Από Ματθαίο 1,17 διαβάζουμε:
17 Πάσαι ούν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαυίδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαυίδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως τού Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες.
Ψάχνοντας το νόημα αυτού του στίχου, θα πρέπει να βρούμε κάτι πολύ σημαντικό, αλλιώς δεν θα αναφερόταν η Γραφή. Πώς άραγε αδελφοί μας βοηθά αυτός ο στίχος, σχετικά με τη σωτηρία της ψυχής μας;
Το μόνο που κατάφερα εγώ, ήταν ένας υπολογισμός: 14 + 14 + 14 = 42.
Το αποτέλεσμα αυτόματα συνδέθηκε με τους παρακάτω στοίχους της Αποκάλυψης:
1 Καί εδόθη μοι κάλαμος όμοιος ράβδω, λέγων· Έγειρε και μέτρησον τον ναόν τού Θεού και το θυσιαστήριον και τους προσκυνούντας εν αυτώ· 2 και την αυλήν την έξωθεν τού ναού έκβαλε έξω και μη αυτήν μετρήσης, ότι εδόθη τοίς έθνεσι, και την πόλιν την αγίαν πατήσουσι μήνας τεσσαράκοντα δύο. 3 και δώσω τοίς δυσί μάρτυσί μου, και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. 4 ούτοί εισιν αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ενώπιον τού Κυρίου της γής εστώσαι.
Πιθανόν να υπάρχει κάποια αναλογία ή συσχέτιση στους σαρανταδύο μήνες της Αποκαλύψεως, με τα γεγονότα που μεσολαβούν ανά 14 γενεές, αλλά δεν μπορώ να προχωρήσω άλλο. Ίσως όμως αυτή η σκέψη να είναι εντελώς λανθασμένη και πλανεμένη.
Αγαπητά μέλη και επισκέπτες, καλώς ήρθατε στο ανανεωμένο μας φόρουμ!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Συντονιστές: Νίκος, Anastasios68, johnge
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Από Ματθαίο 1,17 διαβάζουμε:
17 Πάσαι ούν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαυίδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαυίδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως τού Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες.
Ψάχνοντας το νόημα αυτού του στίχου, θα πρέπει να βρούμε κάτι πολύ σημαντικό, αλλιώς δεν θα αναφερόταν η Γραφή. Πώς άραγε αδελφοί μας βοηθά αυτός ο στίχος, σχετικά με τη σωτηρία της ψυχής μας;
Το μόνο που κατάφερα εγώ, ήταν ένας υπολογισμός: 14 + 14 + 14 = 42.
Το αποτέλεσμα αυτόματα συνδέθηκε με τους παρακάτω στοίχους της Αποκάλυψης:
Ο Ματθαιος χωρισε τις γενεαις σε τρια μερη για να δειξει στους Ιουδαιους οτι αν και ενωσο ηταν υπο την εξουσια των κριτων, οπως ηταν πριν τον Δαυιδ, ή υπο την εξουσια βασιλεων, οπως ηταν εως την εξορια τους, ή υπο την εξουσια των αρχιερεων οπως ηταν μεχρι πριν τον ερχομο του Χριστου- αυτοι δεν παιρναν καμια οφελεια ως προς τις αρετες, και χρειαζονταν εναν πραγματικο κριτη Βασιλεα και αρχιερεα που ειναι ο Χριστος. Καθοτι, οταν επαψαν οι βασιλεις ηλθε ο Χριστος. Ομως με ποιο τροπο <<από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως τού Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες>>, καθως οπως φαινεται ειναι μονο δεκατρεις? Αν στην συσταση της γενεολογιας επιτρεποταν να μπει γυναικα τοτε θα μπορουσαμε να προσθεσουμε τη Θεοτοκο Μαρια και θα συμπληρωνοταν ο αριθμος. Αλλα γυναικα δεν καταμετριεται στην γενεολογια. Πως να εξηγηθει αυτο? Μερικοι λεγουν οτι ο Ματθαιος εβαλε στην αροιθμηση την μετοικεσια, σαν προσωπο.
Απο το βιβλιο Ερμηνεια στο κατα Ματθαιον Ευαγγελιο του Οσιου Θεοφυλακτου (αρχιεπισκοπου Βουλγαριας κατα την Βυζαντινη περιοδο, εκοιμηθη το 1107 μΧ)
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες. Πράγματι από τη καταμέτρηση που είχα κάνει δεν έβγαινε. Αλλά νομίζω ότι έχει σημασία και ο αριθμός 14. Κάτι πρέπει να σημαίνει, γιατι δε λέει ούτε 12, ούτε 15. Και μάλιστα αναφέρεται και τις τρεις φορές στον ίδιο αριθμό. Ξέρουμε κάτι παραπάνω?
-
Achilleas
- Δημοσιεύσεις: 2090
- Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm
- 12
- Έχει ευχαριστήσει: 2 φορές
- Έλαβε ευχαριστία: 10 φορές
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Κατά τον Ματθαίο ή Κατά Ματθαίον είναι ένα από τα 4 πρώτα βιβλία του Κανόνα της Καινής Διαθήκης (και ένα εκ των τριών Συνοπτικών Ευαγγελιών), του 2ου μέρους δηλ. της χριστιανικής Αγίας Γραφής το οποίο κατέγραψε ο Εβραίος ευαγγελιστής Ματθαίος. Το όνομα Ματθαίος προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Ματιγιάχ και αποτελεί σύντμηση τού ονόματος Ματιθγιάχ, ή Ματθανίας, που σημαίνει "δώρο του Γιαχβέ" ή "δεδωρημένος υπό τού Θεού", κάτι αντίστοιχο με το ελληνικό Θεόδωρος.
Ο συγγραφέας του ευαγγελίου αυτού είναι ένας από τους Δώδεκα μαθητές του Ιησού και μνημονεύεται επίσης ως Λευί (Μκ. 2:14, Λκ. 5:27-29), γιος του Αλφαίου (Μκ. 2,14). Καταγόταν από την Καπερναούμ της Γαλιλαίας και ήταν τελώνης. Η δουλειά του δηλ. ήταν να προπληρώνει τους δημόσιους φόρους στο ρωμαϊκό κράτος και κατόπιν να τους εισπράττει με κάθε τρόπο από τους οφειλέτες. Για το λόγο αυτό, στην κοινωνία της εποχής, οι τελώνες ήταν μισητοί και τοποθετούνταν στο ίδιο επίπεδο με τους αμαρτωλούς και τις πόρνες.
Οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς, μνημονεύουν το δείπνο που παρέθεσε ο Ματθαίος στο σπίτι του προς τιμήν του Ιησού μετά την κλήση του (Λκ. 5:29, Μκ. 2:14) που πραγματοποιήθηκε όταν εκείνος καθόταν στο "τελώνιον". Επίσης, στο Πρ. 1:13-14, ο Ματθαίος μνημονεύεται μαζί με τους υπόλοιπους δέκα μαθητές, τη μητέρα του Ιησού και τους αδελφούς του, μετά την ανάληψη του Ιησού. Από εκεί και πέρα, καμμία άλλη αναφορά δεν γίνεται στον Ματθαίο μέσα στην Καινή Διαθήκη, ενώ εξαιρετικά φειδωλή σε πληροφορίες είναι και η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση.
Η παράδοση και το περιεχόμενο του Ευαγγελίου
Η πρώτη σελίδα του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, από το χειρόγραφο Minuscule 447Η επιγραφή "κατά Ματθαίον" είναι ασφαλώς μεταγενέστερη της συγγραφής του ευαγγελίου και μαρτυρά την πεποίθηση της εκκλησίας από το 2ο αιώνα και μετά ότι για το ευαγγέλιο αυτό εγγυάται η αυθεντία ενός μαθητή του Ιησού, του Ματθαίου. Υπάρχουν μάλιστα αρκετές μαρτυρίες των εκκλησιαστικών συγγραφέων για τον συντάκτη του ευαγγελίου, πρώτη από τις οποίες χρονικά είναι αυτή του Παπία και λίγο αργότερα του Ειρηναίου, του Ωριγένη και άλλων.
Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, έχει τοποθετηθεί πρώτο στη σειρά των τεσσάρων ευαγγελίων καθώς από την αρχαία εκκλησία ήδη, ήταν το πιο προσφιλές και εύχρηστο στη ζωή της Εκκλησίας και παρατίθεται πολύ συχνότερα από ότι τά άλλα ευαγγέλια από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των πρώτων αιώνων.
Διασώζει πολλές διδασκαλίες του Ιησού και πολλές διηγήσεις που βρίσκονται σε όλους τους ευαγγελιστές ή μόνο στους τρεις Συνοπτικούς, είναι πιό γνωστές στους πιστούς με τη μορφή που έχουν στο κατά Ματθαίον. Άλλωστε, οι μισές από τις ευαγγελικές περικοπές που διαβάζονται τις Κυριακές στις εκκλησίες, προέρχονται από το ευαγγέλιο του Ματθαίου.
Το ευαγγέλιο αυτό, αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης όπως συμπεραίνουμε τόσο από τη γενεαλογία του Ιησού με την οποία αρχίζει, όσο και από τη συνήθεια του Ματθαίου να παρουσιάζει τα σχετικά με τη ζωή, τη διδασκαλία, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού ως πραγματοποίηση των προρρήσεων της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο Ματθαίος δίνει μια χριστιανική απάντηση στα προβλήματα του ιουδαϊσμού όπως π.χ. της ερμηνείας των Γραφών της Παλαιάς Διαθήκης και της θέσεως του "Νόμου", του ναού και των θυσιών, του σαββάτου, της νηστείας, της προσευχής, των διατάξεων περί των τροφών και των καθαρμών, των προϋποθέσεων αποδοχής στην κοινότητα και της πειθαρχίας, του γάμου, του διαζυγίου και της αγαμίας κ.ά. Με τρόπο παιδαγωγικό, ο ευαγγελιστής παρουσιάζει τη νέα πίστη ως ένα νέο τρόπο ζωής που έρχεται σε αντίθεση με την υποκρισία του φαρισαϊσμού και τη χαλαρότητα των εθνικών.
Τονίζει επίσης ότι η καθυστέρηση της Δευτέρας Παρουσίας δεν επιτρέπεται να μείωση την επαγρύπνηση των πιστών, οι οποίοι δεν θα πρέπει να παρασύρονται από την παρουσία διαφόρων ψευδομεσσιών της εποχής.
Πηγές του Ευαγγελίου
Πέρα από το κοινό υλικό που έχει ο Ματθαίος με το ευαγγέλιο του Μάρκου, που είναι κοινό και στους τρεις Συνοπτικούς ευαγγελιστές και πέρα του κοινού υλικού που έχει μόνο με το Λουκά και που προέρχεται από την Πηγή των λογίων, ο ευαγγελιστής διασώζει και υλικό που δεν υπάρχει στους άλλους ευαγγελιστές και προέρχεται μάλλον από την παράδοση της εκκλησίας στο πλαίσιο της οποίας έζησε και έγραψε το ευαγγέλιο του. Η ιδιαίτερη αυτή πηγή, διεθνώς συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα "Μ" Ύφος και γλώσσα
Ο Ματθαίος γράφει σε καλύτερη ελληνική γλώσσα, από εκείνη του Μάρκου, (υποδεέστερη πάντως εκείνης του Λουκά), ενώ η σαφής και αρμονική κατάταξη του υλικού όχι χρονολογικά αλλά κατά θέματα, καθώς και η ομαλή και ποιητική έκφραση των Λογίων του Ιησού, συνέβαλαν, ώστε το κατά Ματθαίον να καταστεί το δημοφιλέστερο των Ευαγγελίων.
Στο υλικό που ο Ματθαίος παρέλαβε από την Q δίνει έμφαση στο διδακτικό στοιχείο του Ιησού και παρά το γεγονός ότι μένει πιστός σε αυτό, το αναδιατάσσει για την εξυπηρέτηση του θεολογικού σκοπού του και το μετατρέπει σε ομιλίες (Μακαρισμοί και Κυριακή Προσευχή).
