Αγαπητά μέλη και επισκέπτες, καλώς ήρθατε στο ανανεωμένο μας φόρουμ!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!
Το βδέλυγμα της ερημώσεως
Συντονιστές: Νίκος, Anastasios68, johnge
Το βδέλυγμα της ερημώσεως
Το "βδέλυγμα της ερημώσεως" το έχουμε ακούσει πολλές φορές και συνήθως πολλοί από όσους το λένε δεν κατανοούν σε τι πραγματικά αναφέρονται. Σκόπος της επιμέρους αυτής προφητικής μελέτης όπως και όλων των υπολοίπων στην ενότητα ΜΕΛΕΤΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ είναι προσεγγίσουμε το θέμα αυτό ρίχνοντας όσο περισσότερο φως μπορούμε με τη βοήθεια της Αγίας Γραφής και τη συνεπικουρία των Πατέρων.
Re: Το βδέλυγμα της ερημώσεως
ο βδέλυγμα της ερήμωσης είναι η κατάργηση της Θείας Κοινωνίας, καθώς και η απουσία του Χριστού μέσα σε μια ψυχή. Όπως είπε ο Χριστός "η βασιλεία Μου είναι μέσα σας". Ο Αντίχριστος δεν είναι ο αντίθετος του Χριστού, αλλά αυτός που πέρνει την θέση του Χριστού. (όπως η λέξη αντίδωρο, αντιβασιλέας κτλ κτλ). Έτσι η "ερήμωση" αναφέρεται στην ερήμωση της ψυχής από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ο ιερός τόπος αναφέρεται στην εκκλησία, ως επίγεια δομή, και επίσης στην ψυχή του ανθρώπου, καθώς τα σώματά μας "είναι ναοί του Θεού".
Το βδέλυγμα είναι ήδη εδώ με την μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών (αλήθεια, πόσοι από τους βαπτισμένους χριστιανούς εξομολογούνται και κοινωνάνε?) κάτι που δεν συνέβαινε πρίν 30 και 40 χρόνια και πίσω, και σύντομα πρόκειται επίσημα να έλθει και με την μορφή της κατάργησης της θείας κοινωνίας (αν και όχι παντού και σε όλες τις εκκλησίες... ένα υπόλοιπο θα μένει πάντα).
Το βδέλυγμα είναι ήδη εδώ με την μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών (αλήθεια, πόσοι από τους βαπτισμένους χριστιανούς εξομολογούνται και κοινωνάνε?) κάτι που δεν συνέβαινε πρίν 30 και 40 χρόνια και πίσω, και σύντομα πρόκειται επίσημα να έλθει και με την μορφή της κατάργησης της θείας κοινωνίας (αν και όχι παντού και σε όλες τις εκκλησίες... ένα υπόλοιπο θα μένει πάντα).
Re: Το βδέλυγμα της ερημώσεως
Δεν αντιλέγω στα όσα λες φίλε μου, όμως θεωρώ την «ερμηνεία» που δίδεις αρκετά απλοποιημένη. Το βδέλυγμα της ερημώσεως (το οποίο αναφέρεται στο 9ο, 11ο και 12ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ) παρουσιάζει τα εξής δύο, αντιφατικά μεταξύ τους στοιχεία.
Αφ’ ενός μεν είναι άκρως σημαντικό ως προς την κατανόησή του, καθώς ο Χριστός αναφέρεται σε αυτό λέγοντας:
15 Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή-
16 τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη•
Από τις λίγες φορές που κάτι δίδεται τόσο ξεκάθαρα από το στόμα του Κυρίου μας.
Από την άλλη όμως, όλοι μας θυμόμαστε ότι το βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ είναι σφραγισμένο μέχρι να έλθουν ανεπιστρεπτί τα έσχατα χρόνια:
4 Και συ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού• τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθή.
.
.
.
9 Και είπε, Ύπαγε, Δανιήλ• διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού.
