Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

[Νίκος]

Η ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ
13 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Ανάπαυση στην πνευματική ζωή
θα πει να νιώθεις μέσα σου
ένα κλικ
με αυτό που γίνεται
έξω σου.
Ένα δέσιμο,
ένα ταίριασμα,
μια ιδανική χημεία.

Να βρεις την κλίση σου,
αυτό που σου ταιριάζει,
για το οποίο γεννήθηκες.
Να μη νιώθεις ξένος
στη σχέση σου,
στη δουλειά,
στο σπίτι,
σε ό, τι κάνεις.

Μα να λες,
περνάω όμορφα,
παρόλες τις δυσκολίες.
Δεν είναι όλα ρόδινα,
αλλά μ' αρέσει.
Χαίρομαι.
Δεν νιώθω ξένος
μ' αυτά που κάνω.
Δεν αντιδρώ.
Μα ευγνωμονώ το Θεό.
Χαίρομαι την παρέα όσων με περιβάλλουν.
Ζω τη ζωή που θέλω
και μου πάει.
Όλα είναι ωφέλιμα,
αν και όχι πάντα εύκολα
ή ευχάριστα.
Ανθίζω. Χαίρομαι.
Ξυπνώ και υποδέχομαι
τη νέα μέρα
με χαμόγελο.

Ανάπαυση!
Αυτό που σου αξίζει!!

Το αντίθετο:
μιζέρια, βούλιαγμα,
πλήξη,
προμήνυμα κατάθλιψης.

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook[/quote]

[Νίκος]

ΕΙΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
17 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

Όταν σκληρά δοκιμαζόμαστε ο Θεός δεν στέκει απέναντι μας αλλά μαζί μας.

Υποφέρει κι αυτός με τα βάσανα και τους πόνους μας.

Ξανασταυρώνεται για να μας λυτρώσει.

Ο Θεός δεν στέκει στην απέναντι πλευρά του πόνου μας αλλά δίπλα και μαζί στην οδύνη μας. Ας το καταλάβουμε αυτό.

Ο Χριστός θα κατέβει όσες φορές κι αν χρειαστεί στην κόλασή μας για να μας βάλει στον παράδεισό Του .

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook

[Νίκος]

Tελικά τί ζητάμε από την πίστη μας;
20 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος (Κάλυμνος)

Tελικά τί ζητάμε από την πίστη μας; Να φτάσουμε σε ένα ανωτερο πνευματικό επίπεδο τελειοποίησης και συνειδητότητας ή να αγαπήσουμε τον Χριστό και να αγαπηθούμε από αυτόν σε αμετρητα και αθεώρητα βάθη;

Ρωτάω γιατί το πρωτο είναι ο ορισμός της αλαζονίας και το πουλανε νιου ειτζ φιλοσοφίες σε πολύ πιο συμφέρουσα τιμή απο την εκκλησια. Χωρίς αιματηρές υποχωρήσεις και θυσίες.

Το δεύτερο είναι το ασύμφορο γιατί απαιτειται να μισήσεις τον εαυτό σου!

Παλιότερα ο κοσμος είχε λεφτά,υλικά αγαθά,όνειρα για το μέλλον,ψεύτικη σιγουριά, αυτοπεποιθηση και είχε την θρησκεία,τα πνευματικά γενικότερα φρουτάκι στο τραπέζι του. Έχουμε φαΐ και τσέπη,έχουμε και την πολυτέλεια να θρησκευουμε για την ευχαρίστηση μας.

Γι αυτό και ανεπτυξε θεωρίες ανεκτικοτητας, κριτικές θεωρίες, σπουδαίες ιδεες και φιλοσοφήματα για την πίστη. Καρυκεύματα στην ευδαιμονία σαν να λεμε. Έχει βεβαια πολλούς ακόμα που θρησκεύουν,επειδή πρέπει να καλυφθεί και αυτό το κενό μεσα στην πληρότητα τους.

Σημερα που αποφενακιστηκαν και απομυθοποιήθηκαν τα πάντα, μια πίστη και μια ιερότητα έμειναν όρθια.Και μάλιστα με πιο ουσιαστικη προσέγγιση θαρρω. Σημερα καθε εξυπνάδα ή προκλητικότητα είναι ασυγχώρητη γιατι χτυπα στην πληγη της ευαισθησίας. Σήμερα δεν έχουμε την πολυτελεια να φιλοσοφούμε και να ανεχόμαστε πολλά πολλα.