Παραλήπτες, τόπος και χρόνος συγγραφής
Το ευαγγέλιο αυτό προϋποθέτει αναγνώστες τόσο ιουδαιοχριστιανούς που είναι εξοικειωμένοι με την Παλαιά Διαθήκη και τις ιουδαϊκές αντιλήψεις, καθώς καμιά επεξήγηση δεν δίνει γι αυτές ο ευαγγελιστής σε αντίθεση με τον ο Μάρκο. Επίσης η ιουδαιοχριστιανική αυτή κοινότητα είναι ανοικτή σε μια ιεραποστολή προς τους εθνικούς, με σκοπό να τους ενσωμάτωσει στην Εκκλησία και κατ' αυτό τον τρόπο απευθύνεται και προς τους εθνικοχριστιανούς.
Ως τόπο συγγραφής άλλοι δέχονται την Παλαιστίνη και ακριβέστερα την Καισαρεία ή την Ιερουσαλήμ, άλλοι την Αλεξάνδρεια και άλλοι την Αντιόχεια.
Ως προς το χρόνο συγγραφής του τελικού ελληνικού κειμένου (και όχι των αραμαϊκών λογίων) υποστηρίχτηκαν διάφορες απόψεις. Από κάποιους η συγγραφή τοποθετείται μεταξύ των ετών 60 και 70 ενώ από άλλους προτείνεται ένα ευρύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ 65 και 100 με πιθανότερο τη δεκαετία μεταξύ 70 και 80 καθώς:
το ευαγγέλιο του Ματθαίου στη σημερινή του μορφή είναι μεταγενέστερο του ευαγγελίου του Μάρκου και
πρέπει να παρεμβλήθηκε κάποιο χρονικό διάστημα μετά την κυκλοφορία του κατά Μάρκον, ώστε να δικαιολογείται η θεολογική εξέλιξη που προϋποθέτει το κατά Ματθαίον.
Υπάρχουν και απόψεις που προτείνουν ως χρονικό διάστημα για τη συγγραφή, το έτη ανάμεσα σε 55-60 μ.Χ καθώς ο Ματθαίος αναφέρεται επτά φορές στους Σαδδουκαίους (έναντι μίας του Μάρκου και του Λουκά), προειδοποιώντας για την επιρροή τους. Αν το ευαγγέλιο είχε γραφτεί μετά το 70, η αναφορά σ' αυτούς δεν θα είχε νόημα δεδομένου ότι εξαφανίστηκαν με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού από τα στρατεύματα του Τίτου το 70 μ.Χ. ως αντίποινα σε εξέγερση των Εβραίων.
Διάγραμμα περιεχομένου
Αν και ο Ματθαίος δεν ακολούθησε αυστηρή χρονολογική σειρά στα γεγονότα που παραθέτει, εντούτοις τα τοποθέτησε κατά θεματικές ενότητες οι οποίες συμφωνούν με το σύνολο της συνοπτικής παράδοσης. Παρουσιάζει έτσι, την ιστορική πορεία του Ιησού από τη βάπτιση του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τη δράση του στην περιοχήν της Γαλιλαίας και κατόπιν την πορεία του προς την Ιερουσαλήμ οπού υπέστη το πάθος και αναστήθηκε, για να κατάληξει στις εμφανίσεις του μετά την ανάσταση, στους μαθητές του.
Περιληπτικά, το διάγραμμα περιεχομένου του ευαγγελίου είναι:
Γέννηση και η παιδική ηλικία του Ιησού (1:1-2:23)
Προπαρασκευή του Ιησού για τη δημόσια δραση του (3:1-4:11)
Η δημόσια δράση του Ιησού στη Γαλιλαία (4:1-13:58 )
Η εμφάνιση του Ιησού στη Γαλιλαία (4:12-17)
Η πρόσκληση των τεσσάρων μαθητών (4:18-22)
Προκαταρκτική περίληψη του έργου του ιησού στη Γαλιλαία (4:23-25)
Η επί του ορούς ομιλία (5:1-7:29)
Παραδείγματα από το θαυματουργικό έργο του Ιησού (8:1-9:34)
Η αποστολή τών δώδεκα (9:35-11:1)
Παρανοήσεις και αντιθέσεις που προκλήθηκαν από την δημόσια δράση του Ιησού (11:2-15:50)
Οι παραβολές της βασιλείας των ουρανών (13:1-58 )
Η δημόσια δράση του Ιησού στην περιφέρεια της Γαλιλαίας (14:1-18:35)
Τελευταία ανάβαση του Ιησού στην Ιερουσαλήμ (19:1 - 20:34)
Οι τελευταίες πράξεις του Ιησού στην Ιερουσαλήμ (21:1 - 25:46)
Τα πάθη, ο θάνατος και η ανάσταση του Μεσσία (26:1 - 28:20)
Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Κατά τον Ματθαίο ή Κατά Ματθαίον είναι ένα από τα 4 πρώτα βιβλία του Κανόνα της Καινής Διαθήκης (και ένα εκ των τριών Συνοπτικών Ευαγγελιών), του 2ου μέρους δηλ. της χριστιανικής Αγίας Γραφής το οποίο κατέγραψε ο Εβραίος ευαγγελιστής Ματθαίος. Το όνομα Ματθαίος προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Ματιγιάχ και αποτελεί σύντμηση τού ονόματος Ματιθγιάχ, ή Ματθανίας, που σημαίνει "δώρο του Γιαχβέ" ή "δεδωρημένος υπό τού Θεού", κάτι αντίστοιχο με το ελληνικό Θεόδωρος.
Ο συγγραφέας του ευαγγελίου αυτού είναι ένας από τους Δώδεκα μαθητές του Ιησού και μνημονεύεται επίσης ως Λευί (Μκ. 2:14, Λκ. 5:27-29), γιος του Αλφαίου (Μκ. 2,14). Καταγόταν από την Καπερναούμ της Γαλιλαίας και ήταν τελώνης. Η δουλειά του δηλ. ήταν να προπληρώνει τους δημόσιους φόρους στο ρωμαϊκό κράτος και κατόπιν να τους εισπράττει με κάθε τρόπο από τους οφειλέτες. Για το λόγο αυτό, στην κοινωνία της εποχής, οι τελώνες ήταν μισητοί και τοποθετούνταν στο ίδιο επίπεδο με τους αμαρτωλούς και τις πόρνες.
Οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς, μνημονεύουν το δείπνο που παρέθεσε ο Ματθαίος στο σπίτι του προς τιμήν του Ιησού μετά την κλήση του (Λκ. 5:29, Μκ. 2:14) που πραγματοποιήθηκε όταν εκείνος καθόταν στο "τελώνιον". Επίσης, στο Πρ. 1:13-14, ο Ματθαίος μνημονεύεται μαζί με τους υπόλοιπους δέκα μαθητές, τη μητέρα του Ιησού και τους αδελφούς του, μετά την ανάληψη του Ιησού. Από εκεί και πέρα, καμμία άλλη αναφορά δεν γίνεται στον Ματθαίο μέσα στην Καινή Διαθήκη, ενώ εξαιρετικά φειδωλή σε πληροφορίες είναι και η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση.
Η παράδοση και το περιεχόμενο του Ευαγγελίου
Η πρώτη σελίδα του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, από το χειρόγραφο Minuscule 447Η επιγραφή "κατά Ματθαίον" είναι ασφαλώς μεταγενέστερη της συγγραφής του ευαγγελίου και μαρτυρά την πεποίθηση της εκκλησίας από το 2ο αιώνα και μετά ότι για το ευαγγέλιο αυτό εγγυάται η αυθεντία ενός μαθητή του Ιησού, του Ματθαίου. Υπάρχουν μάλιστα αρκετές μαρτυρίες των εκκλησιαστικών συγγραφέων για τον συντάκτη του ευαγγελίου, πρώτη από τις οποίες χρονικά είναι αυτή του Παπία και λίγο αργότερα του Ειρηναίου, του Ωριγένη και άλλων.
Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, έχει τοποθετηθεί πρώτο στη σειρά των τεσσάρων ευαγγελίων καθώς από την αρχαία εκκλησία ήδη, ήταν το πιο προσφιλές και εύχρηστο στη ζωή της Εκκλησίας και παρατίθεται πολύ συχνότερα από ότι τά άλλα ευαγγέλια από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των πρώτων αιώνων.
Διασώζει πολλές διδασκαλίες του Ιησού και πολλές διηγήσεις που βρίσκονται σε όλους τους ευαγγελιστές ή μόνο στους τρεις Συνοπτικούς, είναι πιό γνωστές στους πιστούς με τη μορφή που έχουν στο κατά Ματθαίον. Άλλωστε, οι μισές από τις ευαγγελικές περικοπές που διαβάζονται τις Κυριακές στις εκκλησίες, προέρχονται από το ευαγγέλιο του Ματθαίου.
Το ευαγγέλιο αυτό, αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης όπως συμπεραίνουμε τόσο από τη γενεαλογία του Ιησού με την οποία αρχίζει, όσο και από τη συνήθεια του Ματθαίου να παρουσιάζει τα σχετικά με τη ζωή, τη διδασκαλία, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού ως πραγματοποίηση των προρρήσεων της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο Ματθαίος δίνει μια χριστιανική απάντηση στα προβλήματα του ιουδαϊσμού όπως π.χ. της ερμηνείας των Γραφών της Παλαιάς Διαθήκης και της θέσεως του "Νόμου", του ναού και των θυσιών, του σαββάτου, της νηστείας, της προσευχής, των διατάξεων περί των τροφών και των καθαρμών, των προϋποθέσεων αποδοχής στην κοινότητα και της πειθαρχίας, του γάμου, του διαζυγίου και της αγαμίας κ.ά. Με τρόπο παιδαγωγικό, ο ευαγγελιστής παρουσιάζει τη νέα πίστη ως ένα νέο τρόπο ζωής που έρχεται σε αντίθεση με την υποκρισία του φαρισαϊσμού και τη χαλαρότητα των εθνικών.
Τονίζει επίσης ότι η καθυστέρηση της Δευτέρας Παρουσίας δεν επιτρέπεται να μείωση την επαγρύπνηση των πιστών, οι οποίοι δεν θα πρέπει να παρασύρονται από την παρουσία διαφόρων ψευδομεσσιών της εποχής.
Πηγές του Ευαγγελίου
Πέρα από το κοινό υλικό που έχει ο Ματθαίος με το ευαγγέλιο του Μάρκου, που είναι κοινό και στους τρεις Συνοπτικούς ευαγγελιστές και πέρα του κοινού υλικού που έχει μόνο με το Λουκά και που προέρχεται από την Πηγή των λογίων, ο ευαγγελιστής διασώζει και υλικό που δεν υπάρχει στους άλλους ευαγγελιστές και προέρχεται μάλλον από την παράδοση της εκκλησίας στο πλαίσιο της οποίας έζησε και έγραψε το ευαγγέλιο του. Η ιδιαίτερη αυτή πηγή, διεθνώς συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα "Μ" Ύφος και γλώσσα
Ο Ματθαίος γράφει σε καλύτερη ελληνική γλώσσα, από εκείνη του Μάρκου, (υποδεέστερη πάντως εκείνης του Λουκά), ενώ η σαφής και αρμονική κατάταξη του υλικού όχι χρονολογικά αλλά κατά θέματα, καθώς και η ομαλή και ποιητική έκφραση των Λογίων του Ιησού, συνέβαλαν, ώστε το κατά Ματθαίον να καταστεί το δημοφιλέστερο των Ευαγγελίων.