Ως εκ τούτου, μας δίδεται μεν ένα “hyperlink” από τον Χριστό τον Ίδιο, το οποίο όμως και πάλι δεν είναι τόσο ξεκάθαρο και δύσκολο το βλέπω να ερμηνεύεται ως «η μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών». Αυτό πάντοτε υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Με διαφορετικές μορφές σε κάθε περίοδο της ιστορίας, αλλά με την ίδια ένταση πάντοτε.
Και κάτι τελευταίο, ας μην ξεχνούμε ότι το «βδέλυγμα της ερημώσεως» συνδέεται άρρηκτα με τα ακόλουθα σημεία από το βιβλίο του Δανιήλ:
Κεφάλαιο 9
2 εν τω πρώτω έτει της βασιλείας αυτού, εγώ ο Δανιήλ ενόησα εν τοις βιβλίοις τον αριθμόν των ετών, περί των οποίων ο λόγος του Κυρίου έγεινε προς Ιερεμίαν τον προφήτην, ότι ήθελον συμπληρωθή εβδομήκοντα έτη εις τας ερημώσεις της Ιερουσαλήμ.
Ο νοών νοείτο λοιπόν ξεκινάει από τον Προφήτη Ιερεμία, καθώς Αυτός είναι ο πρώτος λαλήσας περι του time context μετά το πέρας του οποίου θα πραγματοποιηθεί το βδέλυγμα. Ο Δανιήλ αφού ευχαρίστησε τον Κύριο με προσεχή, νηστεία και ένδυση σάκκου, βίωσε τη Θεία Αποκάλυψη ως ακολούθως. Κατανοήτο για τον ϊδιο τον Δανιήλ μεν, για εμάς όμως?
22 και με συνέτισε και ελάλησε μετ' εμού και είπε, Δανιήλ, τώρα εξήλθον διά να σε κάμω να λάβης σύνεσιν.
23 Εν τη αρχή των ικεσιών σου εξήλθεν η προσταγή και εγώ ήλθον να δείξω τούτο εις σέ• διότι είσαι σφόδρα αγαπητός• διά τούτο εννόησον τον λόγον και κατάλαβε την οπτασίαν.
24 Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων.
25 Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο• θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.
26 Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν• και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον• και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.
27 Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι• και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.
Η κατανόηση του βδελύγματος της ερημώσεως λοιπόν, απαιτεί την κατανόηση των εδαφίων από το 9:24 – 9:27 του Προφήτη Δανιήλ.
Συμπληρωματικό στοιχείο στα παραπάνω, είναι και αυτό που αναφέρεται στο τέλος του βιβλίου του Δανιήλ:
Κεφάλαιο 12
11 Και από του καιρού, καθ' ον η παντοτεινή θυσία αφαιρεθή και το βδέλυγμα της ερημώσεως στηθή, θέλουσιν είσθαι ημέραι χίλιαι διακόσιαι και ενενήκοντα.
12 Μακάριος όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε.
13 Αλλά συ ύπαγε, έως του τέλους• και θέλεις αναπαυθή και θέλεις σταθή εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών.
Προσοχή ιδιαίτερη πρέπει να δωθεί στο ότι το κεφάλαιο 9 δίδει το time context πριν και μέχρι την έλευση του «βδελύγματος της ερημώσεως», ενώ στο Κεφάλαιο 12 δίδεται το time context από το «στήσιμο» του «βδελύγματος» μέχρι το τέλος του. Ποιος όμως μπορεί να πει μετά βεβαιότητος ότι κατανοεί ένα σφραγισμένο λόγο?
Η αίσθησή μου λοιπόν, είναι ότι απόπειρες γενικής ερμηνείας ενός εδαφίου που τόσο πολύ περιγράφεται από τον Δανιήλ και χρησιμοποιείται και από τον Ίδιο Τον Κύριό μας, μακράν απέχουν από αυτό που οφείλουμε να κατανοήσουμε. Τι είναι αυτό που οφείλουμε να κατανοήσουμε όμως? Και δει, γνωρίζοντας ότι we are going to deal με λόγια σφραγισμένα! Είναι η πεμπτουσία του βδελύγματος αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε τελικά? Ή τα χρονικά σημεία εκείνα που καθ-ορίζουν την παρουσία του? Ερώτηση προς όλους.