Η εξυπναδα δεν ειναι θρασύτητα είναι εγκλημα. Δεν φτύνεις ετσι άνετα την εικόνα πανω απο το κεφαλι του αρρώστου.

Πηγή: panteleimonkrouskos:facebook

[Νίκος]

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΙΑ, Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
17 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Εγώ σκέφτομαι έτσι.
Εσύ, αλλιώς.
Ο άλλος, διαφορετικά κι απ’ τους δύο μας.
Κάποιοι συμφωνούν μαζί μου, και κάποιοι μαζί σου.
Είναι τόσο όμορφη αυτή η ποικιλία, αν το καλοσκεφτείς.
Κι αν σκεφτείς ακόμα βαθύτερα, θα καταλάβεις ότι ποτέ,
μα ποτέ,
δεν θα συμφωνήσουμε όλοι οι κάτοικοι
αυτού του πλανήτη σε όλα.
Ακόμα κι αν όλοι γίνουν χριστιανοί,
και τότε θα υπάρχουν διαφορές στον τρόπο
που ο καθένα βιώνει το Χριστό, το λόγο Του,
το Πνεύμα Του, τα πάντα.
Ήδη και τώρα το βλέπουμε να συμβαίνει μεταξύ ανθρώπων
που λέμε ότι πιστεύουμε στο Χριστό.
Εκφραζόμαστε διαφορετικά.
Νιώθουμε αλλιώς για τα ίδια πράγματα.

Ευχαριστώ το Θεό
που με βοηθά να συμφιλιώνομαι μ’ αυτό,
και να μου αρέσει κιόλας.

Κάποτε, όταν ήμουν μικρός,
νόμιζα ότι όλοι οι χριστιανοί θα πρέπει να λέμε
ακριβώς τα ίδια,
να έχουμε την ίδια θέση για όλα τα θέματα.
¨Φταίει¨ και η αγία Γραφή!
Θα πεις, δεν πάει καλά αυτός.
Εννοώ, ότι η αγία Γραφή,
έχει μια τέτοια ευρυχωρία αντιλήψεων,
φράσεων, περιστατικών, χωρίων, στάσεων,
που όλοι μπορούν να βρουν και να πουν
αυτό που θέλουν,
αντλώντας στοιχεία από το ίδιο ιερό Βιβλίο.
Μπορείς να τη διαβάσεις και να μιλήσεις
με τις πιο αυστηρές και ακραίες φράσεις.
Μπορείς να βρεις και άλλα σημεία πολύ χαλαρά και άνετα,
που να καλύπτουν επιχειρήματα και θέσεις
διαμετρικά αντίθετα μεταξύ τους.

Ο Χριστός της σιωπής,
της μόνωσης,
του πένθους
και των δακρύων.
Αλλού όμως,
ο Χριστός της χαράς,
του γλεντιού
και της κοινωνικότητας.
Αλλού,
αυστηρότητα απόλυτη.
Αλλού, χαλάρωσε,
και ¨ελάτε όλοι να σωθείτε δωρεάν¨.

Άλλωστε και όλοι όσοι μιλούν θρησκευτικά,
παραπέμπουν σε αγιογραφικά χωρία!
Και εκφράζουν
τις πιο διαφορετικές θέσεις μεταξύ τους,
αντλώντας όλες οι πλευρές επιχειρήματα
απ’ την ίδια πηγή και το ίδιο περιβάλλον!!

Πιστεύω να καταλαβαίνεις τι εννοώ,
έστω στο περίπου.
Διότι κι εγώ, δεν ξέρω πολλά για όλα αυτά.
Είναι άλλωστε τόσο μεγάλο το εύρος
αυτών των θεμάτων.
Και τόσο μεγάλη η άγνοιά μου,
και μικρό το μυαλό
και ελάχιστη τελικά
η γνώση μου.

Πάντως ο Ουρανός
με τα τόσα άστρα του το καλοκαίρι,
ίσως βοηθήσει λίγο
να σκεφτούμε πολλά τέτοια...

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook[/quote]

[Νίκος]

ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΠΗ ΠΑΝΤΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ
15 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ ΕΥΛΑΒΙΚΑ.

ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥ.

ΣΑΝ ΝΗΠΙΟ ΣΕ ΠΗΡΕ Ο ΥΙΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ.

ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ.

ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΧΕΡΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ.

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ.

ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΠΟΤΕ,ΜΗΤΕΡΑ.

ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΠΗ ΠΑΝΤΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗ!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook

[Νίκος]

ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΜΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ…
25 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Η προσευχή, ως πράξη επαφής με το Θεό,
αλλά κι ως επαφή με τον ίδιο μας τον εαυτό,
τον πυρήνα μας,
την ψυχή μου,
το μυστικό ταμείο στα βάθη μου,
είναι μεγάλο πράμα.
Είναι έργο.
Είναι πράξη.
Ενώ μένω ακίνητος στην πολυθρόνα,
στον καναπέ, ή στο πάτωμα,
ταυτόχρονα μέσα μου όλα δουλεύουν.
Είναι απραξία, αλλά και μέγιστη πράξη.
Το λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έτσι.
Μεγίστη πράξις εστίν η απραξία.
Ισχύει και το αντίθετο:
μπορεί όλη μέρα να τρέχεις σα σβούρα,
και να νιώθεις ένα άδειασμα,
να σου φεύγει όλη η ενέργεια,
παρόλο που εξωτερικά
φαίνεσαι άνθρωπος ζωντανός και δραστήριος.

Μας έχει περάσει όμως τόσο βαρετά η προσευχή,
που δεν τη γνωρίζουμε, δεν τη θέλουμε, δεν μας λείπει.
Την αγνοούμε.
Οι πιο πολλοί νομίζουν ότι είναι κάτι που αφορά
κυρίως παπάδες, μοναχούς,
ή….θεούσους και θεούσες.

Ενώ είναι κάτι τόσο νεανικό,
πρωτοποριακό και μοντέρνο,
εκπληκτικό
και απίστευτα in
και προχώ!
Όχι πληκτικό.

Είναι επαφή.
Άγγιγμα.
Ζωή.
Φωταψία.
Γαλήνη και γλύκα.
Σιωπή και βύθιση στην καρδιά του Θεού.
Θέα του προσώπου του Χριστού.

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook[/quote][/quote]

[Νίκος]

Ο γλυκός λόγος!
26 Αυγούστου 2018



γράφει ο Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος ηγούμενος της Ι.Μ.Εσφιγμένου

Όταν προσφέρεις σε κάποιον ένα γλυκό, σκοπό έχεις να τον γλυκάνεις και να χαρεί.
Ό,τι έχει έρθει σε επαφή με το γλυκό, το δοχείο και το κουταλάκι, γλυκαίνονται επίσης.
Ακριβώς έτσι ενεργεί και ο γλυκός ο λόγος. Όταν βγαίνει από το στόμα, σκοπό έχει να γλυκάνει αυτόν, που θα τον δεχθεί. Ήδη, όμως, έχει γλυκάνει και αυτόν, που τον βγάζει από μέσα του!
Ο γλυκός ο λόγος γλυκαίνει, ηρεμεί, γαληνεύει. Για να βγει, όμως, θα έχει γλυκάνει πρώτα την σκέψη, την επιθυμία, την διάθεση, την καρδιά του ιδίου του ανθρώπου. Τότε μόνο γλυκά λόγια μπορεί να εκφέρει το στόμα του, όχι όμως μόνο σε όσους τον αγαπούν, αλλά αδιακρίτως προς όλους.
Φανταστείτε την ομορφιά του κόσμου, αν όλοι προσπαθούσαμε να γλυκάνουμε τον λόγο μας. Φαντάζει σαν όνειρο, σαν αδύνατο να γίνει. Έτσι, όμως, μας έπλασε ο Θεός, όμορφα, έτσι ώστε να κυριαρχεί στην φύση μας η αγάπη και η γλυκύτητα!
Αλλάξαμε, όμως, την φύση μας, και κάθε τι το φυσιολογικό, το ονομάζουμε αφύσικο, με σκοπό να μείνουμε στην ίδια κατάσταση. Το θέλημα του Θεού είναι να είμαστε κοντά Του. Αυτός είναι και ο σκοπός της δημιουργίας, αυτή είναι η φύση μας.
Ακούστηκε ποτέ στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους γλυκύτερος λόγος από το: «ποιήσωμεν άνθρωπον»; Όλη η αγάπη του Θεού εκφράστηκε μέσα σ' αυτές τις δύο λέξεις. Η αγάπη του Δημιουργού για το δημιούργημά Του, το οποίο ονόμασε παιδί Του.