Στο υλικό που ο Ματθαίος παρέλαβε από την Q δίνει έμφαση στο διδακτικό στοιχείο του Ιησού και παρά το γεγονός ότι μένει πιστός σε αυτό, το αναδιατάσσει για την εξυπηρέτηση του θεολογικού σκοπού του και το μετατρέπει σε ομιλίες (Μακαρισμοί και Κυριακή Προσευχή).
Παραλήπτες, τόπος και χρόνος συγγραφής
Το ευαγγέλιο αυτό προϋποθέτει αναγνώστες τόσο ιουδαιοχριστιανούς που είναι εξοικειωμένοι με την Παλαιά Διαθήκη και τις ιουδαϊκές αντιλήψεις, καθώς καμιά επεξήγηση δεν δίνει γι αυτές ο ευαγγελιστής σε αντίθεση με τον ο Μάρκο. Επίσης η ιουδαιοχριστιανική αυτή κοινότητα είναι ανοικτή σε μια ιεραποστολή προς τους εθνικούς, με σκοπό να τους ενσωμάτωσει στην Εκκλησία και κατ' αυτό τον τρόπο απευθύνεται και προς τους εθνικοχριστιανούς.
Ως τόπο συγγραφής άλλοι δέχονται την Παλαιστίνη και ακριβέστερα την Καισαρεία ή την Ιερουσαλήμ, άλλοι την Αλεξάνδρεια και άλλοι την Αντιόχεια.
Ως προς το χρόνο συγγραφής του τελικού ελληνικού κειμένου (και όχι των αραμαϊκών λογίων) υποστηρίχτηκαν διάφορες απόψεις. Από κάποιους η συγγραφή τοποθετείται μεταξύ των ετών 60 και 70 ενώ από άλλους προτείνεται ένα ευρύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ 65 και 100 με πιθανότερο τη δεκαετία μεταξύ 70 και 80 καθώς:
το ευαγγέλιο του Ματθαίου στη σημερινή του μορφή είναι μεταγενέστερο του ευαγγελίου του Μάρκου και
πρέπει να παρεμβλήθηκε κάποιο χρονικό διάστημα μετά την κυκλοφορία του κατά Μάρκον, ώστε να δικαιολογείται η θεολογική εξέλιξη που προϋποθέτει το κατά Ματθαίον.
Υπάρχουν και απόψεις που προτείνουν ως χρονικό διάστημα για τη συγγραφή, το έτη ανάμεσα σε 55-60 μ.Χ καθώς ο Ματθαίος αναφέρεται επτά φορές στους Σαδδουκαίους (έναντι μίας του Μάρκου και του Λουκά), προειδοποιώντας για την επιρροή τους. Αν το ευαγγέλιο είχε γραφτεί μετά το 70, η αναφορά σ' αυτούς δεν θα είχε νόημα δεδομένου ότι εξαφανίστηκαν με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού από τα στρατεύματα του Τίτου το 70 μ.Χ. ως αντίποινα σε εξέγερση των Εβραίων.
Διάγραμμα περιεχομένου
Αν και ο Ματθαίος δεν ακολούθησε αυστηρή χρονολογική σειρά στα γεγονότα που παραθέτει, εντούτοις τα τοποθέτησε κατά θεματικές ενότητες οι οποίες συμφωνούν με το σύνολο της συνοπτικής παράδοσης. Παρουσιάζει έτσι, την ιστορική πορεία του Ιησού από τη βάπτιση του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τη δράση του στην περιοχήν της Γαλιλαίας και κατόπιν την πορεία του προς την Ιερουσαλήμ οπού υπέστη το πάθος και αναστήθηκε, για να κατάληξει στις εμφανίσεις του μετά την ανάσταση, στους μαθητές του.
Περιληπτικά, το διάγραμμα περιεχομένου του ευαγγελίου είναι:
Γέννηση και η παιδική ηλικία του Ιησού (1:1-2:23)
Προπαρασκευή του Ιησού για τη δημόσια δραση του (3:1-4:11)
Η δημόσια δράση του Ιησού στη Γαλιλαία (4:1-13:58 )
Η εμφάνιση του Ιησού στη Γαλιλαία (4:12-17)
Η πρόσκληση των τεσσάρων μαθητών (4:18-22)
Προκαταρκτική περίληψη του έργου του ιησού στη Γαλιλαία (4:23-25)
Η επί του ορούς ομιλία (5:1-7:29)
Παραδείγματα από το θαυματουργικό έργο του Ιησού (8:1-9:34)
Η αποστολή τών δώδεκα (9:35-11:1)
Παρανοήσεις και αντιθέσεις που προκλήθηκαν από την δημόσια δράση του Ιησού (11:2-15:50)
Οι παραβολές της βασιλείας των ουρανών (13:1-58 )
Η δημόσια δράση του Ιησού στην περιφέρεια της Γαλιλαίας (14:1-18:35)
Τελευταία ανάβαση του Ιησού στην Ιερουσαλήμ (19:1 - 20:34)
Οι τελευταίες πράξεις του Ιησού στην Ιερουσαλήμ (21:1 - 25:46)
Τα πάθη, ο θάνατος και η ανάσταση του Μεσσία (26:1 - 28:20)
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
είναι ο πρώτος εκ των 4 που διαβασα. Και το τελείωσα μόλις σήμερα. Δεν έχω λόγια. Δεν περίμενα να νιώσω τέτοια αγαλλίαση. Δεν τον φανταζόμουν ακόμα και αν μου το λέγανε.
Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον στερρόν, άσμασιν εγκωμίων άνευφημήσωμεν ότι ένήθλησε λαμπρώς, και κατήνεγκεν έχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει και νυν άπαύστως πρεσβεύει, υπέρ των ψυχών ημών.
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Κεφ. κα΄
Στιχ. 18-22. Η συκιά που ξεράθηκε.
18 Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε·
19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.
20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ;
21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·
22καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε.
Απόδοση στη δημοτική:
18 Κι όταν το πρωί επέστρεψε στην πόλη, πείνασε.
19 Και μόλις είδε κάποια συκιά στο δρόμο, ήλθε κοντά της, αλλά δεν βρήκε τίποτε επάνω της παρά μόνο φύλλα, ακριβώς όπως και η συναγωγή των Ιουδαίων τότε είχε να επιδείξει μόνο φύλλα και εξωτερικούς τύπους, όχι όμως και καρπούς αρετής. Και για να δώσει μάθημα για το ποια θα είναι η κατάληξη κάθε ανθρώπου άκαρπου σαν τη συκιά, λέει σ’ αυτήν: Να μην ξαναβγάλεις ποτέ πια καρπό. Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά.
20 Κι όταν το είδαν αυτό οι μαθητές , θαύμασαν και είπαν: Πώς αμέσως, την ίδια στιγμή ξεράθηκε η συκιά;
21 Τότε ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: Αληθινά σας διαβεβαιώνω, εάν έχετε πίστη στη δύναμη του Θεού και δεν αμφιβάλλετε ότι θα λάβετε και σεις θαυματουργική δύναμη, όχι μόνο το θαύμα της συκιάς θα κάνετε, αλλά ακόμη κι αν στο βουνό αυτό πείτε «σήκω και πέσε στη θάλασσα», θα γίνει.
22 Κι όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη στη δύναμη του Θεού, θα τα λάβετε.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Κεφ. κα΄
Στιχ. 18-22. Η συκιά που ξεράθηκε.
18 Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε·
19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.
20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ;
21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·
22καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε.
Απόδοση στη δημοτική:
18 Κι όταν το πρωί επέστρεψε στην πόλη, πείνασε.
19 Και μόλις είδε κάποια συκιά στο δρόμο, ήλθε κοντά της, αλλά δεν βρήκε τίποτε επάνω της παρά μόνο φύλλα, ακριβώς όπως και η συναγωγή των Ιουδαίων τότε είχε να επιδείξει μόνο φύλλα και εξωτερικούς τύπους, όχι όμως και καρπούς αρετής. Και για να δώσει μάθημα για το ποια θα είναι η κατάληξη κάθε ανθρώπου άκαρπου σαν τη συκιά, λέει σ’ αυτήν: Να μην ξαναβγάλεις ποτέ πια καρπό. Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά.
20 Κι όταν το είδαν αυτό οι μαθητές , θαύμασαν και είπαν: Πώς αμέσως, την ίδια στιγμή ξεράθηκε η συκιά;
21 Τότε ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: Αληθινά σας διαβεβαιώνω, εάν έχετε πίστη στη δύναμη του Θεού και δεν αμφιβάλλετε ότι θα λάβετε και σεις θαυματουργική δύναμη, όχι μόνο το θαύμα της συκιάς θα κάνετε, αλλά ακόμη κι αν στο βουνό αυτό πείτε «σήκω και πέσε στη θάλασσα», θα γίνει.
22 Κι όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη στη δύναμη του Θεού, θα τα λάβετε.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Κεφ. κα΄
Στιχ:23-27. Αποστομωτικές απαντήσεις προς τους Φαρισαίους
23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην;
24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
25 τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς λέγοντες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ·
26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν ᾿Ιωάννην ὡς προφήτην.
27 καὶ ἀποκριθέντες τῷ ᾿Ιησοῦ εἶπον· οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
Απόδοση στην δημοτική
23 Κι όταν ο Ιησούς ήλθε στο ναό , την ώρα που δίδασκε, τον πλησίασαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού και του είπαν: Με ποιά εξουσία τα κάνεις αυτά; Και ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να διώχνεις από το ναό τους ανθρώπους και να διδάσκεις μέσα στο ιερό αυτό τόπο;
24 Τότε τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα λόγο, στον οποίο εάν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποιά εξουσία κάνω αυτά που έκανα.
25 Το βάπτισμα του Ιωάννου, ο οποίος μαρτύρησε για μένα και υπήρξε πρόδρομός μου, από πού προερχόταν; Από τον Θεό ή από επινόηση κι εντολή ανθρώπων; Αυτοί λοιπόν συλλογίζονταν μέσα τους κι έλεγαν: Αν πούμε ότι ήταν από τον Θεό, θα μας πει: γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν;
26 Αν όμως πούμε ότι προερχόταν από εντολή ανθρώπων, φοβούμαστε μήπως μας κακοποιήσει ο λαός. Διότι όλοι τιμούν τον Ιωάννη ως προφήτη.
27 Και αυτοί που ισχυρίζονταν ότι ήταν οι αναγνωρισμένοι διδάσκαλοι του Ισραήλ του αποκρίθηκαν: Δεν ξέρουμε. Τότε τους είπε κι αυτός: Αφού ξεφεύγετε και δεν είστε ειλικρινείς, ούτε εγώ σας λέω με ποιο δικαίωμα τα κάνω αυτά.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Κεφ. κα΄
Στιχ:23-27. Αποστομωτικές απαντήσεις προς τους Φαρισαίους
23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην;
24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
25 τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς λέγοντες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ·
26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν ᾿Ιωάννην ὡς προφήτην.
27 καὶ ἀποκριθέντες τῷ ᾿Ιησοῦ εἶπον· οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
Απόδοση στην δημοτική
23 Κι όταν ο Ιησούς ήλθε στο ναό , την ώρα που δίδασκε, τον πλησίασαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού και του είπαν: Με ποιά εξουσία τα κάνεις αυτά; Και ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να διώχνεις από το ναό τους ανθρώπους και να διδάσκεις μέσα στο ιερό αυτό τόπο;
24 Τότε τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα λόγο, στον οποίο εάν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποιά εξουσία κάνω αυτά που έκανα.
25 Το βάπτισμα του Ιωάννου, ο οποίος μαρτύρησε για μένα και υπήρξε πρόδρομός μου, από πού προερχόταν; Από τον Θεό ή από επινόηση κι εντολή ανθρώπων; Αυτοί λοιπόν συλλογίζονταν μέσα τους κι έλεγαν: Αν πούμε ότι ήταν από τον Θεό, θα μας πει: γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν;
26 Αν όμως πούμε ότι προερχόταν από εντολή ανθρώπων, φοβούμαστε μήπως μας κακοποιήσει ο λαός. Διότι όλοι τιμούν τον Ιωάννη ως προφήτη.
