Όχι μόνο εμείς σε καταλαβαίνουμε, αλλά την κατάσταση αυτή την έχει περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια ο Απόστολος Παύλος:ΧΡΙΣΤΙΝΑ έγραψε:Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Συγχωρήστε με που δεν θυμάμαι το όνομα αλλά κάποιος ανέφερε -κάπως έτσι,δηλαδή- ''οτι αυτό που φοβάμαι ειναι περισσότερο τον εαυτό μου''.
Θα συμφωνήσω στον έπακρον, διότι αναφερόμουνα κι εγω στον εαυτό μου. Οι ώρες αυτές που βρίσκομαι σε αυτόν τον χώρο, είναι ατελείωτες, μιας που μου δίνουν την αίσθηση ότι έχω δύο προσωπικότητες. Σαν να να είμαι ο θεατής και οι δύο εαυτοί μου παλεύουν για το ποιος θα επικρατήσει, αν κατανοείτε τι ακριβώς προσπαθώ να πω με αυτήν την μεταφορά.
14 Οίδαμεν γάρ ότι ο νόμος πνευματικός εστιν· εγώ δε σαρκικός ειμι, πεπραμένος υπό την αμαρτίαν. 15 ό γάρ κατεργάζομαι ου γινώσκω· ου γάρ ό θέλω τούτο πράσσω, αλλ' ό μισώ τούτο ποιώ. 16 ει δε ό ου θέλω τούτο ποιώ, σύμφημι τώ νόμω ότι καλός. 17 νυνί δε ουκέτι εγώ κατεργάζομαι αυτό, αλλ' η οικούσα εν εμοί αμαρτία. 18 οίδα γάρ ότι ουκ οικεί εν εμοί, τούτ' έστιν εν τή σαρκί μου, αγαθόν· το γάρ θέλειν παράκειταί μοι, το δε κατεργάζεσθαι το καλόν ουχ ευρίσκω· 19 ου γάρ ό θέλω ποιώ αγαθόν, αλλ' ό ου θέλω κακόν τούτο πράσσω.20 ει δε ό ου θέλω εγώ τούτο ποιώ, ουκέτι εγώ κατεργάζομαι αυτό, αλλ' η οικούσα εν εμοί αμαρτία. 21 ευρίσκω άρα τον νόμον τώ θέλοντι εμοί ποιείν το καλόν, ότι εμοί το κακόν παράκειται· 22 συνήδομαι γάρ τώ νόμω τού Θεού κατά τον έσω άνθρωπον, 23 βλέπω δε έτερον νόμον εν τοίς μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τώ νόμω τού νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τώ νόμω της αμαρτίας τώ όντι εν τοίς μέλεσί μου. 24 Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος! τις με ρύσεται εκ τού σώματος τού θανάτου τούτου; 25 ευχαριστώ τώ Θεώ διά Ιησού Χριστού τού Κυρίου ημών. άρα ούν αυτός εγώ τώ μέν νοί δουλεύω νόμω Θεού, τή δε σαρκί νόμω αμαρτίας. (Ρωμαίους 7, 14-25)
Μετάφραση: 14 Γιατί ξέρουμε, βέβαια, πως ο νόμος είναι πνευματικός, ενώ εγώ είμαι σαρκικός, πουλημένος σκλάβος στην κυριότητα της αμαρτίας. 15 Έτσι, λοιπόν, δε συνειδητοποιώ το αποτέλεσμα που πετυχαίνω, γιατί δεν κάνω εκείνο που θέλω, αλλά κάνω εκείνο το οποίο απεχθάνομαι. 16 Aν, λοιπόν, κάνω εκείνο που απεχθάνομαι, σημαίνει πως παραδέχομαι ότι ο νόμος είναι καλός. 17 Έτσι, ανακαλύπτω τώρα, πως το κακό αυτό αποτέλεσμα δεν το πραγματοποιώ εγώ, αλλά η αμαρτία που φωλιάζει μέσα μου. 18 Διότι ξέρω πια ότι δεν κατοικεί μέσα μου, δηλαδή στη φύση μου κάτι καλό, γιατί, ενώ υπάρχει πάντα η θέληση, όμως τη δύναμη να πραγματοποιήσω το καλό δεν τη βρίσκω, 19 δεδομένου ότι δεν κάνω το καλό που θέλω, αλλά το κακό που δε θέλω, αυτό πράττω. 20 Aφού, όμως, κάνω κάτι το οποίο εγώ δεν το θέλω, σημαίνει πως το πραγματοποιώ όχι με δική μου πρωτοβουλία, αλλά εξαιτίας της αμαρτίας που φωλιάζει μέσα μου. 21 Άρα μέσω του νόμου που μου ενισχύει τη θέληση να κάνω το καλό, ανακαλύπτω ότι μέσα μου υπάρχει το κακό. 22 Γιατί ενώ εσωτερικά ευχαριστιέμαι με το νόμο του Θεού, 23 βλέπω ένα νόμο διαφορετικό μέσα στα μέλη μου, να αντιστρατεύεται στο νόμο της διάνοιάς μου και με κάνει αιχμάλωτο στο νόμο της αμαρτίας, που βρίσκεται μέσα στα μέλη μου! 24 Πόσο ταλαίπωρος άνθρωπος είμαι εγώ! Ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτό, που το έχει κυριεύσει ο θάνατος; - 25 Eυχαριστώ το Θεό που δίνει τούτη την απελευθέρωση μέσω του Iησού Xριστού του Kυρίου μας! Tο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι εγώ ο ίδιος με τη διάνοιά μου υπακούω στο νόμο του Θεού, αλλά με τη σάρκα μου στο νόμο της αμαρτίας.
Κι αν αυτά τα λέει ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος Παύλος, φαντάσου εμείς τι πόλεμο έχουμε.
Ο Χριστός όμως μας έδωσε την Εκκλησία και μέσω των Μυστηρίων της τον τρόπο να ενισχυθούμε από τη Θεία Χάρι για να τα βγάλουμε πέρα με τις επιθέσεις των πειρασμών. Έχουμε επομένως Χριστίνα, δεν είμαστε αβοήθητοι.