Αφ’ ενός μεν είναι άκρως σημαντικό ως προς την κατανόησή του, καθώς ο Χριστός αναφέρεται σε αυτό λέγοντας:
15 Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή-
16 τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη•
Από τις λίγες φορές που κάτι δίδεται τόσο ξεκάθαρα από το στόμα του Κυρίου μας.
Από την άλλη όμως, όλοι μας θυμόμαστε ότι το βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ είναι σφραγισμένο μέχρι να έλθουν ανεπιστρεπτί τα έσχατα χρόνια:
4 Και συ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού• τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθή.
.
.
.
9 Και είπε, Ύπαγε, Δανιήλ• διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού.
Ως εκ τούτου, μας δίδεται μεν ένα “hyperlink” από τον Χριστό τον Ίδιο, το οποίο όμως και πάλι δεν είναι τόσο ξεκάθαρο και δύσκολο το βλέπω να ερμηνεύεται ως «η μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών». Αυτό πάντοτε υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Με διαφορετικές μορφές σε κάθε περίοδο της ιστορίας, αλλά με την ίδια ένταση πάντοτε.
Και κάτι τελευταίο, ας μην ξεχνούμε ότι το «βδέλυγμα της ερημώσεως» συνδέεται άρρηκτα με τα ακόλουθα σημεία από το βιβλίο του Δανιήλ:
Κεφάλαιο 9
2 εν τω πρώτω έτει της βασιλείας αυτού, εγώ ο Δανιήλ ενόησα εν τοις βιβλίοις τον αριθμόν των ετών, περί των οποίων ο λόγος του Κυρίου έγεινε προς Ιερεμίαν τον προφήτην, ότι ήθελον συμπληρωθή εβδομήκοντα έτη εις τας ερημώσεις της Ιερουσαλήμ.
Ο νοών νοείτο λοιπόν ξεκινάει από τον Προφήτη Ιερεμία, καθώς Αυτός είναι ο πρώτος λαλήσας περι του time context μετά το πέρας του οποίου θα πραγματοποιηθεί το βδέλυγμα. Ο Δανιήλ αφού ευχαρίστησε τον Κύριο με προσεχή, νηστεία και ένδυση σάκκου, βίωσε τη Θεία Αποκάλυψη ως ακολούθως. Κατανοήτο για τον ϊδιο τον Δανιήλ μεν, για εμάς όμως?
22 και με συνέτισε και ελάλησε μετ' εμού και είπε, Δανιήλ, τώρα εξήλθον διά να σε κάμω να λάβης σύνεσιν.
23 Εν τη αρχή των ικεσιών σου εξήλθεν η προσταγή και εγώ ήλθον να δείξω τούτο εις σέ• διότι είσαι σφόδρα αγαπητός• διά τούτο εννόησον τον λόγον και κατάλαβε την οπτασίαν.
24 Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων.
25 Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο• θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.
26 Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν• και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον• και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.
27 Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι• και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.
Η κατανόηση του βδελύγματος της ερημώσεως λοιπόν, απαιτεί την κατανόηση των εδαφίων από το 9:24 – 9:27 του Προφήτη Δανιήλ.
Συμπληρωματικό στοιχείο στα παραπάνω, είναι και αυτό που αναφέρεται στο τέλος του βιβλίου του Δανιήλ:
Κεφάλαιο 12
11 Και από του καιρού, καθ' ον η παντοτεινή θυσία αφαιρεθή και το βδέλυγμα της ερημώσεως στηθή, θέλουσιν είσθαι ημέραι χίλιαι διακόσιαι και ενενήκοντα.
12 Μακάριος όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε.