27 Και αυτοί που ισχυρίζονταν ότι ήταν οι αναγνωρισμένοι διδάσκαλοι του Ισραήλ του αποκρίθηκαν: Δεν ξέρουμε. Τότε τους είπε κι αυτός: Αφού ξεφεύγετε και δεν είστε ειλικρινείς, ούτε εγώ σας λέω με ποιο δικαίωμα τα κάνω αυτά.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Κεφ. κα΄
Στιχ:28-32. Η παραβολή για τους δύο γιούς.
28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου.
29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε.
30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε.
31 τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
32 ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς ᾿Ιωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.
Απόδοση στην δημοτική
28 Πώς σας φαίνεται αυτό που θα σας πω; Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιούς. Κι αφού πλησίασε τον πρώτο του είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα και δούλεψε στο αμπέλι μου.
29 Εκείνος του αποκρίθηκε: Δεν θέλω να πάω. Ύστερα όμως μετάνιωσε και πήγε.
30 Πλησίασε τότε και τον δεύτερο γιο και του είπε τα ίδια. Κι αυτός του αποκρίθηκε: Μάλιστα, κύριε, πηγαίνω. Και δεν πήγε.
31 Ποιός από τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα του; Του λένε: O πρώτος. Τότε τους λέει ο Ιησούς : Αληθινά σας λέω ότι οι τελώνες και οι πόρνες, οι οποίες στην αρχή έδειξαν απείθεια στο νόμο του Θεού, πηγαίνουν πριν από σας τους Φαρισαίους και γραμματείς στη βασιλεία του Θεού. Διότι εσείς με λόγια μόνο δείξατε υπακοή στο Θεό, στην πραγματικότητα όμως υπήρξατε απειθείς και άπιστοι.
32 Διότι ήλθε σε σας ο Ιωάννης κηρύττοντας την οδό της αρετής, τον ενάρετο τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, κι όμως δεν πιστέψατε σ’ αυτόν. Οι τελώνες όμως και οι πόρνες πίστεψαν σ’ αυτόν. Κι εσείς, ενώ τους είδατε να πιστεύουν, ούτε καν ύστερα μεταμεληθήκατε, ώστε να πιστέψετε σ’ αυτόν.
κεφ. κα΄
Στιχ: 33-46. Η παραβολή των κακών γεωργών.
33 ῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν.
34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.
36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.
37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.
40 ῞Οταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;
41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.
42 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;
43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·
44 καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν.
45 καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει·
46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
Απόδοση στην δημοτική
33 Άλλη παραβολή ακούστε. Ήταν κάποιος νοικοκύρης, ο Θεός δηλαδή, ο οποίος φύτεψε αμπέλι, δηλαδή το ιουδαϊκό έθνος. Κι έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα γι’ αυτό. Έβαλε δηλαδή τριγύρω του φράκτη κι έσκαψε μέσα σ’ αυτό πατητήρι, έκτισε πύργο για να μένουν οι φύλακες και εργάτες, και το εμπιστεύθηκε σε γεωργούς, στους αρχιερείς και στους άρχοντες του λαού, κι αναχώρησε σε άλλη χώρα.
34 Όταν πλησίασε ο καιρός της σοδειάς, απέστειλε τους δούλους του, τους προφήτες, στους γεωργούς για να παραλάβουν τους καρπούς του∙ για να διαπιστώσουν δηλαδή την αφοσίωσή τους στο Θεό και τα έργα της αρετής που όφειλε ο λαός αυτός ύστερα από την τόση εύνοια και πρόνοια του Θεού να καρποφορήσει σαν ένα καλλιεργημένο πνευματικό αμπέλι.
35 Όμως οι γεωργοί , οι άρχοντες δηλαδή του Ισραήλ, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, άλλον τον έδειραν, άλλον τον σκότωσαν κι άλλον τον λιθοβόλησαν.
36 Ξανάστειλε ο ιδιοκτήτης του αμπελιού άλλους δούλους περισσότερους απ’ τους πρώτους, κι έκαναν και σ’ αυτούς τα ίδια.
37 Ύστερα απέστειλε σ’ αυτούς το γιο του λέγοντας: Πρέπει τουλάχιστον οι άνθρωποι αυτοί να ντραπούν το γιο μου.
38 Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν το γιο, τον Ιησού Χριστό δηλαδή, τον ενανθρωπήσαντα υιό του Θεού , είπαν μεταξύ τους: Αυτός είναι ο κληρονόμος∙ ελάτε, ας τον σκοτώσουμε κι ας αρπάξουμε την κληρονομιά του, για να γίνουμε έτσι ανενόχλητοι πλέον κύριοι και εκμεταλλευτές της ιουδαϊκής συναγωγής.
39 Κι αφού τον έπιασαν , τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν.
40 Όταν λοιπόν έλθει ο κύριος του αμπελιού, τί είναι δίκαιο να κάνει στους καλλιεργητές εκείνους;
41 Του απαντούν: Θα εξολοθρεύσει με τον χειρότερο θάνατο αυτούς που είναι τόσο κακοί. Και το αμπέλι θα το νοικιάσει σε άλλους γεωργούς, οι οποίοι θα του δώσουν τους οφειλόμενους καρπούς στην κατάλληλη εποχή. Πράγματι λοιπόν, αφού εξολόθρευσε τους Ιουδαίους και κατέστρεψε με τους Ρωμαίους την Ιερουσαλήμ, παρέδωσε το αμπέλι του, δηλαδή τον νέο Ισραήλ της χάριτος, στους Αποστόλους και τους διαδόχους τους για να το καλλιεργούν καρποφόρα.
42 Τους λέει ο Ιησούς: Δεν διαβάσατε ποτέ στις Γραφές: Λίθο τον οποίο απέρριψαν ως ακατάλληλο οι κτίστες, αυτός έγινε κεφαλή όλης της οικοδομής και ακρογωνιαίος λίθος. Ο Κύριος το έκανε αυτό, και είναι θαυμαστό στα μάτια μας, στα μάτια των πιστών. Δηλαδή, ενώ αυτοί που με τη διδασκαλία τους έχουν ως έργο και καθήκον να σας οικοδομούν με απέρριψαν, ως ακατάλληλο λίθο στην οικοδομή του Θεού, εγώ έγινα κεφαλή της όλης οικοδομής και συνένωσα τους λαούς σε μία Εκκλησία. Το θαυμαστό αυτό γεγονός μπροστά στα μάτια όλων των πιστών το έκανε ο Κύριος.
43 Γι’ αυτό σας λέω ότι θα αφαιρεθεί από σας η βασιλεία και η ιδιαίτερη προστασία του Θεού, και θα δοθεί σε έθνος το οποίο θα παράγει τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής.
44 Κι εκείνος που θα πέσει με εχθρικές διαθέσεις πάνω στο λίθο αυτό τον ακρογωνιαίο θα τσακισθεί∙ επιπλέον, σ’ όποιον πέσει βαρύς ο λίθος αυτός θα τον κομματιάσει και θα τον σκορπίσει σαν σκόνη. Όποιος δηλαδή πολεμήσει τον Χριστό θα αντικρίσει την οργή του και θα καταλήξει στον όλεθρο και τον αφανισμό.
45 Κι όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι άκουσαν τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς μιλάει και σ’ αυτούς αναφέρεται.
46 Κι ενώ ζητούσαν να τον συλλάβουν, φοβήθηκαν τα πλήθη του λαού, επειδή ο λαός τον θεωρούσε προφήτη και τον τιμούσε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ΄ (22)
Στιχ. 1-14. Η παραβολή των βασιλικών γάμων
ΚΑΙ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν εἶπεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγων·
2 ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ.
3 καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν.
4 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους.
5 οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὁ μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὁ δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ·
6 οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν.
7 ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε.
8 τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι·
9 πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους,
10 καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων.
11 εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου,
12 καὶ λέγει αὐτῷ· ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη.
13 τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόνοις· δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν καὶ ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
14 πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
Απόδοση στη δημοτική
Ο Ιησούς πήρε πάλι το λόγο και τους μίλησε με παραβολές λέγοντας:
2 Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με κάποιον άνθρωπο βασιλιά, ο οποίος έκανε εορτασμούς γάμου για το γιο του.
3 Έστειλε λοιπόν τους δούλους του για να καλέσει αυτούς που είχαν προσκληθεί στο γάμο, αλλά εκείνοι δεν ήθελαν να έλθουν.
4 Έστειλε ξανά άλλους δούλους λέγοντας: Πείτε στους καλεσμένους: Ιδού, ετοίμασα το μεσημεριανό μου τραπέζι . Οι ταύροι μου και τα θρεφτάρια μου είναι σφαγμένα, κι όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στο γάμο.
5 Αυτοί όμως αδιαφόρησαν κι έφυγαν, άλλος στο χωριό του κι άλλος στην εμπορική του επιχείρηση.
6 Και οι υπόλοιποι, αφού έπιασαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους σκότωσαν.
7 Όταν τα άκουσε αυτά ο βασιλιάς εκείνος, θύμωσε, κι αφού έστειλε τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε τους φονιάδες εκείνους και κατέκαψε την πόλη τους. ( Έτσι τιμωρήθηκαν οι Ιουδαίοι και τα Ιεροσόλυμα, τους οποίους υπονοεί η παραβολή) .
8 Τότε λέει στους δούλους του: Το τραπέζι του γάμου είναι έτοιμο ∙ οι καλεσμένοι όμως δεν ήταν άξιοι να πάρουν μέρος σ’ αυτό.
9 Πηγαίνετε λοιπόν στα σταυροδρόμια και τα τρίστρατα, κι όσους βρείτε εκεί, καλέστε τους στους γάμους.
10 Βγήκαν τότε εκείνοι οι δούλοι στους δρόμους και μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς, και γέμισε η αίθουσα του γάμου από ανθρώπους που κάθισαν στο τραπέζι. ( Αυτό πραγματοποιήθηκε με την Εκκλησία , στην οποία κλήθηκαν και προσήλθαν οι ειδωλολάτρες που πίστεψαν).
11 Κι όταν μπήκε ο βασιλιάς για να δει τους καθισμένους στο τραπέζι, είδε εκεί κι έναν άνθρωπο που δεν φορούσε επίσημο ένδυμα γάμου. Δεν είχε δηλαδή μαζί με την πίστη και τον καρπό της πίστεως, δηλαδή τις αρετές.
12 Και του λέει: Φίλε, πώς μπήκες εδώ μέσα χωρίς να έχεις ενδυμασία γάμου; Ήταν εύκολο να απευθυνθείς στην υπηρεσία μου και να σου δώσει μια τέτοια ενδυμασία. Κι αυτός τότε αποστομώθηκε.
13 Τότε ο βασιλιάς είπε στους υπηρέτες: Δέστε τα χέρια και τα πόδια του και πάρτε τον και ρίξτε τον έξω, στο πιο βαθύ σκοτάδι, που είναι μακριά από τη βασιλεία του Θεού. Εκεί οι άνθρωποι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους.
14 Διότι πολλοί είναι οι καλεσμένοι στη βασιλεία του Θεού, λίγοι όμως είναι οι εκλεκτοί, που έχουν τις αρετές και θα κληρονομήσουν τη βασιλεία αυτή.
κεφ. κβ΄ (22)
Στιχ. 15-22. Η πονηρή ερώτηση των Ηρωδιανών για τους φόρους και η θαυμαστή απόκριση του Κυρίου.
15 Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
16 καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·
17 εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;
18 γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί;
19 ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.
20 καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;
21 λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
22 καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
Απόδοση στη δημοτική
15 Τότε πήγαν οι Φαρισαίοι στον τόπο των συσκέψεών τους και συμφώνησαν να τον παγιδεύσουν με ερωτήσεις.
