Είναι η Εκκλησία εξουσία;

[Θεόδωρος22]

Εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει.

Σε ένα κράτος υπάρχουν διάφορες και διαφορετικές θρησκείες και δόγματα και
αντίστροφα μία θρησκεία ή ένα δόγμα έχει πιστούς σε διαφορετικά κράτη.

Εγινε με τον Μακάριο που εκλέχτηκε πρόεδρος συντριπτικά τόσες φορές.Κι αυτό σε μια κοινωνία που το 1/5(20%) ήταν μουσουλμάνοι Τουρκοκύπριοι.

[Πέτρος]

Έγινε δηλαδή και αυτό; :

............... διασφαλίζεται ο χριστιανικ τρόπος διακυβέρνησης ενός κράτους με νόμους την χριστιανικη διδασκαλία..............

Διασφαλίστηκε η διακυβέρνηση των μουσουλμάνων με νόμο τη χριστιανική διδασκαλία;
Δεν νομίζω.

[heavenandearth]

Δεν είμαι θεολόγος, αλλά το παρακάτω δεν λύνει αυτό το ζήτημα;

Ιω. 18,36

ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέται ἂν οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο, ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν.


Δεν μας το λέει ξεκάθαρα ο Κύριος; Εγώ τουλάχιστον έτσι το βλέπω.

[Πέτρος]

Ο Κύριος ξεκάθαρα τα λέει αλλά εμείς έχουμε πάντα και δικιά μας άποψη.

[Αποστολος0]

Ο Μακάριος ήταν το δίχως άλλο ένας μεγάλος ηγέτης της Κύπρου που την οδήγησε στην μεγαλύτερη ακμή που γνώρισε στην ιστορία της. Ήταν όπως λέχθηκε εθνάρχης δηλαδή ήτανε ταυτόχρονα πολιτικός(κοσμικός) και θρησκευτικός ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Δεν μπήκε στην πολιτική για προσωπικό συμφέρον αλλά για να βοηθήσει την κοινότητα του.Σαν πρόεδρος ήταν ανεξάρτητος δεν ανήκε δηλαδή σε κάποιο κόμμα συγκεκριμένο αλλά είχε υπουργούς από διάφορα κόμματα.Όμως εγώ ρώτησα αν αυτή η πράξη του ήταν σύμφωνη με τους κανόνες της Ορθοδόξου εκκλησίας όχι το πως ήταν η διακυβέρνηση του.

[Πέτρος]

Στον Θοδωρή απάντησα ότι δεν μπορείς να επιβάλλεις τη χριστιανική διδασκαλία με νόμο σε αλλόθρησκους του ίδιου κράτους.

Ως προς το δικό σου ερώτημα Απόστολε προσωπικά δεν γνωρίζω τους Ιερούς Κανόνες για τέτοιες περιπτώσεις.
Πάντως εάν απαγορεύεται σημαίνει ότι ο Μακάριος παρέβη τους Ιερούς Κανόνες, το οποίο δεν νομίζω ότι συνέβη.

[Νίκος]

Κάνεις λάθος Θεόδωρε. Η πορεία του Μακάριου στην πολιτική είναι αμφιλεγόμενη. Κανείς δεν τον κατηγορεί για έλλειψη φιλοπατρίας, πολλοί όμως τον κατηγορούν για λανθασμένους χειρισμούς στα εθνικά θέματα, που εν μέρει οδήγησαν στην τραγωδία της Κύπρου. Φυσικά μαζί με το όνομα του Μακάριου διασύρεται και η Εκκλησία της Κύπρου.

Όσο πιο μακριά κρατιέται η Εκκλησία από την πολιτική, τόσο λιγότερο βρωμίζεται, από τη βρώμα και δυσωδία που αναδίδει.

[Θεόδωρος22]

Αν ο Μακάριος είχε παρέβει τους ιερούς κανόνες θα είχε καθαιρεθεί από την ιερά σύνοδο της εκκλησίας της Κύπρου. Οσον αφορά τώρα το μπέρδεμα που δημιουργήθηκε δεν εννοούσα να επιβάλλεται η Ορθόδοξη πίστη στους μη Ορθόδοξους άλλωστε ποτέ δεν επιχείρησε κάτι τέτοιο ο Μακάριος. Απλά εννοώ ότι με πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο σε μια τέτοια κυβέρνηση όπως αυτή του Μακάριου είναι αδύνατον να εισαχθεί αντιχριστιανική/αντιεκκλησιαστική νομοθεσία. Ελπίζω Απόστολε η Κύπρος να έχει σύντομα ένα νέο Μακάριο γιατί τον χρειάζεται και τον χρειαζόμαστε κι εμείς περισσότερο από ποτέ.Ο Μακάριος ήταν και θα είναι από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που πέρασαν από τον Κυπριακό ελληνισμό και γενικά τον ελληνισμό κι εμείς θα νοσταλγούμε την εποχή της διακυβέρνησης του.Αιωνια του η μνήμη!

[Θεόδωρος22]

Μα ο Μακάριος δεν ήταν δικτάτορας είχε εκλεγεί 4 συνεχόμενα φορές με ποσοστά άνω του 90%.Τον ήθελε ο κόσμος και τον ψήφιζε.Αν ποτέ επισκεφτείς την Κύπρο θα δεις ότι παντού υπάρχουν αδριάντες του και ακόμα και σήμερα 41 χρόνια μετά την κοίμηση του πολλοί Κύπριοι τον νοσταλγούν αυτόν και την περίοδο της διακυβέρνησης του θεωρείται στην Κύπρο μεγάλος ήρωας και μορφή στην ιστορία της Κύπρου κάτι σαν τον Κολοκοτρώνη εδώ.

[Νίκος]

Ο Μακάριος έγινε Πρόεδρος της Κύπρου σε εξαιρετικές συνθήκες, ως εκπρόσωπος της αντίστασης κατά των Άγγλων. Πέτυχε την ανεξαρτησία της Κύπρου, καταστρέφοντας κάθε προσπάθεια της Ελλάδας να ανακτήσει την Κύπρο ως ελληνικό έδαφος. Γι αυτά και άλλα θα τον κρίνει η ιστορία.

Επαναλαμβάνω, όσο πιο μακριά μένει η Εκκλησία από την πολιτική, τόσο το καλύτερο.

Τέλος η συζήτηση για τον Μακάριο. Είναι εκτός θέματος η κριτική στη θητεία του. Μόνο ως παράδειγμα μπορεί ν΄αναφερθεί.

Κι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν ήρωας, αλλά δεν έγινε πρωθυπουργός (ούτε ο Κολοκοτρώνης άλλωστε).