13 Αλλά συ ύπαγε, έως του τέλους• και θέλεις αναπαυθή και θέλεις σταθή εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών.
Προσοχή ιδιαίτερη πρέπει να δωθεί στο ότι το κεφάλαιο 9 δίδει το time context πριν και μέχρι την έλευση του «βδελύγματος της ερημώσεως», ενώ στο Κεφάλαιο 12 δίδεται το time context από το «στήσιμο» του «βδελύγματος» μέχρι το τέλος του. Ποιος όμως μπορεί να πει μετά βεβαιότητος ότι κατανοεί ένα σφραγισμένο λόγο?
Η αίσθησή μου λοιπόν, είναι ότι απόπειρες γενικής ερμηνείας ενός εδαφίου που τόσο πολύ περιγράφεται από τον Δανιήλ και χρησιμοποιείται και από τον Ίδιο Τον Κύριό μας, μακράν απέχουν από αυτό που οφείλουμε να κατανοήσουμε. Τι είναι αυτό που οφείλουμε να κατανοήσουμε όμως? Και δει, γνωρίζοντας ότι we are going to deal με λόγια σφραγισμένα! Είναι η πεμπτουσία του βδελύγματος αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε τελικά? Ή τα χρονικά σημεία εκείνα που καθ-ορίζουν την παρουσία του? Ερώτηση προς όλους.
Re: Το βδέλυγμα της ερημώσεως
Έτσι ακριβώς. Μόλις εγκατασταθεί ο αντίχριστος στην Ιερουσαλημ θα αυτο-ανακυρηχθεί ως "μεσσίας" και ο ψευδοπροφητης θα βγάλει την εικόνα του Θεου και θα τοποθετήσει τη δικη του. Από εκείνο το σημείο και μετα θα σταματησει η "αιώνια θυσία" και ο Χριστός δεν θα προστατεύει πλέον τους Εβραίους, αυτο θα είναι και το βδελυγμα της ερημώσεωςsamsays έγραψε: ↑Σάβ Αύγ 04, 2012 5:01 pm ο βδέλυγμα της ερήμωσης είναι η κατάργηση της Θείας Κοινωνίας, καθώς και η απουσία του Χριστού μέσα σε μια ψυχή. Όπως είπε ο Χριστός "η βασιλεία Μου είναι μέσα σας". Ο Αντίχριστος δεν είναι ο αντίθετος του Χριστού, αλλά αυτός που πέρνει την θέση του Χριστού. (όπως η λέξη αντίδωρο, αντιβασιλέας κτλ κτλ). Έτσι η "ερήμωση" αναφέρεται στην ερήμωση της ψυχής από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ο ιερός τόπος αναφέρεται στην εκκλησία, ως επίγεια δομή, και επίσης στην ψυχή του ανθρώπου, καθώς τα σώματά μας "είναι ναοί του Θεού".
Το βδέλυγμα είναι ήδη εδώ με την μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών (αλήθεια, πόσοι από τους βαπτισμένους χριστιανούς εξομολογούνται και κοινωνάνε?) κάτι που δεν συνέβαινε πρίν 30 και 40 χρόνια και πίσω, και σύντομα πρόκειται επίσημα να έλθει και με την μορφή της κατάργησης της θείας κοινωνίας (αν και όχι παντού και σε όλες τις εκκλησίες... ένα υπόλοιπο θα μένει πάντα).
