Αγαπητά μέλη και επισκέπτες, καλώς ήρθατε στο ανανεωμένο μας φόρουμ!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!

Ελάτε, όλοι μαζί να πορευτούμε σ΄ένα κόσμο χωρίς εξαρτήσεις

Η Ορθοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της σημερινής εποχής.

Συντονιστές: Νίκος, Anastasios68, johnge

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 7421
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
12
Τοποθεσία: Κοζάνη
Έχει ευχαριστήσει: 28 φορές
Έλαβε ευχαριστία: 366 φορές

Ελάτε, όλοι μαζί να πορευτούμε σ΄ένα κόσμο χωρίς εξαρτήσεις

Δημοσίευση από Νίκος »

Ιερώνυμος "Ελάτε, όλοι μαζί να πορευτούμε σ΄ έναν κόσμο χωρίς εξαρτήσεις"
Τετάρτη, 23 Ιούνιος 2010 - Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr

Εικόνα

«Είδα βαθιά μέσα στα μάτια των νέων αυτών ανθρώπων τη δίψα να ξαναβρούν τη ζωή και το χαμόγελο, να συναντηθούν και πάλι με την καθημερινότητα που τους προσπέρασε, είδα τον υπέροχο αγώνα τους που τους κάνει να βγαίνουν νικητές, την τεράστια προσπάθεια τους να υπερβούν την εξάρτηση και να ξεπεράσουν τον ίδιο τον εαυτό τους!», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, στο μήνυμα του με αφορμή την ημέρα κατά των Ναρκωτικών (26 Ιουνίου).

Το μήνυμα του Μακαριωτάτου έχει ως εξής:

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα η παγκόσμια κοινότητα νιώθει επιτακτική την ανάγκη να αναφερθεί στην τρομερή μάστιγα, που κατατρώγει τη νεολαία μας και απειλεί τη φυσική και ψυχική ακεραιότητα πολλών νέων ανθρώπων: τα ναρκωτικά.

Είναι –ή μάλλον πρέπει να είναι– η σημερινή ημέρα μια τολμηρή αφορμή για ειλικρινή αυτοκριτική όλων μας, για συνειδητοποίηση της ανεπάρκειάς μας και της επιτακτικής ανάγκης για συνεργασία, για τον (επανα)καθορισμό των πνευματικών συντεταγμένων της κοινωνίας μας και της παιδείας μας, για να προτρέπουμε τους νέους ανθρώπους σε αισιοδοξία και αγωνιστικότητα, για να μη διστάζουν στην ανάληψη ευθυνών, για να μπορούν να πουν θαρραλέα το «όχι» σ΄ εκείνον που θα τους προτείνει την πρώτη επαφή με κάποια ουσία που κρύβει τον θάνατο.

Είχα την εξαιρετική ευκαιρία να επισκεφθώ μία θεραπευτική κοινότητα, ενώ έτυχα και της εξαιρετικής τιμής να με συναντήσουν νέοι άνθρωποι που βρίσκονται στο στάδιο της θεραπείας και της επανένταξης.

Είδα βαθιά μέσα στα μάτια των νέων αυτών ανθρώπων τη δίψα να ξαναβρούν τη ζωή και το χαμόγελο, να συναντηθούν και πάλι με την καθημερινότητα που τους προσπέρασε, είδα τον υπέροχο αγώνα τους που τους κάνει να βγαίνουν νικητές, την τεράστια προσπάθεια τους να υπερβούν την εξάρτηση και να ξεπεράσουν τον ίδιο τον εαυτό τους!

Έχω κρύψει βαθιά στην καρδιά μου τα λόγια της Κωνσταντίνας: «Τώρα πια νιώθω περήφανη, δυνατή, χαρούμενη. Έχω προσπαθήσει πολύ και ξέρω πως αν θέλω κάτι πολύ, μπορώ να τα καταφέρω. Είμαι γεμάτη ελπίδα για τη ζωή, που με περιμένει μετά την κοινότητα». Θα θυμάμαι πάντα την ειλικρίνεια του Σωτήρη: «Όσες φορές κι αν ορκίστηκα, υποσχέθηκα, ποτέ δεν σταμάτησα. Ήρθε όμως η στιγμή που έπρεπε να διαλέξω: να ζήσω ή να πεθάνω! Η επιλογή μου ήταν να ζήσω καθαρός. Τώρα ανακαλύπτω έναν ολόκληρο, υπέροχο κόσμο μέσα μου, πραγματικό, όχι στη φαντασίωση μου. Στόχος μου είναι να τον γνωρίσω ξανά από την αρχή και να ζήσω σ΄ αυτόν». Και θα διδάσκομαι πολλά από τα δακρυσμένα μάτια του Γιώργου που μου είπε: «Νιώθω απογοήτευση όχι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για την κοινωνία που με έσπρωξε στη δόση. Παίρνω δύναμη από μια μυστική πηγή στα βάθη του είναι μου για να συνεχίσω την προσπάθεια μου να μείνω καθαρός. Δεν θέλω να ξαναζήσω το παραμύθι. Θέλω τη ζωή που μου στέρησαν».