16 Του αποστέλλουν λοιπόν τους μαθητές τους μαζί μ’ εκείνους που ανήκαν στο κόμμα του Ηρώδη , και του είπαν: Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ότι είσαι ειλικρινής και αληθινός και διδάσκεις το δρόμο του Θεού με βάση την αλήθεια και χωρίς ψέματα, και δεν σε νοιάζει τίποτε, δεν φοβάσαι κανέναν∙ διότι δεν επηρεάζεσαι από σκέψεις και ιδέες ανθρώπων ούτε χαρίζεσαι σε πρόσωπα.
17 Πες μας λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να δώσουμε κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα και να αναγνωρίσουμε έτσι ότι είμαστε υποτελείς και δούλοι του Καίσαρα; ( Έτσι οι Φαρισαίοι σκόπευαν ή να κινήσουν την οργή του πλήθους εναντίον του, εάν επέτρεπε την πληρωμή του φόρου, ή να τον καταγγείλουν μέσω των Ηρωδιανών ως επαναστάτη, εάν απαγόρευε την πληρωμή του ) .
18 Ο Ιησούς όμως αντιλήφθηκε την πονηριά τους και είπε: Γιατί προσπαθείτε να με εκθέσετε σε πειρασμό , υποκριτές;
19 Δείξτε μου το νόμισμα με το οποίο πληρώνεται ο φόρος. Αυτοί λοιπόν του έφεραν ένα δηνάριο , το οποίο ως νόμισμα ρωμαϊκό έφερε επάνω την εικόνα και την επιγραφή του Καίσαρα.
20 Και τότε δείχνοντας το νόμισμα τους λέει: Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;
21 Του λένε: Του Καίσαρα. Ο Ιησούς τότε τους λέει: Δώστε λοιπόν πίσω στον Καίσαρα εκείνα που ανήκουν στον Καίσαρα∙ και στο Θεό δώστε εκείνα που ανήκουν στο Θεό. Στον Καίσαρα και στους άρχοντες ανήκουν οι φόροι και ο σεβασμός και η υποταγή στους νόμους , εφόσον αυτά δεν σας ζημιώνουν στην ευσέβεια∙ η ψυχή σας όμως και ολόκληρο το εσωτερικό σας και όλος ο εαυτός σας ανήκουν στον Θεό.
22 Κι όταν άκουσαν την απάντηση , θαύμασαν. Τον άφησαν τότε κι έφυγαν.
κεφ. κβ΄(22)
Στιχ. 23-33. Η πονηρή ερώτηση των Σαδδουκαίων για την ανάσταση των νεκρών και η θαυμαστή απόκριση του Κυρίου.
23 ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν
24 λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
25 ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ·
26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά.
27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή.
28 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν.
29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ.
30 ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι.
31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ρηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος,
32 ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων.
33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
Απόδοση στη δημοτική
23 Την ίδια εκείνη ημέρα τον πλησίασαν οι Σαδδουκαίοι , οι οποίοι πίστευαν και διεκήρυτταν ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, και τον ρώτησαν το εξής:
24 Διδάσκαλε, ο Μωυσής είπε: Αν κανείς πεθάνει χωρίς να αποκτήσει παιδιά, πρέπει ο αδελφός του να νυμφευθεί τη χήρα γυναίκα του και να κάνει απογόνους για το νεκρό αδελφό του.
25 Ήταν λοιπόν μεταξύ μας επτά αδελφοί. Κι ο πρώτος, αφού ήλθε σε γάμο, πέθανε. Κι επειδή δεν είχε παιδιά, άφησε τη γυναίκα του στον αδελφό του.
26 Με τον ίδιο τρόπο κι ο δεύτερος κι ο τρίτος νυμφεύθηκαν την ίδια γυναίκα , μέχρι που την πήραν για σύζυγο και οι επτά.
27 Κι ύστερα από όλους πέθανε και η γυναίκα.
28 Κατά την ανάσταση λοιπόν σε ποιόν από τους επτά άνδρες θα ανήκει ως σύζυγος η γυναίκα; Διότι όλοι την είχαν σύζυγο.
29 Ο Ιησούς τότε τους αποκρίθηκε: Βρίσκεσθε σε πλάνη και δεν γνωρίζετε ούτε τις Γραφές , οι οποίες δεν υποστηρίζουν υλιστικές και παχυλές αντιλήψεις για την ανάσταση , όπως εσείς την φαντάζεσθε, ούτε τη δύναμη του Θεού , για την οποία τίποτε δεν είναι αδύνατο ή δύσκολο.
30 Βρίσκεσθε σε πλάνη λοιπόν και δεν κατανοείτε το αληθινό νόημα των γραφών. Διότι δεν ξέρετε ότι στην ανάσταση ούτε οι άνδρες νυμφεύονται ούτε οι γυναίκες παντρεύονται, αλλά είναι όλοι σαν άγγελοι Θεού στον ουρανό.
31 Για την ανάσταση όμως των νεκρών δεν διαβάσατε εκείνο που σας είπε ο Θεός πολλά χρόνια μετά το θάνατο των τριών πατριαρχών∙
32 εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρών, που κατάντησαν σε ανυπαρξία, όπως φαντάζεσθε εσείς, αλλά είναι Θεός ζωντανών. Και οι πατριάρχες λοιπόν, αν και είναι πεθαμένοι, ζουν.
33 Και τα πλήθη του λαού όταν άκουσαν αυτά, κυριεύθηκαν από έκπληξη και βαθύ θαυμασμό για τη διδαχή του.
κεφ. κβ΄ (22)
Στιχ. 34-40. Η πονηρή ερώτηση ενός νομοδιδασκάλου.
34 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό,
35 καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, νομικός, πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων·
36 διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;
37 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.
38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή.
39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.
Απόδοση στη δημοτική
34 Οι Φαρισαίοι όμως, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, μαζεύτηκαν στο ίδιο μέρος όπου ήταν κι εκείνος μαζί με τους Σαδδουκαίους,
35 κι ένας απ’ αυτούς , νομοδιδάσκαλος, τον ρώτησε δοκιμάζοντάς τον, για να δει ποια απόκριση θα έδινε, και του είπε:
36 Διδάσκαλε, ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή στο νόμο;
37 Ο Ιησούς του είπε: Να αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, ώστε αυτόν ολοκληρωτικά να ποθείς, και με όλη σου την ψυχή, ώστε ολόκληρη η θέλησή σου να είναι παραδομένη σ’ αυτόν, και με το νου σου ολόκληρο, ώστε αυτόν πάντοτε να σκέφτεσαι.
38 Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή.
39 Και δεύτερη εντολή όμοια μ’ αυτήν και εξίσου σπουδαία είναι: Να αγαπάς το συνάνθρωπό σου όπως αγαπάς τον εαυτό σου.
40 Σ’ αυτές τις δυο εντολές στηρίζεται όλος ο νόμος και η διδασκαλία των προφητών.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Κεφ. κα΄
Στιχ:28-32. Η παραβολή για τους δύο γιούς.
28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου.
29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε.
30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε.
31 τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
32 ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς ᾿Ιωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.
Απόδοση στην δημοτική
28 Πώς σας φαίνεται αυτό που θα σας πω; Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιούς. Κι αφού πλησίασε τον πρώτο του είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα και δούλεψε στο αμπέλι μου.
29 Εκείνος του αποκρίθηκε: Δεν θέλω να πάω. Ύστερα όμως μετάνιωσε και πήγε.
30 Πλησίασε τότε και τον δεύτερο γιο και του είπε τα ίδια. Κι αυτός του αποκρίθηκε: Μάλιστα, κύριε, πηγαίνω. Και δεν πήγε.
31 Ποιός από τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα του; Του λένε: O πρώτος. Τότε τους λέει ο Ιησούς : Αληθινά σας λέω ότι οι τελώνες και οι πόρνες, οι οποίες στην αρχή έδειξαν απείθεια στο νόμο του Θεού, πηγαίνουν πριν από σας τους Φαρισαίους και γραμματείς στη βασιλεία του Θεού. Διότι εσείς με λόγια μόνο δείξατε υπακοή στο Θεό, στην πραγματικότητα όμως υπήρξατε απειθείς και άπιστοι.
32 Διότι ήλθε σε σας ο Ιωάννης κηρύττοντας την οδό της αρετής, τον ενάρετο τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, κι όμως δεν πιστέψατε σ’ αυτόν. Οι τελώνες όμως και οι πόρνες πίστεψαν σ’ αυτόν. Κι εσείς, ενώ τους είδατε να πιστεύουν, ούτε καν ύστερα μεταμεληθήκατε, ώστε να πιστέψετε σ’ αυτόν.
κεφ. κα΄
Στιχ: 33-46. Η παραβολή των κακών γεωργών.
33 ῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν.
34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.
36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.
37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.
40 ῞Οταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;
41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.
42 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;
43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·
44 καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν.
45 καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει·
46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
Απόδοση στην δημοτική
33 Άλλη παραβολή ακούστε. Ήταν κάποιος νοικοκύρης, ο Θεός δηλαδή, ο οποίος φύτεψε αμπέλι, δηλαδή το ιουδαϊκό έθνος. Κι έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα γι’ αυτό. Έβαλε δηλαδή τριγύρω του φράκτη κι έσκαψε μέσα σ’ αυτό πατητήρι, έκτισε πύργο για να μένουν οι φύλακες και εργάτες, και το εμπιστεύθηκε σε γεωργούς, στους αρχιερείς και στους άρχοντες του λαού, κι αναχώρησε σε άλλη χώρα.
34 Όταν πλησίασε ο καιρός της σοδειάς, απέστειλε τους δούλους του, τους προφήτες, στους γεωργούς για να παραλάβουν τους καρπούς του∙ για να διαπιστώσουν δηλαδή την αφοσίωσή τους στο Θεό και τα έργα της αρετής που όφειλε ο λαός αυτός ύστερα από την τόση εύνοια και πρόνοια του Θεού να καρποφορήσει σαν ένα καλλιεργημένο πνευματικό αμπέλι.
35 Όμως οι γεωργοί , οι άρχοντες δηλαδή του Ισραήλ, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, άλλον τον έδειραν, άλλον τον σκότωσαν κι άλλον τον λιθοβόλησαν.
36 Ξανάστειλε ο ιδιοκτήτης του αμπελιού άλλους δούλους περισσότερους απ’ τους πρώτους, κι έκαναν και σ’ αυτούς τα ίδια.
37 Ύστερα απέστειλε σ’ αυτούς το γιο του λέγοντας: Πρέπει τουλάχιστον οι άνθρωποι αυτοί να ντραπούν το γιο μου.
38 Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν το γιο, τον Ιησού Χριστό δηλαδή, τον ενανθρωπήσαντα υιό του Θεού , είπαν μεταξύ τους: Αυτός είναι ο κληρονόμος∙ ελάτε, ας τον σκοτώσουμε κι ας αρπάξουμε την κληρονομιά του, για να γίνουμε έτσι ανενόχλητοι πλέον κύριοι και εκμεταλλευτές της ιουδαϊκής συναγωγής.
39 Κι αφού τον έπιασαν , τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν.
40 Όταν λοιπόν έλθει ο κύριος του αμπελιού, τί είναι δίκαιο να κάνει στους καλλιεργητές εκείνους;
41 Του απαντούν: Θα εξολοθρεύσει με τον χειρότερο θάνατο αυτούς που είναι τόσο κακοί. Και το αμπέλι θα το νοικιάσει σε άλλους γεωργούς, οι οποίοι θα του δώσουν τους οφειλόμενους καρπούς στην κατάλληλη εποχή. Πράγματι λοιπόν, αφού εξολόθρευσε τους Ιουδαίους και κατέστρεψε με τους Ρωμαίους την Ιερουσαλήμ, παρέδωσε το αμπέλι του, δηλαδή τον νέο Ισραήλ της χάριτος, στους Αποστόλους και τους διαδόχους τους για να το καλλιεργούν καρποφόρα.
