ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

[ΦΩΤΗΣ]

• Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου.

[ΦΩΤΗΣ]

• Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.

[aposal]

Για την εξωτερική εμφάνιση
Τον γέροντα δεν τον απασχολούσε η εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων. Κι αυτό το διαπίστωναν όσοι πήγαιναν να τον επισκεφθούν, χωρίς την κατάλληλη, ας πούμε, αμφίεση. Κοιτούσε τα βαθύτερα αίτια μέσα στη ψυχή, γιατί γνώριζε ότι αν τακτοποιηθούν τα εσωτερικά του ανθρώπου αυτόματα θα διορθωθούν και τα εξωτερικά.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη : «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. Μαρτυρίες και εμπειρίες».

[ΦΩΤΗΣ]

• Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.

[aposal]

Για την τεχνολογία

Κάτι που ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό στον Γέροντα, ήταν ότι θαύμαζε και αξιοποιούσε πολύ τις εφευρέσεις την τεχνολογία. Θαύμαζε που ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο την ικανότητα να κάνει τέτοιες ανακαλύψεις και συνιστούσε στα πνευματικά του τέκνα να χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Επιτρέπεται, έλεγε, να βοηθά ο Θεός τον άνθρωπο να κάνει τόσες εφευρέσεις και να τις χρησιμοποιεί ο διάβολος, ενώ εμείς οι Χριστιανοί να μην τις χρησιμοποιούμε;

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη : «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. Μαρτυρίες και εμπειρίες».

[Anastasios68]

Να τα βλέπουν αυτά όσοι κατηγορούν την τεχνολογία

[ΦΩΤΗΣ]

• Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μή φοβούμαστε τίποτε.

[aposal]

Εναντίον της νωθρότητας
Ο Γέρων Πορφύριος ήταν πολύ εργατικός. Αγαπούσε πάρα πολύ την εργατικότητα και μιλούσε εναντίον της νωθρότητας. Τόνιζε, όταν προσευχόμαστε, να προσεύχεται μαζί και το σώμα μας και να κάνουμε γονυκλισίες.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη : «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. Μαρτυρίες και εμπειρίες».

[ΦΩΤΗΣ]

• Μόνο η χάρη του Θεού, μόνο η αληθινή αγάπη μας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και μας.

[aposal]

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»
Έλεγε ότι όλοι είμαστε ένα και να κάνουμε τις προσευχές μας και για τους ζώντες και για τους κεκοιμημένους. Τόνιζε ότι δεν πρέπει να λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον τάδε», ή «ελέησον ημάς», αλλά «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», γιατί εφ’ όσον η Εκκλησία του Χριστού αποτελεί ΕΝΑ σώμα, μέσα στο ελέησόν με περιλαμβάνονται και οι ζώντες και οι τεθνεώτες. Και ότι, αν η προσευχή δεν επεκτείνεται σε όλους, τότε δεν είναι εκκλησιαστική.