Πηγή: Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

[Νίκος]

Δε φταίνε τα υλικά αγαθά
27 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος (Κάλυμνος)

Η Εκκλησία μας δεν κινδύνεψε ποτέ από τα κατάλοιπα αρχαίων θρησκειών,ούτε από την υλικότητα. Αντίθετα,τα αγκάλιασε,τα προσέλαβε,τα εξαγίασε και τους έδωσε άλλο νόημα, απορρίπτοντας όμως και όποια παθολογία, διοτι δεν είναι αυτοσκοπός η προσφορά της ύλης.

Τα σα εκ των σών λέμε στην αγία αναφορά. Όλα ανήκουν στον Θεό δηλαδή και δεν τα έχει ανάγκη, αλλά και όλα είναι καθαρά και άξια να τα προσφέρεις σ' Αυτόν μαζί με την καθαρή καρδιά σου.

Αντίθετα μήτρα των αιρέσεων είναι ο γνωστικισμός. Από τις αφηρημένες ιδέες και τις θεωρίες ξεκινούν όλα τα δεινά. Η θεωρία και το πνεύμα μας φάγανε. Όχι η καημένη η ύλη.

Μην αρχίσουμε πάλι και φέτος την γκρίνια με τις φανουρόπιτες. Κανένας άγιος δεν τρώει πιτες, ούτε ο Θεός τις χρειάζεται,αλλά εμείς τις χρειαζόμαστε.

Τον αρτον,τον οίνον και το ελαιο, το μελισσοκέρι, το νάμα και το αγίασμα, το φως, τον ηλιο, το σκοτάδι, την θέαση, την ακοή, την γεύση, την όραση και το θυμίαμα, που σαν την προσευχή της ψυχής μας ανεβαίνει προς τα άνω. Αν αφαιρέσεις από την Εκκλησια το ψηλαφητό περίβλημα, γίνεται μια ωραία θεωρία χωρίς οστά και σάρκα.

Πηγή: panteleimonkrouskos:facebook

[Νίκος]

ΝΑ' ΧΕΙΣ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ, ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ!
28 Αυγούστου 2018



γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Μεγάλος πλούτος
στη ζωή
να' χεις δυο τρεις
καλούς φίλους.
Που να μπορείς
να τους βλέπεις,
να τα λέτε,
να μοιράζεστε πράγματα,
να τρώτε, να βλέπετε ταινίες,
να ανοίγεστε
όσο περισσότερο γίνεται,
να μιλάτε χωρίς φίλτρα
και υπεκφυγές,
να λέτε αλήθειες,
χωρίς δήθεν φέρσιμο,
σφίξιμο, άγχος ή φόβο
¨τι θα πουν για μένα,
πώς θα με δουν,
πώς θα με κρίνουν¨.

Μια παρέα
δύο τριών ανθρώπων,
που είσαι ο εαυτός σου,
με τα πάνω του
και τα κάτω του.

Κύριε,
να πούμε
να πέσει φωτιά
να τους κάψει;
είπαν οι μαθητές στο Χριστό,
όταν σε μια πόλη
δεν Τον δέχτηκαν.
Κι ο Χριστός τούς είπε:
δεν πάτε καλά!
Δεν καταλάβατε ακόμα
ποιο είναι το Πνεύμα μας.

Το εκπληκτικό
στην υπόθεση αυτή,
είναι,
ότι οι μαθητές ένιωθαν
τόσο άνετοι κι αληθινοί
μπροστά στο Χριστό,
που δεν δίστασαν
να πουν
ακόμα κι αυτή
την ανοησία!

Συμπέρασμα:
αγάπη, διάκριση,
ελευθερία,
άνεση, σεβασμός,
χαλάρωση,
ευγένεια,
Χριστός.

Όλα αυτά,
σε μια ισορροπία.

Πηγή: p.Andreas Konanos : facebook

[Νίκος]

"Μακάριοι οι ειρηνοποιοί"
3 Σεπτεμβρίου 2018



γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος (Κάλυμνος)

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» δηλαδή άγιοι είναι αυτοί που φέρνουν την ειρήνη στον κόσμο γιατί εκείνοι θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.