- Νίκος
- Διαχειριστής
- Δημοσιεύσεις: 7398
- Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
- 12
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Έχει ευχαριστήσει: 28 φορές
- Έλαβε ευχαριστία: 364 φορές
Re: Το βδέλυγμα της ερημώσεως
Ο @samsays τα έγραψε αυτά κάπου το 2006 (η ημερομηνία δημοσίευσης 4/8/2012 δεν είναι η αρχική, αλλά αυτή της μετάβασης στο δικό μας χώρο κατά τα αρχικά στάδια του φόρουμ). Τότε οι Διαχειριστές του φόρουμ ήταν μια άλλη ομάδα, οι σκοποί του επίσης διαφορετικοί και οι κανόνες διαφορετικοί.George11 έγραψε: ↑Παρ Φεβ 21, 2025 10:49 pmΈτσι ακριβώς. Μόλις εγκατασταθεί ο αντίχριστος στην Ιερουσαλημ θα αυτο-ανακυρηχθεί ως "μεσσίας" και ο ψευδοπροφητης θα βγάλει την εικόνα του Θεου και θα τοποθετήσει τη δικη του. Από εκείνο το σημείο και μετα θα σταματησει η "αιώνια θυσία" και ο Χριστός δεν θα προστατεύει πλέον τους Εβραίους, αυτο θα είναι και το βδελυγμα της ερημώσεωςsamsays έγραψε: ↑Σάβ Αύγ 04, 2012 5:01 pm ο βδέλυγμα της ερήμωσης είναι η κατάργηση της Θείας Κοινωνίας, καθώς και η απουσία του Χριστού μέσα σε μια ψυχή. Όπως είπε ο Χριστός "η βασιλεία Μου είναι μέσα σας". Ο Αντίχριστος δεν είναι ο αντίθετος του Χριστού, αλλά αυτός που πέρνει την θέση του Χριστού. (όπως η λέξη αντίδωρο, αντιβασιλέας κτλ κτλ). Έτσι η "ερήμωση" αναφέρεται στην ερήμωση της ψυχής από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ο ιερός τόπος αναφέρεται στην εκκλησία, ως επίγεια δομή, και επίσης στην ψυχή του ανθρώπου, καθώς τα σώματά μας "είναι ναοί του Θεού".
Το βδέλυγμα είναι ήδη εδώ με την μορφή της απουσίας του Θεού στην ψυχή των χριστιανών (αλήθεια, πόσοι από τους βαπτισμένους χριστιανούς εξομολογούνται και κοινωνάνε?) κάτι που δεν συνέβαινε πρίν 30 και 40 χρόνια και πίσω, και σύντομα πρόκειται επίσημα να έλθει και με την μορφή της κατάργησης της θείας κοινωνίας (αν και όχι παντού και σε όλες τις εκκλησίες... ένα υπόλοιπο θα μένει πάντα).
Όταν κάναμε την μετάβαση στον δικό μας χώρο και διαμορφώσαμε σταδιακά τους σημερινούς κανόνες, σκεφτήκαμε, ότι δεν μπορεί ο καθένας να μιλά για Θεολογικά θέματα από το μυαλό του, αλλά θα πρέπει να επικαλείται τις πηγές του, για να είναι το κείμενό του αξιόπιστο και Ορθόδοξο. Αλλιώς οι πλανημένοι, θα οδηγούσαν και τους αναγνώστες σε πλάνη, όπως ακριβώς έγινε με τους Προτεστάντες. Είπαν, ότι ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει τις Γραφές κατά τη δική του κατανόηση, κατήργησαν ως οδηγό τους Πατέρες της Εκκλησίας και κατέληξαν να γίνουν 100 κομμάτια, το καθένα με την δική πλάνη.
Με βάση τους σημερινούς κανόνες του φόρουμ, όποιος εκφράζει Θεολογικές απόψεις πρέπει να επικαλείται τις πηγές του. Ιδίως όταν οι απόψεις του αφορούν ερμηνείες του Ευαγγελίου.
