Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής (6 Νοεμβρίου)

[Achilleas]

Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής και Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης (6 Νοεμβρίου)



Τὴν εἰς φάρυγγα Παῦλος αὐχῶν ἀγχόνην,
Λύει φάρυγξι ῥευμάτων τὴν ἀγχόνην.
Οὕνεκα ὡμολογεῖ Παῦλος Θεόν, ἄγχεται ἕκτῃ.

Βιογραφία

Ο Άγιος Παύλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. και υπήρξε γραμματέας του αγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αλεξάνδρου (βλέπε 30 Αυγούστου).

Όταν απεβίωσε ο Αλέξανδρος, το 377 μ.Χ., ο Παύλος εξελέγχθηκε Πατριάρχης. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, όταν το πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, μία και ήταν οπαδός της αίρεσης των Αρειανών. Όταν ο Κωνστάντιος επέστρεψε από την Αντιόχεια στην Κωνσταντινούπολη, απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο τον Παύλο και ανακήρυξε αυθαίρετα Πατριάρχη, τον αρειανόφρονα Νικομήδειας Ευσέβιο. Τότε ο Άγιος Παύλος πήγε στη Ρώμη. Εκεί βρήκε τον Μέγα Αθανάσιο (βλέπε 18 Ιανουαρίου), τον οποίο είχε απομακρύνει από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο Κωνστάντιος.

Πληροφορηθείς τα γεγονότα, ο αυτοκράτορας Κώνστας, έστειλε γράμμα στον αδελφό του τον Κωνστάντιο, διαμαρτυρόμενος για τη στάση του. Έτσι ο Παύλος και ο Αθανάσιος επανήλθαν στο αξίωμά τους.

Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό ο Κώνστας πέθανε. Έτσι ο Κωνστάντιος διέταξε, από την Αντιόχεια που ήταν, να απομακρύνουν τον Παύλο από τον Πατριαρχικό θρόνο. Μάλιστα τον εξόρισε στην Κουκουσό της Αρμενίας.

Μία μέρα που τελούσε την Θεία Λειτουργία όρμησαν καταπάνω του Αρειανοί και τον έπνιξαν με το ίδιο του το ωμοφόριο. Έτσι ο Άγιος ετελείωσε και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.


Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Αὐτόμελον.
Θείας πίστεως ὁμολογία, ἄλλον Παῦλόν σε τῇ Ἐκκλησίᾳ, ζηλωτὴν ἐν ἱερεῦσιν ἀνέδειξε· συνεκβοᾷ σοι καὶ Ἄβελ πρὸς Κύριον, καὶ Ζαχαρίου τὸ αἷμα τὸ δίκαιον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἀστράψας ἐν γῇ, ὡς ἄστρον οὐρανόφωτον, τὴν καθολικήν, φωτίζεις Ἐκκλησίαν νῦν, ὑπὲρ ἧς καὶ ἤθλησας, τὴν ψυχήν σου Παῦλε προθέμενος, καὶ ὡς Ζαχαρίου καὶ Ἀβελ τρανῶς, βοᾷ σου τὸ αἷμα πρὸς Κύριον.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν.
Ὡς τοῦ σκεύους ὑπάρχων τῆς ἐκλογῆς, καὶ ὁμώνυμος Πάτερ καὶ μιμητής, κινδύνους ὑπέμεινας, καὶ διωγμοὺς ὑπὲρ πίστεως, καὶ ὡς αὐτὸς τὴν Ῥώμην, κατέλαβες Ὅσιε, πανταχοῦ κηρύσσων, Τριάδος τὸ ὁμότιμον· ὅθεν καὶ τὸν δρόμον, ἐν Ἀρμενίᾳ τελέσας, ἀξίως ἀπείληφας, ἐκ Κυρίου τὸν στέφανον, καταισχύνας τὸν Ἄρειον· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Ὁμολογίας στύλος ὑπάρχεις, καὶ ὁμώνυμος Παύλου τοῦ φωστῆρος τῆς γῆς, ὁμότροπός τε καὶ σύναθλος, τὰ στίγματα τοῦ Ἰησοῦ βαστάζων ἐν τῷ σώματι, Παῦλε ἰερομύστα· καὶ ἐν αὐτοὶς ἐντρυφῶν, καὶ καυχώμενος πάντοτε, ἐνώπιον βασιλέων κακοδόξων ὤφθης ἱστάμενος, καὶ μὴ πτοούμενος, μᾶλλον δὲ δυναμούμενος. Ὅθεν τρανώτερον βοᾷ σου τὸ αἷμα πρὸς Κύριον.

[youtube]LBulGC8-BHU[/youtube]

[gkou]

6 Νοεμβρίου:
Ο άγιος Παύλος ο ομολογητής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως



Όταν οι αοίδιμος άγιος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του, οι περίλυποι πιστοί τον ρώτησαν ποιός θα τον διαδεχόταν ως ποιμένας του πνευματικού ποιμνίου του. Εκείνος απάντησε: «Αν επιθυμείτε ποιμένα ο οποίος θα σας καταρτίσει και θα είναι περίλαμπρος με αρετές, να επιλέξετε τον Παύλο∙ εάν όμως θέλετε απλώς έναν άνθρωπο εξωτερικά κεκοσμημένο , διαλέξτε τον (σ.τ.μ. αιρετικό) Μακεδόνιο». Ο λαός του Θεού εξέλεξε τον Παύλο. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ευμενώς δεκτό ούτε από τους αρειανιστές ούτε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, που βρισκόταν τότε στην Αντιόχεια. Έτσι , ο Παύλος σύντομα εκθρονίστηκε απ’ τον πατριαρχικό θρόνο και διέφυγε στην Ρώμη, μαζί με τον άγιο Αθανάσιο Αλεξανδρείας. Τους υποδέχτηκαν θερμά στη Ρώμη ο πάπας Ιούλιος και ο αυτοκράτορας Κώνστας και τους ενίσχυσαν στην Ορθόδοξη πίστη τους. Ο αυτοκράτορας και ο πατριάρχης φρόντισαν από κοινού να αποκαταστηθεί ο Παύλος στον πατριαρχικό θρόνο. Όταν όμως πέθανε ο αυτοκράτορας , οι αρειανιστές σήκωσαν ξανά κεφάλι και έδιωξαν πάλι τον Παύλο, εξορίζοντάς τον στην Κουκουσό της Αρμενίας.
Κάποτε, ενώ ο εξόριστος Παύλος τελούσε τη Θεία Λειτουργία , δέχθηκε την επίθεση Αρειανιστών, οι οποίοι τον στραγγάλισαν με το ίδιο το ωμοφόριό του. Ήταν το έτος 351. Το 381, επί βασιλείας του αυτοκράτορα Θεοδοσίου , τα τίμια λείψανα του αγίου Παύλου μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και αιώνες Αργότερα , το έτος 1236, έγινε η ανακομιδή τους στη Βενετία όπου αναπαύονται μέχρι σήμερα10. Λίγο μετά από τον πατριάρχη τους μαρτύρησαν και οι αγαπημένοι ιερείς του τρισμακάριου Παύλου, Μαρκιανός και Μακάριος ( 25 Οκτωβρίου ) .


10. Όπως αναφέρεται σε άλλη πηγή ( Ν. Σ. ) , η τίμια κάρα του αποθησαυρίζεται στην ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους.


Πηγή: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