Αμέσως μετά τους καθαρούς στην καρδιά, μακαρίζονται οι ειρηνοποιοί. Αυτοί φέρουν μέσα τους την ειρήνη του Θεού και την προσφέρουν απλόχερα στους γύρω τους και το περιβάλλον τους.

Η ειρήνη πού είναι κατά τον άγιο Γρηγόριο Θεολόγο ζητούμενο αγαθό από όλους, αλλά από λίγους τηρούμενο βρίσκεται μαζί με την αγάπη στο κέντρο της αληθινής πίστης. Ο ίδιος ο Θεός μας ονομάζεται άρχων της ειρήνης, δηλαδή κέντρο και πηγή της μακαριότητας, αιώνιος και προϋπαρχων,τόσος Αληθινος και αμετακίνητος από την θεότητα. Αλλά και ο Κύριος Ιησούς ονομάζεται στην γραφή άρχων ειρήνης και » επι γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». Αυτός είναι ο πρώτος και μέγας ειρηνοποιός και η Ειρήνη διότι αυτός μας συμφιλίωσε με τον Θεό Πατέρα. Απομακρυνθήκαμε εμείς από τον Θεό και μισήσαμε τον δημιουργό μας. Αλλά εκείνος με την σάρκωση, τον Σταυρό και την ανάσταση Του ένωσε τα πριν διεστώτα δηλ. μας επανέφερε σε κοινωνία με τον Θεό Πατέρα μας. Κάθε έχθρα μίσος και αποστροφή πού ένιωθε ο πλανεμένος και πληγωμένος άνθρωπος για τον θεό του, ο φόβος και η απελπισία, η τεράστια απόσταση μεταξύ Αγίου και αμαρτωλού, ξεπεράστηκαν από τον ειρηνοποιό και συμφιλιωτή Χριστό στο Πρόσωπο Του. Έτσι ο Χριστός επανέφερε την γη σε διάλογο με τον ουρανό, ανέσυρε τους εσκοτισμένους στο φως , τους νεκρούς στην ζωή και τους πριν πλανεμένους στην αλήθεια,κατέστησε τον άγνωστο και απρόσιτο Θεό, προσωπικό, συγκεκριμμένο και αγαπητό. Όχι πια φοβερό και δυνάστη αλλά εύσπλαχνο και ελεήμονα .

Αλλά η ειρήνη του Χριστού δεν έφτασε μόνο εκεί αλλά έγινε και επί γής ειρήνη, αγγελική πολιτεία, βασιλεία ουρανών στην γη. Μιλάμε για την Εκκλησίας, αγιοπνευματικό ίδρυμα της Ειρήνης και ο τόπος συμφιλίωσης και κοινωνίας. Μέσα στην Εκκλησία και από την Εκκλησία ξεκινά η Ειρήνη πού θα κυριεύσει τον κόσμο. Μας καλεί ο Χριστός εμάς τα φωτόμορφα της Εκκλησίας τέκνα να διαδώσουμε το μήνυμα της χριστιανικής ειρήνης και της παγκόσμια συμφιλίωσης. Η Εκκλησία είναι ο τόπος της ανάστασης και της ειρήνης, κατάφύγιο ειρήνης για τους κοπιώντας και πεφορτισμένους, τους διωγμένους, τους συγκρουόμενους και τους αμαρτωλούς. ΓΙ αυτό και η λατρεία μας είναι ειρηνοκεντρική. Με την ειρήνη καλούμαστε να προσευχηθούμε στον Κύριο επί το αυτό , με ειρήνη καλούμαστε στην μετάληψη των μυστηρίων και πάλι με ειρήνη απολυόμαστε από την ευχαριστία, για να μεταδώσουμε στον κόσμο ειρηνοφόρα μηνύματα.