Γι αυτό Γεώργιε σε παρακαλώ να μας πεις πως προκύπτει η παραπάνω ερμηνεία του χωρίου αυτού από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: "15 Όταν ούν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν διά Δανιήλ τού προφήτου εστώς εν τόπω αγίω - ο αναγινώσκων νοείτω - 16 τότε οι εν τή Ιουδαία φευγέτωσαν επί τα όρη, 17 ο επί τού δώματος μη καταβαινέτω άραι τα εκ της οικίας αυτού, 18 και ο εν τώ αγρώ μη επιστρεψάτω οπίσω άραι τα ιμάτια αυτού. 19 ουαί δε ταίς εν γαστρί εχούσαις και ταίς θηλαζούσαις εν εκείναις ταίς ημέραις. 20 προσεύχεσθε δε ίνα μη γένηται η φυγή υμών χειμώνος μηδέ σαββάτω. 21 έσται γάρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου έως τού νύν ουδ' ου μη γένηται." (Ματθ. κδ' 15-21)
Οι δικές μου πηγές λένε, ότι το τμήμα αυτό της προφητείας του Κυρίου αναφέρεται στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το έτος 70μ.Χ. (Βικιπαιδεία) και όχι στη σημερινή εποχή ή στο μέλλον και σε κάθε περίπτωση δεν έχει σχέση με τον Αντίχριστο.
"Εκείνη την εποχή ήταν η γιορτή των Αζύμων και χιλιάδες προσκυνητές είχαν εγκλωβιστεί μέσα στην πόλη." ..."Μέσα στην πόλη έπεσε τρομερή πείνα και οι κάτοικοι έφτασαν σε σημείο να αλληλοσκοτώνονται για λίγη τροφή[19]. Ταυτόχρονα ξέσπασαν άγριες εμφύλιες διαμάχες, που κατέληξαν στη δολοφονία του αρχιερέα Ματθία και άλλων επιφανών πολιτών από τον Σίμωνα[20]." ..."Μέσα στην πόλη, λόγω της μεγάλης πείνας σημειώθηκαν περιστατικά ανθρωποφαγίας, με αποκορύφωμα μια περίπτωση τεκνοφαγίας[31]." ..."Καθώς η νύχτα είχε πέσει και ο Ναός είχε γίνει παρανάλωμα του πυρός, οι κραυγές πόνου και αγωνίας των καταδιωκόμενων από τους Ρωμαίους αναμειγνύονταν με τον θρήνο για την οικτρή τύχη του Ναού. Όσοι από τους υπερασπιστές του Ναού είχαν απομείνει ζωντανοί κατάφεραν επιτέλους να διαφύγουν προς τα νότια και από εκεί στην πόλη. Όταν ξημέρωσε όλος ο περίβολος του Ναού είχε γεμίσει με πτώματα και ήταν βαμμένος στο αίμα, ενώ η φωτιά είχε αφανίσει τα πάντα. Οι λίγοι ιερείς που αποκλείστηκαν στα τείχη του Ναού αιχμαλωτίστηκαν και εκτελέστηκαν[35]."
Πως προκύπτει η σύνδεση του παραπάνω χωρίου του Ευαγγελιστή Ματθαίου με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70μ.Χ.; Μα από τον Ευαγγελιστή Λουκά, που περιγράφει το ίδιο γεγονός με περισσότερες λεπτομέρειες: "20 όταν δε ίδητε κυκλουμένην υπό στρατοπέδων την Ιερουσαλήμ, τότε γνώτε ότι ήγγικεν η ερήμωσις αυτής. 21 τότε οι εν τή Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα όρη, και οι εν μέσω αυτής εκχωρείτωσαν, και οι εν ταίς χώραις μη εισερχέσθωσαν εις αυτήν, 22 ότι ημέραι εκδικήσεως αύταί εισι τού πληρωθήναι πάντα τα γεγραμμένα. 23 ουαί δε ταίς εν γαστρί εχούσαις και ταίς θηλαζούσαις εν εκείναις ταίς ημέραις· έσται γάρ τότε ανάγκη μεγάλη επί της γής και οργή τώ λαώ τούτω, 24 και πεσούνται στόματι μαχαίρας, και αιχμαλωτισθήσονται εις πάντα τα έθνη, και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι ού πληρωθώσι καιροί εθνών." (Λουκ. κα' 20-24)
Η σύνδεση αυτή περιγράφεται στο παραπάνω link από την Βικιπαιδεία.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.