ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Καλή και ευλογημένη εβδομάδα,σε όλους.
Τασούλη μου σου έχω εμπιστσύνη. Εξ άλλου η υπομονή σου έχει δοκιμασθεί με εμάς.
Τώρα ζήτησε και την ευλογία από τον πατέρα Ανδρέα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων (απόσπασμα από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).
Χριστός ανέστη, αδέλφια μου αγαπημένα. Μια μεγάλη καλημέρα από εμένα προς όλους σας.
Είναι πολύτιμα τα παρηγορητικά λόγια σας.
Σας ευχαριστώ από το βάθος της καρδιάς μου.
Θα' θελα να σάς διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβη σήμερα. Σε ένα από τα δημοτικά που υπηρετώ, έγινε άσκηση για το σεισμό. Ενεργοποιήθηκε όλος ο κρατικός μηχανισμός θα λέγαμε. Ήρθαν πυροσβεστικά οχήματα, αστυνομία, ασθενοφόρο, διασώστες, λεωφορεία του Δήμου για να μεταφέρουν τους μαθητές σε ασφαλές μέρος. Έβγαιναν καπνοί από τα παράθυρα, οι πυροσβέστες κατέβασαν από το παράθυρο έναν μαθητή, που υποτίθεται ότι είχε εγκλωβιστεί μέσα στην τάξη. Ένας εκπαιδευμένος σκύλος της πυροσβεστικής εντόπισε την συνάδελφο των αγγλικών σε ερείπια. Στη συνέχεια την απεγκλώβισαν και την έβαλαν στο φορείο, όπου τής έβαλαν κολάρο, την έδεσαν σφιχτά και επειδή ένιωσε μια δυσφορία λόγω του κολάρου, τής έβαλαν και οξυγόνο και την μετέφεραν μετά στο ασθενοφόρο.
Οι εκπαιδευτικοί τρέχαμε και ανεβάζαμε τους μαθητές μας στα λεωφορεία που θα τους απομάκρυναν από το σχολικό κτίριο.
Θεός φυλάξοι...ποτέ να μη συμβεί κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Η σκέψη και μόνο, ότι ένας μαθητής ή συνάδελφος θα κινδύνευαν, μού προκάλεσε ρίγος.
Εγώ το λέω συνέχεια, ότι εμείς οι εκπαιδευτικοί κάτα κάποιον τρόπο κρατάμε τις ζωές των παιδιών στα χέρια μας...και λέω πολλές φορές μέσα μου...Παναγία μου φύλαγέ τα μη πάθουν κάτι. Και μόνο το άγχος να έχεις να μη συμβεί κάτι την ώρα που είμαι μέσα στην τάξη...είναι αρκετά ψυχοφθόρο από μόνο του...