Είναι γεγονός πώς εκτός της Εκκλησίας ζούμε τον παραλογισμό, την αφόρητη πίεση των ανθρώπινων συγκρούσεων , του σατανικού πολέμου και της ασυνεννοησίας ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτός ο κόσμος πορεύεται συνειδητά και ασυνείδητα προς την απώλεια και την καταστροφή και αυτό δεν θα πάψει να συμβαίνει ως την εσχάτη ημέρα. Γι’ αυτό ακριβώς καλούμαστε να φέρουμε την ειρήνη του Χριστού στον κόσμο, πού δεν είναι άλλη από το ευαγγέλιο στην βιωματική πράξη. Καλούμαστε ζώντας εν Χριστώ και μεταδίδοντας τον Χριστό να περισώσουμε ό, τι περισώζεται μέσα στην δίνη της καταστροφής του κόσμου. ΟΙ κοσμοκράτορες και οι άρχοντες του κόσμου ειρηνοκάπηλοι και κατασκευαστές πολέμων και συγκρούσεων επαγγέλονται παγκόσμια ειρήνη και ευημερία . Είναι σύγχρονοι φαρισαίοι πού στον βωμό των μεγάλων συμφερόντων καταδυναστεύουν και θυσιάζουν λαούς και έθνη. Η ειρήνη όμως πού φέρουν οι άνθρωποι του Θεού δεν έχει σχέση με την ψευδώνυμη ειρήνη του κόσμου, με ο,τιδήποτε υποκατάστατο ανθρωπιστικών και ειρηνιστικών οργανώσεων. Και στην εποχή του Ιησού οι Ρωμαίοι είχαν επιβάλει τυρανικά ένα ισοπεδωτικό καθεστώς παγκοσμιοποίησης την ρωμαική ειρήνη πού σκοπό είχε να εξουθενώσει και να ελέγχει το πρόσωπο και τους λαούς. Και αυτή την ψευδεπίγραφη ειρήνη προσπαθούν σήμερα να μας επιβάλουν οι αρχιτέκτονες της Νέας Εποχής.

Η Ειρήνη του Χριστού είναι πρώτα ειρήνη εσωτερική και πνευματική , καρπός νήψης και εκκλησιαστικότητας, μετά εξωτερικευεται από τους αληθινούς ανθρώπους και τους αληθινούς πιστούς στους πάντες και στα πάντα. Οι άγιοι ζούν πρώτα την Ειρήνη και έπειτα μεταφέρουν τους καρπούς της, τους καρπούς του αγίου Πνεύματος στον κόσμο, όπως ο Χριστός στους μαθητές μετά την Ανάσταση. Φέρνουν σε συνδιαλλαγή τα πρόσωπα, τους ανθρώπους μεταξύ τους και σε κοινωνία με τον Θεό. Οι ειρηνοποιοί είναι αυτοί που αγαπούν αληθινά για αυτό και ο Θεός των χριστιανών είναι κατά τον μέγα Παύλο ο Θεός της ειρήνης και της αγάπης.Οι ειρηνοποιοί βιώνουν στον βαθμό που της πρέπει την ελευθερία του Χριστού. Δεν είναι πλέον δούλοι, γιατί απαλλάχτηκαν από τον φόβο του θανάτου, από την δυναστεία της αγωνίας. Είναι υιοι, πράγμα που σημαίνει κληρονόμοι. Και ο κληρονόμος έχει εξουσία βασιλείας. Είναι «πριγκηπόπουλο του Θεού» κατά τον όσιο Παϊσιο. Είναι φως στο σκοτάδι.Ο κατά Χριστόν ειρηνοποιός αγιάζει και λαμπρύνει τα πάντα, όχι με αυτό που κάνει, αλλά αυτό που είναι ανάμεσα στους άλλους. Είναι σαν κρυστάλλινο καθαρό νεράκι, από το οποίο ξεδιψούν οι κουρασμένοι από την βασανιστική δίψα και ταλαιπωρία του κόσμου. Είναι η χώρα της ανάπαυσης, της καταφυγής σε έναν κόσμο , τον οποίο ο πόλεμος έκανε κοιλάδα κλαυθμώνος και τόπο οδύνης, λύπης και στεναγμού.

« Μη φοβού μικρόν ποίμνιον», παιδιά του Θεού δεν ονομάζονται οι Καίσαρες και οι κλειδοκράτορες αλλά οι ειρηνοποιοί. Αυτοί συμπυκνώνουν στην ειρηνική τους πανδαισία κάθε μακαρισμό.Αυτοί θα συμβασιλεύσουν με τον Χριστό μετά το πέρας της αμαρτίας. Η ειρήνη του Χριστού ως βασιλεία που αποκαλύπτεται στον εσωτερικό άνθρωπο και εξωτερικεύεται σε κοινωνία προσώπων προγεύεται ως νέα εποχή ανακαίνισης μέσα στην Εκκλησία.

Πηγή: ΔΙΑΚΟΝΗΜΑ