Αυτό που γράφεις για τον αδελφό μας Φώτη και για τον Άγιο Γεώργιο...το πιστεύω κι εγώ...βρίσκει ο Θεός τρόπους για να μάς φέρει κοντά Του.
Ωραίες και οι μαντινάδες σου σαν Κρητικός που είσαι και μάς γράφεις πότε πότε κάποιες. Θυμάμαι την φιλοξενία των Κρητικών, όταν επισκέπτηκα την Κρήτη το καλοκαίρι του 2005. Σε όποιο μαγαζί κι αν πήγαινα με την αδελφή μου, σαν καλοί οικοδεσπότες ήθελαν να μας κεράσουν ρακί. Επειδή δεν είμαι γερό ποτήρι, εγώ αρνιόμουν ευγενικά...αλλά πού να αρνηθείς σε Κρητικό, την τιμούν με το παραπάνω την φιλοξενία!!!

