού περιβάλλοντος. Έξω από το γάμο και το μοναχισμό αντίστοιχα, η ζωή είναι λαβύρινθος. Νομίζεις ότι πας καλά και στο τέλος είσαι πιο πίσω από κει που ξεκίνησες. Μιλάω εξ ιδίας πείρας, ελαχίστης βέβαια. Συμφωνώ με τον κ.Πέτρο, μόνο το παράδειγμα μας αλλάζει τους άλλους. Μή μιλάς στους άλλους για το Θεό, μίλα στο Θεό για τους άλλους με την προσευχή, που λέει και ο Π. Ανδρέας Κονάνος. Και ο Όσιος Παίσιος που αναφέρθηκε, πρώτα καθαρίσθηκε αυτός και μετά άραγε πόσους καθάρισε; 200-300 επισκέπτες τη μέρα στο κελί του. Αυτό τα λέει όλα. Ας πούμε και για μένα, ότι η μισή μου οικογένεια είναι κοντά στην Εκκλησία, η άλλη μισή τυπικά. Αν εγώ είχα αλλάξει, θα επηρεάζονταν θετικά και οι άλλοι, όμως είμαι ο παλιός 'καλός' Μάνος.