Συνοδοιπορώ με τα παιδιά αυτά, αντιλαμβάνομαι τον αγώνα τους και αναλογίζομαι τις ευθύνες μας. Μπορεί άραγε μια εξαρτημένη κοινωνία να διδάξει στους νέους την ελευθερία;

Η εξάρτηση, όπως έχει λεχθεί, μπορεί ενδεχομένως και να είναι «μια επανάσταση, μια αποτυχημένη επανάσταση, μια διαμαρτυρία που δεν βρήκε αποδέκτες, μια προσπάθεια διαφυγής από πολλά αδιέξοδα στα οποία εμείς πολλές φορές οδηγούμε τους νέους ανθρώπους».

Αδιέξοδα που έχουν να κάνουν με ένα κακό οικογενειακό κλίμα, με ένα αποτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα που συνθλίβει την προσωπικότητα και τα όνειρα των νέων, με την υποκρισία της κοινωνίας μας και περισσότερο εκείνων που έχουν την ευθύνη διαμόρφωσης των κοινωνικών δομών, με την ανεπάρκεια και της εκκλησιαστικής διακονίας μας κάποιες φορές.

Θέλω να πω σ΄ αυτά τα παιδιά – αλλά και σε όλους – πως η ζωή της Εκκλησίας είναι γεμάτη από ασώτους και καταταλαιπωρημένους νέους, που όχι μόνο ξαναβρήκαν το δρόμο τους, αλλά έφτασαν ακόμη και στην αγιότητα.

Η επιστροφή, η μεταμόρφωση, η μετάνοια: είναι τα συστατικά της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Γι’ αυτό και σήμερα νιώθω την ανάγκη να ρωτήσω και να αναρωτηθώ: Γιατί ακόμη τόση προκατάληψη απέναντι στον Χριστό και στην Εκκλησία; Αυτός ο τόπος μοιάζει να φοβάται να μιλήσει στα παιδιά για τον Χριστό και την Εκκλησία, γιατί θέλει να είναι «αξιοπρεπής» και μοντέρνος!

Και οι νέοι μας τρυπιούνται και παραδίδονται στα ναρκωτικά και στις λογής – λογής εξαρτήσεις, στις γειτονιές των μεγαλουπόλεων αλλά και στις ήρεμες πόλεις της επαρχίας μας, χωρίς στόχους, αναζητώντας την αλήθεια και την αγάπη, νιώθοντας ότι κανείς ποτέ δεν τούς πλησίασε, ότι κανείς ποτέ δεν νοιάστηκε αληθινά γι΄ αυτούς.

Παρά τα λάθη και τις αστοχίες μας, στην Εκκλησία είμαστε διαρκώς έτοιμοι για να υποδεχθούμε μακρόθυμα και με έκδηλη χαρά τους νέους που επιστρέφουν, αναζητώντας νόημα ζωής, αναζητώντας τελικά αυτά που τους στερήσαμε.

Ελάτε, οι μεγάλοι, να συνεργαστούμε. Ελάτε, οι νέοι, να μας συγχωρήσετε. Κι όλοι μαζί να πορευτούμε σ΄ έναν κόσμο χωρίς εξαρτήσεις...

Πηγή: www.romfea.gr
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.
Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 7421
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
12
Τοποθεσία: Κοζάνη
Έχει ευχαριστήσει: 28 φορές
Έλαβε ευχαριστία: 366 φορές

Re: Ελάτε, όλοι μαζί να πορευτούμε σ΄ένα κόσμο χωρίς εξαρτήσ

Δημοσίευση από Νίκος »

"Το σκοτάδι δεν πολεμάται με ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι..."
Τρίτη, 26 Ιούνιος 2012

Εικόνα

Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών

"Η σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών επιβάλλει σε όλους μας την ανάγκη να δούμε κατάματα την αλήθεια, να επιχειρήσουμε μιά γενναία αυτοκριτική και να φιλοσοφήσουμε γόνιμα γύρω από το αξιακό σύστημα της ζωής μας.