42 Τους λέει ο Ιησούς: Δεν διαβάσατε ποτέ στις Γραφές: Λίθο τον οποίο απέρριψαν ως ακατάλληλο οι κτίστες, αυτός έγινε κεφαλή όλης της οικοδομής και ακρογωνιαίος λίθος. Ο Κύριος το έκανε αυτό, και είναι θαυμαστό στα μάτια μας, στα μάτια των πιστών. Δηλαδή, ενώ αυτοί που με τη διδασκαλία τους έχουν ως έργο και καθήκον να σας οικοδομούν με απέρριψαν, ως ακατάλληλο λίθο στην οικοδομή του Θεού, εγώ έγινα κεφαλή της όλης οικοδομής και συνένωσα τους λαούς σε μία Εκκλησία. Το θαυμαστό αυτό γεγονός μπροστά στα μάτια όλων των πιστών το έκανε ο Κύριος.
43 Γι’ αυτό σας λέω ότι θα αφαιρεθεί από σας η βασιλεία και η ιδιαίτερη προστασία του Θεού, και θα δοθεί σε έθνος το οποίο θα παράγει τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής.
44 Κι εκείνος που θα πέσει με εχθρικές διαθέσεις πάνω στο λίθο αυτό τον ακρογωνιαίο θα τσακισθεί∙ επιπλέον, σ’ όποιον πέσει βαρύς ο λίθος αυτός θα τον κομματιάσει και θα τον σκορπίσει σαν σκόνη. Όποιος δηλαδή πολεμήσει τον Χριστό θα αντικρίσει την οργή του και θα καταλήξει στον όλεθρο και τον αφανισμό.
45 Κι όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι άκουσαν τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς μιλάει και σ’ αυτούς αναφέρεται.
46 Κι ενώ ζητούσαν να τον συλλάβουν, φοβήθηκαν τα πλήθη του λαού, επειδή ο λαός τον θεωρούσε προφήτη και τον τιμούσε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ΄ (22)
Στιχ. 1-14. Η παραβολή των βασιλικών γάμων
ΚΑΙ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν εἶπεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγων·
2 ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ.
3 καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν.
4 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους.
5 οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὁ μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὁ δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ·
6 οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν.
7 ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε.
8 τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι·
9 πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους,
10 καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων.
11 εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου,
12 καὶ λέγει αὐτῷ· ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη.
13 τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόνοις· δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν καὶ ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
14 πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
Απόδοση στη δημοτική
Ο Ιησούς πήρε πάλι το λόγο και τους μίλησε με παραβολές λέγοντας:
2 Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με κάποιον άνθρωπο βασιλιά, ο οποίος έκανε εορτασμούς γάμου για το γιο του.
3 Έστειλε λοιπόν τους δούλους του για να καλέσει αυτούς που είχαν προσκληθεί στο γάμο, αλλά εκείνοι δεν ήθελαν να έλθουν.
4 Έστειλε ξανά άλλους δούλους λέγοντας: Πείτε στους καλεσμένους: Ιδού, ετοίμασα το μεσημεριανό μου τραπέζι . Οι ταύροι μου και τα θρεφτάρια μου είναι σφαγμένα, κι όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στο γάμο.
5 Αυτοί όμως αδιαφόρησαν κι έφυγαν, άλλος στο χωριό του κι άλλος στην εμπορική του επιχείρηση.
6 Και οι υπόλοιποι, αφού έπιασαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους σκότωσαν.
7 Όταν τα άκουσε αυτά ο βασιλιάς εκείνος, θύμωσε, κι αφού έστειλε τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε τους φονιάδες εκείνους και κατέκαψε την πόλη τους. ( Έτσι τιμωρήθηκαν οι Ιουδαίοι και τα Ιεροσόλυμα, τους οποίους υπονοεί η παραβολή) .
8 Τότε λέει στους δούλους του: Το τραπέζι του γάμου είναι έτοιμο ∙ οι καλεσμένοι όμως δεν ήταν άξιοι να πάρουν μέρος σ’ αυτό.
9 Πηγαίνετε λοιπόν στα σταυροδρόμια και τα τρίστρατα, κι όσους βρείτε εκεί, καλέστε τους στους γάμους.
10 Βγήκαν τότε εκείνοι οι δούλοι στους δρόμους και μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς, και γέμισε η αίθουσα του γάμου από ανθρώπους που κάθισαν στο τραπέζι. ( Αυτό πραγματοποιήθηκε με την Εκκλησία , στην οποία κλήθηκαν και προσήλθαν οι ειδωλολάτρες που πίστεψαν).
11 Κι όταν μπήκε ο βασιλιάς για να δει τους καθισμένους στο τραπέζι, είδε εκεί κι έναν άνθρωπο που δεν φορούσε επίσημο ένδυμα γάμου. Δεν είχε δηλαδή μαζί με την πίστη και τον καρπό της πίστεως, δηλαδή τις αρετές.
12 Και του λέει: Φίλε, πώς μπήκες εδώ μέσα χωρίς να έχεις ενδυμασία γάμου; Ήταν εύκολο να απευθυνθείς στην υπηρεσία μου και να σου δώσει μια τέτοια ενδυμασία. Κι αυτός τότε αποστομώθηκε.
13 Τότε ο βασιλιάς είπε στους υπηρέτες: Δέστε τα χέρια και τα πόδια του και πάρτε τον και ρίξτε τον έξω, στο πιο βαθύ σκοτάδι, που είναι μακριά από τη βασιλεία του Θεού. Εκεί οι άνθρωποι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους.
14 Διότι πολλοί είναι οι καλεσμένοι στη βασιλεία του Θεού, λίγοι όμως είναι οι εκλεκτοί, που έχουν τις αρετές και θα κληρονομήσουν τη βασιλεία αυτή.
κεφ. κβ΄ (22)
Στιχ. 15-22. Η πονηρή ερώτηση των Ηρωδιανών για τους φόρους και η θαυμαστή απόκριση του Κυρίου.
15 Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
16 καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·
17 εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;
18 γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί;
19 ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.
20 καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;
21 λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
22 καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
Απόδοση στη δημοτική
15 Τότε πήγαν οι Φαρισαίοι στον τόπο των συσκέψεών τους και συμφώνησαν να τον παγιδεύσουν με ερωτήσεις.
16 Του αποστέλλουν λοιπόν τους μαθητές τους μαζί μ’ εκείνους που ανήκαν στο κόμμα του Ηρώδη , και του είπαν: Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ότι είσαι ειλικρινής και αληθινός και διδάσκεις το δρόμο του Θεού με βάση την αλήθεια και χωρίς ψέματα, και δεν σε νοιάζει τίποτε, δεν φοβάσαι κανέναν∙ διότι δεν επηρεάζεσαι από σκέψεις και ιδέες ανθρώπων ούτε χαρίζεσαι σε πρόσωπα.
17 Πες μας λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να δώσουμε κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα και να αναγνωρίσουμε έτσι ότι είμαστε υποτελείς και δούλοι του Καίσαρα; ( Έτσι οι Φαρισαίοι σκόπευαν ή να κινήσουν την οργή του πλήθους εναντίον του, εάν επέτρεπε την πληρωμή του φόρου, ή να τον καταγγείλουν μέσω των Ηρωδιανών ως επαναστάτη, εάν απαγόρευε την πληρωμή του ) .
18 Ο Ιησούς όμως αντιλήφθηκε την πονηριά τους και είπε: Γιατί προσπαθείτε να με εκθέσετε σε πειρασμό , υποκριτές;
19 Δείξτε μου το νόμισμα με το οποίο πληρώνεται ο φόρος. Αυτοί λοιπόν του έφεραν ένα δηνάριο , το οποίο ως νόμισμα ρωμαϊκό έφερε επάνω την εικόνα και την επιγραφή του Καίσαρα.
20 Και τότε δείχνοντας το νόμισμα τους λέει: Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;
21 Του λένε: Του Καίσαρα. Ο Ιησούς τότε τους λέει: Δώστε λοιπόν πίσω στον Καίσαρα εκείνα που ανήκουν στον Καίσαρα∙ και στο Θεό δώστε εκείνα που ανήκουν στο Θεό. Στον Καίσαρα και στους άρχοντες ανήκουν οι φόροι και ο σεβασμός και η υποταγή στους νόμους , εφόσον αυτά δεν σας ζημιώνουν στην ευσέβεια∙ η ψυχή σας όμως και ολόκληρο το εσωτερικό σας και όλος ο εαυτός σας ανήκουν στον Θεό.
22 Κι όταν άκουσαν την απάντηση , θαύμασαν. Τον άφησαν τότε κι έφυγαν.
κεφ. κβ΄(22)
Στιχ. 23-33. Η πονηρή ερώτηση των Σαδδουκαίων για την ανάσταση των νεκρών και η θαυμαστή απόκριση του Κυρίου.
23 ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν
24 λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
25 ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ·
26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά.
27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή.
28 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν.
29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ.
30 ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι.
31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ρηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος,
32 ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων.
33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
Απόδοση στη δημοτική
23 Την ίδια εκείνη ημέρα τον πλησίασαν οι Σαδδουκαίοι , οι οποίοι πίστευαν και διεκήρυτταν ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, και τον ρώτησαν το εξής:
24 Διδάσκαλε, ο Μωυσής είπε: Αν κανείς πεθάνει χωρίς να αποκτήσει παιδιά, πρέπει ο αδελφός του να νυμφευθεί τη χήρα γυναίκα του και να κάνει απογόνους για το νεκρό αδελφό του.
25 Ήταν λοιπόν μεταξύ μας επτά αδελφοί. Κι ο πρώτος, αφού ήλθε σε γάμο, πέθανε. Κι επειδή δεν είχε παιδιά, άφησε τη γυναίκα του στον αδελφό του.
26 Με τον ίδιο τρόπο κι ο δεύτερος κι ο τρίτος νυμφεύθηκαν την ίδια γυναίκα , μέχρι που την πήραν για σύζυγο και οι επτά.
27 Κι ύστερα από όλους πέθανε και η γυναίκα.
28 Κατά την ανάσταση λοιπόν σε ποιόν από τους επτά άνδρες θα ανήκει ως σύζυγος η γυναίκα; Διότι όλοι την είχαν σύζυγο.
29 Ο Ιησούς τότε τους αποκρίθηκε: Βρίσκεσθε σε πλάνη και δεν γνωρίζετε ούτε τις Γραφές , οι οποίες δεν υποστηρίζουν υλιστικές και παχυλές αντιλήψεις για την ανάσταση , όπως εσείς την φαντάζεσθε, ούτε τη δύναμη του Θεού , για την οποία τίποτε δεν είναι αδύνατο ή δύσκολο.
30 Βρίσκεσθε σε πλάνη λοιπόν και δεν κατανοείτε το αληθινό νόημα των γραφών. Διότι δεν ξέρετε ότι στην ανάσταση ούτε οι άνδρες νυμφεύονται ούτε οι γυναίκες παντρεύονται, αλλά είναι όλοι σαν άγγελοι Θεού στον ουρανό.
31 Για την ανάσταση όμως των νεκρών δεν διαβάσατε εκείνο που σας είπε ο Θεός πολλά χρόνια μετά το θάνατο των τριών πατριαρχών∙
32 εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρών, που κατάντησαν σε ανυπαρξία, όπως φαντάζεσθε εσείς, αλλά είναι Θεός ζωντανών. Και οι πατριάρχες λοιπόν, αν και είναι πεθαμένοι, ζουν.
33 Και τα πλήθη του λαού όταν άκουσαν αυτά, κυριεύθηκαν από έκπληξη και βαθύ θαυμασμό για τη διδαχή του.
