Το Μυστήριο της Ιερωσύνης

[Νίκος]

Επειδή είναι σκόρπια σε πολλά άρθρα τα μαζεύω εδώ:

Τι είναι και ποια είναι τα "κωλύματα" Ιεροσύνης;

Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κάποιος Ιερέας είναι

α. Να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.
β. Να έχει νόμιμη ηλικία (όπως αυτή ορίζεται στο «Πηδάλιον», στον Α’ κανόνα των Αγίων Αποστόλων, στον ΙΔ’ της στ’ Οικουμεν. Συνόδου, στον ΙΑ’ της εν Νεοκαισαρεία τοπικής Συνόδου).
γ. Να διακρίνεται για την ορθόδοξη πίστη του.
δ. Να είναι αρτιμελής και να μην πάσχει ψυχικώς.
ε. Να μην έχει προγαμιαίες σχέσεις, έστω και με αυτήν ακόμη την αρραβωνιαστικιά του, και εντός του γάμου να μην έχει παρά φύση (σχέσεις), αλλά και κάθε άλλη έξω από τον γάμο του σεξουαλική σχέση, όπως είναι η πορνεία, ή η μοιχεία, ή η αρσενοκοιτία..

Άλλα κωλύματα Ιερωσύνης είναι: Η Αποστασία από την πίστη, η Αίρεση, ο φόνος, ο Ευνουχισμός, η Πορνεία η Μοιχεία, η Αρπαγή γυναικός, η Αθεμιτογαμία, η Διγαμία, η Φαρμακεία, η Μαντεία, η Γοητεία, η Ψευδομαρτυρία, η Τυμβωρυχία, η Ιεροσυλία.

Είναι επίσης τελείως ανεπίδεκτα οικονομίας τα κωλύματα Ιερωσύνης.

Δεν επιτρέπεται δηλαδή σε καμμιά περίπτωση να δοθή συμμαρτυρία, για να προσέλθη στις τάξεις της Ιερωσύνης κάποιος, που έχει κάποιο κώλυμα.

Πηγή: orthodoxanswers.gr

Εκτός από τα παραπάνω τυπικά κωλύματα, ο υποψήφιος κληρικός είναι απαραίτητο να έχει τη συμμαρτυρία του Πνευματικού του και του οικείου Επισκόπου.

Όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη υπάρχουν και πολύ βασικές μη τυπικές προϋποθέσεις για να φορέσει ένας άνδρας το ράσο.

1) Να έχει Θείο Έρωτα, δηλαδή να αγαπά τον Χριστό πάνω απ' οτιδήποτε άλλο στη ζωή ακόμη από τον ίδιο του τον εαυτό και τα μέλη της οικογενείας του.

2) Να έχει αγάπη προς όλους τους συνανθρώπους του αδιακρίτως και μάλιστα θυσιαστική αγάπη, όπως ο πατέρας για τα παιδιά του.

3) Να έχει συνεπή πνευματική ζωή, συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας και θεολογική κατάρτιση ή τουλάχιστον στοιχειώδεις γνώσεις για τα βασικά θέματα της Ορθόδοξης πίστης μας.

4) Να είναι έγγαμος με σύζυγο που να πληρεί τις προϋποθέσεις να γίνει παπαδιά ή να είναι ήδη μοναχός σε Μοναστήρι.

5) Να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, δηλαδή η τοπική κοινωνία να έχει γι αυτόν θετική γνώμη ή τουλάχιστον να μην έχει αρνητική γνώμη.

6) Να έχει ωριμότητα διανοητική και πνευματική.

7) Αν εργάζεται, το επάγγελμά του δεν πρέπει να είναι ασύμβατο με την Ιεροσύνη.

Μπορεί όλα αυτά να μην αναφέρονται στα τυπικά κωλύματα, αλλά σίγουρα τα λαμβάνει υπόψη του ο Πνευματικός και ο Επίσκοπος για να δώσουν τη συμμαρτυρία τους. Βεβαίως σε κάποια απ' αυτά μπορεί να γίνει "οικονομία", αλλά τότε ο ίδιος και οι συμμαρτυρούντες παίρνουν το αντίστοιχο ρίσκο.

Δεν ξέρω, αν ξέχασα κάτι, μπορείτε να συμπληρώσετε στις απαντήσεις σας.