Η αλήθεια αυτή κρύβεται πίσω από τους αριθμούς και τις στατιστικές και έχει να κάνει με την προσωπική μαρτυρική ιστορία κάθε νέου ανθρώπου και της οικογένειάς του που ανεβαίνουν καθημερινά το Γολγοθά της ουσιοεξάρτησης. Συνοδοιπορούμε μαζί τους, καταλαβαίνουμε τον πόνο τους, συμμεριζόμαστε την αγωνία τους.

Η αυτοκριτική σχετίζεται με την αδιαμφισβήτητη ευθύνη του καθενός μας απέναντι στη νέα γενιά, με την αναγκαιότητα για την αναβάθμιση της παιδείας και του πολιτισμού μας, με τα αμείλικτα ερωτηματικά που κάθε πατέρας και κάθε μητέρα επιβάλλεται να θέσει στον εαυτό του για τον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά του, για την παρουσία ή την απουσία του στην πορεία της οικογένειάς του, για τους στόχους που έχει ιεραρχήσει στη δική του ζωή και μοιραία αποτελούν πρότυπο –θετικό ή αρνητικό- για τα παιδιά του.

Και τέλος η αναφορά στο αξιακό σύστημα της ζωής μας δεν μπορεί παρά να αφορά άμεσα σε όλους μας, διότι όλοι συνδιαμορφώνουμε το σύστημα αυτό των αξιών, τις αρχές και τα ιδανικά που πρέπει να πλουτίζουν την άχαρη πραγματικότητα των ημερών μας, το ψυχικό και πνευματικό μας περιεχόμενο που οφείλει να ομορφαίνει τη βιοτή μας.

Θέλω σήμερα, ως πνευματικός πατέρας που αγωνιά, να απευθυνθώ στους νέους μας. Να μιλήσω με λόγια καρδιάς στα νέα παιδιά, διαβεβαιώνοντάς τους πως αξίζουμε έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που καθημερινά μάς προβάλλουν. Το νόημα της ζωής μας δεν μπορεί να εξαντλείται στην οικονομική κρίση ή έστω στην οικονομική ανάκαμψη. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας προβάλλει διαρκώς τις αξίες της συναντίληψης και της κατανόησης, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Καταθέτει με πολλή αγάπη την εμπειρία της, προσφέροντας μια επαναστατική αντίληψη για τον άνθρωπο, που είναι εικόνα Θεού, ο οποίος αναζητά τις ανώτερες αξίες της ζωής.


Ζούμε μια βαθύτατη κρίση, η οποία είναι πνευματική και ηθική. Η σύγχρονη ζωή έχει προβλήματα το οποία πολλές φορές φαντάζουν ανυπέρβλητα και δυσθεώρητα για τούς νέους μας, όμως «για την υπέρβαση των προβλημάτων χρειάζεται ηρωισμός, όχι ηρωίνη». Η εξάρτηση – κάθε μορφή εξάρτηση - δεν μπορεί να είναι «απάντηση» ούτε «λύση» στα αδιέξοδα των καιρών μας.

Το σκοτάδι δεν πολεμάται με ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι, αλλά μόνο με το φως! Αυτό το αληθινό φως αναζητήστε. Όχι θεατές στην κερκίδα, αλλά αγωνιστές στο στίβο. Μη γονατίσετε. Μην απελπισθείτε. Ελάτε να αλλάξουμε τον κόσμο αυτό, αρχίζοντας ο καθένας μας από τον εαυτό του. Να αρνηθούμε την υποκρισία, το ψυχικό κενό, το βόλεμα, την αποθέωση της υλικής ευμάρειας. Να αναζητήσουμε και πάλι τις αξίες της ζωής, την πίστη, την οικογενειακή χαρά, την πληρότητα του είναι.

Η Εκκλησία μπορεί να βοηθήσει με τρόπο ουσιαστικό στον επαναπροσδιορισμό αυτό.

Η κατά Χριστόν ζωή είναι ο ισχυρότερος θώρακας που προφυλάσσει τους νέους από τις εξαρτήσεις, γιατί συνιστά αγωγή ελευθερίας, υπευθυνότητας και ωριμότητας."

Πηγή: ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ορθοδοξία και σύγχρονη κοινωνία, Orthodoxy and modern society”