κεφ. κβ΄ (22)
Στιχ. 34-40. Η πονηρή ερώτηση ενός νομοδιδασκάλου.
34 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό,
35 καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, νομικός, πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων·
36 διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;
37 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.
38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή.
39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.
Απόδοση στη δημοτική
34 Οι Φαρισαίοι όμως, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, μαζεύτηκαν στο ίδιο μέρος όπου ήταν κι εκείνος μαζί με τους Σαδδουκαίους,
35 κι ένας απ’ αυτούς , νομοδιδάσκαλος, τον ρώτησε δοκιμάζοντάς τον, για να δει ποια απόκριση θα έδινε, και του είπε:
36 Διδάσκαλε, ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή στο νόμο;
37 Ο Ιησούς του είπε: Να αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, ώστε αυτόν ολοκληρωτικά να ποθείς, και με όλη σου την ψυχή, ώστε ολόκληρη η θέλησή σου να είναι παραδομένη σ’ αυτόν, και με το νου σου ολόκληρο, ώστε αυτόν πάντοτε να σκέφτεσαι.
38 Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή.
39 Και δεύτερη εντολή όμοια μ’ αυτήν και εξίσου σπουδαία είναι: Να αγαπάς το συνάνθρωπό σου όπως αγαπάς τον εαυτό σου.
40 Σ’ αυτές τις δυο εντολές στηρίζεται όλος ο νόμος και η διδασκαλία των προφητών.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
κεφ. κβ ΄(22).
Στιχ. 41-46. Ο Ιησούς ρωτά τους Φαρισαίους για τον Μεσσία.
41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς
42 λέγων· τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ· τοῦ Δαυῒδ.
43 λέγει αὐτοῖς· πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ λέγων,
44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;
45 εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι;
46 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.
Απόδοση στη δημοτική
41 Κι ενώ ήταν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς:
42 Τί γνώμη έχετε σχετικά με τον Μεσσία, που θα αναδειχθεί και θα χρισθεί Μεσσίας από τον ίδιο τον Θεό; Ποιανού απόγονος είναι; Του απαντούν: Του Δαβίδ.
43 Τους λέει: Πώς λοιπόν ο Δαβίδ εμπνεόμενος από το Άγιον Πνεύμα τον ονομάζει Κύριο, όταν λέει˙
44 είπε ο Κύριος και Θεός στον Κύριό μου Χριστό : Κάθισε στο θρόνο μου στα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου σαν υποστήριγμα που θα ακουμπούν και θα πατούν επάνω στα πόδια σου. Αλλά οι παππούδες δεν ονομάζουν ποτέ κυρίους τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους. Ούτε στέκει ποτέ να προσφωνούν οι πρόγονοι τους απογόνους τους κυρίους.
45 Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον ονομάζει Κύριο, πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνο υιός Του Δαβίδ αλλά και υιός του Θεού, και γι’ αυτό είναι και κύριος του Δαβίδ.
46 Και κανείς δεν μπόρεσε να του αποκριθεί ούτε λέξη, ούτε τόλμησε κανείς από την ημέρα εκείνη να του υποβάλει πλέον άλλα ερωτήματα.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
κεφ. κβ ΄(22).
Στιχ. 41-46. Ο Ιησούς ρωτά τους Φαρισαίους για τον Μεσσία.
41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς
42 λέγων· τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ· τοῦ Δαυῒδ.
43 λέγει αὐτοῖς· πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ λέγων,
44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;
45 εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι;
46 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.
Απόδοση στη δημοτική
41 Κι ενώ ήταν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς:
42 Τί γνώμη έχετε σχετικά με τον Μεσσία, που θα αναδειχθεί και θα χρισθεί Μεσσίας από τον ίδιο τον Θεό; Ποιανού απόγονος είναι; Του απαντούν: Του Δαβίδ.
43 Τους λέει: Πώς λοιπόν ο Δαβίδ εμπνεόμενος από το Άγιον Πνεύμα τον ονομάζει Κύριο, όταν λέει˙
44 είπε ο Κύριος και Θεός στον Κύριό μου Χριστό : Κάθισε στο θρόνο μου στα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου σαν υποστήριγμα που θα ακουμπούν και θα πατούν επάνω στα πόδια σου. Αλλά οι παππούδες δεν ονομάζουν ποτέ κυρίους τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους. Ούτε στέκει ποτέ να προσφωνούν οι πρόγονοι τους απογόνους τους κυρίους.
45 Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον ονομάζει Κύριο, πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνο υιός Του Δαβίδ αλλά και υιός του Θεού, και γι’ αυτό είναι και κύριος του Δαβίδ.
46 Και κανείς δεν μπόρεσε να του αποκριθεί ούτε λέξη, ούτε τόλμησε κανείς από την ημέρα εκείνη να του υποβάλει πλέον άλλα ερωτήματα.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
Re: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ΄(23)
Στιχ. 1-32. Ο Κύριος ελέγχει τους γραμματείς και Φαρισαίους.
ΤΟΤΕ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ
2 λέγων· ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι.
3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι.
4 δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά.
5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις. πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἱματίων αὐτῶν,
6 φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς
7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ραββὶ ραββί.
8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ραββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.
9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός.
11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος.
12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα.
14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει.
17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσός ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν;
18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει.
19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον;
20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ·
21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν·
22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι.
24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!
25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας.
26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν.
27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.
28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων,
30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.
31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας.
32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν
Απόδοση στη δημοτική
Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές του
2 και είπε: Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι.
3 Όλα λοιπόν όσα με βάση το νόμο θα σας πουν αυτοί να τα τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με τε έργα και το παράδειγμά τους. Διότι λένε βέβαια και διδάσκουν την αλήθεια του νόμου, δεν πράττουν όμως σύμφωνα μ’ αυτήν.
4 Με άλλα λόγια σφιχτοδένουν φορτία βαριά , που δύσκολα σηκώνονται και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, αυτοί όμως δεν θέλουν ούτε με το δάχτυλό τους να τα κινήσουν. Με τις δικές τους δηλαδή γνώμες και παραδόσεις μετέβαλαν το νόμο σε βαρύ φορτίο , το οποίο φορτώνουν στους άλλους, ενώ αυτοί ούτε καν το αγγίζουν, διότι βρίσκουν τρόπους να ξεφεύγουν απ’ τις υποχρεώσεις αυτές που επιβάλλουν στους άλλους.
5 Κι όλα τα έργα τους τα κάνουν για να τους βλέπουν οι άνθρωποι και να τους επαινούν. Διότι κατασκευάζουν πλατιά τα φυλαχτά που κρεμούν στα χέρια τους ή δένουν στα μέτωπά τους , και μεγαλώνουν τις άκρες των ρούχων τους , ώστε να γίνονται περίβλεπτοι ως άνθρωποι ευσεβείς, καθώς τα φυλαχτά τους και τα κράσπεδά τους υπενθυμίζουν διαρκώς το νόμο του Θεού.
6 Αγαπούν επιπλέον την πρώτη θέση στα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα στις συναγωγές.
7 και τους ευλαβείς χαιρετισμούς στις αγορές, και θέλουν να τους φωνάζουν οι άνθρωποι: διδάσκαλε, διδάσκαλε.
8 Εσείς όμως μη δεχθείτε να σας ονομάσουν οι άνθρωποι ραββί, δηλαδή διδάσκαλε. Διότι ένας είναι ο διδάσκαλός σας, ο Χριστός˙ όλοι εσείς είστε αδελφοί.
9 Και κανέναν επάνω στη γη να μην τον ονομάσετε πατέρα σας με κύρος και εξουσία απεριόριστη και απόλυτη. Διότι ένας είναι ο Πατέρας σας, εκείνος που είναι στους ουρανούς.
10 Ούτε να ονομασθείτε καθηγητές, διότι ένας είναι ο καθηγητής σας, που με τη διδασκαλία του σας οδηγεί στη σωτηρία, ο Χριστός.
11 Κι εκείνος που ανάμεσά σας είναι μεγαλύτερος στη γνώση και στο αξίωμα πρέπει να υπηρετεί τους άλλους, κι έτσι να γίνεται με κάθε τρόπο χρήσιμος και ωφέλιμος σ’ αυτούς.
12 Εκείνος όμως που θα υψώσει τον εαυτό του και θα μεταχειρισθεί τους άλλους ως κατωτέρους του, θα ταπεινωθεί και εξευτελισθεί. Ενώ εκείνος που θα ταπεινώσει τον εαυτό του με το να γίνει με τη χριστιανική αγάπη δούλος και υπηρέτης των άλλων, θα ανυψωθεί από τον Θεό και θα δοξασθεί.
13 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι κατατρώτε τα σπίτια και την περιουσία των χηρών, εσείς που με πρόσχημα την ευλάβεια για σκοπούς συμφεροντολογικούς κάνετε μεγάλες προσευχές ˙ γι’ αυτό θα έχετε μεγαλύτερη καταδίκη απ’ τους άλλους αδίκους και κλέφτες.
14 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι με τη διεστραμμένη διδασκαλία σας , που επισκορπίζει και νοθεύει το περιεχόμενο του νόμου, κλείνετε τη θύρα της βασιλείας των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Αλίμονό σας, διότι και σεις δεν μπαίνετε, αλλά ούτε κι εκείνους που έχουν τη διάθεση να μπουν τους αφήνετε να μπουν.
15 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι περιέρχεσθε τη θάλασσα και τη γη για να προσελκύσετε έστω κι έναν μόνο προσύλητο, και από ειδωλολάτρη να τον κάνετε Ιουδαίο. Κι όταν γίνει, τον κάνετε παιδί της κολάσεως άξιο να ριχθεί σ’ αυτήν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εσείς.
16 Αλίμονό σας, οδηγοί του λαού τυφλοί, οι οποίοι λέτε: Αν τυχόν κανείς ορκισθεί στο ναό, ο όρκος του δεν πιάνει˙ εκείνος όμως που θα ορκισθεί στο χρυσάφι του ναού, είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τον όρκο του.
17 Μωροί και τυφλοί! Σας αξίζουν οι ονομασίες αυτές, διότι ποιος είναι ανώτερος ως προς την ιερότητα, το χρυσάφι ή ο ναός που αγιάζει το χρυσάφι;
18 Λέτε ακόμη κι αυτό: Αν τυχόν κάποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο, ο όρκος του αυτός δεν πιάνει. Εκείνος όμως που θα ορκιστεί στο δώρο που τοποθετήθηκε πάνω στο θυσιαστήριο, δεσμεύεται από τον όρκο του και πρέπει να τον τηρήσει.
19 Είστε μωροί και τυφλοί˙ διότι τι είναι μεγαλύτερο σε ιερότητα, το δώρο ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το δώρο;
20 Εκείνος λοιπόν που ορκίστηκε στο θυσιαστήριο, ορκίζεται σ’ αυτά και συγχρόνως σε όλα όσα είναι πάνω σ’ αυτό.
21 Κι εκείνος που ορκίστηκε στο ναό, ορκίζεται σ’ αυτόν και στο Θεό που κατοικεί στο ναό.
22 Κι εκείνος που ορκίζεται στον ουρανό, ορκίζεται , ορκίζεται στο θρόνο του Θεού (διότι στην Αγία Γραφή ο ουρανός λέγεται θρόνος του Θεού), αλλά ορκίζεται συγχρόνως και στο Θεό που κάθεται σ’ αυτό το θρόνο.
23 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι δίνετε το ένα δέκατο κι απ’ τον δυόσμο ακόμη κι απ’ το άνηθο κι απ’ το κύμινο, κι αφήσατε τα σπουδαιότερο του νόμου, δηλαδή τη δίκαιη κρίση και την ευσπλαχνία και την τιμιότητα που κάνει τον άνθρωπο αξιόπιστο. Ενώ έπρεπε πρωτίστως τις τελευταίες αυτές αρετές να ασκείτε χωρίς όμως να παραμελείτε κι εκείνα.