[NikolaosArvanitidis]

Να προσθέσω πως κάποιος που θέλει να γίνει ιερέας θα πρέπει να έχει σιγουρευτεί ότι μπορεί να τιθασεύσει τα πάθη του αν έχει γιατί έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο άτομα να εγκαταλείπουν την ιερωσύνη(η να καθαιρούνται από ιερείς) για αυτά τα θέματα (π.χ Συρακός-Ιωαννης Κεσέν).

[Πέτρος]

Αυτό Νικόλαε μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια του Κυρίου.
Χωρίς Αυτόν δε μπορεί να τιθασευθεί τίποτα.

[Σιτάρι]

Ποιες θα έπρεπε να είναι οι προϋποθέσεις; Σκέφτομαι κάποια όπως το εξωτερικό τυπικό ντύσιμο κτλ,αλλά και πόσα ακόμη και τι;
Εντάξει, δεν θα γίνει κάποια που έκανε αυτό που έκανα κι εγώ( και το έχω πει εδώ μέσα)
Αλλά θα ήθελα να ξέρω πάνω κατω.

[Νίκος]

Ελένη (Σιτάρι), αν εννοείς τις προϋποθέσεις για την πρεσβυτέρα, είναι σε κάποιο βαθμό ίδιες με του συζύγου της, δηλαδή να μην έχει προηγούμενο γάμο, να μην έχει προγαμιαίες σχέσεις ούτε με τον σύζυγό της, να είναι ενεργό μέλος της Εκκλησίας, να έχει πολύ αγάπη για το Θεό και το σύζυγό της και για όλους τους ανθρώπους και να έχει την καλή μαρτυρία της τοπικής κοινωνίας. Τώρα η εξωτερική εμφάνιση, αν έχει όλα τα προηγούμενα, φαντάζομαι, ότι θα είναι ανάλογη.

Επίσης πρέπει να αποδεχτεί εγγράφως τη χειροτονία του συζύγου της, επειδή στην ουσία δεσμεύει και την ίδια. Οι πρεσβυτέρες πρέπει να κάνουν βίο ανάλογο με το διακόνημα του συζύγου τους και δεν δικαιούνται άλλο Γάμο, ακόμη και αν τον χάσουν λόγω θανάτου ή διαζυγίου.

[ΙΣΧΣΝΙΚΑ]

Καλησπέρα σας. Από μικρός ήμουν κοντά στην εκκλησία, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί την ιερωσύνη. Βέβαια, η φωτιά αυτή άναψε τώρα που μεγάλωσα. Αυτό που με ανησυχεί είναι τα κωλύματα της ιερωσύνης, τα οποία δεν ξέρω αν οι πτώσεις που είχα όταν ήμουν έφηβος είναι κωλύματα. Ωστόσο θέλω να πάρω και μια γνώμη από δω, έτσι θα προσπαθήσω να μιλήσω όσο πιο σεμνά γίνεται, διότι θέλω να ξέρω για τις σαρκικές μου πτώσεις. Κατ’ αρχήν δεν έχω έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή. Τον αυνανισμό προσπαθώ με την χάρη του Θεού και όσο μπορώ κάνω εγκράτεια. Σας ευχαριστώ όλους για τον χρόνο σας και να παρακαλάτε να με συγχωρεί ο Θεός για τα παραπτώματα μου.

(Παρατήρηση της Ομάδας Διαχείρισης: Αδελφέ μου, συγγνώμη, αλλά το κείμενό σου περιείχε στοιχεία πολύ προσωπικά, που λέγονται μόνο σε εξομολόγηση και θα σκανδάλιζαν όσους τα διάβαζαν. Γι' αυτό, η Ομάδα Διαχείρισης υποχρεώθηκε να τα λογοκρίνει.)

[Νίκος]

Τα κωλύματα της Ιεροσύνης είναι συγκεκριμένα. Όταν ένας άνθρωπος έχει κάποιο απ' αυτά, δεν μπορεί να γίνει κληρικός, ανεξάρτητα από το πόσο πολύ το θέλει. Όμως υπάρχει και η γενική πνευματική κατάσταση που μπορεί να την αξιολογήσει ο Πνευματικός. Ένας νέος (ή μεγαλύτερος) που επιθυμεί να γίνει κληρικός πρέπει να έχει τη συμμαρτυρία του Πνευματικού του και ενός Επισκόπου που θα τον χειροτονήσει. Χωρίς αυτές δεν μπορεί να χειροτονηθεί.

Επομένως τα ερωτήματα που βάζεις σε μας ο μόνος αρμόδιος να σου απαντήσει, είναι ο Πνευματικός σου. Αν δεν έχεις είναι καιρός να αποκτήσεις.