24 Οδηγοί τυφλοί, που στραγγίζετε από το κρασί το κουνούπι ως ακάθαρτο σύμφωνα με το νόμο, καταπίνετε όμως την καμήλα, που κι αυτή σύμφωνα με το νόμο είναι ακάθαρτη. Δίνετε ολόκληρη τη προσοχή σας μόνο στα μικρά, τη στιγμή που ταυτόχρονα και χωρίς τιμή κάνετε μεγάλα και πολλά αμαρτήματα.
25 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι καθαρίζετε την εξωτερική επιφάνεια του ποτηριού και της πιατέλας , μέσα όμως αυτά είναι γεμάτα από τροφές που προέρχονται από αρπαγή και αδικία.
26 Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα εκείνο που είναι μέσα στο ποτήρι και στην πιατέλα, φροντίζοντας να μην προέρχεται αυτό από αδικία και αρπαγή, για να γίνει και το απέξω του ποτηριού και της πιατέλας καθαρό. Διαφορετικά, όσο κι αν καθαρίζεις τα σκεύη αυτά, μένουν ακάθαρτα και μολυσμένα.
27 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους , οι οποίοι απ’ έξω βέβαια φαίνονται ωραίοι και κατάλευκοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από κόκκαλα νεκρών και από κάθε λογής ακαθαρσία.
28 Έτσι κι εσείς , απ’ έξω φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είστε γεμάτοι από υποκρισία και από κάθε παράβαση του νόμου.
29 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι κτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνήματα των δικαίων.
30 και λέτε˙ εάν ζούσαμε εμείς στις ημέρες των πατέρων μας, δεν θα γινόμασταν συνεργοί και συνένοχοί τους στο φόνο των προφητών.
31 Άρα λοιπόν εσείς οι ίδιοι ομολογείτε για τον εαυτό σας ότι είστε απόγονοι εκείνων που σκότωσαν τους προφήτες και έχετε κακή κληρονομικότητα, από την οποία όμως δεν φροντίσατε να απαλλαγείτε.
32 Συμπληρώστε λοιπόν κι εσείς εκείνα που λείπουν ακόμη απ’ όσα άρχισαν να κάνουν οι πρόγονοί σας , ώστε να φθάσετε στο ακρότατο όριο της κακίας.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ΄(23)
Στιχ. 1-32. Ο Κύριος ελέγχει τους γραμματείς και Φαρισαίους.
ΤΟΤΕ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ
2 λέγων· ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι.
3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι.
4 δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά.
5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις. πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἱματίων αὐτῶν,
6 φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς
7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ραββὶ ραββί.
8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ραββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.
9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός.
11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος.
12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα.
14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει.
17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσός ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν;
18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει.
19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον;
20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ·
21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν·
22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι.
24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!
25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας.
26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν.
27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.
28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων,
30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.
31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας.
32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν
Απόδοση στη δημοτική
Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές του
2 και είπε: Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι.
3 Όλα λοιπόν όσα με βάση το νόμο θα σας πουν αυτοί να τα τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με τε έργα και το παράδειγμά τους. Διότι λένε βέβαια και διδάσκουν την αλήθεια του νόμου, δεν πράττουν όμως σύμφωνα μ’ αυτήν.
4 Με άλλα λόγια σφιχτοδένουν φορτία βαριά , που δύσκολα σηκώνονται και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, αυτοί όμως δεν θέλουν ούτε με το δάχτυλό τους να τα κινήσουν. Με τις δικές τους δηλαδή γνώμες και παραδόσεις μετέβαλαν το νόμο σε βαρύ φορτίο , το οποίο φορτώνουν στους άλλους, ενώ αυτοί ούτε καν το αγγίζουν, διότι βρίσκουν τρόπους να ξεφεύγουν απ’ τις υποχρεώσεις αυτές που επιβάλλουν στους άλλους.
5 Κι όλα τα έργα τους τα κάνουν για να τους βλέπουν οι άνθρωποι και να τους επαινούν. Διότι κατασκευάζουν πλατιά τα φυλαχτά που κρεμούν στα χέρια τους ή δένουν στα μέτωπά τους , και μεγαλώνουν τις άκρες των ρούχων τους , ώστε να γίνονται περίβλεπτοι ως άνθρωποι ευσεβείς, καθώς τα φυλαχτά τους και τα κράσπεδά τους υπενθυμίζουν διαρκώς το νόμο του Θεού.
6 Αγαπούν επιπλέον την πρώτη θέση στα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα στις συναγωγές.
7 και τους ευλαβείς χαιρετισμούς στις αγορές, και θέλουν να τους φωνάζουν οι άνθρωποι: διδάσκαλε, διδάσκαλε.
8 Εσείς όμως μη δεχθείτε να σας ονομάσουν οι άνθρωποι ραββί, δηλαδή διδάσκαλε. Διότι ένας είναι ο διδάσκαλός σας, ο Χριστός˙ όλοι εσείς είστε αδελφοί.
9 Και κανέναν επάνω στη γη να μην τον ονομάσετε πατέρα σας με κύρος και εξουσία απεριόριστη και απόλυτη. Διότι ένας είναι ο Πατέρας σας, εκείνος που είναι στους ουρανούς.
10 Ούτε να ονομασθείτε καθηγητές, διότι ένας είναι ο καθηγητής σας, που με τη διδασκαλία του σας οδηγεί στη σωτηρία, ο Χριστός.
11 Κι εκείνος που ανάμεσά σας είναι μεγαλύτερος στη γνώση και στο αξίωμα πρέπει να υπηρετεί τους άλλους, κι έτσι να γίνεται με κάθε τρόπο χρήσιμος και ωφέλιμος σ’ αυτούς.
12 Εκείνος όμως που θα υψώσει τον εαυτό του και θα μεταχειρισθεί τους άλλους ως κατωτέρους του, θα ταπεινωθεί και εξευτελισθεί. Ενώ εκείνος που θα ταπεινώσει τον εαυτό του με το να γίνει με τη χριστιανική αγάπη δούλος και υπηρέτης των άλλων, θα ανυψωθεί από τον Θεό και θα δοξασθεί.
13 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι κατατρώτε τα σπίτια και την περιουσία των χηρών, εσείς που με πρόσχημα την ευλάβεια για σκοπούς συμφεροντολογικούς κάνετε μεγάλες προσευχές ˙ γι’ αυτό θα έχετε μεγαλύτερη καταδίκη απ’ τους άλλους αδίκους και κλέφτες.
14 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι με τη διεστραμμένη διδασκαλία σας , που επισκορπίζει και νοθεύει το περιεχόμενο του νόμου, κλείνετε τη θύρα της βασιλείας των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Αλίμονό σας, διότι και σεις δεν μπαίνετε, αλλά ούτε κι εκείνους που έχουν τη διάθεση να μπουν τους αφήνετε να μπουν.
15 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι περιέρχεσθε τη θάλασσα και τη γη για να προσελκύσετε έστω κι έναν μόνο προσύλητο, και από ειδωλολάτρη να τον κάνετε Ιουδαίο. Κι όταν γίνει, τον κάνετε παιδί της κολάσεως άξιο να ριχθεί σ’ αυτήν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εσείς.
16 Αλίμονό σας, οδηγοί του λαού τυφλοί, οι οποίοι λέτε: Αν τυχόν κανείς ορκισθεί στο ναό, ο όρκος του δεν πιάνει˙ εκείνος όμως που θα ορκισθεί στο χρυσάφι του ναού, είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τον όρκο του.
17 Μωροί και τυφλοί! Σας αξίζουν οι ονομασίες αυτές, διότι ποιος είναι ανώτερος ως προς την ιερότητα, το χρυσάφι ή ο ναός που αγιάζει το χρυσάφι;
18 Λέτε ακόμη κι αυτό: Αν τυχόν κάποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο, ο όρκος του αυτός δεν πιάνει. Εκείνος όμως που θα ορκιστεί στο δώρο που τοποθετήθηκε πάνω στο θυσιαστήριο, δεσμεύεται από τον όρκο του και πρέπει να τον τηρήσει.
19 Είστε μωροί και τυφλοί˙ διότι τι είναι μεγαλύτερο σε ιερότητα, το δώρο ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το δώρο;
20 Εκείνος λοιπόν που ορκίστηκε στο θυσιαστήριο, ορκίζεται σ’ αυτά και συγχρόνως σε όλα όσα είναι πάνω σ’ αυτό.
21 Κι εκείνος που ορκίστηκε στο ναό, ορκίζεται σ’ αυτόν και στο Θεό που κατοικεί στο ναό.
22 Κι εκείνος που ορκίζεται στον ουρανό, ορκίζεται , ορκίζεται στο θρόνο του Θεού (διότι στην Αγία Γραφή ο ουρανός λέγεται θρόνος του Θεού), αλλά ορκίζεται συγχρόνως και στο Θεό που κάθεται σ’ αυτό το θρόνο.
23 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι δίνετε το ένα δέκατο κι απ’ τον δυόσμο ακόμη κι απ’ το άνηθο κι απ’ το κύμινο, κι αφήσατε τα σπουδαιότερο του νόμου, δηλαδή τη δίκαιη κρίση και την ευσπλαχνία και την τιμιότητα που κάνει τον άνθρωπο αξιόπιστο. Ενώ έπρεπε πρωτίστως τις τελευταίες αυτές αρετές να ασκείτε χωρίς όμως να παραμελείτε κι εκείνα.
24 Οδηγοί τυφλοί, που στραγγίζετε από το κρασί το κουνούπι ως ακάθαρτο σύμφωνα με το νόμο, καταπίνετε όμως την καμήλα, που κι αυτή σύμφωνα με το νόμο είναι ακάθαρτη. Δίνετε ολόκληρη τη προσοχή σας μόνο στα μικρά, τη στιγμή που ταυτόχρονα και χωρίς τιμή κάνετε μεγάλα και πολλά αμαρτήματα.
25 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι καθαρίζετε την εξωτερική επιφάνεια του ποτηριού και της πιατέλας , μέσα όμως αυτά είναι γεμάτα από τροφές που προέρχονται από αρπαγή και αδικία.
26 Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα εκείνο που είναι μέσα στο ποτήρι και στην πιατέλα, φροντίζοντας να μην προέρχεται αυτό από αδικία και αρπαγή, για να γίνει και το απέξω του ποτηριού και της πιατέλας καθαρό. Διαφορετικά, όσο κι αν καθαρίζεις τα σκεύη αυτά, μένουν ακάθαρτα και μολυσμένα.
27 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους , οι οποίοι απ’ έξω βέβαια φαίνονται ωραίοι και κατάλευκοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από κόκκαλα νεκρών και από κάθε λογής ακαθαρσία.
28 Έτσι κι εσείς , απ’ έξω φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είστε γεμάτοι από υποκρισία και από κάθε παράβαση του νόμου.
29 Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι κτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνήματα των δικαίων.
30 και λέτε˙ εάν ζούσαμε εμείς στις ημέρες των πατέρων μας, δεν θα γινόμασταν συνεργοί και συνένοχοί τους στο φόνο των προφητών.
31 Άρα λοιπόν εσείς οι ίδιοι ομολογείτε για τον εαυτό σας ότι είστε απόγονοι εκείνων που σκότωσαν τους προφήτες και έχετε κακή κληρονομικότητα, από την οποία όμως δεν φροντίσατε να απαλλαγείτε.
32 Συμπληρώστε λοιπόν κι εσείς εκείνα που λείπουν ακόμη απ’ όσα άρχισαν να κάνουν οι πρόγονοί σας , ώστε να φθάσετε στο ακρότατο όριο της κακίας.
Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011